ความรู้คู่คุณธรรม

วันศุกร์ที่ 12 สิงหาคม 2565

กบจ้อย
ranking : สมาชิกทั่วไป
วันที่สร้าง : 2010-07-04
จำนวนเรื่อง : 159
จำนวนผู้ชม : 297604
ส่ง msg :
โหวต 107 คน

กลอน

กาพย์

โคลง

ชีวิต

ธรรมะ--ข้อคิด

ธรรมชาติ

การบ้านเมือง

ความรัก

การแพทย์

เพลงธรรมะวงบัวเหลือง

การศึกษา

อ้างอิง

สื่อสาร

ร่ายชีวิต - ลิขิตความเห็น

เรียนโลก เรียนตน ประโยชน์ชน ประโยชน์ตัว
Permalink : http://www.oknation.net/blog/somchot

วันพุธ ที่ 18 กรกฎาคม 2561

ความรู้คู่คุณธรรม

Posted by กบจ้อย , ผู้อ่าน : 2738 , 16:59:14 น.
หมวด : ศาสนา

พิมพ์หน้านี้

โหวต 0 คน

ความรู้คู่คุณธรรม สีลวีมังสชาดก (ศีลกับสุตะอันไหนประเสริฐกว่า) พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหาร ทรงปรารภพราหมณ์ผู้ทดลองศีลคนหนึ่ง จึงตรัสเรื่องนี้ ในอดีตกาล เมื่อพระเจ้าพระพรหมทัตครองราชสมบัติอยู่ในนครพาราณสี พระโพธิสัตว์บังเกิดในสกุลพราหมณ์ เจริญวัยแล้ว เรียนศิลปะทุกอย่างในเมืองตักกสิลา เสร็จแล้ว กลับไปเมืองพาราณสี แสดงให้พระราชาทอดพระเนตร พระราชาได้ประทานตำแหน่งปุโรหิตแก่พระโพธิสัตว์นั้น พระโพธิสัตว์นั้นรักษาศีลห้า ฝ่ายพระราชาก็ทรงเคารพพระโพธิสัตว์นั้นด้วยทรงเห็นว่าเป็นผู้มีศีลบริสุทธิ์ไม่ด่างพร้อย พระโพธิสัตว์นั้นคิดว่า พระราชาทรงเคารพยกย่องสรรเสริญเรายิ่งกว่าพราหมณ์อื่นๆ เพราะอะไร เพราะเห็นว่าเราเป็นผู้มีศีล หรือทรงเห็นว่าเป็นผู้ประกอบการทรงจำ สุตะ ศิลปะดี คือมีความรู้และความสามารถดี พระองค์คิดว่า จักทดลองศีลของตน จึงหยิบเอากหาปณะทองคำหนึ่งอันไป จากแผ่นกระดานสำหรับนับเงิน ต่อหน้าเจ้าหน้าที่การเงิน โดยไม่บอกกล่าวแต่อย่างใด เหรัญญิกนั้นก็ไม่ได้พูดอะไรคงนั่งดูเฉยๆ ด้วยความเคารพในพราหมณ์ วันที่ ๒ ก็ทำแบบเดิมอีก คราวนี้หยิบเพิ่มเป็น ๒ เหรียญ เหรัญญิกก็ยังนั่งดูเฉยๆ ครั้นในวันที่ ๓ พราหมณ์คว้าเหรียญเต็มกำมือ คราวนี้เหรัญญิกหมดความเคารพยำเกรงส่งเสียงดังให้ช่วยจับโจร แล้วพูดด้วยความผิดหวังและโกรธว่า "แสร้งทำตัวเป็นคนดีมีศีลตั้งนาน ที่แท้ก็หลอกลวงมาอย่างแนบเนียน" พวกราชบุรุษช่วยกันจับพราหมณ์นั้น นำไปยังสำนักของพระราชา ในระหว่างทางได้เห็นหมองูกำลังแสดงเล่นงูอยู่ จับงูพิษที่หัวที่หางบ้างเอามาพันคอบ้าง