ด้วยมิตรภาพ..จึงมีโอกาสเดินทางร่วมกับ บล็อกเกอร์จันทร์จ๋า บล็อกเกอร์ลูกกำนัน พี่ใหญ่ และครอบครัวการ์ตูน อันประกอบด้วย เสี่ยการ์ตูน คุณนายข้าวเกรียบ และน้องพลอย ลูกสาวแสนจะน่ารัก 

เสียตูนนี่เป็นสุนัขชิวาว่า พันธุ์ขนยาวนะคะ ส่วนคุณนาย เป็นชิวาว่า พันธุ์ขนสั้น  ผสมกันออกมาเป็น น้องพลอย ลูกครึ่ง..ขนสั้นกับขนยาว

เป็นอะไรที่มหัศจรรย์นะ พ่อขนยาวมีหาง แม่ขนสั้นไม่มีหาง น้องพลอย เป็นลูกที่ขนสั้นแต่มีหาง..

อ้วนท้วนน่ากอดเชียวล่ะ

...

        แนะนำตัวกันแล้วไปเลยค่ะ  เครื่องสตาร์ท พวงมาลัยหมุน .. ล้อก็ เคลื่อนที่ ออกจากภูเก็ตกันเวลาประมาณ 6 โมงเช้าของวันที่ 17 มิถุนายน 2553  วันที่ท้องฟ้าอารมณ์ไม่ปกติ คือบางช่วงแจ่มใส บางช่วงก็มีเมฆฝนทะมึนดำ บรรยากาศในรถเต็มไปด้วยความแช่มชื่น หลังจากที่ทำงานหนักกันมานับเดือน นับปี วันพักผ่อนไปเป็นผู้ใช้บริการกับเขาบ้าง ใครล่ะจะไม่ตื่นเต้น

ปูพื้นฐานเดิมนิดหน่อยนะคะ เราเป็นผู้ให้บริการด้านอาหาร พี่จันทร์จ๋า พี่ลูกกำนัน กับพี่ใหญ่ เขาทำร้านอาหาร และสีน้ำฟ้าทำงานด้านบริการอินเตอร์เน็ตและบริการเรือท่องเที่ยวบนเกาะ

พูดซะหรู... ก็ สีน้ำฟ้าขายตั๋วรถ ตั๋วเรือ และตั๋วเรือนำเที่ยวรอบเกาะพีพีก็เท่านั้นเอง

ค่ะ.. ด้วยความที่ปกติเราเป็นผู้ให้ ตอนนี้เราขอไปเป็นผู้รับบริการบ้าง ว่างั้นเถอะ เที่ยวเมืองไทย ไม่ไปไม่รู้ ..ว่าไหมคะ?

       พี่ใหญ่เป็นคนขับรถ เรื่อยไปแวะพักที่แรกคือพังงา เป็นปั้มที่มีห้องน้ำสะอาดใช้ได้เลย และมื้อแรกของเรา เริ่มต้นที่ ข้าวแกงสุราษฎร์  เป็นจานด่วนที่ใคร ใคร่ สั่ง อะไรก็จัดการให้ตัวเองอิ่มท้องให้เรียบร้อย หนทางข้างหน้ายังอีกยาวไกล

ไปไหนกันหรือคะ ?  ตามไปเรื่อยๆ ดีกว่า ไม่งั้นก็ไม่ตื่นเต้นสิ

     ออกจากพังงา ก็ขับไปเรื่อย  ท้องฟ้า สายลม และมิตรภาพดำเนินไปตามครรลองของชีวิต  จนกระทั่งเข้าสู่หัวหิน 

สีน้ำฟ้าเป็นคนจองห้องพักเอง พี่ใหญ่เป็นคนจ่ายตังค์ (อิอิ) บ้านพักชื่อ “รีรา รีสอร์ท” ค้นหาผ่านลุงกู (เกิ้ล) โดยใช้คำว่า “น้องหมาพาเที่ยว”  โอนเงินแล้วโทรไปแจ้ง ด้วยความที่ไม่ได้โอนเอง ก็เลยโทรอีกรอบ ประมาณว่าแล้วคุณเช็คยอดเงินว่าได้รับเงินแล้วหรือยัง  พี่ท่านก็ตอบกลับมาบอกว่า ก็เรารับแจ้งแล้วไง แล้ววางสายไป

สั้นๆ ห้วนๆ งง .. งง สิ พี่น้อง

แล้วขอบอก เ้จ้าของบ้านเสียงผ่านโทรศัพท์เข้มมั่กมาก .. ในใจนึกว่าคงเป็นคุณป้าสูงอายุ ตัวท้วมๆ ใส่แว่น เหมือนครูปลดเกษียณแล้ว อะไรประมาณนั้น

แต่ก็ไม่เป็นไร เราโอนแล้ว หลักฐานการโอนเงินก็มี หากมีอะไรค่อยว่ากัน ละกัน  งานนี้ เราพริ้นท์แผนที่มาจากบ้านแล้ว ดังนั้นการหาปากซอยเจ็ดสิบเก้า ของ “รีรา รีสอร์ท” ก็ไม่ได้ยากเย็นอะไร หัวหินเดี๋ยวนี้เขาพัฒนาแล้ว ปักป้ายเห็นเด่นเป็นสง่า ชัดเจนทุกซอย

ท้องฟ้าหัวหิน สวย และสดใส ชวนให้สดชื่น พี่ใหญ่เลี้ยวรถเข้าไปจอด มีน้องผู้หญิง พนักงานต้อนรับประจำบ้านมาทักทาย เราก็บอกชื่อเสียงเรียงนาม เขาจัดให้ มาดูกัน..

