ถ้าจะเอ่ยถึงผู้กำกับรุ่นที่ 5 แฟนภาพยนตร์ต้องรู้จักเป็นอย่างดีกับผู้กำกับที่สร้างปรากฏการณ์จากจีนกลุ่มนี้ที่นำภาพยนตร์มุมมองใหม่ของจีนออกสู่สายตาชาวโลก แต่ถ้าพูดถึงชื่อผู้กำกับแน่นอนชื่อ เทียนซวงซวง คงมาเป็นลำดับหลังตาม เฉินไข่เก๋อ หรือ จางอี้โหมว เพราะผลงานช่วงหลังห่างหายไปกว่าหลายปี เรื่องสุดท้าย Go Master ก็แทบจะลืมเลือนไปจากผู้ชมหลายคน การกำกับมาอีกครั้งของผู้กำกับคนนี้ก็มาพร้อมกับภาพยนตร์ที่ลงทุนมากมายกับการย้อนยุคไปสู่การสู้รบในอดีตแต่ประวัติศาสตร์ที่ว่าหาเป็นแกนหลักของเรื่อง กลับกลายเป็นความหลงใหล สันดานดิบ และตำนานคำสาป ภาพยนตร์เรื่องที่ว่าคือ The Warrior and the Wolf

ภาพยนตร์ถูกดัดแปลงมาจากเรื่องสั้นแนวแฟนตาซีชื่อเรื่องเดียวกันของนักเขียนชาวญี่ปุ่น ยาสุชิ อิโนอูเอะ  ที่มีภูมิหลังของเรื่องย้อนไปสู่ยุคฉิน (Qin Dynasty) เมื่อฮ่องเต้ส่งนายพลจางยกทัพไปปราบหัวเมืองตามชายแดน และชนเผ่ากลุ่มน้อยต่างๆที่กระจัดกระจายตามฝั่งตะวันตก และได้พบกับลู่ หนุ่มผู้เลี้ยงแกะ นายพลจางมองเห็นแววการเป็นนักรบของลู่และชวนมาเป็นหนึ่งในขุนพลของเขา แต่ลู่ก็ปฏิเสธเพราะเขาไม่สามารถจับดาบฆ่าใครได้ จนวันหนึ่งลู่ก็หนีนายพลจางที่พยายามชวนเขาอย่างไม่ลดละ และเกือบเอาชีวิตไม่รอดกลางทะเลทราย แต่นายพลจางก็มาช่วยเขาไว้ได้ หลังจากนั้นมาลู่ก็กลายเป็นขุนพลคนสำคัญและนำกองทัพต่อสู้ศึกที่ยาวนาน จนครั้งหนึ่งเขาเข้าช่วยนายพลจางไว้จากการถูกจับและถอนทัพกลับเมืองหลวง ระหว่างทางกองทัพของลู่ก็ต้องพักหลบหิมะที่หมู่บ้านของเผ่าฮารานที่มีเลื่องลือว่ามีเวทย์มนต์และถ้าผู้ใดในเผ่ามีเพศสัมพันธ์กับคนนอกเผ่าจะถูกสาปให้กลายเป็นหมาป่า ปัญหาคือลู่สร้างสัมพันธ์รักกับหญิงม่ายและไม่เชื่อในตำนานหมาป่าเหล่านั้น

เทียนซวงซวงแบ่งภาพยนตร์ของเขาออกเป็น 3 ตอนเหมือนที่เขาให้สัมภาษณ์กับสื่อนั่นคือตอนแรกคือความสัมพันธ์ของลู่กับนายพลจาง ตอนที่สองความสัมพันธ์ของลู่กับแม่ม่ายชาวเผ่าฮารานและตำนานหมาป่า ตอนสุดท้ายเรื่องของหมาป่ากับลู่และนายพลจาง แต่เพียงการเปิดองค์แรกของเรื่องก็อาจจะส่งผลสร้างความผิดหวังต่อผู้ชมไม่มากก็น้อยในแง่ของความบันเทิง ภาพยนตร์ขาดที่มาที่ไปชัดเจน การตัดไปตัดมาตั้งแต่ชักชวนลู่มาเป็นทหารจนไปถึงการเข้าไปช่วยนายพลจางของลู่ก็แทบจะรวบรัดตัดตอน เทียนได้แต่เน้นอารมณ์ของมนุษย์คนหนึ่งที่เริ่มจากไม่รู้จักการฆ่าแต่เหตุใดกลายมาเป็นขุนพลที่ฆ่าคนได้มากมาย และการเริ่มเรื่องก็อาจจะสร้างความผิดหวังให้ผู้ชมไม่มากก็น้อย ตอนที่สองคือความสัมพันธ์ของลู่กับแม่ม่ายที่รับบทโดย Maggie Q และอาจเป็นตอนที่เด่นที่สุดเพราะเป็นการมองให้เห็นถึงการลุ่มหลง ความรัก และบทรักที่ร้อนแรง และตอนที่สามหมาป่ากับนายพลจางที่อาจจะดูหลุดไปจากภาพรวมของภาพยนตร์ทั้งเรื่องอย่างชัดเจน แม้จะมีความเกี่ยวโยงกันอยู่บ้างก็ตาม

ปัญหาหลักของภาพยนตร์เรื่องนี้คือการสร้างจากเรื่องสั้นดังนั้นบทภาพยนตร์ย่อมพบเจอกับอุปสรรคกับบทที่ค่อนข้างเบา และการเพิ่มเติมรายละเอียดของเทียนก็ทำให้เหมือนเป็นหนังสั้น 3 เรื่องเข้าไปอีก รวมทั้งโทนของหนังก็เน้นไปที่อารมณ์ของตัวละคร แต่ภาพที่เทียนซวงซวงถ่ายทอดออกมาก็คงหนีไม่พ้นที่พยายามจะมองให้เห็นธาตุแท้ของมนุษย์ที่ไม่ต่างจากสัตว์นั่นก็คือหมาป่า การก่อสงครามเพื่อขยายอาณาจักรก็ไม่ต่างจากหมาป่าที่ขีดวงหากินเป็นอาณาจักรหมาป่าเช่นเดียวกัน และภาพของการเป็นนักล่าที่เอาชีวิตอยู่รอดในธรรมชาติแทบไม่แตกต่างกัน รวมทั้งความรัก ความลุ่มหลง ภาพของการร่วมรักที่เร่าร้อน ก็สะท้อนถึงกามารมณ์ที่มีอยู่ทั้งในมนุษย์และหมาป่า หรือนั่นเป็นการบอกถึงสันดานดิบของเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่ไม่ต่างจากสัตว์ ต่อสู้ แย่งชิง และสมสู่ ดังนั้นมนุษย์เลยต้องมีสิ่งยึดเหนี่ยวอย่างศาสนา และเมื่อใดที่ศาสนาเสื่อมมนุษย์ก็กลับไปมีสันดานเยี่ยงสัตว์เช่นเดิมนั่นเอง