ทริปไม่ได้ไปเยี่ยมญาติที่ซัวเถา ... แต่ไหนๆก็ไปแล้วแวะกวางโจวด้วยละกัน DAY 1

DAY 2 

เช้านี้เราเริ่มด้วยการหาอะไรกินแถวที่พักค่ะ ฝั่งตรงข้ามที่พักจะมีตลาดสดอยู่ แล้วก็มีพวกร้านอาหารอยู่บ้าง พอเดินผ่านร้านขายพวกหมั่นโถว ซาลาเปา หม่าม้าเกิดอยากกินขึ้นมา เอาล่ะสิ เรากับคุณแฟนหันมามองหน้ากัน เหมือนจะหยั่งเชิงว่าใครจะต้องเป็นผู้กล้าไปสื่อสารกับคนขาย สุดท้ายก็ไม่พ้นเราแหละ เลยจัดการให้โดยการใช้ภาษามือชี้ซาลาเปาของคนก่อนหน้า พร้อมกล่าวอย่างมั่นใจว่า “จูโหร่ว” คนขายทำหน้าเข้าใจ พร้อมกล่าวกลับมาเป็นประโยคภาษาจีน คงบอกราคาไม่ก็ถามว่าจะเอากี่ลูก แต่นี่ก็ตอบไม่ได้แล้วไง เลยยื่นเงินให้ไปเลย ตัดปัญหา 555

Tips for surviving in China: บอกเลยว่าคำว่า “จูโหร่ว” นี่ช่วยชีวิตมาหลายครั้งกับการไปเที่ยวเมืองจีน มันแปลว่าเนื้อหมูค่ะ เข้าร้านอาหารไม่รู้มันมีอะไรบ้าง คุยกันไม่รู้เรื่อง ก็จัดคำนี้ไปเลย อ่อ มีอีกคำ คือ “เฉาฟ่าน” แปลว่าข้าวผัดค่ะ จำไว้ให้แม่นๆเลยนะ 2 คำนี้

ข้างๆกันเป็นร้านขายอาหารแบบนั่งได้ เราเห็นว่าเมนูมีรูป เลยเข้าไปลอง จิ้มๆชี้ๆ จนได้ 2 ชามนี้มา เป็นเกี๊ยวน้ำจืดๆ แต่ก็ร้อนๆ ซดคล่องคอดี กับบะหมี่แห้ง ซึ่งรสชาติไม่ถูกปากอย่างแรง เนื่องจากตัวซอสที่ราดมากลิ่นแรงมากค่ะ กลิ่นเหมือนทำมาจากปลาแห้งหรือปลาหมึกแห้งอ่ะ ซึ่งเราไม่ค่อยชอบซักเท่าไหร่ 

แพลนแรกของวันนี้คือไปถ่ายรูป Canton Tower กับ Opera House แล้วไปเดินเล่นใน Guangdong Museum  ซึ่งทั้งสามที่จะอยู่ใกล้กันค่ะ 

Guangzhou Opera House, Guangdong Museum, Canton Tower (แบบไกลๆ)


Metro: Guangzhou Opera House Stn. จากสถานี Gangding เราต้องนั่งไปสถานี Canton Tower เพื่อเปลี่ยนเป็นสายสีฟ้าหรือ APM นั่งไปอีก 2 สถานีค่ะ

หลังจากเดินหาทางออกจากสถานีแบบงงๆ พวกเราก็มาโผล่ที่ทางออกของห้างแห่งหนึ่งค่ะ พอเดินขึ้นมาเราจะเห็น Canton Tower โดดเด่นอยู่ตรงหน้าเลยค่ะ ทางขวาจะเป็น Opera House ส่วนทางซ้ายเป็น Guangdong Museum ใกล้กันไปอี๊กกกก

พอเดินออกมาจากห้างจะเจอบันไดแบบในรูป (กวางโจวเป็นเมืองฮิปๆ) มองตรงไปจะเป็น Canton Tower ค่ะ

Canton Tower เป็นหอส่งสัญญาณโทรทัศน์ของเมืองกวางโจว มีความสูง 600 เมตร ซึ่งถือเป็น Tower ที่สูงที่สุดในประเทศจีนค่ะ และเคยเป็น Tower ที่สูงที่สุดในโลกอยู่ปีสองปี ก่อนจะถูก Tokyo SkyTree แซง ปัจจุบันมีความสูงเป็นอันดับ 2 ของโลกค่ะ 

