ตัดภัยแต่ต้นลม

วันจันทร์ที่ 4 กรกฎาคม 2565

กบจ้อย
ranking : สมาชิกทั่วไป
วันที่สร้าง : 2010-07-04
จำนวนเรื่อง : 159
จำนวนผู้ชม : 293724
ส่ง msg :
โหวต 107 คน

กลอน

กาพย์

โคลง

ชีวิต

ธรรมะ--ข้อคิด

ธรรมชาติ

การบ้านเมือง

ความรัก

การแพทย์

เพลงธรรมะวงบัวเหลือง

การศึกษา

อ้างอิง

สื่อสาร

ร่ายชีวิต - ลิขิตความเห็น

เรียนโลก เรียนตน ประโยชน์ชน ประโยชน์ตัว
Permalink : http://www.oknation.net/blog/somchot

วันเสาร์ ที่ 2 กรกฎาคม 2559

ตัดภัยแต่ต้นลม

Posted by กบจ้อย , ผู้อ่าน : 3567 , 11:04:04 น.
หมวด : ศาสนา

พิมพ์หน้านี้

โหวต 0 คน

พระพุทธองค์มองเห็นภัยทันที ทรงตัดไฟแต่ต้นลม เมื่อเดียรถีย์มาสร้างวัดใกล้วัดเชตวัน พระพุทธองค์มองเห็นภัยทันที ทรงตัดไฟแต่ต้นลม.... * ...พระพุทธองค์ทรงขอให้ทางบ้านเมืองจัดการภัยจากศาสนาอื่น !! * (อรรถกถา สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค โสตาปัตติสังยุต ราชการามวรรค "สหัสสสูตร") เรื่องย่อ พระพุทธองค์ เคยทรงขออารักขาจากพระเจ้าปเสนทิโกศล เมื่อครั้งที่เดียรถีย์ 500 มาสร้างวัดของเดียรถีย์ใกล้ๆ วัดเชตวัน เมืองสาวัตถี ทรงเห็นภัยในอนาคต จึงตรัสกับพระอานนท์ว่า "พวกนี้เป็นศัตรูต่อศาสนา จะทำให้อยู่ไม่เป็นสุขแก่หมู่ภิกษุ เธอจงทูลพระราชาและให้รื้อออกไป" จึงส่งพระอานนท์กับหมู่สงฆ์ไปพบพระราชา โดนปฏิเสธให้เฝ้า เพราะพระราชาโดนเดียรถีย์ติดสินบน จึงส่งพระสารีบุตรและโมคคัลลานะพร้อมหมู่สงฆ์ไป ก็ยังไม่ให้เข้าเฝ้า รุ่งขึ้นพระพุทธองค์จึงเสด็จไปเองพร้อมหมู่สงฆ์ พระราชาจึงเสด็จออกไปกราบทูลให้เสด็จเข้านิเวศน์ ให้ประทับนั่งบนสารบัลลังก์ ได้ทรงถวายข้าวต้มและของเคี้ยว. พุทธองค์ฉันเสร็จแล้วตรัสว่า "มหาบพิตร ขึ้นชื่อว่าการให้พวกบรรพชิตรบกันและกันไม่สมควร พระราชาทรงให้พวกฤาษีเหล่านั้นรบกันและกันแล้ว ได้จมมหาสมุทรไปพร้อมกับแว่นแคว้น". แล้วทรงเล่าชาดกให้ฟัง พระราชาเลยสำนึกผิด กลัวบาปกรรม จึงระงับการสร้างวัดของเดียรถีย์ ยึดที่และวัสดุก่อสร้าง แล้วสร้างวัดชื่อ "ราชการาม" ให้ภิกษุณี 1000 รูปอยู่แทน ..... ...................................................................................... ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :- http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=19&i=1481 อ่าน เนื้อความในพระไตรปิฎก ๑- ขุ. ชา. เล่ม ๒๗/ข้อ ๒๗๕ http://www.84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=19&A=8632&Z=8644 ...................................................................................... เรื่องละเอียด จากอรรถกถา สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค โสตาปัตติสังยุตต์ ราชการามวรรคที่ ๒ ๑. สหัสสสูตร ราชการามวรรควรรณนา อรรถกถาสหัสสสูตรที่ ๑ พึงทราบอธิบายในสหัสสสูตรที่ ๑ แห่งราชการามวรรคที่ ๒. คำว่า ราชการาม ได้แก่ อารามที่ได้ชื่ออย่างนี้ เพราะพระราชาทรงให้สร้าง. ถามว่า พระราชาองค์ไหน. ตอบว่า พระเจ้าปเสนทิโกศล. ทราบมาว่า ในปฐมโพธิกาล พวกเดียรถีย์เห็นพระศาสดาที่ทรงถึงความเลิศด้วยยศและลาภ พากันคิดแล้วว่า พระสมณโคดมถึงความเลิศด้วยลาภและยศ ก็ศีลหรือสมาธิอย่างอื่นไรๆ ของพระสมณโคดมนั้นไม่มี พระสมณโคดมนั้นถึงความเลิศด้วยลาภและยศอย่างนี้ เป็นเหมือนถือเอาพื้นแผ่นดินที่สมบูรณ์เป็นเลิศ ถ้าแม้พวกเราอาจให้สร้างวัดใกล้พระเชตวันได้ ก็จะพึงเป็นผู้ถึงความเลิศด้วยลาภและยศอย่างนี้ เป็นเหมือนถือเอาพื้นแผ่นดินที่สมบูรณ์เป็นเลิศ ถ้าแม้พวกเราอาจให้สร้างวัดใกล้พระเชตวันได้ ก็จะพึงเป็นผู้ถึงความเลิศด้วยลาภและยศ. เดียรถีย์เหล่านั้นจึงชักชวนอุปัฏฐากของตนได้ประมาณแสนคน ได้กหาปณะ แล้วได้พาอุปัฏฐากเหล่านั้นไปราชสำนัก. พระราชาตรัสถามว่า