เยือนภูเรือเมื่อปลายฝน  (๙)

                                                    ก่อนสายหมอกเลือน

เช้าวันนี้เราตื่นขึ้นมาทักทายกับบรรยากาศเช้ามืดของภูดารารีสอร์ท ตามเวลานัดหมายของคณะเวลา ๐๕.๐๐ น. เพื่อจะขึ้นไปสัมผัสกับบรรยากาศเมืองแห่งขุนเขาที่ยอดภูเรือกัน

อากาศตอนนี้ยังไม่หนาวมากนัก กำลังสบาย ๆ คณะบอกว่าควรใส่เสื้อกันหนาวกันสักหน่อย เพราะอากาศข้างบนภูค่อนข้างจะหนาวเย็น

เราขึ้นรถรถสองแถวผ่านย่านตัวอำเภอภูเรือท่ามกลางแสงไฟสว่างไสว เหมือนว่าเพิ่งตื่นจากหลับใหลต้อนรับนักท่องเที่ยวจากทุกสารทิศที่มาเยือน แวะร้านสะดวกซื้อกันสักหน่อยได้กาแฟกระป๋องหรือขนมปังรองท้องคงจะดีไม่น้อย

ท้องฟ้าเริ่มสว่างแล้วจากทางแยกในตัวอำเภอเลี้ยวซ้ายเข้าสู่ที่ทำการอุทยานแห่งชาติภูเรือถึงจุดพักรถ ต่อรถโดยสารขึ้นสู่ยอดภูเรืออีกทอดหนึ่ง ด้วยระยะทางราว ๑ กิโลเมตร แต่หลายคนบอกว่าจะทดสอบกำลังในตอนเช้า ๆ เดินขึ้นอย่างสบาย ๆ

ภูเรือถือว่าเป็นอำเภอที่มีอากาศหนาวที่สุดในภาคอีสานก็ว่าได้  เพราะมีความสูงจากน้ำทะเลราว ๖๐๐ – ๑,๐๐๐ เมตร ในอดีตเคยมีอุณหภูมิต่ำสุด -๐.๓ องศา ถึงขั้นเกิดเป็นเกล็ดน้ำแข็งหรือแม่คะนิ้งเกาะบนใบหญ้าในตอนเช้า ๆ  

อุทยานแห่งชาติภูเรือได้รับการประกาศจัดตั้งเป็นอุทยานแห่งชาติอย่างเป็นทางการเมื่อปี ๒๕๒๒ ส่วนความหมายของคำว่า “ภูเรือ” นั้นมาจากลักษณะของภูเขาที่มีหน้าผาชะโงกยื่นออกมาคล้ายกับลำเรือสำเภาขนาดใหญ่ โดยมีพื้นที่ราบบนเขามีลักษณะคล้ายกับท้องเรือนั้นเอง

จะเท็จจริงประการใดคงจะได้พิสูจน์ข้อเท็จจริงวันนี้