ก็อดไม่ได้ที่จะกล่าวเตือนว่า "ระวังหากโดนงูพิษนี้กัด ถึงตายแน่" หมองูก็หัวเราะย้อนตอบว่า "งูนี้เป็นงูมีศีล สมบูรณ์ด้วยมารยาท ไม่ทำร้ายเราหรอก ไม่เหมือนท่านที่เป็นคนทุศีลฉกชิงพระราชทรัพย์ " พราหมณ์เกิดปัญญาขึ้นว่า " แม้แต่งูพิษที่ไม่กัดใครไม่เบียดเบียนใคร ยังชื่อว่ามีศีล จะกล่าวไยถึงมนุษย์เล่า ฉะนั้นในโลกนี้ศีลเท่านั้นที่ชื่อว่าสูงสุด สิ่งอื่นยิ่งไปกว่าศีลไม่มี" เมื่อพราหมณ์ถูกนำตัวไปต่อหน้าพระราชาๆ ก็ต้องแปลกใจ ไม่เชื่อพระกรรณตนเอง แต่ก็รับสั่งว่าหากเป็นเช่นนั้นจริงพวกเจ้าก็ลงโทษตามพระราชอาญาได้ พราหมณ์รีบกราบทูลว่า " ข้าแต่มหาราช ข้าพระองค์ไม่ใช่โจรพระเจ้าข้า" แล้วก็เล่าความจริงทั้งหมดให้ทรงทราบ จนกระทั่งถึงความหมดสงสัยในการที่พระราชาทรงยกย่องศีลเป็นใหญ่ ไม่ใช่ยกย่องสิ่งอื่นเลย แล้วจึงกล่าวประกาศ คุณของศีลว่า :- ๑. ได้ทราบว่า ศีลเท่านั้นงดงาม ศีลยอดเยี่ยมในโลก แม้แต่ งูใหญ่มีพิษอันร้ายแรง หากเป็นสัตว์มีศีลแล้ว ก็ไม่เบียดเบียนทำร้ายใคร ๒. ข้าพระองค์จักสมาทานศีลที่บัณฑิตรับรองแล้วว่า เป็นความปลอดภัยในโลก เป็นคุณชาติอันงาม เป็นเครื่องให้บัณฑิตเรียกบุคคลผู้ประพฤติตามข้อปฏิบัติของพระอริยะ ว่าเป็นผู้มีศีล ๓. บุคคลผู้มีศีล ย่อมเป็นที่รักของญาติทั้งหลาย ทั้งย่อมรุ่งเรืองในหมู่มิตร เมื่อตายไปแล้วย่อมเข้าถึงสุคติ ได้กล่าว คาถา ๕ คาถานี้ว่า :- ๑. ข้าพระองค์มีความสงสัยว่า ศีลประเสริฐ หรือสุตะประเสริฐ ศีลนี่แหละประเสริฐกว่าสุตะ ข้าพระองค์ไม่มีความสงสัยแล้ว ๒. ชาติและวรรณะเป็นของเปล่า ได้สดับมาว่า ศีลเท่านั้นประเสริฐที่สุด บุคคลผู้ไม่ประกอบด้วยศีล ย่อมไม่ได้ประโยชน์เพราะสุตะ ๓. กษัตริย์และแพศย์ผู้ไม่ตั้งอยู่ในธรรม ไม่อาศัยธรรม เมื่อชนทั้งสองนั้นละโลกนี้ไปแล้ว ย่อมเข้าถึงทุคติ ๔. กษัตริย์ พราหมณ์ แพศย์ ศูทร คนจัณฑาล และคนเทหยากเยื่อ ประพฤติธรรมในธรรมวินัยนี้แล้ว ย่อมเป็นผู้เสมอกันในไตรทิพย์ ๕. เวท ชาติ แม้พวกพ้อง ก็ไม่สามารถจะให้อิสริยยศหรือความสุขในภพหน้าได้ ส่วนศีลของตนเองที่บริสุทธิ์ดีแล้ว ย่อมนำความสุขในภพหน้ามาให้ได้ แล้วกราบทูลว่า ข้าแต่มหาราช ในเรือนของข้าพระองค์มีทรัพย์จำนวนมาก ทั้งที่เป็นของบิดามารดา ทำให้เกิดขึ้นด้วยตนเอง และทั้งที่พระองค์พระราชทาน