.

.

ครั้งที่ผมไปเยือนน่าน ระหว่างวันที่ ๑๗ - ๒๐ มกราคม ๒๕๕๗ นั้น

ผมไม่ทราบล่วงหน้าหรอกว่า  จังหวัดน่านเขาจัดงาน "หนาวนี้..กระซิบรักที่น่าน" ระหว่างวันที่ ๑๗ - ๑๙ มกราคม ๒๕๕๗

วันแรกเมื่อผมเดินทางถึงจังหวัดน่าน ในคืนวันศุกร์ที่ ๑๗ มกราคม  

ผมผ่านตัวจังหวัดน่านมืดค่ำ  ทำให้มองไม่เห็นบรรยากาศของตัวเมืองน่าน อีกอย่าง ผมรีบไปพักค้างคืนที่อำเภอปัว  

รุ่งเช้าเสาร์ที่ ๑๘ มกราคม ตระเวณไปตามยอดดอยในอำเภอปัว อำเภอบ่อเกลือ

ถึงวันอาทิตย์ที่ ๑๙ มกราคม วางโปรแกรมไว้ว่าจะเข้าไปไหว้พระในตัวอำเภอเมืองน่าน

เมื่อเข้าไปถึงตัวจังหวัดน่าน  เห็นป้ายโฆษณา "หนาวนี้กระซิบรักที่น่าน"  ติดเต็มไปทั่วทั้งเมืองครับ

.

.

.

.

.

วันนั้น...แม่มะยง และพ่อมะอึก เตรียมตัวพร้อมตั้งแต่เช้ามืด  

เดินทางจากอำเภอปัว ไปกระซิบรักที่ ตัวเมืองน่าน  แต่งองค์ทรงเครื่องเต็มรูปแบบครับ

.

.

เรา..ตั้งใจไว้ว่า  วันนี้จะไหว้พระในตัวเมืองน่านให้ได้ ๙ วัด  

เพราะมีข้อมูลว่า  วัดในตัวเมืองน่านมีเยอะ  และอยู่ใกล้ ๆ กันนัก  ส่วนจะได้จริงกี่วัดนั้น  ผมไม่ซีเรียสอะไรนัก

ผมเคยร่วมกิจกรรมไหว้พระ ๙ วัดบ่อย ๆ  ได้ไหว้พระ ๙ วัดจริง ๆ ครับ  แต่ไม่ได้รายละเอียดอะไรเลย

ระยะหลัง ๆ ที่ผมเดินทางไปต่างจังหวัด  ผมจะยกมือไหว้วัดต่าง ๆ ที่รถวิ่งผ่าน  เน้นยกมือไหว้ไปที่พระอุโบสถครับ

เมื่อไหว้ได้ครบ ๙ วัด จิตใจนิ่งสงบพอดี

วัดแรกในวันนี้  คือ วัดพระธาตุเขาน้อย

http://www.paiduaykan.com/76_province/north/nan/prathatkaonoi.html

.

.

การเริ่มต้นชมเมืองน่านที่วัดพระธาตุเขาน้อย  เป็นความตั้งใจของผมที่จะไปชมภาพมุมสูง  หวังได้เห็นภาพรวมของเมืองที่สวยงาม

การได้ชมภาพมุมสูงนั้น  ถือเป็นประสบการณ์ที่ยิ่งใหญ่มากของนักท่องเที่ยวนะครับ

อย่างเช่นใน กทม. เราจะเห็นภาพมุมสูงเมื่อขึ้นไปบนตึกสูง  หรือสะพานข้ามแม่น้ำเจ้าพระยาหลาย ๆ แห่ง

อีกมุมหนึ่งของ กทม.  ที่ผมชอบไปยืนดูเกาะรัตนโกสินทร์  คือที่ภูเขาทอง วัดสระเกศ  ใครไม่เคยลอง ลองเสียนะครับ

จังหวัดอุทัยธานี....สามารถชมภาพมุมสูงได้ที่ยอดเขาสะแกกรัง  วัดสังกัดรัตนคีรี

จังหวัดแม่ฮ่องสอน...ชมภาพมุมสูงได้ที่วัดพระธาตุดอยกองมู

จังหวัดเชียงใหม่...ทุกคนรู้จักดีว่า  ชมภาพมุมสูงของเมืองได้ที่ดอยสุเทพ

และเกือบจะทุกจังหวัด  จะมีสถานที่สำหรับชมภาพมุมสูงที่น่าสนใจทั้งนั้น...หาให้เจอนะครับ

.

.

และผมก็ได้เห็นเมืองน่านในสายหมอกใกล้เที่ยงอย่างงดงามครับ

.

.

ลงจากวัดพระธาตุเขาน้อยแล้ว   ผมท่องเที่ยวไปตามวัดต่าง ๆ

ไม่ว่าจะเป็น วัดศรีพันต้น...เสาพระหลักเมืองน่าน...วัดมิ่งเมือง...วัดภูมินทร์...วัดพระธาตุแช่แห้ง..

ได้ ๕ วัด หมดเวลาไป ๑ วัน

ผมไม่นำเสนอรายละเอียดนะครับ  ทั้ง ๆ ที่ถ่ายภาพไว้เยอะมาก  เกรงใจท่านผู้ชม

ส่วนใหญ่ซ้ำ ๆ กับที่เขานำเสนอในบล็อก  ในเวปไซด์ต่าง ๆ นั่นแหละครับ

.

.

ไปกันที่ "วัดภูมินทร์" ดีกว่าครับ 

http://www.manager.co.th/travel/viewnews.aspx?NewsID=9560000085394

.

.

.