นี่อะไรกัน. ทูลว่า พวกข้าพระองค์จะสร้างวัดของเดียรถีย์ใกล้เชตวัน ถ้าว่าพระสมณโคดม หรือพวกสาวกของพระสมณโคดมจักมาห้ามไซร้ ขอพระองค์อย่าให้เพื่อจะห้ามเลย แล้วได้ถวายสินบน. พระราชารับสินบนแล้วตรัสว่า พวกท่านจงไปสร้างเถิด. พวกเดียรถีย์นั้นจึงให้พวกอุปัฏฐากของตนขนทัพพสัมภาระมา แล้วทำการยกเสาเป็นต้น เปล่งเสียงอึกทึกลือลั่น ทำโกลาหลเป็นอย่างเดียวกัน. พระศาสดาเสด็จออกจากพระคันธกุฎีประทับที่หน้ามุข ตรัสถามแล้วว่า อานนท์ ก็คนพวกนั้นเหล่าไหน เห็นจะเป็นพวกชาวประมง เปล่งเสียงอึกทึกลือลั่น แย่งปลากันอยู่. อา. พวกเดียรถีย์สร้างวัดของเดียรถีย์ใกล้พระเชตวัน พระเจ้าข้า ศ. อานนท์ พวกนี้เป็นศัตรูต่อศาสนา จะทำให้อยู่ไม่เป็นสุขแก่หมู่ภิกษุ เธอจงทูลพระราชาและให้รื้อออกไป. พระเถระพร้อมด้วยหมู่ภิกษุได้ไปยืนที่พระทวารหลวง. ราชบุรุษทั้งหลายกราบทูลแก่พระราชาว่า ข้าแต่สมมติเทพ พวกพระเถระมาเฝ้า. พระราชามิได้เสด็จออกไป เพราะได้รับสินบนไว้แล้ว. พระเถระทั้งหลายจึงไปกราบทูลพระศาสดา. พระศาสดาทรงส่งพระสารีบุตรและพระโมคคัลลานะไป. พระราชาไม่ได้พระราชทาน แม้การเฝ้าแก่พระเถระทั้งสองนั้น พระเถระเหล่านั้นจึงมากราบทูลพระศาสดาว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ พระราชาไม่ได้เสด็จออกเลย. พระศาสดาทรงพยากรณ์ในขณะนั้นทีเทียวว่า พระราชาดำรงอยู่ในราชสมบัติของตนจักไม่ได้เพื่อจะทำกาละ. วันที่สอง พระองค์นั่นเทียวมีหมู่ภิกษุเป็นบริวาร ได้เสด็จไปประทับยืนที่ประตูหลวง. พระราชาทรงสดับว่าพระศาสดาเสด็จมาแล้ว จึงเสด็จออกไปกราบทูลให้เสด็จเข้านิเวศน์ ให้ประทับนั่งบนสารบัลลังก์ ได้ทรงถวายข้าวต้มและของเคี้ยว. พระศาสดาเสวยข้าวต้มและของเคี้ยวแล้ว ไม่ตรัสว่า มหาบพิตร พระองค์ทำเหตุนี้แล้วกะพระราชาผู้เสด็จมาประทับนั่งด้วยพระราชดำริว่า เราจักนั่งในสำนักของพระศาสดาจนกว่าพระกระยาหารจะเสร็จ. จึงทรงดำริว่า เราจะให้พระราชานั้นยินยอม ด้วยเหตุทีเดียว จึงทรงนำเหตุในอดีตนี้มาว่ามหาบพิตร ขึ้นชื่อว่าการให้พวกบรรพชิตรบกันและกันไม่สมควร พระราชาทรงให้พวกฤาษีเหล่านั้นรบกันและกันแล้ว ได้จมมหาสมุทรไปพร้อมกับแว่นแคว้น. พระราชาตรัสถามว่า เมื่อไร ข้าแต่พระผู้มีพระภาคเจ้า. มหาบพิตร ในอดีต พระราชาพระนามว่า ภุรุ ในแว่นแคว้นภุรุ ครองราชสมบัติอยู่. คณะฤาษี ๒ คณะๆ ละ ๕๐๐ ไปจากเชิงภูเขาภุรุนครเพื่อจะเสพรสเค็มและเปรี้ยว. ที่ไม่ไกลพระนครมีต้นไม้อยู่สองต้น. คณะฤาษีที่มาก่อนนั่งอยู่ที่โคนต้นไม้ต้นหนึ่ง. แม้คณะฤาษีที่มาภายหลังก็ได้นั่งที่โคนต้นไม้อีกต้นหนึ่ง. พวกฤาษีได้อยู่ตามความพอใจแล้วไปที่เชิงเขาเทียว. พวกฤาษีนั้นแม้มาอีกก็ได้นั่งในที่หนึ่งแห่งโคนต้นไม้ของตน. พวกฤาษีนั้นที่มาภายหลังก็ได้นั่งที่โคนต้นไม้ของตนเหมือนกัน. เมื่อเวลาผ่านไปนาน ต้นไม้ต้นหนึ่งแห้ง (ตาย). พวกดาบสที่ต้นไม้แห้งนั้นคิดว่า ต้นไม้ต้นนี้ (ต้นที่ไม่แห้ง) ใหญ่จักเพียงพอแม้แก่พวกเรา แม้แก่ดาบสเหล่านั้น จึงนั่งในที่แห่งหนึ่งของต้นไม้ของพวกดาบสนอกนี้. ดาบสเหล่านั้นมาแล้วภายหลังไม่เข้าไปที่โคนไม้นั้น ดาบสเหล่านั้นกล่าวว่า ท่านอาจารย์ ต้นไม้ของพวกกระผมแห้งตาย ต้นไม้นี้ต้นใหญ่ แม้พวกท่านก็จงเข้าไปเถิด จักพอแม้แก่พวกท่าน. พวกดาบสกล่าวว่า พวกเราจะไม่เข้าไป พวกท่านจงออกไป แล้วขยายถ้อยคำกล่าวว่า พวกท่านจักไม่เต็มใจออกไปหรือ จึงจับที่มือเป็นต้นดึงออกไป. ดาบสเหล่านั้นจึงคิดว่า ช่างเถิด เราจักให้พวกฤาษีนั้นสำเหนียก แล้วนิรมิตล้อ ๒ ล้อสำเร็จด้วยทองและเพลาสำเร็จด้วยเงินด้วยฤทธิ์ได้ให้หมุนไปพระทวารหลวง. พวกราชบุรุษกราบทูลคำเห็นปานนี้ให้พระราชาทรงทราบว่า พระเจ้าข้า พวกดาบสถือเครื่องบรรณาการยืนอยู่แล้ว. พระราชาทรงยินดีแล้วตรัสว่า พวกท่านจงเรียกมา ให้เรียกมาแล้วตรัสว่า พวกท่านทำกรรมใหญ่แล้ว