ข้าพเจ้าชอบแต่งหน้า

เมื่อข้าพเจ้าล้างเครื่องสำอางค์

...ดวงตา..คิ้ม...แก้ม...ปาก...จมูก

ลบเลือนหายไป...พร้อมเครื่องสำอางค์ที่ข้าพเจ้าลบทิ้ง....

          หยดน้ำพริ้วพรายร่วงหล่นที่พื้นหินอ่อน อากาศที่เย็นเยียบ พรายน้ำที่สาดแสงของไฟนีออน แต่ละหยดเม็ดเกาะพรายอยู่บนเรือนร่างของหญิงสาว....

 เธอ..เหมือนเลือนลอยไร้ทิศทาง มิอาจกำหลดได้แม้กระทั่งจุดหมายที่เธอเดินก่าย...กลิ่นหอมของสบู่ยังกะติดที่ร่างอันบอบบาง ผิวที่ขาวละมุมเหมือนเยื่อบัว มันขาวละเอียดจนไม่อาจจับต้อง ผมที่ยาวสยายสีดำขลับเงา รินน้ำที่วิ่งไหลตามเรือนผม ปลายทางที่สุดย่อมร่วงหล่น

   ชายหนุ่มมองเธอเดินออกมาจากห้องน้ำ ในขณะที่เธอเยื้องกาย เค้าได้แต่มองจ้องลึกในแววตาของหล่อน...

จังหวะฝีเท้าที่เนิบช้า หยดน้ำที่แข่งเปล่งแสง ลมหนาวที่หอบเรื่องราว ..เหมือนทุกอย่างประสานกันอย่างลงตัว

 ฉัน....กำลังทำอะไร

ปทุมทองที่เชิงช้องอวบอิ่มและงดงาม แต่งแต้มสีกลีบกุหลาบอ่อน เนื้อหนันเนื้อแน่น ..ริมฝีปากรูปกระจับ ดวงตาของกวางป่า ..

ฉัน ....ทำอะไร

ชายหนุ่มคุยโทรศัพท์ เรื่องราวของอีกปลายทางไม่อาจบอกกล่าว 

หญิงสาวเดินไปยังโต๊ะเครื่องแป้ง โดยไม่มีวี่แววว่าจะเช็ดซับหยดน้ำที่เกาะอยู่ตามตัวแต่อย่างไร แต่เธอมอง..ข้างหน้า

"เดี้ยวผมไปก่อนนะ เชิญตามสบาย" ชายหนุ่มกล่าว พร้อมแต่งตัวออกเดินทาง..เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา

"......" หญิงสาวเงียบตอบ

ตรงหน้ากระจก.....เธอสัมผัสเรือนร่างของเธอเอง อย่างละเลียด..ละเลียด...ตั้งแต่ดวงตาที่เสมือนแววตากลมโตของกวางป่า สันจมูกที่โด่งได้รูป แก้มที่อวบอิ่ม ริมฝีปากที่เผยอพร้อมรับจุมพิต ลำคอที่งามระหง เนินถันที่เนื้อแน่น แต้มแต่งด้วยธรรมชาติบรรจงสร้าง เอวอ่อนอรชร สะโพกที่กลมกลึงเคล้าคลึงทุกส่วนสัด เรียวขาที่งามยาว ท่อนขาที่แน่นรัดด้วยกล้ามเนื้อที่บอบบาง

เธอ........เป็นใคร

เพราะสิ่งที่เธอเห็น...คือหญิงสาวที่สวมวิกผมยาวกระด้าง ชุดโค๊ดที่แน่นหนัก แว่นตากันแดดที่ดำสนิท สีเล็บแดงมะเหมียว รองเท้าบู๊ทหนัง และ ร่ม..ข้างๆตัวเธอ

ทั้งที่ข้างๆเธอ....ในตัวจริง?....ไม่มีร่ม

ริมฝีปากที่แดงชาด ถูกแต่งแต้มอย่างหยาบๆด้วยเครื่องสำอางค์ กำลังเผยอปาก เหมือนจะพูดอะไรบางอย่างกับเธอ...

..............ฉัน...............

เสียงที่ก้องกังวาน ใช่แน่ๆ เสียงของเธอเอง เพียงแต่ผู้ทีเปล่งเสียงนี้ออกมามันไม่ใช่เธอ

ทำไม เพราะอะไร แล้วเธอในกระเงาคือใคร...ฉัน? หรือเธอ?

เงาในกระจก คือเรา หรือ เราคือเงาของกระจกกันแน่....

....หญิงสาวแต่งตัว ...

พร้อมกับถือร่ม และใส่แว่นกันแดดดำสนิท..

ทั้งที่ไม่มีแดด ทั้งที่ไม่มีฝน....