Guangzhou Opera House เป็น 1 ใน 3 โรงละครที่ใหญ่ที่สุดในประเทศจีน

Guangdong Museum
Entrance fee: FREE!!! (อยากจะใส่อัศเจรีย์อีกซัก 78 ตัว)

Guangdong Museum เป็นพิพิธภัณฑ์ที่มีการจัดแสดงพวกโบราณวัตถุต่างๆ ข้าวเครื่องใช้ของราชวงศ์จีน รวมถึงมีโซนที่จัดแสดงเกี่ยวกับธรรมชาติของจีน พวกพืชพันธุ์ สัตว์ และแร่ธาตุต่างๆ แล้วก็ยังเล่าถึงประวัติศาสตร์ของมณฑลกวางตุ้งด้วย ตัวอาคารดีไซน์เก๋มากค่ะ ที่สำคัญคือเข้าฟรีนะจ๊ะ แม้ไม่ใช่สายเดินมิวเซียมก็ควรไปเดินโฉบซักหน่อยนะ แคโชว์พาสปอร์ต เจ้าหน้าที่เค้าก็จะให้ตั๋วเรามา แค่นั้นแหละง่ายๆ แต่จะมีโซนที่เค้าจัดนิทรรศการพิเศษอยู่ ถ้าจะเข้าก็ต้องเสียเงินนะจ๊ะ ตอนเราไปรู้สึกว่าจะเป็นนิทรรศการเกี่ยวกับเรือไททานิค

จากนั้นก็แวะกินข้าวเที่ยงที่ห้างใกล้ๆ เดินเลือกไปเลือกมา ก็จบลงตรงที่ร้านข้าวแกงในฟู้ดคอร์ทของห้าง  เพราะอยากกินผัดผัก 555 พอยืนเข้าแถว เค้าก็จะให้จานข้าวเรามา อยากกินอะไรก็ชี้เลยพร้อมกับยื่นจานไปทางคนตัก เค้าก็จะตัก (หรือจะเรียกให้ถูกคือโกย) อาหารมาใส่จานให้เราค่ะ พอสุดทางก็จะมีพนักงานคิดเงินจากจำนวนและประเภทกับที่เราเลือกค่ะ พวกที่เป็นเนื้อสัตว์ก็จะแพงกว่าผักนิดหน่อย อย่างจานแรกเราเลือกผัก 2 อย่าง เนื้อสัตว์ 1 อย่าง ราคา 18 หยวนค่ะ จานที่สอง ผัก 1 เนื้อ 2 ราคา 20 หยวน 

หลังจากนั้นเราจะไปซื้อตั๋วรถไฟความเร็วสูงเพื่อกลับซัวเถาสำหรับวันพรุ่งนี้ค่ะ ที่จริงกะจะซื้อตั้งแต่เมื่อวานที่มาถึง แต่มันเพลียและหิวมากค่ะ เลยรีบไปหาโรงแรมดีกว่า เราต้องนั่ง metro ไปสถานี Guangzhou East Railway Station เช่นเคยค่ะ แล้วก็เดินหาป้ายไปสถานีรถไฟ ขอเตือนว่าสถานีนี้มันใหญ่มากจริงๆ ก่อนจะติ๊ดบัตรออกต้องดูให้ดีค่ะว่าทางออกที่เราออกไปอ่ะ มันไปสถานีรถไฟรึป่าว เพราะถ้าออกประตูผิดนี่ไปออกอีกฝั่งของทางรถไฟเลยนะ ไม่แน่ใจว่าจะข้ามกลับมาได้มั๊ย ที่บอกแบบนี้ไม่ใช่อะไร เป็นประสบการณ์ตรงค่ะ ไอเราก็รีบไง อยากจะออกจากตรง metro ให้เร็วที่สุด พอติ๊ดบัตรออกมาปุ๊บ เพิ่งตระหนักได้ว่าออกผิดประตู พยายามถามเจ้าหน้าที่ เค้าก็ชี้มาทางดิมที่เราเพิ่งออกมา พอดูจากแผนที่ เลยคิดว่าถ้าดึงดันจะออกประตูนี้ มันไกลจากตัวสถานีรถไฟมาก เราเลยตัดสินใจเสียเงินติ๊ดบัตรเข้าไปใหม่ เพื่อไปออกประตูที่ถูกต้องดีกว่า (แต่ว่าเราจำไม่ได้ค่ะว่าเป็นทางออกไหน ซอรี่จริมๆ) 

