ตั้งแต่เรียน คุณครูให้ท่อง ก เอ๋ย ก ไก่ ข ไข่ในเล้า ... ช ช้าง วิ่งหนี ซ โซ่ ล่ามที แต่ภีมไม่เคยเห็นช้างวิ่งซักทีเลย เห็นแต่ช้างเดินเหนื่อยๆ ตามถนน และมีคนเดินร้องขายอ้อยให้ช้างกิน ทุกครั้งก็สงสาร ขอตังค์แม่ซื้อประจำ ไม่รู้ทำถูกหรือผิด แต่ภีมสงสารช้างจริงๆ ท่าจะเหนื่อย

อามิตย์ที่แล้ว แม่หน่องพาไปปลูกหญ้าให้อาหารช้างแก่ๆ ที่ป่วยด้วย ที่เมืองกาญจน์ที่ภีมเคยไปพักที่บ้านป้าแอ๊ดมาแล้ว จึงรู้ว่าไกลพอควร ไม่ค่อยอยากไปนัก เพราะต้องขาดเรียนศิลปะ แต่แม่บอกว่า ไปทำบุญให้ช้าง ปลูกหญ้า ป้อนอาหารช้าง ได้ขี่ช้างอาบน้ำด้วยนะ ก็จำใจเหมือนกัน แต่ถ้าไม่ไปก็ขัดใจแม่ แถมแม่บอกว่าจะได้เจอพี่คีนด้วย ยังไงก็ต้องไปอยู่ดี งั้นหาเรื่องทำสนุกๆ ทำก็ได้ มีลุงเหมา เพื่อนแม่ อาดอน และน้องเบลล์ น้องเบสท์ ไปด้วย เต็มรถแม่เลย

ไปถึงจริงๆ หลังจากเจอหน้าทักทายลุงๆ ป้าๆ แล้ว กินข้าวเที่ยง ภีมไม่ได้แค่สนุกอย่างเดียว นายสัตว์แพทย์มาอธิบายการปลูกหญ้า ปลูกอาหารให้ช้าง ทั้งข้าวโพด และฟักทอง ภีมเลือกที่จะไปปลูกหญ้าบาน่ากะพี่ๆ น้าๆ ลุงๆ จับจอบ ขุด ขุด ขุด ปลูกหญ้า อย่างสนุกสนาน ไม่เหนื่อยเลย แลปกแฮะแม่ไม่ห่วง ให้ไปกะลุงเหมา แม่คงอยากให้ไปลองดูมังครับ

ปลูกหญ้าเหนื่อย เลยเดินกลับมากับพี่คีน เตรียมลงไปขี่ช้างอาบน้ำ แต่หากล้วยไปป้อนช้างก่อน บางตัวก็กินได้ บางตัวก็กินไม่ได้ ภีมยังไม่กล้าเข้าใกล้เท่าไหร่ แต่พอมีพี่ๆ เขาให้ก็เลยลองดูบ้าง ไม่นากลัวเลย แม่บอกให้จับงวงเขาเบาๆ ลูบไปมา เหมือนๆ ที่ภีมไปนวดกับแม่ แม่บอกว่าเป็นการบำบัดให้ช้าง สงสัยจะจริงแฮะ เห็นช้างมองๆ ก็สนุกดีครับ แต่ก็ยังกลัวอยู่ดี

และที่สนุกสุดๆ คือ นี่เลย ขี่ช้างลงอาบน้ำ มันมาก ยิ่งตอนกระโดดลงหลังช้างล่ะก็ เหมือนว่ายน้ำที่พีพีเลย แต่ก็อายนะครับ แหม ใครจะกล้าล่ะครับ พี่ควาญช้างเล่นกระโดดลง ภีมก็ต้องทำตามพี่ซิครับ แต่ก็ว่ายน้ำกลับมาขึ้นช้างต่อนะครับ ใจสู้ซะอย่าง

ตอนเช้า ลงมาเดินเล่น เห็นนก ภีมเลยถ่ายกะเขาบ้าง แต่ป๋มไม่รู้หรอกฮะว่านกอะไร

น้าป่าน บอกทีซิครับ

 แต่ภีมรู้ว่าสีดำ ถูกไหมครับน้าป่าน

แม่มาแล้ว ไปกินข้าวดีกว่า

อีกวัน ยังได้ไปเล่นน้ำตกเอราวัณ อีกด้วย สนุกจนไม่อยากจะกลับเลยครับ

มาโรงเรียนวันจันทร์ คุณครูให้ทำการบ้าน เขียนเกี่ยวกับเรื่องไปเที่ยวที่ชอบ

ภีมเลยเขียนเรื่องปลูกหญ้าให้ช้างซะเลย พึ่งไปมานี่นา โม้ให้เพื่อนๆ ฟังทั้งห้องเลยครับ

แต่แย่ตรงที่แม่บอกว่า ป้าอ้วนล้มแล้วซิ ภีม สงสารป้าอ้วนจังครับ

ขอบคุณลุงๆ ป้าๆ พี่ๆ ที่ช่วยดูแลภีมด้วยนะครับ ทริปหน้า ภีมจะซนน้อยกว่านี้ครับ

ขอบคุณโอเคเนเจอร์ ที่สอนให้ภีมรู้จักธรรมชาติ รู้จักช้าง

รู้จักธรรมชาติของช้างที่ไม่ต้องวิ่งหนีโซ่อีกต่อไปครับ

สวัสดีครับ แปร๋น แปร๋น

ภีมให้แม่หน่องเพิ่มภาพที่ภีมวาดเย็นวันแรก ที่เรือนนอน ให้แล้วนะครับ

ไม่ค่อยตั้งใจเท่าไหร่ ห่วงเล่นกะพี่คีนน่ะครับ

สีไม่ครบด้วยครับ แม่ซื้อสีชอล์คกล่องเล็กให้ระหว่างทาง

รอไปฝึกมือกะลุงอะหนึ่ง และลุงกิ๊เพิ่ม นะครับ