การหาและสะสมสมบัตินี้เป็นเรื่องไม่รู้จักจบสิ้น ก็ข้าพระองค์เมื่อจะทดลองศีล จึงหยิบเอากหาปณะจากแผ่นกระดานสำหรับนับเงินไป บัดนี้ ข้าพระองค์ทราบเกล้าแล้วว่า ในโลกนี้ ชาติ โคตร ตระกูล ศิลปะ และประเทศ เป็นภาวะต่ำทราม และศีลเท่านั้นประเสริฐ ข้าพระองค์จักบวช ขอจงอนุญาตให้ข้าพระพระองค์บวชเถิด ทรงอนุญาตการบวช แล้วเข้าไปยังหิมพานต์ประเทศในวันนั้นเอง บวชเป็นฤๅษี ทำอภิญญาและสมาบัติให้บังเกิดแล้ว ได้มีพรหมโลกเป็นที่ไปในเบื้องหน้า พระศาสดาครั้นทรงนำพระธรรมเทศนานี้มาแสดงแล้ว จึงทรงประชุมชาดกว่า พระราชาในครั้งนั้นได้เป็นพระอานนท์ ส่วนพราหมณ์ผู้ทดลองศีลในครั้งนั้น ได้เป็นเราตถาคต ฉะนี้แล (ฉ. มหามกุฏฯ สีลวีมังสชาดก ขุ.ชา.๕๘/๔๖๙-๔๗๑, ๗๕๘-๗๖๒ และ อรรถกถา) อธิบาย... มนุษย์ทุกวันนี้มีความรู้ความสามารถศิลปวิทยาการมาก แต่ยังเดือดร้อนกันทั่วโลก เพราะขาดศีล จึงยังมีการเบียดเบียนให้เห็นกันอยู่ทั่วไป มีความรู้แต่เห็นแก่ตัวขาดคุณธรรม ก็จะเฉโกเอารัดเอาเปรียบด้วยความรู้ความสามารถนั้น จนผู้อื่นตามไม่ทัน ยิ่งเก่งมากยิ่งโกงหลอกได้แนบเนียน หลบหลีกเก่ง เลี่ยงเก่งหลายชั้นเชิง ปกปิดกลบเกลื่อนหลักฐานเก่ง สร้างหลักฐานเท็จลวงจนหลงงงเข้าใจผิด ผู้ปกครองบ้านเมืองเราส่วนใหญ่ฉลาดทั้งนั้น แต่บ้านเมืองไม่พัฒนาเพราะผู้ปกครองขาดศีลธรรมมีการโกงกินโกหกกะล่อนมากมาย ท่านพุทธทาสกล่าวว่า "*ถ้าศีลธรรมไม่กลับมา โลกาจะวินาศ มนุษยชาติจะเลวร้ายกว่าเดรัจฉาน" มีอีกพวก มีความรู้ธรรมะมีสุตะมาก แต่ไม่ปฏิบัติศีลทุศีล ดังที่เคยมีข่าวเป็นระยะๆว่า พระตำเหน่งสูงหรือพวกเรียนเปรียญประโยคสูงหรืออภิธรรมสูง แต่ขาดแม้ศีล ๕ ซึ่งพระพุทธองค์ทรงตำหนิ ว่าสู้มีศีลแต่ความรู้น้อยไม่ได้ สมเด็จพระญาณสังวร พระสังฆราช กล่าวว่า " มีคนไม่ใช่น้อยที่เรียนรู้มากมาย อะไรดีอะไรชั่ว รู้ทั้งนั้น แต่ไม่ทำดี หรือทำก็ทำสิ่งไม่ดี เรียกว่า ใช้ความรู้นั้นช่วยตนเองไม่ได้ ก็เพราะขาดความเคารพในธรรมที่รู้ คือไม่ปฏิบัติให้สมควรแก่ความรู้นั่นเอง " อันสตรีไม่มีศีลก็สิ้นสวย บุรุษด้วยไม่มีศีลก็สิ้นศรี เป็นนักบวชไม่มีศีลก็สิ้นดี ข้าราชการศีลไม่มีก็เลวทราม (ท่านพุทธทาส)* สรุป คุณธรรมประเสริฐกว่าความรู้. ความรู้ต้องคู่คุณธรรม ปริยัติต้องคู่ปฏิบัติ จึงจะสมบูรณ์ประเสริฐที่สุด

