คุณค่าของกตัญญูกตเวที

     คำว่า ”กตัญญู” แปลว่า  ผู้รู้อุปการะที่ผู้อื่นทำแล้ว  หมายถึง  บุคคลที่รู้จัก

บุญคุณของผู้อื่นที่ทำแล้วแก่ตน   ผู้ที่เราควรรู้จักบุญคุณมี 4 ประเภท  คือ

1.มารดา บิดาหรือผู้ที่อุปการะเลี้ยงดูตนจนเติบใหญ่ 

2.อุปัชฌาย์อาจารย์

3.พระมหากษัตริย์

4.พระสัมมาสัมพุทธเจ้า

บุคคลทั้ง 4 ประเภทนี้ท่านเรียกว่า บุพการี  คือ ผู้ที่ทำอุปการคุณแก่คนอื่น  เพื่อความสุข

ความเจริญโดยไม่หวังผลตอบแทนในภายหลัง

         คนเราเมื่่อเกิดมาแม้แต่เครื่องนุ่งห่มก็ไม่มี  จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องพึ่งมารดา บิดา

หรือบุคคลอื่นเลี้ยงดู  ช่วยประคับประคองมาก่อน  พอโตขึ้นก็พึ่งครูอาจารย์แนะนำสั่งสอน

ให้เล่าเรียนเขียนอ่าน  และสอนจรรยามารยาทอย่างอื่นๆ  

และต้องพึ่งพระเจ้าแผ่นดิน ปกครองให้เราอยู่อย่างร่มเย็นเป็นสุข  ให้ได้รับความเจริญรุ่งเรืองต่างๆ  

อีกทั้งต้องพึ่งพระธรรมคำสอนจากองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า  เป็นสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจให้ประพฤติ

ปฏิบัติในทางที่ชอบและประกอบตนในสุจริตธรรม

      ความกตัญญูนั้นมีคุณค่าที่สำคัญมาก  เพราะทำให้ทุกคนได้ตระหนักรู้และสำนึกในบุญคุณ

ที่ผู้อื่นได้กระทำแล้วแก่ตน    และพร้อมที่จะตอบแทนบุญคุณ ที่เรียกว่ากตเวทีต่อท่านเหล่านั้น

ผลของกตัญญูกตเวทีจะทำให้ได้ชื่อว่า  เป็นสัตบุรุษ  คือ  คนดีมีคุณธรรม  เป็นที่ยกย่องสรรเสริญ

ของเหล่านักปราชญ์   สามารถทำให้พ้นจากทุกข์ภัยอันตรายต่างๆ ทั้งที่เกิดขึ้นแล้วและยังมิได้

เกิดขึ้น  เป็นเหตุให้ได้มนุษยย์สมบัติ  สวรรค์สมบัติ  และนิพพานสมบัติอีกด้วย

          ดังนั้นทุกคนจึงควรน้อมนำเอาความกตัญญูกตเวทีมาประพฤติปฏิบัติ   

เพราะคุณค่าที่ได้รับ  จะทำให้เป็นคนดี  สมดังพุทธภาษิตที่ว่า

"นิมิตตัง  สาธุรูปานัง  กะตัญญูกะตะเวทิตา  ความกตัญญููกตวเทีเป็นเครื่องหมายของคนดี"

**ข้อมูลจาก  หนังสือที่ระลึกพิธีถวายผ้าพระกฐินพระราชทานกองทัพเรือ ณ วัดเครือวัลย์วรวิหาร

                  พ.ศ. 2561

*********************************************************************