<< | สิงหาคม 2022 | >> | ||||
อา | จ | อ | พ | พฤ | ศ | ส |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 |
เก็บเอาไว้เถิดหยาดน้ำตา เสียเวลาหากปล่อยให้รินไหล ชีวิตแสนสั้น สั้นเกินไป อย่าเสียน้ำตาเพื่อใคร...คนไหนอีกเลย.... |
รู้ว่าทะเลนั้นกว้างรู้ว่าคลื่นลมแรงรู้ว่าไม่ได้เข้มแข็งยังอยากจะออกทะเลรู้ว่าฝั่งนั้นไกลรู้ว่าอาจไม่ไหวจะอย่างไร....ยังอยากจะออกทะเล.... |
ไม่บ่อย....ที่ผีเสื้อตัวน้อยจะบินผ่านวาดปีกอวดฝันอันตระการดอกไม้ไหวบาน...หลงฤดู.... |
สายฝนเศร้า...มิเท่าใจที่ไหวเศร้ากรีดแผลร้าวหยาดน้ำตามิกล้าไหลกลัวคนเห็นอ่อนแอแพ้ข้างในกดขมก้อนกลืนไปในหยาดพราวหนึ่งนาที..เนิ่นนานจะผ่านพ้นเบียดแทรกกลางฝูงชนโอ้อกหนาวมืดและมัว..มัวและมืด..ช่างยืดยาวแม้ตะวัน จันทร์ ดาว ไม่เข้าใจ.... |
วูบไหวเมื่อปะหน้าใบไม้หัวเราะกระซิกแผ่วเบา..ย่อมปรารถนาแรงเกินไป....ย่อยยับ..มาเยาะเย้ยทุกครา........ |
ปลิดขั้วพลิ้วร่างซบทางเท้าตะวันทาบทอเงาสะท้อนไหวภาพจริงส่งผ่านสัญญาณใจมิอาจเขียวคืนใหม่..ได้อีกแล้ว ภัสมะ.... |
|
ค่ำนี้...ต่างจากค่ำอื่นตรงไหนค่ำที่เมือง..ร้างไฟค่ำที่หลายใจ..ทุรน .... |
กาฝากเกาะแน่นไม้ใหญ่ไพรพงแผ่กิ่งดำรงชีพบนต้นอื่นยืนยาวผลิดอกออกใบไหวพราวเข้มเขียวเรียวราวหยั่งรากหล่อเลี้ยงกายาไม้ใหญ่แก่กลวงล่วงลากาฝากชราเริงรื่นชื่นฉ่ำสำราญตวัดเซาะรากซากผ่านวันคืนชื่นบานบนซากชีวิตปลิดปลงสืบพันธุ์ต่อเผ่ามั่นคงแผ่กว้างสร้างวงศ์อยู่ทั่วทั้งป่าพงพีมิเคยรู้รสดินดีประโยชน์ใดมีหายใจเปล่าเปลืองวันวัน.............งานเก่าเอามาฝาก....ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันนะคะ.... |
|