เรื่องไรๆ ที่ข้าพเจ้าจะพึงทำแก่พวกท่านมีอยู่หรือ. ดา. ขอถวายพระพร มหาบพิตร มีโคนต้นไม้ต้นหนึ่งซึ่งเป็นที่นั่งของพวกข้าพระองค์ โคนไม้นั้นถูกพวกฤาษีอื่นยึดแล้ว ขอพระองค์จงให้พวกฤาษีโคนไม้นั้นแก่พวกข้าพระองค์. พระราชาจึงส่งพวกบุรุษไปให้คร่าพวกดาบสออกไป. พวกฤาษีที่ยืนภายนอก แลดูอยู่ว่า พวกดาบสนี้ให้อะไรหนอแลจึงได้แล้ว เห็นว่าชื่อนี้ จึงคิดว่า ถึงแม้พวกเราให้สินบนแล้วก็จะถือเอาอีก จึงนิรมิตหน้าต่างรถแล้วด้วยทองด้วยฤทธิ์ ถือไปแล้ว. พระราชาทรงเห็นแล้วยินดี ตรัสว่า เจ้าข้า ข้าพเจ้าพึงทำอย่างไร. พวกดาบสทูลว่า มหาบพิตร คณะฤาษีอื่นนั่งที่โคนไม้ของพวกข้าพระองค์ ขอพระองค์จะประทานโคนไม้นั้นเถิด. พระราชาทรงส่งพวกบุรุษไปให้คร่าดาบสเหล่านั้นออกไป. พวกดาบสทำการทะเลาะกันและกันแล้ว เป็นผู้เดือนร้อนว่า พวกเราทำกรรมไม่สมควรแล้ว จึงได้ไปเชิงเขาแล้วแล. ลำดับนั้น เทวดาโกรธแล้วว่า พระราชานี้รับสินบนจากมือของคณะดาบสแม้ทั้งสอง ให้ทำการทะเลาะกันและกัน จึงทดมหาสมุทรทำที่แห่งหนทางประมาณพันโยชน์แห่งแว่นแคว้นของพระราชานั้นให้เป็นสมุทรทีเดียว. ข้าพเจ้าได้ฟังมาว่า ภุรุราชา ทำให้ดาบส ทั้งหลายมีระหว่างใน (แตกกัน) พระราชา นั้น พร้อมกับแว่นแคว้นจึงถูกทำลายแล้ว ถึงความเสื่อมแล้ว.๑- ครั้นพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงอดีตนี้อย่างนี้แล้ว เพราะขึ้นชื่อว่าถ้อยคำของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย บุคคลควรเชื่อ เหตุนั้น พระราชาทรงกำหนดใคร่ครวญกิริยาของพระองค์แล้ว ทรงดำริว่า กรรมที่ไม่ควรทำเราได้ทำแล้ว จึงตรัสว่า พนาย พวกท่านจงไปคร่าเอาพวกเดียรถีย์ออกไป. ครั้นให้คร่าออกไปแล้วทรงดำริว่า วิหารที่เราให้สร้างยังไม่มี เราจักให้สร้างวิหารในที่นั้นนั่นแหละ แล้วไม่พระราชทานทัพพสัมภาระแก่เดียรถีย์เหล่านั้น ทรงให้สร้างวิหารแล้ว. คำนั้น (ราชการาม) พระสังคีติกาจารย์กล่าวแล้วหมายเอาวิหารนั้น. จบอรรถกถาสหัสสสูตรที่ ๑ -----------------------------------------------------ึ ...อุบาสกธรรม ๕... ๑.มีศรัทธา ๒.มีศีล ๓.ไม่ถือมงคลตื่นข่าว เชื่อกรรม ไม่เชื่อมงคล ๔.ไม่แสวงหาทักขิไณย์ภายนอกหลักคำสอน ๕.กระทำความสนับสนุนในพระศาสนานี้เป็นเบื้องต้น (อังคุตตร ปัญจก ล. ๒๒ ข้อ ๑๗๕) [ ข้อ ๔-๕ = รัฐชาวพุทธที่ดีต้องสนับสนุนส่งเสริมยกย่องเชิดชูให้เกียรติพุทธศาสนาก่อนเป็นอันดับแรก เหมือนอย่างพระเจ้าอโศกมหาราช และบูรพกษัตริย์ไทยทุกพระองค์; สมัยก่อนคำสั่งกษัตริย์คือกม. สมัยนี้รธน.คือกม. ] *...ความเสื่อมของชาวพุทธ ๗...* ๑. ขาดการเยี่ยมเยียนภิกษุ ๒. ละเลยการฟังธรรม ๓. ไม่ศึกษาอธิศีล ๔. ไม่มากด้วยความเลื่อมใสในภิกษุ ทั้งที่เป็นเถระผู้ใหญ่และปานกลาง ๕. เพ่งโทษฟังธรรม ๖. แสวงหาเขตบุญนอกศาสนานี้ [ เช่น ไหว้ผี-ศาลพระภูมิเจ้าที่-จอมปลวก-ต้นไม้, หมอดู, หมอเสน่ห์, ไสยศาสตร์, ปลุกเสกเครื่องรางของขลัง-สัตว์เดียรัจฉาน-ชูชก, สักยันต์, เสดาะเคราะห์ราหู, บูชาพิฆเนศ, อ้อนวอนร้องขอจากปวงเทพ-เทพทันใจ-เทพจตุคาม (เทวนิยม), เพราะออกนอกหลักการกฎแห่งกรรมของพุทธ-การกระทำของตนเอง ] ๗. ทำความเคารพก่อน ทำอุปการะก่อนในเขตบุญนอกศาสนานี้ ( เช่นเอาเงินชาวพุทธไปสร้างมัสยิดแทนที่จะสร้างพุทธมณฑลประจำภาคและกลุ่มจังหวัด , การเอาผู้บริหารมุสลิมมาเป็นใหญ่ในโรงเรียนวัดพุทธ,พระไปละมาดที่มัสยิด,สร้างพระพิฆเนศมาบูชาในวัด,เกรงใจยกย่องให้เกียรติศาสนาอื่นมากกว่าศาสนาตนเอง ข่ม-ไม่ให้เกียรติ-กล่าวตู่ให้ร้ายศาสนาตัวเอง) ( พระไตรปิฎก เล่ม ๒๓ อังคุตตรนิกาย สัตตกนิบาต ข้อ ๒๙-๓๑ "ทุติยปริหานิสูตร,วิปัตติสูตร,ปราภวสูตร" ) (ชาวพุทธกำลังลืมหลักข้อที่ ๖ และ ๗ เพียงเพราะ อคติ ผลประโยชน์-ลาภสักการะ การเมืองเพื่อตัวเอง ความกลัว โง่ไม่รู้ทัน และอวดความใจกว้างแบบไร้หลักการ)

