เส้นทางวรรณกรรมเพื่อชีวิต (๒๔)

สนามหลวง : ต่อลมหายใจช่อการะเกด

สนามหลวงเป็นชื่อหนังสือรวมเรื่องสั้นของนักเขียนไทยที่จัดพิมพ์เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2540 ในการจัดพิมพ์ครั้งนั้นประกาศอย่างชัดเจนว่าเป็นการจัดพิมพ์ครั้งแรกและครั้งเดียวเท่านั้น โดยชื่อของสนามหลวงคือศูนย์รวมใจกลางเมืองหลวงของไทย ใช้เป็นสถานที่ประกอบพิธีกรรมที่เกี่ยวเนื่องกับสถาบันพระมหากษัตริย์และพิธีกรรมที่สำคัญทางพระพุทธศาสนา

สนามหลวงในอดีตถือเป็นตลาดนัดหนังสือขนาดใหญ่ใจกลางกรุงเทพมหานคร มีทั้งหนังสือเก่าใหม่ หนังสือหายากที่คอหนังสือส่วนใหญ่ที่ต้องการงานเขียนเขียนในแต่ละยุคสมัยต่างพร้อมใจกันมาที่นี้ ปัจจุบันตลาดนัดหนังสือสนามหลวงย้ายไปที่สวนจตุจักร กลายเป็นตลาดนัดขนาดใหญ่มีสินค้าทุกประเภททั้งหนังสือ เสื้อผ้า ของตกแต่งบ้าน มีให้เลือกซื้อหา

วกมาที่การจัดทำหนังสือรวมเรื่องสั้น “สนามหลวง” โดยจุดประสงค์ของคณะผู้จัดทำคือต้องการช่วยเหลือและต่อลมหายใจสำหรับผู้จัดทำ “ช่อการะเกด” ยืนหยัดอย่างสง่างามบนสถานสายวรรณกรรม และที่สำคัญชื่อ “สนามหลวง” นั้นหนึ่งในคณะผู้จัดทำคือ คำสิงห์ สิงห์นอก บอกถึงความเป็นมาว่าเป็นสนามกลางของทุกคนที่จะนำเรื่องสั้นมารรวมกัน และสื่อความหมายถึง “สิงห์ สนามหลวง” นามปากกาที่เป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดีในฐานะที่เป็นผู้ก่อตั้งและให้กำเนิดช่อการะเกด

นักเขียนที่มีผลงานเรื่องสั้นภายในเล่มต่างพร้อมใจกันกันเขียนเรื่องขึ้น “ใหม่” โดยไม่คิดค่าลิขสิทธิ์ นอกจากนั้นยังมีนักเขียนอีกหลายคนสนับสนุนทุนในการจัดพิมพ์หนังสือเล่มนี้ด้วย รวมทั้งมูลนิธิภูมิปัญญาที่สนับสนุนการจัดพิมพ์อีกทางหนึ่ง

เมื่อพลิกอ่านเรื่องสั้นภายในเล่มพบว่ามีทั้งมือเรื่องสั้นชั้นครูระดับศิลปินแห่งชาติ นักเขียนรางวัลซีไรต์ นักเขียนมือรางวัลที่มีชื่อเสียง และนักเขียนศิษย์เก่าช่อการะเกดต่างเดินทัพสู่สนามหลวงด้วยรื่นรมย์ในจินตนาการผ่านเรื่องสั้น 24 เรื่อง

ลองดูเนื้อหาของเรื่องสั้นแต่ละเรื่องกันบ้างครับ เริ่มจากเรื่องสั้น ลูกหมาป่า (อาจิตต์ ปัญจพรรค์) โถพ่อ (ลาวคำหอม) เหนือเหน็บหนาวและเร่าร้อน (อัศศิริ ธรรมโชติ) งามเมือง กลางเมือง (ศรีดาวเรือง) ไก่ชน (วานิช จรุงกิจอนันต์) ไก่ ซีพี (ชัชรินทร์ ไชยวัฒน์) วันประเมินค่า (อัญชัน) เรื่องเล็ก ๆ (เหลืองฝ้ายคำ) หนองเขียว (มาลา คำจันทร์) ลมกระพือ (ไพโรจน์ บุญประกอบ) พรหมจารี (วิมล ไทรนิ่มนวล) บ้านหลังสุดท้ายของดวงตะวัน (ประมวล มณีโรจน์) อนาคตของชาติ (จำลอง ฝั่งชลจิตร) เรื่องเบาสมอง (ชาติ กอบจิตติ) ร่วงหล่นอยู่ปลายเท้า (ไพฑูรย์ ธัญญา) ผู้ชม (ศิลา โคมฉาย) ระหว่างวิศวกรรม (กนกพงศ์ สมสงพันธุ์) ถ้ำ (เสี้ยวจันทร์ แรมไพร) หิ่งห้อย (ชีวี ชีวา) เรื่องเล่าของคนล้มเหลว (ขจรฤทธิ์ รักษา) ผมอยากนอนกับคุณ (เดือนวาด พิมวนา) วรรณกรรม 48 ชั่วโมง (วินทร์ เลียววารินทร์) และเพลงขลุย แสงเดือน และดาวเสด็จ (ประชาคม ลุนาชัย) ครบ 2 โหล 24 เรื่องพอดี

ลูกหมาป่า (อาจิตต์ ปัญจพรรค์) ย้อนรอยเหมืองแร่ เรื่องราวของ “ลูกหมาป่า” ระหว่างคนกับสัตว์ ต่างมีการดำรงชีวิตที่แตกต่างกัน ย่อมมีที่และทิศทางของตนเอง

