หลากหลายความสวยงามจากใต้สุดสยาม : ตอนที่ ๔ สุดยอดความงามของทะเลหมอก

ออกจากสวนหมื่นบุปผาแล้วฝนก็ตกโดยตลอด แต่เมื่อเดินทางถึงบ่อน้ำร้อนเบตง ฝนก็ลงแค่ปรอยๆ

บ่อน้ำร้อนธรรมชาติเบตงนี้ มีขนาดใหญ่พื้นที่ประมาณ ๓ ไร่ โดยมีน้ำร้อนผุดขึ้นมาจากใต้ดิน อุณหภูมิของน้ำประมาณ ๘๐ องศาเซลเซียส 

ตอนนั้นไม่มีผู้ใดสนใจว่าที่นั่งเปียกหรือไม่ ถลกขากางเกงได้แล้วก็นั่งลงแช่เท้า ซึ่งไกด์แนะนำให้แช่เพียง ๑๕ นาที ก่อน หลังจากนั้น อาจแช่ใหม่ก็ได้ แต่ไม่มีเวลาได้แช่ใหม่กันหรอกครับเพราะเวลาน้อย

การที่ได้แช่น้ำร้อนหลังจากไปเดินที่อุโมงค์ปิยะมิตร ทำให้เส้นเอ็นต่างๆ คลายตัวลง ความรู้สึกเหน็ดเหนื่อยเมื่อยขาก็พลอยดีขึ้นด้วย

เที่ยวแบบสมบุกสมบันและม่อลอกม่อแลกในวันนั้น กลับถึงโรงแรมต้องรีบอาบน้ำสระผมและเปลี่ยนเครื่องแต่งกายใหม่ แม้เพียงไปกินอาหารเย็นเท่านั้น แต่ก็ต้องทำเพราะคงกินอาหารไม่อร่อยแน่ หากยังอยู่ในชุดเดิม

หลังจากกินอาหารเย็นในวันวานแล้ว เพื่อนท่านหนึ่งได้แนะนำให้กินอาหารชื่อร้านเป็นจีน แต่จำชื่อไม่ได้ จึงได้ถามเพื่อนที่อยู่หาดใหญ่ว่าร้านชื่อจีนที่ว่าอร่อยชื่ออะไร ก็ได้รับคำตอบว่าร้านต้าหยิน 

ดังนั้น ราว ๑๗.๓๐ น. จึงตัดสินใจไปร้านต้าหยินซึ่งก็อยู่ใกล้กับร้านใบหยก ปรากฎว่าร้านเต็ม แต่ได้รับคำแนะนำให้ฝากเบอร์มือถือไว้ ประมาณ ๓๐ นาที เพราะต้องการทราบรสชาติ จึงตัดใจคอย โดยเดินไปที่ตู้ไปรษณีย์เบตงเพื่อฆ่าเวลา แล้วเดินกลับถึงหน้าร้านโทรศัพท์จากร้านก็ดังขึ้นพอดี

สั่งผัดผักน้ำที่เลื่องชื่อของเบตง แต่หมดจึงอดลิ้มลอง

ลองเปรียบเทียบ ๒ ร้าน สักนิดครับ ขนาด ร้านต้าหยินมี ๓ คูหา แต่ร้านใบหยกมีเพียงคูหาเดียว ราคา วันวานจ่ายค่าอาหารคนละประมาณ ๒๕๐ บาท ร้านนี้สั่งอาหารเพิ่มกว่าวันวาน ๑ อย่าง แต่หากหักออกที่สั่งเพิ่ม เฉลี่ยแล้วราคาประมาณเท่ากัน สำหรับรสชาติของอาหาร เสียงส่วนใหญ่คือกึ่งๆ แต่ผู้เขียนชอบรสชาติอาหารเมื่อวันวานมากกว่า อาจเป็นเพราะชนิดของอาหารก็ได้ครับ

ค่ำคืนนั้นต้องเข้านอนแต่หัวค่ำเหมือนวันเดินทางมา ทัวร์นัดหมายเวลา ๐๔.๓๐ น. ล้อหมุน ทั้งนี้ เพื่อไปชมทะเลหมอกที่อัยเยอร์เวง ไกด์ย้ำนักย้ำหนาว่าให้ตรงต่อเวลา ท่านใดไม่ปฏิบัติตามต้องทิ้งลูกเดียว

