อุยกูร์...อุ๊ย..ครูนี่หว่า...

 สวัสดีครับพี่น้องชาวบล็อก โอเคเนชั่นที่รักทุกท่านครับ ห่างหายจากการเขียนบล็อกไปสองเดือนกว่า เนื่องจากภาระกิจและ

หน้าที่ ที่ต้องนำพี่น้องชาวอุ๊ยกรู  กลับเมืองจีนโพ้นทะเลโน่น  อิอิ ตามกระแสครับ แค่อยากบอกว่า พี่น้องเราที่เดินทางไปร่วม

ทริป ปลูกหญ้าทะเลให้พะยูน เกื้อกูลห้องพยาบาลให้เด็กนักเรียน เกาะลิบง สำเร็จลงด้วยความสุขของทุกคน ตามนโยบาย

คืนความสุขให้ท้องทะเลตรัง  จากวันนั้นถึงวันนี้ บ่อหินฟาร์มสเตย์ ร่วมกับม.ราชมงคลศรีวิชัย วิทยาเขต ตรัง ได้ค้นคว้าต่อยอด

พัฒนาผลิตภัณฑ์ ไข่เค็ม พอกโคลน ที่บ่อน้ำร้อนของหาดสิเกา ที่เราเอามาพอกหน้าในวันนั้น..

ดินโคลนเค็มจากน้ำทะเล มีแร่ธาตุ กรดต่างๆ ที่ทางผู้เชี่ยวชาญและทีมงานวิจัยต่อยอด

บรรดาชาวอุ๊ย ครูมาเอาดินโคลนมาพอกหน้า ต่างมีความสุขในวันเล็กๆ

หลากหลาย กับสปาโคลนแห่งเดียวของจังหวัดตรัง

โพสต์ภาพออกสื่อ

ดร.คนริมเล รายงานนายกประยุทธ์ ว่าพบชนเผ่าอุ๊ยกรู ที่หาดสิเกาจังหวัดตรังให้นำกำลังมาจับด่วน

เกาะกลุ่มกันแน่นมาก 

มีทั้งเยาวชน ผู้อาวุโส

พยาบาลจากศิริราชก็มานะรู้ยัง

เจ้าภาพร่วมก็ขอเล่นด้วยล่ะ

ขาวแล้วขาวอีก

แช่น้ำร้อน แช่แล้วแช่อีก

บอกชื่อเรียบร้อยว่า อะ๑ โอเค นะรู้ยัง

รอยยิ้มแห่งมิตรภาพ และความสุข

พี่สาวจากรพ. ศิริราช

น้องสาวนรอง ผู้ใหญ่ใจดีจาก บ.ยูนีชัน มากน้ำใจมอบห้องพยาบาลให้โรงเรียน ปาตูบูเต๊ะ เกาะลิบง ขอขอบพระคุณครับ

ขอบคุณมิตรภาพผู้ร่วมทริปทุกคน ขอบคุณโอเคเนชั่นพื้นที่ดีดีสำหรับคนคอเดียวกัน ขอบคุณบ่อหินฟาร์มสเตย์ พี่บ่าว บรรจง

บัณฑิตใหม่แห่งม.ราชมงคลศรีวิชัย ดร.คนริมเล บล็อกเกอร์เจ้าหญิงนกตบยุงและทีมงานทุกท่าน ไข่เค็มพอกโคลนสินค้าชุมชน

ตัวใหม่ ขอบคุณทุกท่านครับ