สวัสดีค่ะ เพื่อนบล็อกเกอร์

แค่เห็นชื่อ เชื่อว่าหลายคนคงจะฮา และรู้ทันกันเป็นแถวแล้วหละ ว่าแต่ว่าเขียนเรื่องอาหารมาหลายตอน "ฝีมือ" ระหว่างการเขียน กับ การทำนี่ พอใช้ได้หรือยังคะ จะได้เปิดเป็นคอลัมน์.. ชื่ออะไรดีหละ อธิษฐานก่อนกิน..หรือ เอาใจช่วย แข่งกับรายการคุณพระช่วย ฮิฮิ

หนนี้ ปลานึ่ง น้ำจิ้มสูตรพิเศษ จะเป็นอย่างไร มาค่ะ.. ตามเข้าครัวมา..ปลาสองตัว ร้อยสามสิบ (ไม่รู้ปลาอะไร ลืมถามแม่ค้า) ต้นหอม ผักชี ขึ้นฉ่าย สิบห้าบาท ที่เหลือในครัวพอมี พริก กระเทียม น้ำปลา เกลือ เห็ดหูหนูขาวแห้งถุงหนึ่ง วันก่อนซื้อมากะทำยำ แต่โครงการล่ม เลยค้างสต็อกมาถึงวันนี้  สรุปลงทุนไป ร้อยสี่สิบห้า ได้ปลานึ่งสองตัว 

ปลาสดๆ จากตลาด มาถึง เริ่มขอดเกล็ดปลา ขอดๆ ๆ .. ฉึบ!!!!!!!

บีบนิ้วโป้งที่ปวดหนึบ ๆ ไว้ หนีบขวดน้ำใกล้ตัว วิ่งออกมาหน้าบ้าน น้าไม่ตกใจเพราะเหตุการณ์มันปกติมาก เมื่อสีน้ำฟ้าเข้าครัว

“คราวนี้อะไรหละ มีดบาด ?” น้านพทำหน้าเฉยเมยได้ใจ แต่เขาทนไม่ได้หรอกค่ะ เลือดท่วมมาขนาดนั้น กุลีกุจอรับขวดน้ำไปราดล้างมือให้ บอกให้บีบนิ้วแรงๆ เพื่อให้เลือดออกมาล้างแผลอีกที

 “ครีบปลาแทงค่ะ”  

 “เวรกรรม”  น้าพูดแค่นั้น ปวดตุบๆ ดั๊นแทงเอาตรงหัวนิ้วโป้งพอดี เลือดพุ่งออกมาไหลซึม แดงเชียว อืม เลือดสียังสวยอยู่นะ ฮ่าๆๆ ไม่ได้โรคจิตนะ นานๆ เห็นเลือดตัวเอง เห็นยังแดงดีอยู่ก็รู้ว่า ยังคงพอเอาไปบริจาคให้ใครเขาได้อยู่

น้าก็จัดการล้างให้ หยิบทิชชู่มาเช็ดให้แห้ง  หาพลาสเตอร์มาแปะให้ จบไปเรื่อง.. เข้าไปใหม่ คราวนี้ระวังมากกว่าเดิม

ขอดเกล็ดล้างปลา ผ่าตัดชำแหละเอาไส้ออก บั้งปลา ตักเกลือมานิดหน่อย กระเทียมที่ฝานเป็นแว่นบางๆ ไว้แล้ว หั่นขึ้นฉ่าย (ในครัวไม่มีน้ำส้มสายชู) นำมาคลุกเคล้าบนตัวปลาให้ทั่ว

ใส่ปลาไว้ในหม้อซึ้งสำหรับนึ่ง พักไว้ให้น้ำในตัวปลาหยด เทน้ำใส่หม้อต้ม ใส่รากผักชี ทุบให้แตกหน่อยๆ กับกระเทียมลงไปด้วย แหะ แหะ ไม่รู้สูตรไหน รู้แต่ว่าตัวเองไม่ชอบกลิ่นคาวปลา