     ที่นี่น่ารักมาก เป็นบังกะโลเล็กๆ  7 หลัง.. ตั้งชื่อเป็น ร.เรือ ทั้งหมด เราพักที่เรือนรื่นกับพี่ลูกกำนัน ส่วนพี่ใหญ่ พี่จันทร์จ๋า กับครอบครัวน้องตูนพักที่เรือนร่ม ถัดไปเป็นสำนักงาน ชื่อเรือนรอ  อีกแถวหนึ่งฝั่งตรงข้ามก็จะเป็น เรือนแรก เรือนเรา เรือนรุ่ง เรือนรัก

เราพบแต่น้องแม่บ้าน พนักงานต้อนรับ คนเดียวนั่นแหละ เธอบอกแต่ว่าคุณผู้จัดการไม่อยู่ และมอบหมายงานไว้แล้ว ในใจสีน้ำฟ้าคิดว่าคงเหมือนคนรวยทั่วไป สร้างที่พักให้คนเช่า แล้วเจ้าของก็อยู่กรุงเทพฯ หรือไปไหนต่อไหน ไม่ว่ากัน ธุรกิจเมื่อระบบลงตัว เจ้าของไม่จำเป็นต้องอยู่จัดการอะไรทั้งหมดตลอดเวลาก็ได้

    แถ้น..แท้น.. และแล้วก็ถึงเวลาบอกว่า งานแรกที่เราจะมาก็คือ หัวหินแจ๊สเฟสติวัล 2010 ที่เลื่อนการจัดงานจากปกติมาเป็นวันที่ 18-20 มิถุนายน นั่นเอง

      มาถึงสีน้ำฟ้าอยู่จัดเข้าของ ของตัวเอง ที่ตอนมาสักแต่ว่า "จับยัด"  ตอนนี้ก็เลยต้องทำให้เรียบร้อย มากันหลายคน อายเค้า!! 

พี่ลูกกำนันออกไปสำรวจพื้นที่และถ่ายภาพมาฝาก  เมื่อกลับมาเปิดโทรทัศน์ในห้องให้ดู ว่าตอนนี้เขากำลังจัดการเปิดงานกันอยู่ ช่วงเปิดงานถ่ายทอดสดผ่านช่อง 9 อสมท. หวังว่าหลายคนคงผ่านสายตากันไปแล้ว .. พี่นกหญิง นกชาย (นก/สินจัย – นก/ฉัตรชัย เปล่งพานิช) ก็มาร่วมงานด้วย

   เรามาถึงก็เกือบห้าโมงเย็นเข้าไปแล้ว จัดการตัวเองเสร็จก็ออกมาเมียงๆ มองๆ หน้าเรือนพัก มีคนมาขายทอดมัน ขายไอศกรีมอิตาลี่ ที่เจ้าของทำเองขายเอง และมาขายเสื้อที่ระลึกหัวหิน

สังเกตเห็นสาวเท่ห์ ยืนถือแก้วเบียร์ ส่งเสียงเฮฮากันอยู่หน้าเรือนพัก ปรากฎว่า .. โอ้.. นี่คือเจ้าของบังกะโลในจินตนาการนั่นเอง เธอไม่ใช่คุณป้า แต่เธอเป็นสาวเท่ห์ ผอม เพรียว มองผาดๆ นึกว่าพี่ปุ๊ อัญชลีแน่ะ  และที่สำคัญ เธอเป็นคนใจดี ท่าทางคุยสนุก  แนะนำเรื่องงานให้เราฟัง กินกันไป คุยกันไป จนมืดค่ำ

เอ้า..อาบน้ำ แต่งตัวไปงานวัด.. เอ๊ย ไม่ใช่ งานแจ๊ส ปีนี้เวทีงานแจ๊ส อยู่ลึกเข้าไปท้ายซอยเจ็ดสิบเก้านี่เอง ดังนั้น ปากซอย 79  รีรารีสอร์ทวันนี้ครึกครื้นเป็นพิเศษ เราเองก็โชคดีไปด้วย ที่ไม่ต้องเดินกันไกล หรือไม่ต้องขับรถไปวนหาที่จอด

เวทีงานมีสองแห่ง คือท้ายซอย 79 ที่เราอยู่ กับอีกแห่งที่โรงแรมโซฟิเทล หัวหิน วันนี้เราขอเดินกันใกล้ๆ เพราะนั่งรถกันมาไกล จากภูเก็ตถึงหัวหิน เล่นเอาเมื่อยไปทั้งตัวแล้ว ส่วนพี่ใหญ่ คนที่ขับมาแข็งแรง และขับรถเป็นประจำเลยไม่เหมือน คนกะปุ้กลุกเหมือนสีน้ำฟ้า.. เมื่อยจริงๆ ไปๆ ไปดูในงานกันก่อน

ระบบเสียง สี แสง สุดยอด

...

เพลงดี ดนตรีไพเราะ งานเขาระดับโลก สุดยอดมากๆ  แต่อย่างไรก็ตามขอเป็นคนนอนหัวค่ำเถอะนะ

ในขณะที่เสียงเฮฮาของพี่ๆ ที่หน้าเรือนพักดังอยู่นาน น่าจะซักประมาณเที่ยงคืน หรือกว่านั้น (ไม่รู้แ้ล้ว หลับก่อนแล้วพี่น้อง) 

พบกันใหม่วันพรุ่งนี้นะคะ

สีน้ำฟ้า