3 วันที่ผ่านมา เราได้มีโอกาสลงพื้นที่ไปกับกลุ่มนักวิชาการหลายคน  เลยมีประสบการณ์ที่จะมาแชร์ให้กันรู้ค่ะ 

             เราเดินทางด้วยรถตู้  ไปถึง ต. เขาเจ็ดลูก  อ. ทับคล้อ  จ. พิจิตร   ที่นี่ เรามาดูผลกระทบของการทำเหมืองทอง ของ บ. อัคร ไมนิ่ง จก.  ซึ่งกำลังจะเข้าตลาดหลักทรัพย์ อีกไม่นานนี้ 

             บริษัทเริ่มเข้ามากว้านซื้อที่ดินชาวบ้าน  ตั้งแต่หลายสิบปีที่แล้ว  ตอนแรกชาวบ้านก็ไม่รู้อะไร  เห็นเขาให้ราคาดีก็ขาย  แถมรู้ว่าจะมีเหมืองทองมาตั้ง  ก็ดีใจ ที่จะได้มีงานทำใกล้บ้าน ไม่ต้องไปหางานไกล  

                        บ้านหลังนี้้  ปัจจุบันยังโดนฟ้องไล่รื้อ จากบริษัท  พื้นที่นี่้เดิมเป็นป่าสงวน  ชาวบ้านเข้ามาจับจอง มีเพียงใบเสียภาษี ภบท5-6  และเมื่อบริษัท อ้างสัมปทานเหนือที่ดิน  จึงมาไล่รื้อชาวบ้านที่อยู่มานานนับชั่วอายุคน  ตอนนี้ชาวบ้านถูกจับ  ต้องหาเงินมาประกันตัวเอง  ข้างบ้านลุงคนนี้ อยู่ที่กับเหมืองที่มีการระเบิดหินทุกวัน

                     ไม่ไกลไปจากตรงนี้  มีป้ายแจ้งเวลาระเบิด  บนถนนหลวงไป จังหวัดรอยต่อที่ติดกัน คือจังหวัดเพชรบูรณ์  ชาวบ้านเล่าว่าเขาจะระเบิดหิน 2 เวลา เช้าคือก่อนเที่ยง  และเย็น  เวลาระเบิด  หากใกล้ปากหลุม เสียงจะดังมาก  และบ้านสั่นสะเทือน เป็นรอยแตกร้าวอยู่ทั้งหมู่บ้าน

                     ถนนนี้เวลาระเบิดหิน บริษัทจะปิดถนนหลวง ไม่ให้รถผ่านได้ค่ะ  ตรงนี้เคยเป็นป่าชุมชน ที่ชาวบ้านปลูกต้นสักใหญ่กว่า 50 ปี ก่อนที่จะมีเหมืองเข้ามา 

                 บริษัทระเบิดหินมาจนถึงถนนหลวง  และไประเบิดเลยไปตรงถนนหลวง  จนต้องทำการย้ายถนนหลวง  ให้โค้งขึ้นไป  เส้นใหญ่น่าดู

                  เรามาหยุดที่บ้านเขาหม้อ  หมู่ 9  ของ ต. เขาเจ็ดลูก  ที่นี่เดิมคงเป็นบ้านในฝันของหลายๆคน  เป็นชุมชนที่น่าอยู่ เป็นจุดต่อของจังหวัด ที่มีโรงเรียน มีวัด มีชุมชน มีป่าชุมชน มีภูเขาลูกเล็กๆ ให้มาหาของป่ากินได้  น้ำท่าอุดมสมบูรณ์  มีน้ำซับ ทำนาได้  ในน้ำก็มีปลา ในนาก็มีข้าว  จนกระทั่งประมาณ ปี 2539  เมื่อรัฐบาลให้สัมปทานแก่เหมืองทอง  และเปิดเหมือง ในปี 2544 มีอดีตนายกคนดังมาเปิดเหมือง (  แต่ตอนนี้นายกฯคนนี้ ไม่สามารถอยู่เมืองไทยได้ )  จนหลังจากเหมืองเปิด ชาวบ้านจึงตกอยู่ในนรกทั้งเป็น  

                  หนองน้ำใหญ่หน้าวัด  ไม่สามารถใช้อุปโภค บริโภคได้ เพราะปนเปื้อนด้วยสารพิษ  รวมทั้งน้ำใต้ดิน   ชาวบ้านค่อยๆ ย้ายออกไปที่ละครอบครัว  บางคนขายที่  บางคนทนสภาแวดล้อมไม่ไหว  ทั้งเสียงดังจากการระเบิดหิน  และฝุ่นควันตลอดวัน ผลผลิตขอพืชผลก็ไม่ดี   จนกระทั่งปัจจุบัน จากกว่า 200 หลังคาเรือน  เหลืออยู่อาศัยเพียง 4 หลังคาเรือน 

