สะบัดบ๊อบลุยเดี่ยว..นั่งรถไฟไป Fulong

ปั่นจักรยานลอดอุโมงค์รถไฟเก่า

Old Cao Ling Tunnel

ต่อเนื่องจากจากเอ็นทรี่ก่อนเที่ยว พาหุรัด บางปู ประตูน้ำ ของไทเป

ลิงค์ -->   http://oknation.nationtv.tv/blog/outofstep/2018/07/07/entry-1

วันนี้จะออกนอกเมืองไทเป ไปปั่นจักรยานเล่นกัน

ตื่นเช้านั่งรถไฟออกนอกเมืองไปลง สถานีฟูหลง Fulong

เริ่มต้นจากสถานีไทเป นั่งรถไฟ TRT สาย Yilan อี้หลาน เพื่อไปลงสถานี Fulong (เช็ครอบได้จากเว็บการรถไฟไต้หวัน)

วิวดี อากาศดี ฝนไม่ตก

ถึงสถานี Fulong จะเห็นทั้งร้านขายห่วงยางชายหาดและร้านเช่าจักรยานรายรอบ

หน้าสถานีนี้จะเจอร้านคิวยาวแบบนี้

ได้มาแล้ว...ข้าวกล่องรถไฟ

หิวน้ำ..นี่อะไร วุ้นสาหร่าย (มีขายเป็นห่อๆ ด้วย) อื้ม...อร่อยแฮะ

เลยสถานีไปนิดนึง ร้านจักรยานก็เพียบเหมือนกัน นี่เดินเลยเข้าซอยไป

ค่าเช่าจักยาน 100 NTW ต่อวัน ได้แผนที่กับน้ำขวดนึง คุยกับเจ้าของร้านหนุ่มๆ แต่เคี้ยวหมากฟันแดงเชียว

เค้าบอกว่าเคยมาไทย 2 ครั้ง พัทยา กับ ภูเก็ต

ได้จักรยาน ได้เสบียงแล้ว (ไม่ไกลนะ แต่อยากมีเสบียง อิอิ) เดินทางจ้า

ที่พื้นเขียนคำว่า "ช้าๆ"

ทางเรียบดีมาก ขี่ไปเรื่อยๆ ชมวิวขุนเขาสวยงาม

ทางซ้ายเป็นลานจอดรถสำหรับคนมาทางรถยนต์ ขวาทางไปอุโมงค์เก่า

ถึงหน้าอุโมงค์แล้วค่ะ Old caoling Tunnel อุโมงค์รถไฟเก่าที่เอามาดัดแปลงทำเป็นเลนจักรยาน

ความน่ารักและช่างคิดของอุโมงค์นี้คือ เค้าปรับพื้นใหม่สำหรับเป็นทางจักรยานแต่ยังทำลายที่พื้นเป็นเหมือนรางรถไฟ

ความยาวของอุโมงค์ 2,167 เมตร

 ผู้หญิงมาคนเดียว ก็เลยเลือกวันอาทิตย์ จะได้ไม่โหวงเหวง ถึงคนเยอะแต่มีช่วงปั่นที่ไม่มีคนอยู่ใกล้ๆ อยู่บ่อยๆ

อากาศในอุโมงค์เย็นสบาย บางจุดมีเพลงเปิดให้ฟังด้วย ได้บรรยากาศวินเทจดี

 ออกมานอกอุโมงค์อีกด้านแล้ว...วิวทะเลสวยๆ

หิวแว้ว...งัดเสบียงออกมาโชว์...หน้าตาดูดีนะ

กินข้าวกล่องไปพลาง ชมวิวไปพลาง

ป้ายบอกไปท่าประมง ปั่นเล่นต่อดีกว่า

อุโมงค์ใหม่ขนานกับอุโมงค์เก่า

วนขึ้นมาเส้นนี้เป็นทางถนน

ทางรถไฟเลียบชายฝั่ง

เอาล่ะ..ตอนนี้วนมากลับเข้าอุโมงค์อีกแล้ว

นี่มาออกเส้นทางเดิมเหมือนขามาจากสถานีฟูหลงอีกที เพื่อจะไปคืนจักรยาน

ทางรถไฟที่จะมาลอดอุโมงค์ใหม่

เห็นหลายครอบครัวเช่าจักรยานไฟฟ้าวิ่งกันฉิว แต่ปั่นจักรยานธรรมดาก็ไม่เหนื่อยนะคะ

เซลฟี่ที่ไม่ใช่เซลฟี่...ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน 555

