พระพุทธชินราช ภายในวิหารวัดพระศรีรัตนมหาธาตุวรมหาวิหาร หรือ “วัดใหญ่

.

วัดพระศรีรัตนมหาธาตุวรมหาวิหารเป็นพระอารามหลวงที่สำคัญของจังหวัดพิษณุโลก ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำน่านเขตถนนพุทธบูชา ภายในตัวเมืองพิษณุโลก ในแต่ละวันจะมีนักท่องเที่ยวมาร่วมทำบุญและนมัสการพระพุทธชินราชอย่างไม่เนื่องแน่นโดยเฉพาะในวันหยุดราชการหรือวันนักขัตฤกษ์

.

ภายในวิหารวัดพระศรีรัตนมหาธาตุวรมหาวิหารเป็นที่ประดิษฐานของพระพุทธชินราช หรือ “หลวงพ่อใหญ่” ตามตำนานกล่าวไว้ว่าสร้างเมื่อปี พ.ศ. 1900 ในรัชสมัยสมเด็จพระมหาธรรมราชาลิไท โดยทรงหล่อพระพุทธชินราช พระพุทธชินสีห์ และพระศรีศาสดา เมื่อครั้งทรงเสด็จมาประทับอยู่ที่เมืองสองแคว (พิษณุโลก) ในช่วงหนึ่งเป็นเวลา 7 ปี นับแต่นั้นเป็นต้นมาจนถึงรัชสมัยกรุงศรีอยุธยา กรุงรัตนโกสินทร์ มาจนถึงรัชสมัยปัจจุบัน พระมหากษัตริย์แต่ละพระองค์ได้ให้ความสำคัญในการปฏิสังขรณ์และทรงเคารพนับถือทำการสักการะตลอดมา

วิหารวัดพระศรีรัตนมหาธาตุวรมหาวิหารเป็นที่ประดิษฐานของพระพุทธชินราช         หรือ “หลวงพ่อใหญ่”

มีเรื่องเล่าประวัติความเป็นมาของพระพุทธชินราช เมื่อครั้งที่สมเด็จพระนเรศวรมหาราชเสด็จไปช่วยราชการสงครามเมืองหงษาวดีทรงได้รับชัยชนะกลับมา เมื่อเสด็จกลับมายังเมืองพิษณุโลกได้ทรงเปลื้องเครื่องทรงออกบูชาพระพุทธชินราช พระพุทธชินสีห์ หลังจากนั้นจึงทรงให้มีการจัดให้มีมหรสพสมโภชถึง 3 วัน

.

.

รูปปั้นสมเด็จพระนเรศวรมหาราช ภายในวัดพระศรีรัตนมหาธาตุวรมหาวิหาร

.

ภายหลังที่พระองค์ทรงประกาศอิสรภาพที่เมืองแครง ท่านได้เสด็จมายังเมืองพิษณุโลกอีกครั้งเพื่อกราบนมัสการพระพุทธชินราช พระพุทธชินสีห์ และทรงมีพระราชศรัทธาเปลื้องเครื่องสุวรรณอลังการขัตติยาภรณ์ออกจากองค์เพื่อกระทำสักการบูชา เป็นความสัมพันธ์ขององค์พระนเรศวรมหาราชกับเมืองพิษณุโลกในอดีตซึ่งถือได้ว่าเป็นที่พระองค์เสด็จพระราชสมภพ และภายในบริเวณวัดจะมีรูปปั้นอนุสรณ์ขององค์พระนเรศวรมหาราช ประดิษฐานอยู่ นักท่องเที่ยวที่มีโอกาสมานมัสการพระพุทธชินราชมักจะถือโอกาสมาสักการะองค์รูปปั้นองค์นเรศวรมหาราชอยู่เสมอ

.

