คนรุ่นใหม่เพิ่งแต่งงานกับอีกปีหน้ามีลูก กับอีกรุ่นเราที่พ่อแม่มีลูก ๖ คน การเลี้ยงดูรุ่นก่อนกับรุ่นนี้นั้นแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง..คงต้องอธิบายแค่เล็กน้อย เด็กแต่ก่อนจับกลุ่มกันไปเล่นกันตามลานวัด เด็กเดี๋ยวนี้จัดหนักขอเงินผู้ปกครองไปซื้อโทรศัพท์เล่นไลน์เล่นแชท คบเพื่อนมากมาย มีเวลาเดินเข้าโรงหนังซื้อตั๋วราคาแพง พ่อแม่มีเวลาให้ลูกน้อยมาก บวกกับเด็กรุ่นใหม่เอาแต่ใจตัวเอง...บางทีก็มีคนพูดให้ได้ยินเหมือนกันนะว่าเด็กเดี๋ยวนี้คุณแม่รุ่นใหม่กลัวเสียทรงเลยชงนมวัวให้ลูกกินความใกล้ชิดจึงไม่เกิด.....แม่เคยบอกว่าในขณะที่แม่ให้นมจากเต้าแก่ลูกน้อยก็คอยเอามือลูบหัวเค้า ประจุบวกจากมือแม่ไปสู่สมองลูกมันเกิดความอบอุ่น แต่เมื่อลูกเริ่มโตความห่างเหินก็เกิด...ทุกอย่างเกิดได้ทั้งสองฝ่าย เด็กส่วนหนึ่ง ผู้ปกครองก็ส่วนหนึ่ง..ที่พูดมาผมก็มีลูกและก็ไม่รู้ว่าอนาคตจะเกิดอะไรขึ้น ไม่ต้องถามพรุ่งนี้ แต่วันนี้เราน่าจะคิดว่าโชคดีที่สุดที่ลูกไปโรงเรียนแล้วกลับมาตรงเวลา .....แต่ก็น่าเห็นใจมากมาย กรณีที่เกิดเรื่องเด็กถูกยิงตายนั้นมันสะท้อนให้เห็นอีกแง่มุมในการเลี้ยงดูฟูมฟัก เราจะไปเทียบกับเด็กเมื่อก่อนไม่ได้แล้ว ยุคสมัยมันผิดกัน เชื่อว่าในวันนี้มีอีกมากมายที่ผู้ปกครองได้ปวดหัวกับกรณีบุตรหลานเกเร นี่คือเป็นเพียงตัวอย่างหนึ่งเท่านั้น..ผู้ปกครองจะไปผลักภาระให้โรงเรียนเพียงอย่างเดียวก็คงไม่ไหว....สถาบันครอบครัวสำคัญที่สุด.....ขอให้กำลังใจผู้ปกครองทุกท่านครับ