ทางมีรถสวนมาบ้างประปราย

กลับมาถึงสถานีฟุหลงแล้ว

เดี๋ยวจะนั่งต่อไปสถานี Luodong นี่เป็นบันไดลงเพื่อไปขึ้นชานชาลาอีกด้าน

อยากให้บ้านเรามีรางสำหรับเข็นจักรยานขึ้นลงแบบนี้บ้าง

วิวเส้นทางเลียบชายฝั่ง

เพลียๆ แต่ก็เพลินๆ

บ่ายแก่ๆ รถไฟขบวนธรรมดา...ว่างดีจัง

เข้าเขตอี้หลาน Yilan วิวจะเริ่มเปลี่ยนเป็นเขียวๆ แบบนี้

ที่จริงว่าจะค้างสถานีอี้หลาน เผื่อแวะไปจิมมี่เหลียวพาร์คอีกสักรอบ

แต่สถานีถัดไป Luodong เป็นชุมทางรถ ถ้านอนที่นั่นวันถัดไปจะเดินทางไปฟาร์มต้นหอมสะดวกกว่า

ถัดจากสถานีอี้หลานไปอีกสถานีนึง จุดหมายปลายทางของเรา สถานี Luodong เป็นสถานีชุมทาง

ร่างกายต้องการกาแฟ (และขนม อิอิ)

มีร้านแฮมเบอเกอร์เปาหมูสามชั้นสไตล์ไต้หวันอยู่ใกล้ๆ ห้าแยก ลุงคนขายตอนแรกดุมากเลย ตอนหลังก็น่ารักดี

เดินเท้าไปกิโลกว่าๆ ทางเข้าไปที่พัก

ถึงแล้วจ้า ที่พักน่ารักมว๊ากกก คืนวันอาทิตย์แขกไม่มี คืนนี้นอนคนเดียวทั้งดอร์มนี้

Yilan Inspiration ที่พักเล็กๆ ไกลจากสถานีรถไฟพอควร แต่คะแนนรีวิวสูงลิ่ว โฮสต์เป็นหนุ่มสาวที่กระตืรือล้นมาก

ปั่นออกไปตลาดกลางคืน ตลาดหลู่ตง เป็นตลาดกลางคืนที่ใหญ่มากแห่งหนึ่ง

หิวโหยมากมาย หาร้านที่คนน้อยๆ ดีกว่า

ช่วงนี้ที่ไต้หวันฮิต "ขนมไข่นกกระทา" กันมาก

เราเลียนแบบชานมไข่มุกของเค้า เค้าเลียนแบบไข่นกกระทาของเรา

ลูกชิ้น ทางขวานี่แบบเผ็ด

ดึกแล้ว กลับไปกินที่พักดีกว่า ซื้อไปมา กลายเป็นเยอะเชียว แฮมเบอเกอร์นี่อร่อยเกินคาดมากๆ

ทานไปพลางนั่งคุยกับนักศึกษาที่มาทำงานแลกกับที่พักช่วงปิดเทอม

น้องเค้าบอกว่าชอบละคร "บุพเพสันนิวาส" มาก โดยเฉพาะแม่น้องดูทุกวัน

อู้ยยยย "ออเจ้า" ไม่ใช่แค่ข้ามภาพข้ามเวลานะคะ ข้ามมาดังถึงไต้หวันทีเดียว

เอาล่ะ..อิ่มพุงจะแตกแล้วไปนอนดีกว่า

ตอนแรกจะลงเรื่องไปฟาร์มต้นหอมเอ็นทรี่นี้

แต่ทำไม่ทันละ เดี๋ยวทดไปไว้เอ็นทรีหน้าค่ะ