แล้วประวัติศาสตร์ก็ซ้ำรอย เพราะผู้เขียนลืมแจ้งโรงแรมว่าไม่ต้องปลุก ได้ตั้งนาฬิกาให้ปลุกในเวลา ๓.๓๐ น. ซึ่งเป็นเวลาที่เพียงพอ แต่โรงแรมกลับปลุกเวลา ๓.๐๐ น. แล้วรถก็ออกหลังจากกำหนดนัดประมาณ ๔-๕ นาที ซึ่งเป็นเวลาที่รับได้

เดินทางถึงทะเลหมอกอัยเยอร์เวง แล้วขึ้นรถสองแถว เสียค่ารถคนละ ๓๐ บาท จากนั้นจึงขึ้นรถมอเตอร์ไซต์ เสียค่ารถคนละ ๑๐ บาท ขึ้นไปยังสกายวอร์ค (Skywalk) แต่ไม่ใช่สกายวอร์คที่เคยไปเมื่อปี ๒๕๖๒ เพราะที่นั่นติดกับทางหลวง ไม่ต้องขึ้นรถใดๆ แต่มองจากสกายวอร์คนี้เห็นครับ

ท่านไม่เคยนั่งมอเตอร์ไซต์ก็จำเป็นต้องนั่ง เห็นลิงค์ที่คุณรพีพรรณ ตุระพิพาก เพื่อนร่วมกลุ่มถ่าย ดูแล้วก็อยากให้ท่านผู้อ่านได้ชมบ้าง ผู้เขียนไม่มีปัญหาถ่ายครับ ขอบคุณคุณรพีพรรณนะครับ https://www.facebook.com/1836804003/videos/pcb.10216499319955639/679551566593416

ถามว่ารถตู้สามารถขึ้นถึงสกายวอร์คหรือไม่ คำตอบคือได้ แต่เป็นความชาญฉลาดของ อบต. อัยเยอร์เวง ที่ต้องขอชมเชย เพราะการบริหารจัดการเช่นนี้ จุดประสงค์หลักก็คือเพื่อให้ชาวบ้านมีงานทำเกือบทั้งวัน เพราะสกายวอร์คแห่งนี้ เปิดทำการตั้งแต่เช้ามืดจนถึง ๑๖.๐๐ น. หรือในช่วงรอมฎอน ปิดในเวลา ๑๕.๐๐ น.

ที่เปิดถึงบ่ายหลังจากไม่มีหมอกแล้ว ก็เพราะยังมีนักท่องเที่ยวไปชมทิวทัศน์กันบนเขานี้โดยตลอดครับ

ขนาดยังเช้าอยู่มาก แต่ก็มีนักท่องเที่ยวเข้าคิวแถวยาวเหยียด ระหว่างเข้าคิวก็ไปถ่ายรูปหมอกจากบริเวณก่อนขึ้นสกายวอร์คให้ท่านผู้อ่านได้ชม

เห็นหมอกแค่นี้ก็ตะลึงแล้วครับ เพราะเป็นทะเลหมอกที่ใหญ่ หนาและสวยงามที่สุดเท่าที่เคยเห็นมา ชมคลิปจากชั้นล่างสุดนี้หน่อยครับ https://www.facebook.com/1836804003/videos/pcb.10216499319955639/519943136469930 

จุดชมวิวทะเลหมอกยอดฮิตของเบตงนี้อยู่ในพื้นที่ของเขาไมโครเวฟ ซึ่งมีความสูงจากระดับน้ำทะเล ๒,๐๓๘ เมตร 

ก่อนขึ้นไปบนสกายวอร์คต้องสวมถุงผ้าสวมรองเท้าเดินบนสกายวอร์คทับรองเท้าที่ขึ้นไปก่อน ค่าถุงผ้า ๓๐ บาท ทัวร์ออกให้ครับ

ทางขึ้นไปสกายวอล์คทะเลหมอกอัยเยอร์เวงไปถึงระเบียงทางเดินที่ยื่นออกไปจากฐานมีความยาวรวม ๖๓ เมตร ซึ่งอยู่ขั้น ๒ นั้น อาจขึ้นลิฟท์ขึ้นไปหรือเดินบนบันไดก็ได้

