ตัวละคร ข้าพเจ้า เพื่อนสาวข้าพเจ้า สถานที่ รถไฟใต้ดินบางซื่อ เวลา 19.53 บรรยากาศ ความรีบเร่งปะทะกับช่วงเวลาอันว้าเหว่ เสียงคนจ้อแจ้ที่รีบเร่งเดินทางไปยังเป้าหมายเดียวกัน ดังขึ้นตลอดระยะเวลาของการเดินทาง สองสาวรุ่นเบญจเพสเดินอย่างรีบร้อนด้วยนัดหมายของแต่ละคน มือถือข้าพเจ้า : @%$$................ ข้าพเจ้าหยิบรับมือถือด้วยความลำบากเนื่องจากสัมภาระที่พะรุงพะรัง เมื่อสายตาของข้าพเจ้าอ่านนามของผู้ที่ติดต่อเข้ามา ด้วยความยินดี....เจ้าลูกชิ้นปลาเพื่อนรัก.... ข้าพเจ้า : ไงมึง!! ลูกชิ้นปลา : เออ..นี่มึงอยู่ไหน ด้วยน้ำเสียงที่ผิดแผดแตกต่าง ข้าพเจ้าจึงเพิ่มความตั้งใจฟังในเรื่องราวที่เพื่อนรักต้องการบอกกล่าว ข้าพเจ้า : อยู่รถไฟใต้ดิน เพื่อแคสงานเสร็จ มีไรหรือเปล่าวะ..... ลูกชิ้นปลา : ...พรุ่งนี้กูจะไปเชียงใหม่ ข้าพเจ้า : ห๊ะ ไปทำไรวะ ลูกชิ้นปลา : ...ย้ายบ้าน พรุ่งนี้เที่ยงกูจะไปอยุ่ที่เชียงใหม่เลย กูก็เพิ่งรู้เมื่อกี้เหมือนกันว่าจะย้ายพรุ่งนี้ ข้าพเจ้า : เฮ้ย!!! ทำไมมันกระทันหันงั้นละ ลูกชิ้นปลา : ป๊ากูบอกว่าจะพาแม่ไปรักษาตัวที่โน่น แม่กูป่วยหนักเข้าโรงพยาบาลวันนี้ เค้าก็เลยจะกลับไปรักษาตัวที่บ้าน ข้าพเจ้า : ......................หรอว่ะ ลูกชิ้นปลา : ....................อืม.....พรุ่งนี้วันอาจารย์ศิปล์ด้วยสิ.......มึงไปหรือเปล่า ข้าพเจ้า : ...ไม่แน่ใจ เพราะไม่รู้จะไปหาใคร แฟนกูเค้าก็ไปหาพ่อเค้าที่อุตรดิตเหมือนกัน ลูกชิ้นปลา : ......................... ข้าพเจ้า : ....................... ลูกชิ้นปลา : วันนี้ตอนเย็นๆบริษัทสัมพากษ์เมื่อคราวก่อนก็โทรมาบอกว่ารับเข้าทำงานแล้ว ส่วนอีกที่ก็บอกว่าให้กูไปสัมพากษ์ เนี่ยกูต้องโทรไปบอกเค้าว่าสละสิทธิ์ทั้งสองที่เลย ข้าพเจ้า : ................................ ลูกชิ้นปลา : แล้วเนตก็ต้องโทรไปบอกว่ายกเลยการใช้ แล้วให้ไปติดตั้งที่นู่น ไม่รู้ว่าจะได้ออนเมื่อไร................ ข้าพเจ้า : .................กูคงคิดถึงมึงแย่ ลูกชิ้นปลา : อย่าพูดดิ................... ข้าพเจ้า :.............................. ลูกชิ้นปลา : ฝากบอก เพื่อนๆด้วยละกัน กูคงไม่โทรไปบอกทุกคนหรอก ข้าพเจ้า : เออ.........