ทุกอย่างพร้อมจัดการ เสียบปลั๊กดปุ่มเปิด (ใช้เตาไฟฟ้าเพราะทำกับข้าวไม่บ่อย เตาแก๊สก็ไม่มีที่วางด้วยค่ะ)

ทริปแบ่งปันจากที่อ่านๆ มาค่ะ จากอินเตอร์เน็ตบ้าง หนังสือบ้าง ปลาจัดเป็นอาหารหมู่ที่หนึ่ง หมายถึงเนื้อสัตว์นั่นเอง ปลามีคุณค่าทางโภชนาการสูง จนหลายคนชอบพูดกันว่า กินปลาแล้วอายุจะยืน

ในปลามีโปรตีน โปรตีนเป็นสิ่งที่ช่วยซ่อมแซมส่วนที่สึกหรอของร่างกาย ปลาทำให้ย่อยง่าย หลายคนที่ท้องผูก ลองทานปลานึ่งแล้วน่าจะไม่ทรมานเวลาถ่ายท้อง นอกจากนี้ปลายังมีไขมันชนิดอิ่มตัว ไม่ทำให้ไขมันอุดตันในเส้นเลือดอีกด้วย

ทริปอีกอย่าง คือ การนึ่ง เป็นการปรุงอาหารที่ดีต่อสุขภาพมากๆ เนื่องจากอาหารที่ได้ สุกจากไอน้ำต้มที่อยู่ใต้อาหารชนิดนั้นๆ คุณค่าของอาหารจึงอยู่ครบถ้วน อย่างปลา มีโปรตีนมาก ถ้าจะนึ่งไม่ให้คาว ก็ทาเกลือกับน้ำส้มสายชูบนตัวปลาก่อนนึ่ง นอกจากไม่คาวแล้วเนื้อปลาไม่เละติดหม้อด้วยนะคะ

 ทีนี้ระหว่างรอปลานึ่ง เรามาปอกกระเทียม ล้างพริกขี้หนูมาโขลก เติมเกลือไปนิดหน่อย ใส่ผักชีนิดหนึ่งเพื่อความหอม ชวนรับประทาน (โดยส่วนตัวสีน้ำฟ้าชอบผักชีเป็นพิเศษ)

ร้อนนะ ช่วงเที่ยงกว่า อากาศร้อนมากเลย ผมเผ้างี้เปียกกระเซิงไปหมดเลย ครกก็เล็ก สากก็กระจิ๋วหนึ่ง (ใครที่อ่านตอนก่อนๆ จะทราบว่าสีน้ำฟ้าใช้ครกไม้ขนาดเล็ก ที่เหมือนของเด็กเล่นมาทำกับข้าว)

โขลกไป..กว่าจะละเอียดก็นานโข ปลาจวนจะสุกแล้วแหละ โขลกเสร็จก็จัดแจงหาถ้วยน้ำจิ้มมาตักออกมา ก็กะว่าจะใส่น้ำปลา มะนาว ทำน้ำจิ้มซีฟู้ดง่ายๆ เห็นแว้บๆ ขวดตราเด็กอ้วน

หยิบมาเท เอึ้บ !!!  หก ???  ไม่ใช่ตาเถร ยายชีที่ไหนเลย ที่หกลงมาจากขวดหนะ น้ำดำปี๋เลย

 เชิ้ป..เชิ้ป .. !!!!!

อึ้ง .. เหมือนโลกจะหยุดหมุนไปสักนาที มะ..มะ..มันเป็นซีอิ้วดำ ไม่ใช่ซีอิ้วขำ โอ่ย..ประเทศพีพีหละสิ ทีนี้ทำผรือหละค่ะ อากาศก็ร้อนขนาดนี้ จะให้โขลกพริกใหม่ก็ต้องฝ่าดงแดดไปซื้อพริกกับกระเทียม  เพราะที่เหลือมีสักห้าเม็ดเองมั๊ง ไม่พอให้ตำใหม่ แดดร้อนขนาดนี้คงไม่ลงทุนแล้วค่ะ