ความรู้คู่คุณธรรม

สีลวีมังสชาดก (ศีลกับสุตะอันไหนประเสริฐกว่า)

พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหาร ทรงปรารภพราหมณ์ผู้ทดลองศีลคนหนึ่ง จึงตรัสเรื่องนี้

ในอดีตกาล เมื่อพระเจ้าพระพรหมทัตครองราชสมบัติอยู่ในนครพาราณสี พระโพธิสัตว์บังเกิดในสกุลพราหมณ์ เจริญวัยแล้ว เรียนศิลปะทุกอย่างในเมืองตักกสิลา เสร็จแล้ว กลับไปเมืองพาราณสี แสดงให้พระราชาทอดพระเนตร พระราชาได้ประทานตำแหน่งปุโรหิตแก่พระโพธิสัตว์นั้น พระโพธิสัตว์นั้นรักษาศีลห้า ฝ่ายพระราชาก็ทรงเคารพพระโพธิสัตว์นั้นด้วยทรงเห็นว่าเป็นผู้มีศีลบริสุทธิ์ไม่ด่างพร้อย พระโพธิสัตว์นั้นคิดว่า พระราชาทรงเคารพยกย่องสรรเสริญเรายิ่งกว่าพราหมณ์อื่นๆ เพราะอะไร เพราะเห็นว่าเราเป็นผู้มีศีล หรือทรงเห็นว่าเป็นผู้ประกอบการทรงจำ สุตะ ศิลปะดี คือมีความรู้และความสามารถดี

พระองค์คิดว่า จักทดลองศีลของตน จึงหยิบเอากหาปณะทองคำหนึ่งอันไป จากแผ่นกระดานสำหรับนับเงิน ต่อหน้าเจ้าหน้าที่การเงิน โดยไม่บอกกล่าวแต่อย่างใด เหรัญญิกนั้นก็ไม่ได้พูดอะไรคงนั่งดูเฉยๆ ด้วยความเคารพในพราหมณ์ วันที่ ๒ ก็ทำแบบเดิมอีก คราวนี้หยิบเพิ่มเป็น ๒ เหรียญ เหรัญญิกก็ยังนั่งดูเฉยๆ ครั้นในวันที่ ๓ พราหมณ์คว้าเหรียญเต็มกำมือ คราวนี้เหรัญญิกหมดความเคารพยำเกรงส่งเสียงดังให้ช่วยจับโจร แล้วพูดด้วยความผิดหวังและโกรธว่า "แสร้งทำตัวเป็นคนดีมีศีลตั้งนาน ที่แท้ก็หลอกลวงมาอย่างแนบเนียน" พวกราชบุรุษช่วยกันจับพราหมณ์นั้น นำไปยังสำนักของพระราชา

ในระหว่างทางได้เห็นหมองูกำลังแสดงเล่นงูอยู่ จับงูพิษที่หัวที่หางบ้างเอามาพันคอบ้าง ก็อดไม่ได้ที่จะกล่าวเตือนว่า "ระวังหากโดนงูพิษนี้กัด ถึงตายแน่" หมองูก็หัวเราะย้อนตอบว่า "งูนี้เป็นงูมีศีล สมบูรณ์ด้วยมารยาท ไม่ทำร้ายเราหรอก ไม่เหมือนท่านที่เป็นคนทุศีลฉกชิงพระราชทรัพย์ "

พราหมณ์เกิดปัญญาขึ้นว่า " แม้แต่งูพิษที่ไม่กัดใครไม่เบียดเบียนใคร ยังชื่อว่ามีศีล จะกล่าวไยถึงมนุษย์เล่า ฉะนั้นในโลกนี้ศีลเท่านั้นที่ชื่อว่าสูงสุด สิ่งอื่นยิ่งไปกว่าศีลไม่มี"