ที่วัดพระศรีรัตนมหาธาตุวรมหาวิหารมีจุดเด่นเป็นสง่าที่มองเห็นแต่ไกลก็คือพระปรางค์เจดีย์ทรงดอกบัวตูมสีขาวเด่นเป็นสง่าที่ประดิษฐานอยู่กลางวัด ซึ่งก่อสร้างในสมัยพระมหาธรรมาราชาที่ 1 (พระยาลิไท) โดยพระองค์ทรงก่อสร้างครอบพระสถูปพระศรีรัตนมหาธาตุวรมหาวิหารเจดีย์องค์เดิมที่สร้างในรัชสมัยของพ่อขุนศรีนาวนำถม ลุล่วงเข้าสู่รัชสมัยพระบรมไตรโลกนาถ เสด็จขึ้นครองเมืองพิษณุโลก จึงได้โปรดให้บูรณะพระปรางค์ โดยดัดแปลงพระเจดีย์ให้เป็นรูปทรงแบบขอม และได้มีการบูรณะปฎิสังขรเรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน

พวกเราใช้เวลาสำหรับการเยี่ยมชมภายในบริเวณวัดและสักการบูชาพระพุทธชินราช รวมทั้งถือโอกาสซื้อของที่ระลึกตามเวลาที่กำหนด ก่อนกลับขึ้นรถหลายคนแปลกใจที่มีรูปถ่ายของตัวเองในอริยาบทสบาย ๆ ปรากฏในกรอบพลาสติกวางเรียงรายบนโต๊ะทางขึ้นรถ หลายคนซื้อไว้ความเต็มใจรวมทั้งผู้เขียนด้วย เรียกได้ว่าได้ทั้งความทรงจำและความประทับใจเก็บไว้เป็นที่ระลึก

เสวนาสังสรรค์อำลาเมืองเหนือ

ก่อนอำลาเมืองเหนือคืนสู่แผ่นดินอีสาน บนรถของคณะพวกเราเกิดวงเสวนาย่อย ๆ  ทั้งด้านวรรณกรรม ภูมิปัญญาท้องถิ่น รวมทั้งโครงการที่สามองค์กรได้กำหนดไว้เบื้องต้นที่อาจมีโอกาสร่วมเดินทางกันอีกครั้งนั่นคือโครงการศึกษาศึกษาระบบนิเวศวิทยาลุ่มน้ำโขงของมูลนิธิน้ำและคุณภาพชีวิต ซึ่งอยู่ในระหว่างการพิจาณาโครงการและความเป็นไปได้ ส่วนโครงการที่ดำเนินการอย่างเป็นรูปธรรมและชุมชนมีส่วนร่วมในท้องถิ่น คือ โครงการพัฒนาลุ่มน้ำห้วยสามหมอ ที่จังหวัดชัยภูมิ และโครงการขนาดเล็กในพื้นที่ตำบลโสกพระ อำเภอพล จังหวัดขอนแก่น ถือเป็นจุดเริ่มต้นของการปลูกฝังจิตสำนึกของชุมชนในเรื่องของการอนุรักษ์ระบบนิเวศวิทยาในท้องถิ่น

ด้านปราโมทย์ ปราโมช อดีตประธานสโมสรนักเขียนภาคอีสานกล่าวว่าพ่อของเขาเป็นทหารผ่านศึกจากสงครามเอเชียบูรพา เตรียมเข็นหนังสือ “มหากาพย์แห่งอีสาน” ออกจำหน่ายปีละครั้งว่าด้วยงานของนักเขียนอีสานทั้งรุ่นเก่า รุ่นใหม่ ว่าด้วยงานวรรณกรรม เรื่องสั้น สารคดี ซึ่งตอนนี้ได้ประสานต้นฉบับไว้ส่วนหนึ่ง คาดว่าน่าจะวางจำหน่ายให้ทันในงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติเดือนตุลาคมปีนี้ ขอเอาใจช่วยครับ ส่วนโครงการ “นำฮอยสินไซ ต้นไฟลาว” เป็นอีกโครงการที่จะชวนเพื่อนพ้องน้องพี่ไปเยี่ยมยามเมืองลาว

ช่วงทอล์คโชว์ “นิทานก้อม” จากทีมงานจากมูลนิธิน้ำและคุณภาพชีวิตปะทะกับทีมโรงไฟฟ้าน้ำพองต่างสรรหามุกเด็ด ๆ มานำเสนอ ได้อย่างออกอรรถรสไม่ยอมน้อยหน้าประชันนิทานก้อมอย่างถึงพริกถึงขิง แต่ก็เผยแพร่กันได้เฉพาะบนรถเท่านั้นครับ หากนำมาเผยแพร่กันบนบล็อกนี้กลัวว่าท่าน บก. จะเซนเซอร์ครับ