จบปัญหาเรื่องออกประตูผิดไป ปัญหาใหม่ก็ตามมา คือเราหา Ticket office ของรถไฟที่จะไปซัวเถา (Chaoshan) ไม่เจอ เจอแต่ขบวนที่ไปเซิ่นเจิ้น กับเกาลูน เดินวนไปวนมาอยู่หลายรอบมาก (เลยบอกให้หม่าม้านั่งรอไปก่อน) ถามเจ้าหน้าที่คนแรกก็ชี้ไปทางนึง เราก็เดินไปทางนั้นแบบงงๆ ถามอีกคนก็บอกว่าให้ขึ้นไปชั้นสอง ขึ้นไปก็ไม่เจอที่ขายตั๋ว เจอแต่ประตูที่จะเข้าไปชานชาลาเลย สรุปคือมันอยู่ชั้นสองจริงๆ แต่เป็นชั้นสองที่อยู่ด้านนอก (คือยังไม่ได้ผ่านการตรวจสัมภาระแล้วเข้ามาในอาคาร) ให้หาป้าย Gate 6 นะคะ แล้วเราจะเห็นบันไดขึ้นไปชั้นสองด้านนอกอาคารค่ะ

แนะนำเลยค่ะว่าควรมาซื้อตั๋วล่วงหน้า เพราะขนาดเรามาซื้อล่วงหน้า 1 วัน รอบที่ต้องการยังเหลือแต่ตั๋วยืนเลย ทำให้ต้องเลือกรอบที่ช้ากว่านั้น เลยทำให้พวกเราถึงซัวเถากันดึกไปหน่อยค่ะ อย่าลืมเซฟเลขขบวนกับเวลาออกไว้ด้วยนะคะ มันทำให้การซื้อตั๋วง่ายขึ้นมากเลยทีเดียว

หลังจากจัดการเรื่องตั๋วเรียบร้อยแล้ว ก็ไปเที่ยวกันต่อค่ะ

Guangxiao Temple
Metro: Ximenkou Stn. Exit C
Entrance fee: 5 CYN

ออกมาจากสถานี แล้วก็เดินมาทางขวามาตามถนน Guangxiao ได้เลยค่ะ วัดอยู่ห่างออกไปไม่ไกล วัดนี้เป็นหนึ่งในวัดเก่าแก่ของกวางโจวค่ะ เข้ามาแล้วมีความร่มรื่น ชุ่มฉ่ำ (เพราะฝนตก) และมีกลิ่นอายวัดญี่ปุ่นเบาๆ (ในความรู้สึกเรา) วัดนี้ควรค่าแก่การมาเยือนค่ะ

Temple of the Six Banyan Trees  (Liurong Temple)
Entrance fee: 5 CYN

จากวัด Guangxiao เราสามารถเดินไปวัด Temple of the Six Banyan Trees (แปลตรงๆก็ วัดไทรหกต้น) ได้ ตอนดูจากแผนที่ดูเหมือนจะอยู่ไม่ไกลกันมาก ประมาณ 1 กิโลได้ (แต่พอลองมาดูในกูเกิ้ลแมพบอกว่าแค่ 550 เมตร เราขอเถียงจากประสบการณ์ตรงว่าไม่น่าจะใช่) แต่พอเดินจริงๆ มันเหนื่อยใช่เล่น อาจจะเพราะเราเดินมาทั้งวันแล้วด้วย (สงสารหม่าม้าอีกแล้ว ฮืออออออ แต่เนื่องจากหม่าม้าเป็นคนที่ชอบเข้าวัดมาก พอรู้ว่าจะเดินไปวัด ก็เลยมีศรัทธาอันแรงกล้ามาก แทบจะเดินนำหน้าตลอดเลย ในขณะที่อีเด็ก 2 คนเดินต้วมเตี้ยมปวดเท้าตามหลัง)

ระหว่างทางก็ถือโอกาสซึมซับบรรยากาศของเมืองกวางโจวไปด้วย 

ถึงซะที

หลังจากนั่งพักรอหม่าม้าไหว้พระสวดมนต์เสร็จก็เริ่มเย็นแล้วค่ะ ก็คิดกันว่าจะไปเดินเล่นที่ถนน Beijing เลย หรือจะไป Chen Clan Academy อีกซักที่ก่อนดี สรุปว่าไปแวะ Chen Clan Academy ซักหน่อยละกัน ไหนๆก็มาแล้ว เราเดินไปสถานี metro ที่ใกล้ที่สุด (สถานี Gongyuanqian อยู่ห่างไปประมาณ 800 เมตรค่ะ ซึ่งมาระลึกได้ทีหลังว่านี่มันสถานีที่เราต้องลง ถ้าจะไปถนน Beijing นี่นา มีความซ้ำซ้อนไปอีก)

