เมื่อวันอาทิตย์ เพิ่งรู้ว่าตัวเองโพสต์เรื่องต่างๆลงบล็อกจนครบ 500 เรื่อง ( อันที่จริงโพสต์ไปมากกว่า 500 แต่ดันมือบอนไปลบทิ้งเสียหลายเรื่อง )

ตอนที่เขียนบล็อกมาครบ 1 ปี หรือ 2 ปี หรือครบ 100 หรือ 200 เรื่องก็ไม่รู้ว่าทำไมจึงไม่ค่อยอยากจะเขียนถึงเรื่องนี้ แต่พอเขียนมาครบ 500 เรื่อง กลับเห็นว่าน่าจะเขียนถึงสักครั้ง ก็คงจะดี

ก็เลยอยากจะถือโอกาสเล่าความเป็นมาของบล็อกนี้สักหน่อย

ผมรู้จักคำว่า “ บล็อก “ อย่างเป็นจริงเป็นจังครั้งแรกก็จากข่าวต่างประเทศ ก่อนหน้านี้ ก็ผ่านหูมาบ้าง แต่ก็ไม่ค่อยได้สะดุดใจอะไร จำได้ว่าข่าวเรื่องที่ว่านั้น เป็นเรื่องที่จีนเซ็นเซอร์บล็อก พอได้ข่าวนี้มา ผมก็แปลไปให้ผู้ประกาศอ่านออกอากาศ ( ผมทำงานอยู่ฝ่ายข่าวต่างประเทศของเนชั่นชาแนล นี่แหละครับ )

พอผู้ประกาศเห็นข่าว แกก็งงใหญ่ เพราะไม่เคยได้ยินมาก่อนในชีวิตว่าบล็อกคืออะไร แกมาถามผมว่าบล็อกเกอร์นี่ ที่จริงแล้วมันใช่พวกแฮ็คเกอร์หรือเปล่า ผมก็บอกว่าไม่ใช่

แล้วผู้ประกาศก็ถามต่อว่า  “ แล้วไอ้บล็อกนี่มันคืออะไร ? “ ผมก็เลยด่ามันไปว่า “  นี่มึงไม่รู้จักบล็อกหรือวะ  ? “ ก่อนที่จะหันไปถาม น้องที่นั่งข้างๆ “ เฮ้ย ไอ้ท็อป ไอ้บล็อกนี่มันคืออะไรวะ ? “ 55555

คือผมเองก็ไม่รู้หรอกครับว่า ไอ้บล็อกนี่มันคืออะไร เพียงแต่เคยได้ยินคำนี้มาบ้างเท่านั้น ไม่ถึงกับใหม่ถอดด้ามไม่รู้อะไรเลย แต่ผมก็ด่าผู้ประกาศมันไปอย่างนั้นเอง กลัวเสียหน้าอะ 555555

หลังจากไอ้ท็อปอธิบาย ก็เลยรู้แจ่มแจ้งในวันนั้นว่าไอ้บล็อกนี่มันคืออะไร
.......................................
สมัยเรียนมหาวิทยาลัย พอดีมีเพื่อนชวนไปเรียนที่สหภาพโซเวียต ผมก็เลยลาออกจากมหาวิทยาลัยและตามมันไปเรียนที่โซเวียต  จนจบมาแบบทุลักทุเล

ช่วงที่จบมาใหม่ๆ ก็คิดอยากจะแปลหนังสือสักเล่ม โดยจะเลือกเอาวรรณกรรมรัสเซียนี่แหละ ประการแรกก็เพราะเห็นว่าช่วงนั้น เท่าที่รู้ บ้านเรามีหนังสือที่แปลจากภาษารัสเซียแท้ๆแค่เล่มเดียว ( สงครามและสันติภาพ แปลโดยท่านขุนอะไรสักอย่าง ขอโทษที่จำไม่ได้ ) อีกประการหนึ่งก็เพราะอยากให้คนไทยรู้จักรัสเซียมากขึ้น

แต่เพราะความตั้งใจที่น้อย ความยากของภาษา การหาหนังสือภาษารัสเซียได้ยากในเมืองไทย รวมทั้งเมื่อแปลแล้ว ไม่รู้จะนำงานของเราไปเสนอใคร ไหนจะต้องติดต่อเรื่องลิขสิทธิ์ต่างๆนาๆ สรุปแล้ว วันเวลาผ่านมาหลายสิบปี ก็เลยยังไม่ได้แปลมันสักหน้า แต่ก็ยังคงคิดเรื่องนี้เสมอๆ