สโมสรนักเขียนภาคอีสานโดยท่านประธานหน่อย สุมาลี สุวรรณกร เจ้าโปรเจ็คมีโครงการเด็ด ๆ นำเสนอต่อสมาชิกหลายโครงการ อาทิ เช่น

โครงการทัวร์วัฒนธรรม หลวงพระบาง ในปลายปีช่วงเดือนธันวาคม 2553 โดยรับสมาชิกนักเขียนและผู้สนใจทั่วไป จำนวน 30 คน มีค่าใช้จ่ายคนละ 6500 บาท

การอบรมการเขียนผญาอีสาน 3 รุ่น (เก็บค่าลงทะเบียน) จัดขึ้นระหว่างช่วงเดือนสิงหาคม – ตุลาคม 2553 ที่จังหวัดขอนแก่น โดยมีวิทยากร คือ อ.ประยูร ลาแสง และ ดร.บัญชา เกียรติจรุงพันธุ์ 

งานเชิดชูเกียรติ “ลาว คำหอม”  ครบรอบ 80 ปี ณ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม ในเดือนกรกฏาคม จัดกิจกรรมเสวนา สังสรรค์ ดนตรี ละครเวทีจากเรื่องสั้น “เขียดขาคำ”  โดยสโมสรนักเขียนภาคอีสาน ร่วมกับมหาวิทยาลัยราชภัฎมหาสารคาม

การประกวดกลอนสุภาพหัวข้อ “คนกับควาย : ระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย”  โดยจะเริ่มรับสมัครเดือนพฤษภาคม 2553 จะประกาศผลเดือนตุลาคม 2553  จัดโดยมูลนิธิคนกับควายและสำนักวัฒนธรรมมหาวิทยาลัยขอนแก่น

ในช่วงเดือนพฤศจิกายน 2553  มีกิจกรรมนำเสนอผลงานนักเขียนอีสานร่วมสมัย จัดที่มหาวิทยาลัยขอนแก่น และมหาวิทยาลัยมหาสารคาม  ส่วนกิจกรรมบทกวีของนักเขียนไทย – ลาว (นักเขียนรุ่นใหม่) ในนาม  “ฮักแฮง  แพงหลาย” จะวางแผนกลางปี 2553   นี้

โครงการดี ๆ กิจกรรมดี ๆ ภายใต้ความร่วมมือของสมาชิกและผู้ที่สนใจทั่วไปให้ความร่วมมือและสานต่ออุดมการณ์ของนักเขียนอีสานรุ่นเก่า รุ่นกลาง และรุ่นใหม่ถอดด้ามรอวันเจิดจ้าในสวนวรรณกรรมให้ชื่นชม และคอยติดตามข่าวกิจกรรมในโอกาสต่อไปครับ

ท้ายสุดคุณ “นิด ลายสือ”  มีโครงการดี ๆ ของชมรมคนฮักเพลงเมืองอนแก่น จัดงานคอนเสริต์ “ปอง ปรีดา”  ศิลปินชื่อดังเมืองขอนแก่นจะมาปรากฏตัวในงานมรดกอีสานที่มหาวิทยาลัยขอนแก่นเป็นเจ้าภาพ ในวันที่ 1 เมษายน 2553 ใครที่เป็นเพลงรุ่นเก่า ในวันนั้นจะได้รับฟังเสียงร้องสด ๆ เพลง “สาวฝั่งโขง”  เสียงร้องตันตำหรับและอีกหลายบทเพลงจากนักร้องกิตติมศักดิ์อีกหลายท่าน