บรรยากาศสวยๆระหว่างเดินทาง มีความยุโรปเบาๆ

Chen Clan Academy
Metro: Chen Clan Academy Stn.
Entrance fee: 10 CYN

Chen Clan Academy หรือ บ้านตระกูลเฉิน สร้างขึ้นสมัยราชวงศ์ชิงโดยคนในตระกูลเฉิน เพื่อใช้เป็นที่อบรมลูกหลานเพื่อเตรียมตัวไปสอบจอหงวน (เขียนแบบนี้รึป่าวนะ เหมือนตัวเองนั่งดูหนังจีนที่ฉายช่วงเย็นๆอยู่เลย) ต่อมาก็กลายเป็นโรงเรียน และปัจจุบันก็เปิดเป็นพิพิธภัณฑ์ที่รวบรวมศิลปะของกวางตุ้งเอาไว้

เดินได้ไม่นาน พายุเริ่มก่อตัวแล้วค่ะ ทำให้มืดเร็วกว่าปกติ เราเลยบออกมา เพราะกลัวฝนจะตกหนักจนเดินไปสถานีรถไฟใต้ดินไม่ได้ เรานั่งไปลงที่สถานี Gongyuanqian (ที่เดียวกับที่เราขึ้นมานั่นแหละ -_-) เพื่อไปหาอะไรกินที่ถนน Beijing ค่ะ ระหว่างเดินไปฝนก็เริ่มเทลงมา มันจะตกแบบเดี๋ยวก็หนักมาก แล้วก็จะซาลงมา แล้วก็ตกหนักอีก วนย่างนี้ตลอดเลยค่ะ (แต่ไม่มีช่วงที่ไม่ตกเลยนะ แม่ม)

อย่างแรกที่รู้สึกว่าต้องลองก็คือร้านน้ำมะม่วงค่ะ แต่เห็นชื่อก็เกรงใจละ ว่าจะเข้าไปสั่งดีมั๊ย จะเป็นการรบกวนเค้าไปรึป่าว เห็นว่ายุ่งมาก 5555 ราคาก็ไม่ถูกนะ ตกแก้วละ 150 บาท ถามว่ารสชาติเป็นยังไง ก็กินได้ ติดที่ใส่น้ำแข็งน้อยไปจนมันไม่ค่อยเย็น แล้วก็ใส่วิปครีมเยอะไปนิด กินแล้วเลี่ยนอ่ะค่ะ

และเนื่องจากฝนตกลงมาหนักมากอีกครั้ง สายตาเหลือบไปเห็นร้าน McDonald’s มื้อนี้เลยมาจบลงที่นี่ เพราะฝ่าฝนไปคงไม่เหลือ เมนูข้าวอร่อยถูกปากมากค่ะ ไก่รสชาติจัดจ้าน กินกับข้าวญี่ปุ่นเหนียวๆ ผ่านทั้งรสชาติและราคาค่ะ (เซ็ทละไม่ถึงร้อยบาท)
เหมือนเจ้ากรรมนายเวรของเรามาในรูปแบบของฝน ฝนมันไม่หยุดจริงๆซักที เราเลยเดินเล่นอีกแค่เล็กน้อย จัดไอติมวาฟเฟิลฮ่องกงไปหนึ่งถ้วย แวะเดินเล่นซื้อขนมกับพวกของฝากที่ซุปเปอร์แถวนั้น (ที่นี่คิดค่าถุงพลาสติกนะคะ เราควรมีถุงผ้าหรือพลาสติกติดตัวเอาไว้ตลอด ซึ่งเราก็คอยเตือนตัวเองตลอดนะ แต่ก็โดนไปหลายครั้งอยู่) แล้วก็กลับโรงแรมค่ะ

ทริปไม่ได้ไปเยี่ยมญาติที่ซัวเถา ... แต่ไหนๆก็ไปแล้วแวะกวางโจวด้วยละกัน DAY 1

ทริปไม่ได้ไปเยี่ยมญาติที่ซัวเถา ... แต่ไหนๆก็ไปแล้วแวะกวางโจวด้วยละกัน DAY 3

ทริปไม่ได้ไปเยี่ยมญาติที่ซัวเถา ... แต่ไหนๆก็ไปแล้วแวะกวางโจวด้วยละกัน DAY 4 - 5