"วัดภูมินทร์" เป็นวัดที่ใครต่อใครต่างพูดถึงเมื่อไปถึงจังหวัดน่าน

เมื่อคราวไปเยือนน่านครั้งก่อน  เมื่อนานมาแล้ว  ผมไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมผมไม่ได้มาที่วัดแห่งนี้  

หรือจะเป็นเพราะว่า  ในสมัยนั้นภาพกระซิบรักบันลือโลกยังไม่เป็นที่โด่งดังมากนักก็ได้ครับ

.

.

.

พระประธานของวัดภูมินทร์ เป็นพระพุทธรูป ๔ องค์ปางมารวิชัย ขัดสมาธิราบ

วัสดุปูนปั้นลงรักปิดทอง ขนาด หน้าตักกว้าง ๒ เมตร ๗๐ เซนติเมตร ศิลปะสมัยล้านนา สกุลช่างเมืองน่าน

ประดิษฐานในพระอุโบสถวิหารจตุรมุข วัดภูมินทร์

พระปฤษฎางค์พิงเจดีย์สี่เหลี่ยมเป็นแกนกลาง หันพระพักตร์ออกประตูสี่ทิศ

ประพุทธรูปทั้ง ๔ องค์ เป็นสัญลักษณ์แสดงถึงพระพุทธเจ้าที่เสด็จมาแล้ว

คือพระกกุสันโธ พระโกนาคมน์ พระกัสสป และพระโคตมะที่ได้มาประกาศพระพุทธศาสนาล่วงแล้ว

http://www.danpranipparn.com/web/praput/praput103.html

.

.

จิตรกรรมฝาผนังวัดภูมินทร์ เนื้อหาภาพส่วนใหญ่จะเล่าเรื่อง "คันธกุมาร" เป็นนิทานชาดก ที่มุ่งสอนให้คนทำความดี

ช่างวาดได้สอดแทรกภาพวิถีชีวิตของชาวน่านใ­นอดีต

วัฒนธรรมการแต่งกายโดยเฉพาะการแต่งกายของส­ตรีที่มักนิยมนุ่งซิ่นลายน้ำไหล การทอผ้าด้วยกี่ทอมือ

การติดต่อค้าขายกับชาวต่างชาติในช่วงรัชสมัยรัชกาลที่ 5 แสดงให้เห็นถึงอิทธิพลตะวันตกที่เข้ามาผสม­ผสานในวิถีพื้นเมืองน่าน

ตลอดจนถึงภาพวาดความรักใคร่ของหนุ่มสาวอัน­ยวนใจซึ่งพ่อแม่จะอนุญาตให้หนุ่มสาวพบปะกั­นที่ชานบ้านในเวลาค่ำ

ขณะที่หญิงสาวกำลังปั่นฝ้าย หรืออยู่ข่วง

ภาพชาวพื้นเมืองซึ่งอาจจะเป็นชาวเขา "เป๊อะ" แบกของป่าบนศีรษะ เพื่อนำมาแลกเปลี่ยนกับคนเมือง

ภาพปู่ม่าน ย่าม่าน ซึ่งภาพนี้ได้รับการยกย่องว่าเป็นภาพที่งา­มเป็นเยี่ยมของวัดภูมินทร์

ด้วยฝีมือของช่างวาดนี้เอง

ส่งผลให้จิตรกรรมฝาผนังวัดภูมินทร์ได้รับก­ารยกย่องว่าเป็น "ที่สุด" ของภาพจิตรกรรมฝาผนังล้านนาและของสยามประเ­ทศ

.

.

.

วันนั้นผมถ่ายภาพฝาผนังมาหลายรูป  เก็บไว้นั่งดูเมื่อยามคิดถึงน่าน

.

.

.

.

.

.

.

การชมภาพวาด  ได้อารมณ์มากขึ้น  เมื่อมีน้อง ๆ มัคคุเทศน์น้อยคอยให้ความรู้

การบรรยาย  ก็เป็นไปตามประสาเด็ก ๆ ผมยืนมองแล้วเห็นแต่ความน่ารัก

และที่สำคัญ  เด็ก ๆ มีรายได้ที่ดีพอสมควรจากนักท่องเที่ยว

.

.

##

..คำฮักน้อง กูปี้จักเอาไว้ในน้ำก็กลัวหนาว

จักเอาไว้พื้นอากาศกลางหาว ก็กลัวหมอกเหมยซอนดาวลงมาคะลุม

จักเอาไปใส่ในวังข่วงคุ้ม ก็กลัวเจ้าปะใส่แล้วลู่เอาไป

ก็เลยเอาไว้ในอกในใจตัวชายปี้นี้

จักหื้อมันไห้อะฮิอะฮี้ ยามปี้นอนสะดุ้งตื่นเววา..

.

.

ภาพปู่ม่าน  ย่าม่าน ภาพนี้  เป็นภาพที่มีชีวิตชีวาขึ้นมาได้เมื่อส่วนราชการหยิบมาใช้เป็นประโยชน์ในการท่องเที่ยวเมืองน่าน

.

.

ในภาพ  เขาจะกระซิบว่าอย่างไรก็ช่างเหอะ  แล้วแต่จะจินตนาการ

แต่มะอึก  กระซิบบอกได้เพียงว่า

ช่วงนี้อารมณ์การเขียนบล็อก  ต้องเสกสรรค์และสร้างสรรค์ อย่างมากมายจึงจะเขียนได้สักเรื่อง

กระนั้นก็ตามจะพยายามเขียนต่อไปครับ  เพราะโอเคเนชั่นบล็อกคือชีวิตที่สมบูรณ์

.

.