พระพุทธองค์มองเห็นภัยทันที ทรงตัดไฟแต่ต้นลม

** เมื่อเดียรถีย์มาสร้างวัดใกล้วัดเชตวัน พระพุทธองค์มองเห็นภัยทันที ทรงตัดไฟแต่ต้นลม....**
* ...พระพุทธองค์ทรงขอให้ทางบ้านเมืองจัดการภัยจากศาสนาอื่น !! *

(อรรถกถา สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค โสตาปัตติสังยุต ราชการามวรรค "สหัสสสูตร")

เรื่องย่อ

พระพุทธองค์ เคยทรงขออารักขาจากพระเจ้าปเสนทิโกศล เมื่อครั้งที่เดียรถีย์ 500 มาสร้างวัดของเดียรถีย์ใกล้ๆ วัดเชตวัน เมืองสาวัตถี ทรงเห็นภัยในอนาคต จึงตรัสกับพระอานนท์ว่า "พวกนี้เป็นศัตรูต่อศาสนา จะทำให้อยู่ไม่เป็นสุขแก่หมู่ภิกษุ เธอจงทูลพระราชาและให้รื้อออกไป" จึงส่งพระอานนท์กับหมู่สงฆ์ไปพบพระราชา โดนปฏิเสธให้เฝ้า เพราะพระราชาโดนเดียรถีย์ติดสินบน จึงส่งพระสารีบุตรและโมคคัลลานะพร้อมหมู่สงฆ์ไป ก็ยังไม่ให้เข้าเฝ้า

รุ่งขึ้นพระพุทธองค์จึงเสด็จไปเองพร้อมหมู่สงฆ์ พระราชาจึงเสด็จออกไปกราบทูลให้เสด็จเข้านิเวศน์ ให้ประทับนั่งบนสารบัลลังก์ ได้ทรงถวายข้าวต้มและของเคี้ยว. พุทธองค์ฉันเสร็จแล้วตรัสว่า "มหาบพิตร ขึ้นชื่อว่าการให้พวกบรรพชิตรบกันและกันไม่สมควร พระราชาทรงให้พวกฤาษีเหล่านั้นรบกันและกันแล้ว ได้จมมหาสมุทรไปพร้อมกับแว่นแคว้น". แล้วทรงเล่าชาดกให้ฟัง
พระราชาเลยสำนึกผิด กลัวบาปกรรม จึงระงับการสร้างวัดของเดียรถีย์ ยึดที่และวัสดุก่อสร้าง แล้วสร้างวัดชื่อ "ราชการาม" ให้ภิกษุณี 1000 รูปอยู่แทน .....
......................................................................................

ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :-
http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=19&i=1481

อ่าน เนื้อความในพระไตรปิฎก ๑- ขุ. ชา. เล่ม ๒๗/ข้อ ๒๗๕
http://www.84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=19&A=8632&Z=8644

......................................................................................

เรื่องละเอียด

จากอรรถกถา สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค โสตาปัตติสังยุตต์ ราชการามวรรคที่ ๒
๑. สหัสสสูตร ราชการามวรรควรรณนา อรรถกถาสหัสสสูตรที่ ๑
พึงทราบอธิบายในสหัสสสูตรที่ ๑ แห่งราชการามวรรคที่ ๒.

คำว่า ราชการาม ได้แก่ อารามที่ได้ชื่ออย่างนี้ เพราะพระราชาทรงให้สร้าง.
ถามว่า พระราชาองค์ไหน. ตอบว่า พระเจ้าปเสนทิโกศล.