ราวครึ่งปีหลังจากที่รู้จักกับคำว่าบล็อก ทางผู้บริหารเนชั่นก็เสนอแนวคิดเรื่องการตั้งโอเคเนชั่นขึ้น โดยในชั้นต้นก็จะอาศัยคนที่ทำงานที่เนชั่นนี่แหละช่วยกันเขียนช่วยกันโพสต์เพื่อให้ติดตลาด เมื่อทราบข่าว ผมก็เห็นด้วยทันทีกับแนวคิดนี้ เพราะเห็นว่า มันน่าจะมาชดเชยเรื่องความตั้งใจมานานเป็นสิบปีของผมที่อยากจะให้คนไทยได้รู้จักรัสเซียเพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อย

ผมนั่งรออยู่ว่าเมื่อไหร่ทางเนชั่นจะออกมาประกาศว่า “ เอ้า ชาวเนชั่น เริ่มทำบล็อกกันได้แล้วนะ “แต่หลังจากเงียบมาหลายเดือน ผมก็ไปถามน้องที่นั่งทำงานอยู่ด้วยกันว่าโครงการโอเคเนชั่นเขาไปถึงไหนแล้ว น้องเขาก็บอกว่าเขาเริ่มกันไปหลายเดือนแล้วเพ่.....แป่วๆๆๆๆๆ......

ด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ ว่าเพราะเหตุใดโอเคเนชั่นจึงทิ้งผมให้ตกขบวน ซึ่งอาจจะเป็นเพราะเขาเห็นว่าเราไม่เด่นไม่ดังก็เป็นได้ ผมก็เลยเซ็งๆ ไม่ขงไม่เขียนมันแล้ว (แต่ในความเป็นจริงก็คือ สมัครไม่เป็น โพสต์ไม่เป็นนั่นเอง 55555)

จนอีกหลายเดือนต่อมา ได้รับคำสั่งจากหัวหน้าให้ไปเปิดบล็อกสำหรับแผนก จากที่ไม่เป็น ก็เลยต้องไปศึกษาวิธีสมัคร วิธีโพสต์ และเมื่อทำเป็นแล้ว ในวันเดียวกันนั้นเอง ผมก็แอบสมัครสำหรับตัวเองด้วย

วันนั้นเป็นวันฤกษ์งามยามดีแบบไม่ได้ตั้งใจเสียด้วย เพราะเป็นวันที่ 14 ก.พ.2007

หลังจากสมัครแล้ว วันรุ่งขึ้น ผมก็เริ่มโพสต์ โดยคัดเอาเรื่องที่คิดว่าสุดยอดที่สุด สมัยนั้น โอเคเนชั่นยังไม่มีระบบนับจำนวนคนที่เข้ามาอ่าน เราจะทราบความนิยมได้ก็จากจำนวนคนเข้ามาคอมเม้นต์เท่านั้น

และผมก็ตั้งความหวังไว้ว่า ชาวโอเคคงจะแห่กันมาคอมเม้นต์ให้ผมอย่างอุ่นหนาฝาคั่ง หลังจากนั้นอีก 4 – 5 วัน ผมก็จะปล่อยเรื่องที่เด็ดกว่านั้นลงไปอีก และผู้คนก็จะแห่กันมาคอมเม้นต์กันมากมายตามเคย

แต่ปรากฏว่า เอนทรี่แรกของผม มีคนมาคอมเม้นต์คนแรกในอีก 3 เดือนถัดไป และคอมเม้นต์ที่ 2 ก็ตามมาในอีก 3 เดือนถัดไป  

เมื่อไม่มีใครมาคอมเม้นต์เลย ในวันถัดมา ผมก็ส่งเรื่องเด็ดลงไปอีกทันที เพื่อหวังเรียกความนิยม

แต่เอนทรี่ที่ 2 ที่คิดว่าเด็ดแสนเด็ด ก็มีคนมาคอมเม้นต์แค่คนเดียว

นี่แหละครับ  เรื่องวุ่นๆกับบล็อกของผม

ตลอดเวลากว่า 2 ปี ที่ผ่านมา แม้จะท้อบ้าง ถอยบ้าง เบื่อบ้าง เหนื่อยบ้าง ผิดหวังบ้าง แต่วันเวลาที่ผ่านไป กับประสบการณ์ความผิดหวังที่ได้รับ ทำให้ผมรู้จักที่จะมีความสุขกับทุกครั้งที่ได้เขียนบล็อกที่โอเคเนชั่น ผมรู้จักที่จะมีความสุข กับการไปหาเรื่องแปลกๆเกี่ยวกับรัสเซียมาเล่า มาเขียน มาเผยแพร่ ส่วนใครจะมาอ่าน หรือไม่อ่าน จะคอมเม้นต์ หรือไม่คอมเม้นต์ ๆไม่ใช่ประเด็นสำคัญอะไรเลย