โรงเรียนที่เคยมีอยู่  กลายเป็นโรงเรียนร้าง

เรามาที่บ้านที่เหลืออยู่ เพียง 2 ครอบครัวค่ะ  บ้านของคุณสื่อกัญญา  ตอนนี้ไปเอาน้ำเข้านาอยู่ เลยต้องรอเธออยู่สักพัก

               คุณพ่อของพี่สื่อกัญญา  ตอนนี้ป่วยเป็นมะเร็ง  คนในหมู่บ้านนี้ล้วนแต่ตายผ่อนส่งค่ะ  หลายคนเป็นมะเร็ง  เพราะได้รับสารกระตุ้นการก่อมะเร็งเข้าไปในตัวตลอดเวลา 

                   พี่สื่อกัญญา ผู้หญิงตัวเล็กๆ  ต้องกลายมาเป็นนักต่อสู้  เพื่อครอบครัวและชุมชนที่เธอรัก  การต่อสู้ของคนตัวเล็กๆ  กับทุนข้ามชาติขนาดใหญ่  เป็นเวลานับสิบปี  ย่อมเหนื่อยล้า อ่อนแรง  ตอนนี้เธอบอกว่าต้องกลับมาทำงาน  เพราะทุนในการต่อสู้หมดลง  และชุมชนเธอก็ไม่เหลือใครแล้ว  

                 ค่าใช้จ่ายก็ค่อนข้างสูง สำหรับชาวบ้านธรรมดาอย่างเธอ  ที่ต้องซื้อน้ำกิน น้ำใช้  โดยบริษัทเหมือง ไม่เคยมาดูแล  เพราะถือว่าเธอเป็นแกนนำในการต่อต้านเหมือง  เหมือนให้ทนได้ก็ทนไป  ทนไม่ได้ก็ย้ายออกไป โดยไม่ได้รับค่าชดเชยใดๆ และบริษัทก็จะไม่จ่ายซื้อที่ดินของพวกต่อต้าน   มีเพียง อบต. เอาน้ำใช้มาให้บ้าง

                คนรุ่นนี้  จึงต้องต่อสู้เพื่อคนรุ่นใหม่ ที่จะต้องมีแผ่นดินอาศัยอยู่ต่อไป  บนแผ่นดินของปู่ยาตายาย ที่มีทรัพย์สมบัติมหาศาลซ่อนอยู่ใต้ผืนดิน  แต่กลับต้องทนทุกข์ กับซากสารพิษ  ที่ทุนข้ามชาติ ร่วมมือกับข้าราชการ และนักการเมือง แบ่งปันผลประโยชน์กัน ทิ้งให้ชาวบ้านตาดำๆ ต้องดิ้นรนต่อสู้ไปเอง   ชาวบ้านได้เรียกร้องไปสารพัดทุกทางกับหน่วยงานรัฐเท่าที่จะทำได้    แต่ไม่มีใครช่วยเหลืออะไรได้ 

                 ภูเขากากสารพิษ  กลายมาเป็นภาพที่ชินตาของภูมิภาคแถบนี้  ทดแทนป่าซับน้ำ เขาหม้อ กลายเป็นเพียงตำนานของความอุดมสมบูรณ์  ภูเขาของบ้านเขาเจ็ดลูก  อาจจะกลายเป็นตำนาน ที่เล่าขานไม่รู้จบ  หากเราสังคมยังไม่รับรู้ และไม่ทำอะไร

เพราะ การขยายตัวของโรงงานอย่างมากมาย  จะกินพื้นที่กว่า 3 จังหวัด  750,000 ไร่  พิจิตร  พิษณุโลก เพชรบูรณ์   และ บ่อเก็บกักกากแร่ ที่เต็มไปด้วยสารพิษ เช่นไซยาไนด์ จะแพร่กระจายไปทั่วแผ่นดินไทย สู่น้ำ สู่พืชพันธุ์ สู่สัตว์ และสู่คนในที่สุด   ถึงเวลานั้น ทุนข้ามชาติ ข้าราชการเลว และนักการเมืองชั่ว คนใด จะมารับผิดชอบ

 __________________________________________________

เอนทรี ก่อนหน้า  

เหมืองทองคำ ความร่ำรวยของทุนข้ามชาติ ...บนความเจ็บปวดของคนพื้นที่

เหมืองทองคำ จ.เลย ประทานบัตรทับป่าต้นน้ำ 1 A