เมื่อพราหมณ์ถูกนำตัวไปต่อหน้าพระราชาๆ ก็ต้องแปลกใจ ไม่เชื่อพระกรรณตนเอง แต่ก็รับสั่งว่าหากเป็นเช่นนั้นจริงพวกเจ้าก็ลงโทษตามพระราชอาญาได้ พราหมณ์รีบกราบทูลว่า " ข้าแต่มหาราช ข้าพระองค์ไม่ใช่โจรพระเจ้าข้า" แล้วก็เล่าความจริงทั้งหมดให้ทรงทราบ จนกระทั่งถึงความหมดสงสัยในการที่พระราชาทรงยกย่องศีลเป็นใหญ่ ไม่ใช่ยกย่องสิ่งอื่นเลย

แล้วจึงกล่าวประกาศ คุณของศีลว่า :-

๑. ได้ทราบว่า ศีลเท่านั้นงดงาม ศีลยอดเยี่ยมในโลก

แม้แต่ งูใหญ่มีพิษอันร้ายแรง หากเป็นสัตว์มีศีลแล้ว ก็ไม่เบียดเบียนทำร้ายใคร

๒. ข้าพระองค์จักสมาทานศีลที่บัณฑิตรับรองแล้วว่า เป็นความปลอดภัยในโลก เป็นคุณชาติอันงาม เป็นเครื่องให้บัณฑิตเรียกบุคคลผู้ประพฤติตามข้อปฏิบัติของพระอริยะ ว่าเป็นผู้มีศีล

๓. บุคคลผู้มีศีล ย่อมเป็นที่รักของญาติทั้งหลาย ทั้งย่อมรุ่งเรืองในหมู่มิตร เมื่อตายไปแล้วย่อมเข้าถึงสุคติ

ได้กล่าว คาถา ๕ คาถานี้ว่า :-

๑. ข้าพระองค์มีความสงสัยว่า ศีลประเสริฐ หรือสุตะประเสริฐ ศีลนี่แหละประเสริฐกว่าสุตะ ข้าพระองค์ไม่มีความสงสัยแล้ว

๒. ชาติและวรรณะเป็นของเปล่า ได้สดับมาว่า ศีลเท่านั้นประเสริฐที่สุด บุคคลผู้ไม่ประกอบด้วยศีล ย่อมไม่ได้ประโยชน์เพราะสุตะ

๓. กษัตริย์และแพศย์ผู้ไม่ตั้งอยู่ในธรรม ไม่อาศัยธรรม เมื่อชนทั้งสองนั้นละโลกนี้ไปแล้ว ย่อมเข้าถึงทุคติ

๔. กษัตริย์ พราหมณ์ แพศย์ ศูทร คนจัณฑาล และคนเทหยากเยื่อ ประพฤติธรรมในธรรมวินัยนี้แล้ว ย่อมเป็นผู้เสมอกันในไตรทิพย์

๕. เวท ชาติ แม้พวกพ้อง ก็ไม่สามารถจะให้อิสริยยศหรือความสุขในภพหน้าได้ ส่วนศีลของตนเองที่บริสุทธิ์ดีแล้ว ย่อมนำความสุขในภพหน้ามาให้ได้

แล้วกราบทูลว่า ข้าแต่มหาราช ในเรือนของข้าพระองค์มีทรัพย์จำนวนมาก ทั้งที่เป็นของบิดามารดา ทำให้เกิดขึ้นด้วยตนเอง และทั้งที่พระองค์พระราชทาน การหาและสะสมสมบัตินี้เป็นเรื่องไม่รู้จักจบสิ้น