ทราบมาว่า ในปฐมโพธิกาล พวกเดียรถีย์เห็นพระศาสดาที่ทรงถึงความเลิศด้วยยศและลาภ พากันคิดแล้วว่า พระสมณโคดมถึงความเลิศด้วยลาภและยศ ก็ศีลหรือสมาธิอย่างอื่นไรๆ ของพระสมณโคดมนั้นไม่มี พระสมณโคดมนั้นถึงความเลิศด้วยลาภและยศอย่างนี้ เป็นเหมือนถือเอาพื้นแผ่นดินที่สมบูรณ์เป็นเลิศ ถ้าแม้พวกเราอาจให้สร้างวัดใกล้พระเชตวันได้ ก็จะพึงเป็นผู้ถึงความเลิศด้วยลาภและยศอย่างนี้ เป็นเหมือนถือเอาพื้นแผ่นดินที่สมบูรณ์เป็นเลิศ ถ้าแม้พวกเราอาจให้สร้างวัดใกล้พระเชตวันได้ ก็จะพึงเป็นผู้ถึงความเลิศด้วยลาภและยศ.

เดียรถีย์เหล่านั้นจึงชักชวนอุปัฏฐากของตนได้ประมาณแสนคน ได้กหาปณะ แล้วได้พาอุปัฏฐากเหล่านั้นไปราชสำนัก.
พระราชาตรัสถามว่า นี่อะไรกัน. ทูลว่า พวกข้าพระองค์จะสร้างวัดของเดียรถีย์ใกล้เชตวัน ถ้าว่าพระสมณโคดม หรือพวกสาวกของพระสมณโคดมจักมาห้ามไซร้ ขอพระองค์อย่าให้เพื่อจะห้ามเลย แล้วได้ถวายสินบน.
พระราชารับสินบนแล้วตรัสว่า พวกท่านจงไปสร้างเถิด.
พวกเดียรถีย์นั้นจึงให้พวกอุปัฏฐากของตนขนทัพพสัมภาระมา แล้วทำการยกเสาเป็นต้น เปล่งเสียงอึกทึกลือลั่น ทำโกลาหลเป็นอย่างเดียวกัน.
พระศาสดาเสด็จออกจากพระคันธกุฎีประทับที่หน้ามุข ตรัสถามแล้วว่า อานนท์ ก็คนพวกนั้นเหล่าไหน เห็นจะเป็นพวกชาวประมง เปล่งเสียงอึกทึกลือลั่น แย่งปลากันอยู่.
อา. พวกเดียรถีย์สร้างวัดของเดียรถีย์ใกล้พระเชตวัน พระเจ้าข้า
ศ. อานนท์ พวกนี้เป็นศัตรูต่อศาสนา จะทำให้อยู่ไม่เป็นสุขแก่หมู่ภิกษุ เธอจงทูลพระราชาและให้รื้อออกไป.

พระเถระพร้อมด้วยหมู่ภิกษุได้ไปยืนที่พระทวารหลวง. ราชบุรุษทั้งหลายกราบทูลแก่พระราชาว่า ข้าแต่สมมติเทพ พวกพระเถระมาเฝ้า. พระราชามิได้เสด็จออกไป เพราะได้รับสินบนไว้แล้ว. พระเถระทั้งหลายจึงไปกราบทูลพระศาสดา.
พระศาสดาทรงส่งพระสารีบุตรและพระโมคคัลลานะไป. พระราชาไม่ได้พระราชทาน แม้การเฝ้าแก่พระเถระทั้งสองนั้น พระเถระเหล่านั้นจึงมากราบทูลพระศาสดาว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ พระราชาไม่ได้เสด็จออกเลย.
พระศาสดาทรงพยากรณ์ในขณะนั้นทีเทียวว่า พระราชาดำรงอยู่ในราชสมบัติของตนจักไม่ได้เพื่อจะทำกาละ.

วันที่สอง พระองค์นั่นเทียวมีหมู่ภิกษุเป็นบริวาร ได้เสด็จไปประทับยืนที่ประตูหลวง.

พระราชาทรงสดับว่าพระศาสดาเสด็จมาแล้ว จึงเสด็จออกไปกราบทูลให้เสด็จเข้านิเวศน์ ให้ประทับนั่งบนสารบัลลังก์ ได้ทรงถวายข้าวต้มและของเคี้ยว.
พระศาสดาเสวยข้าวต้มและของเคี้ยวแล้ว ไม่ตรัสว่า มหาบพิตร พระองค์ทำเหตุนี้แล้วกะพระราชาผู้เสด็จมาประทับนั่งด้วยพระราชดำริว่า เราจักนั่งในสำนักของพระศาสดาจนกว่าพระกระยาหารจะเสร็จ. จึงทรงดำริว่า เราจะให้พระราชานั้นยินยอม ด้วยเหตุทีเดียว จึงทรงนำเหตุในอดีตนี้มาว่ามหาบพิตร ขึ้นชื่อว่าการให้พวกบรรพชิตรบกันและกันไม่สมควร พระราชาทรงให้พวกฤาษีเหล่านั้นรบกันและกันแล้ว ได้จมมหาสมุทรไปพร้อมกับแว่นแคว้น.

พระราชาตรัสถามว่า เมื่อไร ข้าแต่พระผู้มีพระภาคเจ้า.
มหาบพิตร ในอดีต พระราชาพระนามว่า ภุรุ ในแว่นแคว้นภุรุ ครองราชสมบัติอยู่. คณะฤาษี ๒ คณะๆ ละ ๕๐๐ ไปจากเชิงภูเขาภุรุนครเพื่อจะเสพรสเค็มและเปรี้ยว.
ที่ไม่ไกลพระนครมีต้นไม้อยู่สองต้น. คณะฤาษีที่มาก่อนนั่งอยู่ที่โคนต้นไม้ต้นหนึ่ง. แม้คณะฤาษีที่มาภายหลังก็ได้นั่งที่โคนต้นไม้อีกต้นหนึ่ง. พวกฤาษีได้อยู่ตามความพอใจแล้วไปที่เชิงเขาเทียว. พวกฤาษีนั้นแม้มาอีกก็ได้นั่งในที่หนึ่งแห่งโคนต้นไม้ของตน. พวกฤาษีนั้นที่มาภายหลังก็ได้นั่งที่โคนต้นไม้ของตนเหมือนกัน.

