เมื่อวานไปซื้อของที่ตลาดนึกอยากกินผักกาดดองผัดไข่  ก็เลยไปซื้อผักกาดดองถุงละ ๒๐บาท ๑ถุง แล้วก็ไปซื้อไข่   แม่ค้าเขียนป้ายราคาไว้ตามขนาดของไข่ เราตกลงลงใจซี้อไข่เบอร์๐ที่เขียนป้ายราคาว่า เบอร์ ๐ ราคา๔๒บาท/๑๐ ฟอง  ปกติเราไม่ทำกับข้าวถ้าซื้อเป็นแผงมาก็เสียทุกครั้งกินไม่ทัน  ก็เลยหยิบแค่ ๕ ฟองพร้อมกับส่งเงินให้ ๔๐บาท พอรับเงินทอนก็งงเพราะแม่ค้าทอนมาแค่ ๑๕ บาทเราดูเงินทอนแล้วก็เลยดูหน้าแม่ค้ากำลังจะอ้าปากถาม  แม่ค้าก็พูดว่า ฟองละ ๕ บาท  เราก็เลยบอกว่า "ถ้าแบบนั้นก็ไม่ซื้อ"  แล้ววางไข่คืนแต่แม่ค้าก็เฉยไม่ยอมคืนเงิน  ท้ายสุดเราก็เลยต้องยอมแพ้  หยิบไข่มาด้วยความหงุดหงิดเล็กๆ

แบบนี้แปลว่าบังคับซื้อ ๑๐ฟองจึงจะได้ราคาตามป้ายหรืออย่างไร  หรือว่าเดี๋ยวนี้ต้องซื้อของตามที่แม่ค้ากำหนดจึงจะได้ราคาตามป้าย  หรือว่าเดี๋ยวนี้การทำแบบนี้เป็นมาตรฐานการค้าขายไปแล้ว  เราไม่รู้คนเดียวหรืออย่างไร  แต่ก็รู้สึกว่าตัวเองโดนเอาเปรียบ ถ้าแม่ค้าเขียนป้ายด้วยว่าฟองละ๕บาทเราจะไม่ว่าหรือรู้สึกว่าตัวเองโดนเอาเปรียบเลย  คุณเคยเจอเรื่องแบบนี้หรือเปล่า? หรือว่าเราเรื่องมากไปเอง

ป.ล.เรื่องนี้เขียนขึ้นเนื่องจากวิญญาณผู้พิทักษ์ความยุติธรรมกลับมาสิงสู่อีกครั้งหลังจากที่ยอมทำตัวเสียเปรียบเพื่อรักษาความสงบสุขของจิตใจตนเองมาได้ระยะหนึ่ง