ผู้เขียนเห็นว่าระเบียงทางเดินนั้นอยู่เพียงชั้น ๒ และเห็นนักท่องเที่ยวรอลิฟท์อยู่เป็นจำนวนมาก จึงชวนคุณสายพิณขึ้นบันได ซึ่งบันไดก็วนไปหลายรอบทีเดียว กว่าถึงระเบียงทางเดินก็หอบกันพอควร 

นักท่องเที่ยวทุกคนได้รับสายคล้ายนาฬิกาเพื่อแตะที่จุดระเบียงทางเดินเพื่อนับจำนวนคนเข้า และแตะอีกครั้งหนึ่งเมื่อออกจากระเบียงทางเดิน

ผู้เขียนและคุณสายพิณเข้าไปบนระเบียงทางเดินในเวลาที่พระอาทิตย์ขึ้นซึ่งสวยงามมาก

ส่วนปลายของระเบียงทางเดินมีระเบียงชมวิวพื้นกระจกใสที่สามารถมองทะลุลงไปได้ถึงพื้นเบื้องล่างได้ ดีมากครับที่ไม่ทำพื้นกระจกใสทั้งหมด สงสารผู้ที่กลัวความสูงจะไม่กล้าออกไปชม

และที่ระเบียงทางเดินนี้เองที่สามารถชมวิวทิวทัศน์ได้รอบทิศทาง รวมทั้งวิวพระอาทิตย์ขึ้นและทิวทัศน์ที่สวยงามของทะเลหมอกอัยเยอร์เวง ชมคลิปที่ถ่ายบนนี้อีกครั้งนะครับ https://www.facebook.com/1836804003/videos/pcb.10216499319955639/533660688165278

นักท่องเที่ยวที่เข้าไปที่ระเบียงทางเดินได้เพียงครั้งละ ๑๐๐ คน  และให้เวลาชมเพียง ๑๐ นาที เท่านั้น หากต้องการชมนานกว่านั้น ก็ได้ครับ แต่ต้องไปเข้าคิวเข้าชมใหม่

ผู้เขียนไม่ได้เข้าไปชมใหม่หรอกครับ แต่เดินออกมาทางออกซึ่งสร้างอยู่ใต้ระเบียงทางเดิน

แล้วขึ้นลิฟท์ขึ้นไปชมบนชั้น ๖ อยู่บนชั้นนี้ก็สวนงามไปอีกแบบหนึ่งครับ

ชมภาพอักชุดนะครับ

ขมคลิปบนชั้นนี้อีกนะครับ https://www.facebook.com/1836804003/videos/pcb.10216499319955639/401455841802751

ได้ถ่ายภาพสกายวอร์คเดิมที่ผู้เขียนเคยไปเมื่อปี ๒๕๖๒ ซึ่งอยู่ไกลออกไป

ข้างล่างมีทางเดินจากสกายวอร์คแห่งนี้ไปที่สกายวอร์คแห่งเดิมด้วยนะครับ แต่ชมบนระเบียงทางเดินซึ่งได้เห็นทะเลหมอกอัยเยอร์เวงทุกซอกทุกมุมแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องเดินไปชมอีก

ลงมาชมทะเลหมอกที่ชั้นอื่นอีกหนึ่งชั้น แต่จำไม่ได้แล้วละครับว่าเป็นชั้นไหน แต่วิวทิวทัศน์ก็เหมือนกับที่ได้เห็นบนชั้น ๖

ลงมาชมทะเลหมอกที่ขั้นล่างสุดอีกครั้งหนึ่ง แล้วก็ได้พบเพื่อนที่จากกันตั้งแต่ตอนขึ้นไปบนสกายวอร์ค

ยังมีสิ่งที่น่าสนใจอีกครับ ไว้ขมตอนจบในตอนหน้านะครับ

พุธทรัพย์ มณีศรี

อ่านชุด “หลากหลายความสวยงามจากใต้สุดสยาม ” ในตอนที่แล้วได้ที่

ตอนที่ ๑ สักการะขอพรศาลศักดิ์สิทธิ์

http://oknation.nationtv.tv/blog/puthsuptour/2022/04/22/entry-1

ตอนที่ ๒ ระลึกถึงความหลัง

http://oknation.nationtv.tv/blog/puthsuptour/2022/04/25/entry-1

ตอนที่ ๓ UNSEEN เบตง

http://www.oknation.net/blog/puthsuptour/2022/04/27/entry-1