เมื่อเวลาผ่านไปนาน ต้นไม้ต้นหนึ่งแห้ง (ตาย). พวกดาบสที่ต้นไม้แห้งนั้นคิดว่า ต้นไม้ต้นนี้ (ต้นที่ไม่แห้ง) ใหญ่จักเพียงพอแม้แก่พวกเรา แม้แก่ดาบสเหล่านั้น จึงนั่งในที่แห่งหนึ่งของต้นไม้ของพวกดาบสนอกนี้.
ดาบสเหล่านั้นมาแล้วภายหลังไม่เข้าไปที่โคนไม้นั้น ดาบสเหล่านั้นกล่าวว่า ท่านอาจารย์ ต้นไม้ของพวกกระผมแห้งตาย ต้นไม้นี้ต้นใหญ่ แม้พวกท่านก็จงเข้าไปเถิด จักพอแม้แก่พวกท่าน.
พวกดาบสกล่าวว่า พวกเราจะไม่เข้าไป พวกท่านจงออกไป แล้วขยายถ้อยคำกล่าวว่า พวกท่านจักไม่เต็มใจออกไปหรือ จึงจับที่มือเป็นต้นดึงออกไป.
ดาบสเหล่านั้นจึงคิดว่า ช่างเถิด เราจักให้พวกฤาษีนั้นสำเหนียก แล้วนิรมิตล้อ ๒ ล้อสำเร็จด้วยทองและเพลาสำเร็จด้วยเงินด้วยฤทธิ์ได้ให้หมุนไปพระทวารหลวง. พวกราชบุรุษกราบทูลคำเห็นปานนี้ให้พระราชาทรงทราบว่า พระเจ้าข้า พวกดาบสถือเครื่องบรรณาการยืนอยู่แล้ว.
พระราชาทรงยินดีแล้วตรัสว่า พวกท่านจงเรียกมา ให้เรียกมาแล้วตรัสว่า พวกท่านทำกรรมใหญ่แล้ว เรื่องไรๆ ที่ข้าพเจ้าจะพึงทำแก่พวกท่านมีอยู่หรือ.
ดา. ขอถวายพระพร มหาบพิตร มีโคนต้นไม้ต้นหนึ่งซึ่งเป็นที่นั่งของพวกข้าพระองค์ โคนไม้นั้นถูกพวกฤาษีอื่นยึดแล้ว ขอพระองค์จงให้พวกฤาษีโคนไม้นั้นแก่พวกข้าพระองค์.
พระราชาจึงส่งพวกบุรุษไปให้คร่าพวกดาบสออกไป.

พวกฤาษีที่ยืนภายนอก แลดูอยู่ว่า พวกดาบสนี้ให้อะไรหนอแลจึงได้แล้ว เห็นว่าชื่อนี้ จึงคิดว่า ถึงแม้พวกเราให้สินบนแล้วก็จะถือเอาอีก จึงนิรมิตหน้าต่างรถแล้วด้วยทองด้วยฤทธิ์ ถือไปแล้ว.

พระราชาทรงเห็นแล้วยินดี ตรัสว่า เจ้าข้า ข้าพเจ้าพึงทำอย่างไร.
พวกดาบสทูลว่า มหาบพิตร คณะฤาษีอื่นนั่งที่โคนไม้ของพวกข้าพระองค์ ขอพระองค์จะประทานโคนไม้นั้นเถิด.
พระราชาทรงส่งพวกบุรุษไปให้คร่าดาบสเหล่านั้นออกไป.
พวกดาบสทำการทะเลาะกันและกันแล้ว เป็นผู้เดือนร้อนว่า พวกเราทำกรรมไม่สมควรแล้ว จึงได้ไปเชิงเขาแล้วแล.

ลำดับนั้น เทวดาโกรธแล้วว่า พระราชานี้รับสินบนจากมือของคณะดาบสแม้ทั้งสอง ให้ทำการทะเลาะกันและกัน จึงทดมหาสมุทรทำที่แห่งหนทางประมาณพันโยชน์แห่งแว่นแคว้นของพระราชานั้นให้เป็นสมุทรทีเดียว.
ข้าพเจ้าได้ฟังมาว่า ภุรุราชา ทำให้ดาบส
ทั้งหลายมีระหว่างใน (แตกกัน) พระราชา
นั้น พร้อมกับแว่นแคว้นจึงถูกทำลายแล้ว
ถึงความเสื่อมแล้ว.๑-

ครั้นพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงอดีตนี้อย่างนี้แล้ว เพราะขึ้นชื่อว่าถ้อยคำของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย บุคคลควรเชื่อ เหตุนั้น พระราชาทรงกำหนดใคร่ครวญกิริยาของพระองค์แล้ว ทรงดำริว่า กรรมที่ไม่ควรทำเราได้ทำแล้ว จึงตรัสว่า พนาย พวกท่านจงไปคร่าเอาพวกเดียรถีย์ออกไป.
ครั้นให้คร่าออกไปแล้วทรงดำริว่า วิหารที่เราให้สร้างยังไม่มี เราจักให้สร้างวิหารในที่นั้นนั่นแหละ แล้วไม่พระราชทานทัพพสัมภาระแก่เดียรถีย์เหล่านั้น ทรงให้สร้างวิหารแล้ว.
คำนั้น (ราชการาม) พระสังคีติกาจารย์กล่าวแล้วหมายเอาวิหารนั้น.