แต่ก็มีหลายครั้ง งานที่ปล่อยออกไป ได้รับการตอบรับมากเกินกว่าที่หวัง ซึ่งผมก็ดีใจ และก็ขอบคุณทุกท่านที่แวะเข้ามาเยี่ยม ซึ่งผมก็พยายามที่จะกลับไปเยี่ยมท่านบ้านของท่านเป็นการตอบแทน  แต่อาจจะช้าสักหน่อย เพราะงานประจำที่มากมาย

ก็เลยอยากจะใช้โอกาสนี้วันลอยกระทงปีนี้ ขอขอบคุณมิตรภาพ ความจริงใจที่ชาวโอเคนเนชั่นทุกคนมีให้กับผม คนประหลาดๆ คนแปลกหน้า 

รวมทั้งขอขอบคุณ ทีมงานโอเคเนชั่น ทุกคน ที่รวมกันผลักดัน ปรับปรุง แก้ไขจนโอเคเนชั่น มีความสมบูรณ์ อย่างที่เห็นในปัจจุบัน

ด้วยจิตคารวะอย่างแรงครับ
..................................
และเนื่องในโอกาสที่โพสต์มาครบ 500 เอนทรี่ ก็เลยอยากจะจัดอันดับของสิ่งที่ได้โพสต์แล้ว ซึ่งผมก็จัดของผมเองนี่แหละครับ ก็เลยดูเพี้ยนๆไปสักหน่อย

*เอนทรี่แรกสุด 
*เอนทรี่ห่วยสุด
*เอนทรี่ที่เจ้าของไม่อยากมองที่สุด
*เอนทรี่ที่มีคนเข้ามาคอมเม้นท์ช้าที่สุด ( 3 เดือนหลังจากโำพสต์ )

ชื่อวลาดิมีร์ ปูติน มีควาหมายอย่างไร

http://www.oknation.net/blog/russky/2007/02/14/entry-1

*เมาที่สุด (เป็นประวัติการร่ำแอลกอฮอล์ (ไม่ใช่สุรา ) ของผมเอง

เมื่อผมถูกแอลกอฮอล์(เพียวๆ)ทะลวงลำคอ
http://www.oknation.net/blog/russky/2007/05/28/entry-1

*มึนที่สุด (ลองไปดูแล้วจะรู้ว่ามึนยังไง )

มันโผล่มาได้ยังไง
http://www.oknation.net/blog/russky/2009/10/09/entry-1

*มากคลิ๊กที่สุด

ซู จับตลาดเครื่องบินพลเรือน ขายฝรั่งได้แล้ว 10 ลำ ล่าสุดนับได้ 9163 คลิ๊ก ไม่รู้ว่าโผล่มาได้ยังไง เพราะ เรื่องอื่นๆ ไม่มีติดฝุ่น
http://www.oknation.net/blog/russky/2007/06/20/entry-3

*พ่ายอีเมลที่สุด

*แพร่หลายมากที่สุด 

*ดังที่สุด 

นอสตราดามุสแห่งบัลแกเรีย ทำนายชะตาโลก ถึงปี 3797

ถ้าคุณเข้าไปในกูเกิ้ล แล้วลองพิมพ์คำว่า " อินโดสถาน " คุณก็จะพบกับเรื่องที่ผมเขียนนี้ ถูกนำไปเผยแพร่ตามที่ต่างๆมากมาย

แต่ที่ตลกก็คือ ตอนเขียนเรื่องนี้ใหม่ๆ ได้สะกิดให้คนข้างๆอ่าน กลับไม่มีใครสนใจ แต่ปรากฏว่าใครบางคนได้ก็อปปี้มันไปโพสต์ไว้ตามที่ต่างๆ

6 เดือนหลังจากโพสต์ ปรากฏว่าคนที่ทำงานด้วยกันได้รับ FW Mails เรื่องนี้ 

แต่ตอนแรกพวกเขาไม่รู้ว่าผมเป็นคนเขียน แต่เพราะสงสัยว่า อินโดสถานคืออะไร ก็เลยเข้าไปหาข้อมูลในกูเกิ้ล ปรากฏว่า ณ ที่นั้น พวกเขาก็เพิ่งได้รู้ว่า ต้นฉบับ นั่งอยู่ข้่างๆพวกเขานั่นเอง

http://www.oknation.net/blog/russky/2008/01/29/entry-1

*คอมเม้นต์คนแรกสุด  

คุณ naïve http://www.oknation.net/blog/wickedgirl 

*โหวตให้มากที่สุด (โหวตให้จนเกรงใจ )
คุณหมอวัลลภ http://www.oknation.net/blog/health2you

