เมื่อเป็นเด็ก ไร้เดียงสา อวัยวะทุกส่วนค่อยเจริญเติบโต น่าเอ็นดูทนุถนอม..
เมื่อเป็นหนุ่มสาว เนื้อหนังเต่งตึง กิริยาแง่งอน อวัยวะทุกส่วนน่าสัมผัสเชยชม..
เมื่อเป็นคนแก่เฒ่า เนื้อหนังเหี่ยวย่น อวัยวะทุกส่วนดูคร่ำคร่า แต่ให้ความสงบอบอุ่นแก่ลูกหลาน..
เมื่อเจ็บไข้ได้ป่วย สีหน้าอิดโรย อวัยวะทุกส่วนดูน่าเวทนาสงสาร..
เมื่อตายลง ร่างกายเน่าเหม็น อวัยวะทุกส่วนดูช่างน่าขยะแขยง จนต้องดูห่าง ๆ ......
|