จบอรรถกถาสหัสสสูตรที่ ๑
-----------------------------------------------------ึ

*...อุบาสกธรรม ๕...*

๑.มีศรัทธา
๒.มีศีล
๓.ไม่ถือมงคลตื่นข่าว เชื่อกรรม ไม่เชื่อมงคล
๔.ไม่แสวงหาทักขิไณย์ภายนอกหลักคำสอน
๕.กระทำความสนับสนุนในพระศาสนานี้เป็นเบื้องต้น

(อังคุตตร ปัญจก ล. ๒๒ ข้อ ๑๗๕)

[ ข้อ ๔-๕ = รัฐชาวพุทธที่ดีต้องสนับสนุนส่งเสริมยกย่องเชิดชูให้เกียรติพุทธศาสนาก่อนเป็นอันดับแรก เหมือนอย่างพระเจ้าอโศกมหาราช และบูรพกษัตริย์ไทยทุกพระองค์; สมัยก่อนคำสั่งกษัตริย์คือกม. สมัยนี้รธน.คือกม. ]

*...ความเสื่อมของชาวพุทธ ๗...*

๑. ขาดการเยี่ยมเยียนภิกษุ
๒. ละเลยการฟังธรรม
๓. ไม่ศึกษาอธิศีล
๔. ไม่มากด้วยความเลื่อมใสในภิกษุ ทั้งที่เป็นเถระผู้ใหญ่และปานกลาง
๕. เพ่งโทษฟังธรรม
๖. แสวงหาเขตบุญนอกศาสนานี้

[ เช่น ไหว้ผี-ศาลพระภูมิเจ้าที่-จอมปลวก-ต้นไม้, หมอดู, หมอเสน่ห์, ไสยศาสตร์, ปลุกเสกเครื่องรางของขลัง-สัตว์เดียรัจฉาน-ชูชก, สักยันต์, เสดาะเคราะห์ราหู, บูชาพิฆเนศ, อ้อนวอนร้องขอจากปวงเทพ-เทพทันใจ-เทพจตุคาม (เทวนิยม), เพราะออกนอกหลักการกฎแห่งกรรมของพุทธ-การกระทำของตนเอง ]

๗. ทำความเคารพก่อน ทำอุปการะก่อนในเขตบุญนอกศาสนานี้

( เช่นเอาเงินชาวพุทธไปสร้างมัสยิดแทนที่จะสร้างพุทธมณฑลประจำภาคและกลุ่มจังหวัด , การเอาผู้บริหารมุสลิมมาเป็นใหญ่ในโรงเรียนวัดพุทธ,พระไปละมาดที่มัสยิด,สร้างพระพิฆเนศมาบูชาในวัด,เกรงใจยกย่องให้เกียรติศาสนาอื่นมากกว่าศาสนาตนเอง ข่ม-ไม่ให้เกียรติ-กล่าวตู่ให้ร้ายศาสนาตัวเอง)

( พระไตรปิฎก เล่ม ๒๓ อังคุตตรนิกาย สัตตกนิบาต ข้อ ๒๙-๓๑ "ทุติยปริหานิสูตร,วิปัตติสูตร,ปราภวสูตร" )

(ชาวพุทธกำลังลืมหลักข้อที่ ๖ และ ๗ เพียงเพราะ อคติ ผลประโยชน์-ลาภสักการะ การเมืองเพื่อตัวเอง ความกลัว โง่ไม่รู้ทัน และอวดความใจกว้างแบบไร้หลักการ)

แสดงความคิดเห็น | ส่งเรื่องนี้ให้เพื่อน | แจ้งเตือนเรื่องไม่เหมาะสม

อ่านความคิดเห็น

ความคิดเห็นที่ 5

(0)

กบจ้อย วันที่ : 03/09/2016 เวลา : 10.44 น.
http://oknation.nationtv.tv/blog/somchot

ชาวไทยมุสลิมหลายร้อยคนชุมนุมประท้วงแสดงความไม่พอใจที่มีหนังสือร้องเรียนว่าละหมาดอาซานส่งเสียงดังก่อความเดือดร้อนรำคาญ จ.ภูเก็ต
http://news.muslimthaipost.com/news/23167

ความคิดเห็นที่ 4

(0)

กบจ้อย วันที่ : 17/08/2016 เวลา : 22.16 น.
http://oknation.nationtv.tv/blog/somchot

อึ้ง ! ชาวมุสลิมในอินโดนีเซีย ชนะคดีฟ้องร้องที่เขาฟ้องมัสยิดใช้เครื่องขยายเสียงดังรบกวน
http://www.thaimuslim.com/view.php?c=2&id=21715

ความคิดเห็นที่ 3

(0)

กบจ้อย วันที่ : 17/08/2016 เวลา : 18.41 น.
http://oknation.nationtv.tv/blog/somchot

เชิงเทรา - ชาวบ้านในพื้นที่ตำบลดอนฉิมพลี ฉะเชิงเทราโอด หลังมัสยิดเตรียมผุดแทรกขึ้นมาอยู่ใจกลางชุมชนชาวไทยเชื้อสายจีน ทั้งที่มีคนมุสลิมในชุมชนเพียงแค่ร้อยละ 10 เผยของเดิมมีมากถึง 5 แห่งล้อมรอบชุมชน แฉมีทุนนอกหนุนหลังส่งมาให้ผุดสร้างแทรกให้อยู่ตรงกลางใจของทุกชุมชนทั่วทั้งประเทศ.........
“เพราะที่ผ่านมามัสยิดทั้ง 5 แห่งนี้ก็ต่างได้ส่งเสียงการระมาดดังระงมไปจนทั่ว รบกวนคนในชุมชน ซึ่งส่วนใหญ่เป็นชาวจีนนับถือศาลเจ้า และชาวไทยพุทธมากถึงวันละ 5 รอบอยู่แล้ว ทั้งที่เป็นคนเพียงส่วนน้อย ทั้งที่พวกเราก็เป็นคนในพื้นที่อยู่กันมาก่อนคนมุสลิมที่เพิ่งมีการโยกย้ายถิ่นฐานเข้ามาแทรกในภายหลัง

http://www.manager.co.th/Local/ViewNews.aspx?NewsID=9580000095371

ความคิดเห็นที่ 2

(0)