*เอนทรี่ที่เจ้าของชอบที่สุด

ครูเซินแห่งโรงเรียนสุดขอบฟ้า ชอบทั้งๆที่ไม่ได้เขียนเอง และไม่ใช่เรื่องเกี่ยวกับรัสเซีย
http://www.oknation.net/blog/russky/2008/11/14/entry-1

*ขำเองที่สุด

ว๊อดก้า กับ โยคะ
http://www.oknation.net/blog/russky/2008/06/10/entry-1

เครื่องเก็บแตงกวา (รุ่นอมยิ้ม)
http://www.oknation.net/blog/russky/2008/09/08/entry-2

*มุกแป็กที่สุด

ชีวิตสุขสันต์ 2 อันนี้ เมื่อแรกเห็นก็ปิ้งทันที เพราะมันเสียดสีพวกพ่อแม่ได้อย่างแสบสันต์ แต่ปรากฏว่าคนอ่านมากกว่าครึ่งไม่รับมุก แถมบางคนยังนึกว่าผมแปลผิดเสียอีก 5555
http://www.oknation.net/blog/russky/2007/06/16/entry-1

* เป็นระเบียบมากที่สุด 

การโพสต์ตลอดเดือน กันยายน และตุลาคม 2009 ทุกวันเว้นวันอาทิตย์
การโพสต์เดือน พ.ค.2007 ทุกวันจันทร์ กับวันพฤหัส

* ขยันมากที่สุด

26 มิย.07 โพสต์ไป 5 เรื่อง

* ขี้เกียจมากที่สุด
ถ้าคิดเป็นรายปี ปี 2008 ขี้เกียจที่สุด โพสต์ไป 138 เรื่อง เท่ากับปีนี้ แต่ปีนี้ยังเหลือเวลาอีก 2 เดือนกว่าจะครบปี

ถ้าเป็นรายเดือน  สิงหาคม 2008 กับมกราคม 2009 เดือนละ 5 เรื่อง

*สยองที่สุด

ดีใจที่เกิดในยุคนี้
http://www.oknation.net/blog/russky/2008/01/25/entry-1

*ศิลปินที่สุด

มือบอน หรือ จิตรกร
http://www.oknation.net/blog/russky/2007/09/14/entry-2/comment

*ป่วยที่สุด

เมื่อต้องไปหาหมอครั้งแรกในรอบ 33 ปี
http://www.oknation.net/blog/russky/2007/12/25/entry-1

*เพราะที่สุด 
เพลงกล่อมอูฐ กับสาวเสียงสวยแห่งทะเลทรายโกบี
http://www.oknation.net/blog/russky/2008/04/03/entry-2

*คนคลิ๊กเข้ามามากที่สุดในเวลารวดเร็วที่สุด
*น้ำตาซึมมากที่สุด

ภาพคนไทย ที่เว็บไซต์รัสเซียนำไปเผยแพร่ วันเดียวมีคนเข้ามาราว 800 คลิ๊ก
http://www.oknation.net/blog/russky/2009/09/25/entry-1

*เหนื่อยที่สุด
*ภูมิใจที่สุด
*ท้าทายที่สุด
 
เกือบได้เป็นนักบินอวกาศคนแรกของโลก แต่สุดท้ายฆ่าตัวตาย อันนี้เป็นการถอดความมาจากหนังสารคดีภาษารัสเซียความยาวครึ่งชั่วโมงแบบไม่มีสคริปต์ ต้องฟังอย่างเดียว ซึ่งผมก็ไม่มั่นใจว่าจะทำได้ แต่ก็ทำจนสำเร็จ รวมแล้วใช้เวลาฟังอยู่ 3 วัน แทบอ้วก
http://www.oknation.net/blog/russky/2009/05/24/entry-1
http://www.oknation.net/blog/russky/2009/05/26/entry-1
http://www.oknation.net/blog/russky/2009/06/01/entry-1

หล่อที่สุด

สิทธิ์ศักดิ์ Story ( เรื่องของสิทธิ์ศักดิ์ )
http://www.oknation.net/blog/russky/2009/04/25/entry-1

อดีตขี้เมา มาชวนงดเหล้าเข้าพรรษาครับ (อันนี้เป็นการเอาหน้าสมัยหนุ่มๆมาโผล่โอเคเนชั่นครั้งแรก และคาดว่าน่าจะเป็นครั้งเดียว ส่วนหน้าตอนแก่ ไม่กล้าเอามา มันทุเรศอะ 5555 อันนี้ยอมรับ )
http://www.oknation.net/blog/russky/2009/07/07/entry-1

*สวยที่สุด
สาวรัสเซียกับบิลเลียด
http://www.oknation.net/blog/russky/2009/10/02/entry-1

*รุสสกี้ที่สุด
รุสกี รสต้มยำ
http://www.oknation.net/blog/russky/2009/03/09/entry-1