เวลาในโพรงไม้กับเวลาข้างนอกต่างกันมากมาย คิดคิอยู่ในโพรงไม้ตั้งหลายวัน แต่พอกลับ

ขึ้นมาเวลาข้างนอกก็แค่ผ่านไปไม่กี่ชั่วโมง

คืนนั้นคิดคิเอากระดาษที่คุณยายแม่มดจดให้ออกมาดู และตั้งใจว่าจะบอกพ่อกับแม่ให้พาไป

ที่ที่อยู่ในจดหมาย แต่ก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นบอกยังไง เพราะถ้าบอกว่าเข้าไปในโพรงไม้ ไปเจอ

คุณแม่มด ไปเจอคุณยายแม่มด ไปเจอสิ่งวิเศษหลายอย่าง ถ้าบอกไปอย่างนั้นคงไม่มีใคร

เชื่อ !!!

คิดคิ๊ ... เอาไงดีเรา

คิดคิ ... นั่นสิ ทำยังไงเราถึงจะได้ไปที่บ้านหลังนั้น ?

เวลาผ่านไปเป็นเดือน ผ่านไปเป็นหลายเดือน คิดคิกับอุบิอุเบะ และจีบี เทียวไปเล่นแถว

ต้นไม้ใหญ่ทุกวันเพื่อจะไปดูว่าโพรงไม้ที่พวกเธอมุดเข้าไปจะมีอีกมั๊ย แต่ทุกอย่างก็เป็น

เหมือนทุกวัน ไม่มีโพรงไม้วิเศษแล้ว

อยู่ๆเย็นนั้นพ่อกับแม่ของคิดคิก็บอกว่า สุดสัปดาห์นี้จะไปเที่ยวสวนผลไม้บ้านเพื่อน จะว่าเป็น

มหัศจรรย์ก็ได้เพราะจังหวัดนั้นเป็นจังหวัดเดียวกันกับบ้านคุณแม่มด คิดคิใจเต้นตึกๆ ... นี่คง

เป็นการใช้เวทมนตร์ของใครเป็นแน่ !!!

… หนูอยากไปที่บ้านหลังนี้

คิดคิพูดกับพ่อของเธอ

พ่อรับกระดาษที่คิดคิส่งให้มาดู ก่อนจะบอกว่า

... ได้สิ อยู่ไม่ไกลจากบ้านเพื่อนพ่อ ดูจากบ้านเลขที่พ่อว่าน่าจะเป็นหมู่บ้านเดียวกัน !!!

คิดคิ๊ ... คุณยายแม่มดคงเสกแน่ๆ

คิดคิ ... นั่นสิ คุณยายคงใช้เวทย์แล้วล่ะ

คิดคิ๊ ... แต่ก็ดีนะ เราจะได้ไป ไม่งั้นเราจะไปได้ยังไง เสกแบบนี้ก็ดี

ทั้งคิดคิ๊และคิดคิรู้สึกดีใจและอยากให้ถึงวันสุดสัปดาห์นี้เร็วๆ

... นี่พวกเราจะได้ไปกันจริงๆเหรอเนี่ยะ

จีบีทำหูตั้งแกว่งไปมาแบบดีใจ

... ใช่พวกเราจะได้ไปกันจริงๆ

อุบิอุเบะ ... แน่ใจนะว่าจะไป ไม่กลัวจะถูกจับตัวไว้เหรอ เดี๋ยวก็ติดอยู่ที่นั่นแบบในโพรงไม้อีก

หรอก

อุบิอุเบะเริ่มไม่นึกอยากไปที่นั่น เพราะไม่อยากติดอยู่ที่ไหนอีกมันเหมือนขาดอิสรภาพ !!! แต่

ถ้าเพื่อนทั้ง2คนตกลงใจไปอุบิอุเบะก็ไปด้วย แบบไปไหนไปด้วยกันทำนองแบบนั้นนั่นล่ะ