กบจ้อย วันที่ : 17/08/2016 เวลา : 18.33 น.
http://oknation.nationtv.tv/blog/somchot

ม็อบอาละวาดบุกเผาวัดพุทธในสุมาตราเหนือ
ฝูงชนในสุมาตราเหนือ พาลเพื่อนบ้านเชื้อสายจีนเตือนเสียงไมโครโฟนจากมัสยิด บุกทำลายทรัพย์สิน-เผา วัดพุทธ หลายแห่ง เสียหายหนัก โชคดีไร้เจ็บ
http://www.komchadluek.net/news/foreign/235935

ความคิดเห็นที่ 1

(0)

กบจ้อย วันที่ : 02/07/2016 เวลา : 11.25 น.
http://oknation.nationtv.tv/blog/somchot

ลากอส’ ศูนย์กลางการค้าไนจีเรีย สั่งปิดโบสถ์-มัดยิสทั่วเมือง เหตุก่อมลพิษทางเสียง
http://www.matichon.co.th/news/196723

แสดงความคิดเห็น

ถึง บล็อกเกอร์ ทุกท่าน โปรดอ่าน ด้วยทาง บริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ จำกัด (มหาชน) ได้ติดต่อขอความร่วมมือ มายังเว็บไซต์และเว็บบล็อกต่าง ๆ รวมไปถึงเว็บบล็อก OKnation ห้ามให้มีการเผยแพร่ผลงานอันมีลิขสิทธิ์ ของบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ บนเว็บ blog โดยกำหนดขอบเขตของสิ่งที่ห้ามทำ และสามารถทำได้ ดังนี้ ห้ามทำ - การใส่ผลงานเพลงต้นฉบับให้ฟัง ทั้งแบบควบคุมเพลงได้ หรือซ่อนเป็นพื้นหลัง และทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือ copy code คนอื่นมาใช้ - การเผยแพร่ file ให้ download ทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือฝากไว้ server คนอื่น สามารถทำได้ - เผยแพร่เนื้อเพลง ต้องระบุชื่อเพลงและชื่อผู้ร้องให้ชัดเจน - การใส่เพลงที่ร้องไว้เอง ต้องระบุชื่อผู้ร้องต้นฉบับให้ชัดเจน จึงเรียนมาเพื่อโปรดปฎิบัติตาม มิเช่นนั้นทางบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ จะให้ฝ่ายดูแลลิขสิทธิ์ ดำเนินการเอาผิดกับท่านตามกฎหมายละเมิดลิขสิทธิ์ OKNATION กฎกติกาการเขียนเรื่องและแสดงความคิดเห็น 1 การเขียน หรือแสดงความคิดเห็นใด ๆ ต้องไม่หมิ่นเหม่ หรือกระทบต่อสถาบันชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์ หรือกระทบต่อความมั่นคงของชาติ 2. ไม่ใช้ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่นในทางเสียหาย หรือสร้างความแตกแยกในสังคม กับทั้งไม่มีภาพ วิดีโอคลิป หรือถ้อยคำลามก อนาจาร 3. ความขัดแย้งส่วนตัวที่เกิดจากการเขียนเรื่อง แสดงความคิดเห็น หรือในกล่องรับส่งข้อความ (หลังไมค์) ต้องไม่นำมาโพสหรือขยายความต่อในบล็อก และการโพสเรื่องส่วนตัว และการแสดงความคิดเห็น ต้องใช้ภาษาที่สุภาพเท่านั้น 4. พิจารณาเนื้อหาที่จะโพสก่อนเผยแพร่ให้รอบคอบ ว่าจะไม่เป็นการละเมิดกฎหมายใดใด และปิดคอมเมนต์หากจำเป็นโดยเฉพาะเรื่องที่มีเนื้อหาพาดพิงสถาบัน 5.การนำเรื่อง ภาพ หรือคลิปวิดีโอ ที่มิใช่ของตนเองมาลงในบล็อก ควรอ้างอิงแหล่งที่มา และ หลีกเลี่ยงการเผยแพร่สิ่งที่ละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบหรือวิธีการใดก็ตาม 6. เนื้อหาและความคิดเห็นในบล็อก ไม่เกี่ยวข้องกับทีมงานผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซต์ โดยถือเป็นความรับผิดชอบทางกฎหมายเป็นการส่วนตัวของสมาชิก คลิ้กอ่านเงื่อนไขทั้งหมดที่นี่" OKnation ขอสงวนสิทธิ์ในการปิดบล็อก ลบเนื้อหาและความคิดเห็น ที่ขัดต่อความดังกล่าวข้างต้น โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ต่อเจ้าของบล็อกและเจ้าของความคิดเห็นนั้นๆ
		กลับไปหน้าที่แล้ว กลับด้านบน

พ่อแผ่นดิน

ดาไลลามะ ผู้นำทางจิตวิญญาณธิเบต กล่าวยกย่อง มหาราชาภูมิพล

View All

เพลงดุจบิดรมารดา

รักชาติยอมสละแม้ ชีวี รักเกียรติจงเจตน์พลี ชีพได้ รักราชมุ่งภักดี รองบาท รักศาสน์ราญเศิกไส้ เพื่อเกื้อพระศาสนา อันสยามเป็นบ้านเกิด เมืองนอน ดุจบิดามารดร เปรียบได้ ยามสุขสโมสร ทุกเมื

View All

[ Add to my favorite ] [ X ]

<<	กรกฎาคม 2016					>>
อา	จ	อ	พ	พฤ	ศ	ส
					1	2
3	4	5	6	7	8	9
10	11	12	13	14	15	16
17	18	19	20	21	22	23
24	25	26	27	28	29	30
31