 ดูสิความเยาว์วัยเวลาเสียใจก็ร้องไห้ได้อย่างเต็มที่ความทุกข์ของเจ้าหมดไปแล้ว ณ นาทีนั้นในอีกไม่กี่วินาทีต่อมาเจ้าก็หัวเราะร่าเมื่อได้ของถูกใจแลหากข้าทำดังนี้บ้างคงน่าเกลียดดูพิลึกพิลั่นผู้ใหญ่บางครั้งแม้เวลาโกรธก็ยังต้องฝืนยิ้มสุภาพในท่วงทีและถ้อยคำทั้งที่ในใจหากว่าเอาอาหารขึ้นตั้งไว้ก็คงสุกพร้อมรับประทานได้ดั่งนี้ฤๅ ที่เขาว่าคนเราต้องห่อหุ้มร่างกายด้วยอาภรณ์ที่งดงามวิจิตรเพื่อมิให้ระคายเคืองนัยน์ตาข....
|