งั้นโชคดีเว้ย ลูกชิ้นปลา : อืมๆ งั้นโชคดี ข้าพเจ้า+ลูกชิ้นปลา : ................................... เราทั้งคู่ต่างตัดสาย เพราะไม่รู้จะเอยคำไหนต่อไป ข้าพเจ้าโทรไปหาเจ้าหมีเพื่อนรักอีกคน ....เราทั้งสามมักมาคุยกันบนเอ็มด้วยกันเสมอในเวลาค่ำคืน ทุกครั้งที่ได้พบปะ มีแต่เสียงอันเฮฮาลืมความง่วงเหงาหาวนอน ข้าพเจ้าเล่าเรื่องราวที่ข้าพเจ้าได้ยินจากลูกชิ้นปลา ถ่ายทอดมายังเจ้าหมี แต่ด้วยความสัมพันธ์ที่ได้รับ มันกลับสร้างความรู้สึกอีกแบบนอกจากความอ้างว้างอันฉับพลัน เพื่อนหมี : เดี้ยวมันก็กลับมา เชื่อดิ มันอยู่ได้ไม่นานหรอก แปลกนะ....ข้าพเจ้ายิ้ม....เดี้ยวมันก็กลับมา ข้าพเจ้าโทรไปบอกเรื่องราวนี้กับแฟนของข้าพเจ้า ซึ่งมีความรู้จักมักคุ้นกับเจ้าลูกชิ้นปลาดี ...... เพื่อบอกกล่าวการจากไปของเพื่อนรักของข้าพเจ้า......มันฉับพลันจนข้าพเจ้าใจหาย เสียงวี๊ดร้องของรถไฟที่บอกทุกระยะการเดินทางดังขึ้นเรื่อยๆ ข้าพเจ้าบอกเรื่องราวนี้กับเพื่อนสาวที่ร่วมเดินทางเพื่อทำงานด้วยกันในวันนี้ ถึงเรื่องราวที่ข้าพเจ้าได้พูดคุยกับเจ้าลูกชิ้นปลา....เธอทั้งสองไม่รู้จักกัน....แต่อย่างน้อย........ รถไฟ: สถานีต่อไปลาดพร้าว... เพื่อนสาวข้าพเจ้า : แกฉันไปก่อนนะ เดินทางกลับบ้านดีๆละ ข้าพเจ้า : ขอบใจเว้ย จากบางซื่อ ....เป้าหมายของข้าพเจ้าคือ หัวลำโพง สถานีสุดท้าย...สถานที่ที่ข้าพเจ้าต้องการจะไป.... แล้ว.....หลังจากที่ข้าพเจ้าขึ้นจากรถไฟ.....สถานที่ที่รถไฟจะไปต่อละ...มันสิ้นสุดที่ไหน....ใช่แล้ว....มันตีกลับเพื่อทำงาน....ทำหน้าที่ของมันต่อไป ข้าพเจ้าเดินมาที่ป้ายรถเมล์....ใช่...การเดินทางของข้าพเจ้ายังไม่จบเพียงเท่านี้ เพียงแต่ว่า...ความรู้สึกที่ข้าพเจ้าได้ลืมเลือนหายไป.....ความเหงา.....มันตีย้อนกลับมาอีกครั้ง.... เหมือนกับว่ามันยังทำหน้าที่ของมันไปเรื่อยๆ .....เหมือนกับข้าพเจ้า...ที่ยังต้องทำหน้าที่ไปเรื่อยๆ...เดินหน้าไปเรื่อยๆ...เพราะไม่รู้เมือ่ไรจะถึงสถานที่พักพิงอันอุ่นกาย...ดั่งเช่นเก่า.... ................................ ............................ ข้าพเจ้า : ไงมึง!!! ความเงียบเหงา : ไง ไอ้เพื่อนยาก..... ข้าพเจ้า + ความเงียบเหงา : ..............เจอกันอีกแล้วนะ...............กลับบ้านกันเถอะ.... ............................. ...................................
