ก่อนจากกัน คืนวันชื่น เหนือคืนวัน

อันเป็นส่วน ของคำ อันล้ำลึก

อันเป็นผลึก ความคิด ปริศนา

บางส่วนล้ำ เกินหาคำ จำนรรจา

บางส่วนท้า ให้เธอค้น จนเห็นธรรม ๚๛

“ปรากฏการณ์คืนพระจันทร์เปลี่ยนสี”

เบื้องหน้าปรากฏการณ์พระจันทร์เปลี่ยนสี

ข้าใคร่เขียนบทกวีแห่งความปรารถนา

ในคืนมืดมิดพระจันทร์สีอิฐแสนงาม

ปรารถนาความรักจากคนไทยทุกคน

เข้าสู่ความเย็นในสายลมหนาวพากายอุ่น

ถนอมหัวใจตนเถอะเพื่อนพ้องไทยทุกคน

ปรารถนาพระจันทร์จะกลับกระจ่างเย็นใส

เหมือนความรักข้ามอบแด่ดวงใจ

บัดนี้ ไม่มีถ้อยคำใด จบบทกวี

เขียนขณะนั่งมองพระจันทร์สีอิฐ

เสาร์ที่ ๑๐ ธันวาคม ๒๕๕๔

แม้พระจันทร์ เปลี่ยนสีแสง กลืนแดงเหลือง

แม้ดวงตา คนเมือง จะมองเห็น

แม้ดวงใจ ข้าอิ่มตื่น ตอนคืนเพ็ญ

แม้กวินทร์ ฤจะเป็น ปรากฏการณ์

“แยกนานพานรวม ร่วมนานพานแยก”

ฤสยามจะแตก แยกหน่อ ประกาศกล้า

หลังกลุ่มนี้ กลุ่มนั้น ประชันประชา

รับดวงตา เห็นดวงใจ ไทยด้วยกัน

“””

เมื่อวิกฤตเป็นไปได้

วิวัฒน์ก็เป็นไปได้ เช่นกัน

สีสัน...วันชิดใกล้...................หยุดโกรธ
วันชื่น.........ดับพิโรธ...................ดั่งน้ำ
คืน..คนสู่สันโดษ.........................สยามอุ่น
สุข..หลั่งหลอมชื่นช้ำ.............ตื่นฟื้นจิตเขษม

เขียน..กวีหวานผ่านห้วง................คำนึง
เถิด..........ส่งตรงใจตรึง.................ตรู่เช้า
เปิด.....ตาต่างตาตะลึง..................โอเพื่อน กันนา
ใจ.......วุ่นพลันนิ่งเข้า...................แนบซึ้งเพื่อนไทย

(รูปพานรัฐธรรมนูญ)