ก่อนจากกันไกลเหลือไว้เพียงคำสัญญา

วงเสวนาจากเมืองเหนือจากหล่มสัก น้ำหนาวถึงคอนสารอีสานบ้านเฮาเข้าสู่เขตตลาดอำเภอชุมแพ ก่อนที่จะส่งพี่สังคม เภสัชมาลาและครอบครัวลงหน้าสถานีตำรวจชุมแพเพราะจอดรถฝากไว้กับตำรวจปลอดภัยก่อนที่เดินทางต่อไปยังหนองบัวแดงถิ่นอาศัย  รถเคลื่อนออกจากตลาดชุมแพมองเห็นแต่พี่สังคม และครอบครัวโบกมือไหว ๆ เจอกันเมื่อโอกาสอำนวยก่อนที่พวกเราจะเดินทางต่อไปมุ่งสู่เขตจังหวัดขอนแก่น

ผ่านเส้นทางสายขอนแก่น – ชุมแพ ตลอดเส้นทางสังเกตเห็นรถพี่น้องชาวเสื้อแดงอยู่เป็นระยะ ๆ  ทราบว่าวันนี้มีนัดชุมนุมใหญ่ของชาวเสื้อแดงที่ตัวเมืองขอนแก่น แม้ว่าจะด้วยสาเหตุและปัจจัยอะไรก็ตามบ่งบอกถึงความตื่นตัวทางการเมืองของประชาชนในต่างจังหวัดที่ผู้บริหารระดับประเทศควรให้ความสนใจเป็นพิเศษ

ถึงตัวเมืองขอนแก่นราว 2 ทุ่ม ก่อนที่รถของการไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทยจะมาส่งคณะพวกเราลงที่สำนักงานที่ทำการถนนมิตรภาพ นอกเมืองขอนแก่น ส่วนทีมสี่หนุ่มสี่มุม ประกอบด้วยท่านนฤมิตร ประพันธ์, อณูทิพย์ ธารทอง, ประกาศิต คนไว และผู้เขียนเอง ทางการไฟฟ้าฝ่ายผลิตได้ให้รถตู้มาส่งและอนุเคราะห์ที่พักเป็นโรงแรมภายในตัวเมืองขอนแก่นให้พวกเราได้พักอีก 1 คืน

ก่อนแยกจากคณะคุณนิด ลายสือ แจ้งข่าวให้ทราบว่าคืนนี้มีวง “คาราบาว” จะมาเล่นคอนเสริต์กันที่ขอนแก่น หากสนใจให้โทรมารับได้ พวกเรารับปากไว้ว่าจะโทรแจ้งข่าวให้ทราบอีกครั้ง ถึงที่พักจึงตัดสินใจว่าคงไม่ได้ไปดูเพราะว่าดูสภาพแต่ละคนแล้วน่าจะต้องการพักผ่อน จึงโทรศัพท์ไปบอกคุณนิด ลายสือว่าของดการไปดูคอนเสริต์ในคืนนี้ก็แล้วกันไว้โอกาสหน้าคงได้มาเยือนเมืองขอนแก่นอีกครั้ง

หลังเข้าที่พักนัดกันออกมาทานข้าวกันที่นอกโรงแรม ตั้งใจว่าจะหาร้านลาบอีสานอร่อย ๆ ทานกัน เพราะ ไม่ได้ทานข้าวเหนียวมาหลายวัน พยายามเดินหาร้านอาหารอีสานแต่ไม่เจอสักที จึงแวะร้านอาหารจานด่วนเป็นห้องแถวเล็ก ๆ ริมถนนใหญ่พร้อมสั่งเครื่องดื่มมาให้ทานข้าวอร่อยกัน กินข้าวเสร็จพากันเดินกลับที่พักแวะซื้อเครื่องดื่มขึ้นไปทานกันที่ห้องพัก ราตรีนี้ยังยาวนานและเป็นห้วงเวลาที่ยังรอการพิสูจน์

วันเวลา ความผูกพัน บนเส้นทางแห่งมิตรภาพของสามองค์กรได้มาพบกัน ขอบคุณสำหรับการไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทยที่ให้การสนับสนุนค่าใช้จ่ายและที่พักในการเดินทาง สมาชิกมูลนิธิน้ำและคุณภาพชีวิต และสโมสรนักเขียนภาคอีสานในเส้นทางสายมิตรภาพและความทรงจำ.