เอาไงเอากันสิ.. ซีอิ้วดำก็ซีอิ้วดำ แถมหกใส่อีกต่างหาก คือ..คือ  เริ่มติดอ่าง เพราะซีอิ้วดำหกนี่แหละ ปกติขวดซีอิ้วขาว เขาจะทำฝาที่ปิดสนิท มีปุ่มนูนเล็กๆ มาให้เราปาดออก รูนิดเดียว สีน้ำฟ้าคิดว่าซีอิ้วขาวนี่ เลยเทซะ เต็มอัตรา แต่นี่ซีอิ้วดำ ปากขวดเปิดกว้าง โล่ง เทปุ๊ปไหลลงพรวดเดียว เสี้ยววินาทีเองนะ ยกขึ้นมาดูขวด หายไปครึ่งหนึ่ง เด๊ะๆ เลย จะโทษใครหละ ดูแต่รูป ไม่รู้จักอ่านฉลากก่อน

 เอาเหอะ ดำๆ ขาวๆ ยังไงก็เทพรวด หกไปเกือบครึ่งขวดเสียแล้ว บีบมะนาวไปสองลูก เติมน้ำปลาไปอีกสองปื้ด ชิมแล้วยังไงก็ออกหวาน เพราะซีอิ้วดำไปตัดรสชาติพริกเสียแล้ว

 จัดการหั่นพริกขี้หนูที่เหลือโรยไป เพราะงานนี้น้ำจิ้มต้องแบ่งให้น้องเขาด้วย น้องเขาคนใต้แท้ๆ จะได้ตักพริกเม็ดราดปลา พอได้รสชาติเผ็ดบ้างหละ

 ค่ะ.. เสร็จแล้วนี่ น้ำจิ้มสูตรไม่ได้ตั้งใจ เหลือแต่อธิษฐานแล้วลุย...

เดี๋ยวก่อนค่ะ เดี๋ยวก่อน ก่อนลุย ตกแต่งซะหน่อยให้หน้าตาดีไว้ก่อน ผู้หญิงนี่คะ .. อย่างน้อยดูแลหน้าตาอาหารให้ออกมาดี รสชาติค่อยว่ากันทีหลัง จัดการหาเครื่องตกแต่ง ก็ต้นหอม (ทำเป็นอย่างเดียว ฮ่าๆ) ตัดท่อน ผ่าซีก แช่น้ำ รอเวลาสักเดียวพอมันงอตัว นำไปใช้ตกแต่งได้แล้ว

ยังไงๆ ก็ “เอาใจช่วย” ปลานึ่งจิ้มน้ำจิ้มสูตรไม่ได้ตั้งใจจานนี้ด้วยก็แล้วกันค่ะ

จัดใส่จานไปเสริ์ฟน้องข้างบ้าน และมาลองลิ้มชิมรสฝีมือตัวเอง เนื่องจากน้าอยู่กะเช้าวันนี้ น้าหนีไปนอนเรียบร้อยแล้ว ดังนั้น ทำเองต้องชิมเอง

อร่อยมั้ย ?  อร่อยนะคะ ก็... เนื้อปลานุ่ม คงจะเป็นที่หมักปลาได้ที่ ไม่เค็มจนเกินไป น้ำจิ้มก็เรียกได้ว่ารสเข้มข้น (ไม่เข้มได้ไง ซีอิ้วหกไปตั้งครึ่งขวด) ไปสั่งข้าวผัดจากร้านค้าข้างบ้านมาด้วย อิ่ม รอดตายไปมื้อหนึ่ง

ว่าแต่ว่า ขอช่วยหน่อยได้ไหมคะ ? 

ใครก็ได้ช่วยตีศรีษะนายแมว ก้วยเจ๋ง นี่ทีสิ บอกว่า ช่วยสะกิดหน่อย แม่ทำปลาและกำลังกินปลา มันจะไม่ใส่ใจ สนใจหน่อยเร๊อะ...

"ใครก็ได้ช่วย เบ๊อะกระโหลกอ้ายเหมียวก้วยเจ๋งที๊..."

พบกันใหม่ค่ะ

สีน้ำฟ้า