โถพ่อ (ลาวคำหอม) เรื่องราวของคนกับเทวดา อาจเป็นเรื่องจริงหรือจินตนาการก็ว่าได้ มีกลิ่นอายของเรื่องราวยุคชาวนากับนายห้าง มาเป็นเถ้าแก่ในเมือง

เหนือเหน็บหนาวและเร่าร้อน (อัศศิริ ธรรมโชติ) เสื้อกันหนาวตัวเดียวทดแทนบุญคุณด้วยชีวิตของความเป็นผู้หญิง งามเมือง กลางเมือง (ศรีดาวเรือง) เรื่องราวของหญิงงามเมืองสมมุติเมืองใดเมืองหนึ่งหรืออาจเป็นเรื่องจริงก็ได้ หรือประชดประชันกันแน่ ว่าด้วยเรื่องพัฒนาการของหญิงงามเมืองผันตามความเจริญของบ้านเมือง

ไก่ชน (วานิช จรุงกิจอนันต์) ไก่ชนกับการเหน็บมีดของเจ้าของไก่ต่างมีชะตากรรมมิแตกต่างกัน

ไก่ ซีพี (ชัชรินทร์ ไชยวัฒน์) ว่าด้วยเรื่องของลูกไก่ที่กำเนิดพร้อมกันวันละหลายพันตัวผ่านวิธีการทางวิทยาศาสตร์ในวิถีชีวิตที่แตกต่างกัน

หักมุมหัวใจ (วัฒน์ วรรลยางกรู) ในยุคโรคร้ายของชายหญิงที่ไม่อยากเจอ ระหว่างโรคร้ายกับคนสิ่งไหนจะร้ายกว่ากันแน่
วันประเมินค่า (อัญชัน) ว่าด้วยเรื่องของมนุษย์ในอนาคต ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ภายใต้กฏเกณฑ์และข้อบังคับ แม้แต่ลมหายใจก็ยังต้องซื้อด้วยราคาแสนแพง
เรื่องเล็ก ๆ (เหลืองฝ้ายคำ) เรื่องเล็ก ๆ ของคนเล็ก ๆ ว่าด้วยการเมืองในท้องถิ่นสู่เรื่องของ หมา ไก่ รั้ว โดยผ่านการ “ฆาตกรรม” ของนักเขียนคนหนึ่ง

หนองเขียว (มาลา คำจันทร์) ระหว่างความเชื่อและการอยู่รอดของชาวบ้าน ยังคงเป็นความลึกลับที่ยังพิสูจน์ไม่ได้

ลมกระพือ (ไพโรจน์ บุญประกอบ) ชีวิตคู่ความจริงที่ปรากฏ

พรหมจารี (วิมล ไทรนิ่มนวล) ดิ่งลึกในแวดวงศาสนา วิถีชีวิตการครองเรือนที่ผู้ชายยึดถือคำว่า “พรหมจารี” ของคู่ครอง

บ้านหลังสุดท้ายของดวงตะวัน (ประมวล มณีโรจน์) กลิ่นอายปักษ์ใต้บ้านเรา สอดแทรกวิถีชีวิตวัยเด็กและการตัดสินใจครั้งสำคัญของชีวิต

อนาคตของชาติ (จำลอง ฝั่งชลจิตร) เรื่องสั้น ๆ กับอนาคตของชาติสะท้อนผ่านวิกฤตชีวิตของคนเมือง

เรื่องเบาสมอง (ชาติ กอบจิตติ) เรื่องเบาสมองเล็ก ๆ ของคนชนบท ความขัดแย้งตกลงกันเพื่อความอยู่รอดของครอบครัว

ร่วงหล่นอยู่ปลายเท้า (ไพฑูรย์ ธัญญา) วิถีชีวิตคนชนบทพลัดถิ่นมาอยู่เมือง ทิ้งพ่อแม่อยู่เพียงลำพัง

ผู้ชม (ศิลา โคมฉาย) เพ่งพินิจชีวิตผู้คน ในขณะที่ร่องรอยของกาลเวลาปรากฎบนริ้วรอยความเหี่ยวย่นบนใบหน้า

ระหว่างวินาศกรรม (กนกพงศ์ สมสงพันธุ์) ระหว่างมนุษยธรรมกับการอยู่รอดบนรถไฟสายใต้
ถ้ำ (เสี้ยวจันทร์ แรมไพร) ถ้ำมองวิถีชีวิตเรื่องจริงหรือเรื่องแต่ง
หิ่งห้อย (ชีวี ชีวา) เรื่องของหิ่งห้อยเมืองกรุงหลงแสงสีร้านอาหาร แต่ไม่รู้ว่าใครคือแสงไฟ ใครคือหิ่งห้อย

เรื่องเล่าของคนล้มเหลว (ขจรฤทธิ์ รักษา) เล่าเรื่องของนักเขียนคนหนึ่งที่มีความฝันร้อยล้านเช่นเดียวกับจินตนาการของเขา

ผมอยากนอนกับคุณ (เดือนวาด พิมวนา) วิถีเพศรสของคู่แต่งงานที่มีปัญหารับรู้กันเพียงคนสองคน

วรรณกรรม 48 ชั่วโมง (วินทร์ เลียววารินทร์) เรื่องเล่าของกลุ่มนักเขียนกลายเป็นตัวประกันในสถานการณ์คับขัน
เพลงขลุ่ย แสงเดือน และดาวเสด็จ (ประชาคม ลุนาชัย) เรื่องราววัยเด็กที่งดงามที่บ้านเกิด นานอีกสักเท่าไหร่บ้างหนอจะได้กลับไปเยือน

หลากหลายเรื่องราวจากนักเขียนหลายรุ่นมารวมกันสร้างสีสันที่ “สนามหลวง