|
ถึง บล็อกเกอร์ ทุกท่าน โปรดอ่าน
ด้วยทาง บริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ จำกัด (มหาชน) ได้ติดต่อขอความร่วมมือ มายังเว็บไซต์และเว็บบล็อกต่าง ๆ รวมไปถึงเว็บบล็อก OKnation
ห้ามให้มีการเผยแพร่ผลงานอันมีลิขสิทธิ์ ของบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ บนเว็บ blog โดยกำหนดขอบเขตของสิ่งที่ห้ามทำ และสามารถทำได้ ดังนี้
ห้ามทำ - การใส่ผลงานเพลงต้นฉบับให้ฟัง ทั้งแบบควบคุมเพลงได้ หรือซ่อนเป็นพื้นหลัง และทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือ copy code คนอื่นมาใช้ - การเผยแพร่ file ให้ download ทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือฝากไว้ server คนอื่น สามารถทำได้ - เผยแพร่เนื้อเพลง ต้องระบุชื่อเพลงและชื่อผู้ร้องให้ชัดเจน - การใส่เพลงที่ร้องไว้เอง ต้องระบุชื่อผู้ร้องต้นฉบับให้ชัดเจน จึงเรียนมาเพื่อโปรดปฎิบัติตาม มิเช่นนั้นทางบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ จะให้ฝ่ายดูแลลิขสิทธิ์ ดำเนินการเอาผิดกับท่านตามกฎหมายละเมิดลิขสิทธิ์
OKNATION
กฎกติกาการเขียนเรื่องและแสดงความคิดเห็น
1 การเขียน หรือแสดงความคิดเห็นใด ๆ ต้องไม่หมิ่นเหม่ หรือกระทบต่อสถาบันชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์ หรือกระทบต่อความมั่นคงของชาติ
2. ไม่ใช้ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่นในทางเสียหาย หรือสร้างความแตกแยกในสังคม กับทั้งไม่มีภาพ วิดีโอคลิป หรือถ้อยคำลามก อนาจาร 3. ความขัดแย้งส่วนตัวที่เกิดจากการเขียนเรื่อง แสดงความคิดเห็น หรือในกล่องรับส่งข้อความ (หลังไมค์) ต้องไม่นำมาโพสหรือขยายความต่อในบล็อก และการโพสเรื่องส่วนตัว และการแสดงความคิดเห็น ต้องใช้ภาษาที่สุภาพเท่านั้น 4. พิจารณาเนื้อหาที่จะโพสก่อนเผยแพร่ให้รอบคอบ ว่าจะไม่เป็นการละเมิดกฎหมายใดใด และปิดคอมเมนต์หากจำเป็นโดยเฉพาะเรื่องที่มีเนื้อหาพาดพิงสถาบัน 5.การนำเรื่อง ภาพ หรือคลิปวิดีโอ ที่มิใช่ของตนเองมาลงในบล็อก ควรอ้างอิงแหล่งที่มา และ หลีกเลี่ยงการเผยแพร่สิ่งที่ละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบหรือวิธีการใดก็ตาม 6. เนื้อหาและความคิดเห็นในบล็อก ไม่เกี่ยวข้องกับทีมงานผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซต์ โดยถือเป็นความรับผิดชอบทางกฎหมายเป็นการส่วนตัวของสมาชิก คลิ้กอ่านเงื่อนไขทั้งหมดที่นี่"
OKnation ขอสงวนสิทธิ์ในการปิดบล็อก ลบเนื้อหาและความคิดเห็น ที่ขัดต่อความดังกล่าวข้างต้น โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ต่อเจ้าของบล็อกและเจ้าของความคิดเห็นนั้นๆ
|
||
![]() ![]() |
<< | กันยายน 2007 | >> | ||||
อา | จ | อ | พ | พฤ | ศ | ส |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 |