ก็ข้าพระองค์เมื่อจะทดลองศีล จึงหยิบเอากหาปณะจากแผ่นกระดานสำหรับนับเงินไป บัดนี้ ข้าพระองค์ทราบเกล้าแล้วว่า ในโลกนี้ ชาติ โคตร ตระกูล ศิลปะ และประเทศ เป็นภาวะต่ำทราม และศีลเท่านั้นประเสริฐ ข้าพระองค์จักบวช ขอจงอนุญาตให้ข้าพระพระองค์บวชเถิด ทรงอนุญาตการบวช แล้วเข้าไปยังหิมพานต์ประเทศในวันนั้นเอง บวชเป็นฤๅษี ทำอภิญญาและสมาบัติให้บังเกิดแล้ว ได้มีพรหมโลกเป็นที่ไปในเบื้องหน้า

พระศาสดาครั้นทรงนำพระธรรมเทศนานี้มาแสดงแล้ว จึงทรงประชุมชาดกว่า พระราชาในครั้งนั้นได้เป็นพระอานนท์ ส่วนพราหมณ์ผู้ทดลองศีลในครั้งนั้น ได้เป็นเราตถาคต ฉะนี้แล

(ฉ. มหามกุฏฯ สีลวีมังสชาดก ขุ.ชา.๕๘/๔๖๙-๔๗๑, ๗๕๘-๗๖๒ และ อรรถกถา)

อธิบาย...

มนุษย์ทุกวันนี้มีความรู้ความสามารถศิลปวิทยาการมาก แต่ยังเดือดร้อนกันทั่วโลก เพราะขาดศีล

จึงยังมีการเบียดเบียนให้เห็นกันอยู่ทั่วไป มีความรู้แต่เห็นแก่ตัวขาดคุณธรรม ก็จะเฉโกเอารัดเอาเปรียบด้วยความรู้ความสามารถนั้น จนผู้อื่นตามไม่ทัน ยิ่งเก่งมากยิ่งโกงหลอกได้แนบเนียน หลบหลีกเก่ง เลี่ยงเก่งหลายชั้นเชิง ปกปิดกลบเกลื่อนหลักฐานเก่ง สร้างหลักฐานเท็จลวงจนหลงงงเข้าใจผิด ผู้ปกครองบ้านเมืองเราส่วนใหญ่ฉลาดทั้งนั้น แต่บ้านเมืองไม่พัฒนาเพราะผู้ปกครองขาดศีลธรรมมีการโกงกินโกหกกะล่อนมากมาย ท่านพุทธทาสกล่าวว่า "ถ้าศีลธรรมไม่กลับมา โลกาจะวินาศ มนุษยชาติจะเลวร้ายกว่าเดรัจฉาน"

มีอีกพวก มีความรู้ธรรมะมีสุตะมาก แต่ไม่ปฏิบัติศีลทุศีล ดังที่เคยมีข่าวเป็นระยะๆว่า พระตำเหน่งสูงหรือพวกเรียนเปรียญประโยคสูงหรืออภิธรรมสูง แต่ขาดแม้ศีล ๕ ซึ่งพระพุทธองค์ทรงตำหนิ ว่าสู้มีศีลแต่ความรู้น้อยไม่ได้

สมเด็จพระญาณสังวร พระสังฆราช กล่าวว่า

" มีคนไม่ใช่น้อยที่เรียนรู้มากมาย อะไรดีอะไรชั่ว รู้ทั้งนั้น แต่ไม่ทำดี หรือทำก็ทำสิ่งไม่ดี เรียกว่า ใช้ความรู้นั้นช่วยตนเองไม่ได้ ก็เพราะขาดความเคารพในธรรมที่รู้ คือไม่ปฏิบัติให้สมควรแก่ความรู้นั่นเอง "

อันสตรีไม่มีศีลก็สิ้นสวย บุรุษด้วยไม่มีศีลก็สิ้นศรี

เป็นนักบวชไม่มีศีลก็สิ้นดี ข้าราชการศีลไม่มีก็เลวทราม (ท่านพุทธทาส)

สรุป คุณธรรมประเสริฐกว่าความรู้. ความรู้ต้องคู่คุณธรรม ปริยัติต้องคู่ปฏิบัติ จึงจะสมบูรณ์ประเสริฐที่สุด

แสดงความคิดเห็น | ส่งเรื่องนี้ให้เพื่อน | แจ้งเตือนเรื่องไม่เหมาะสม

แสดงความคิดเห็น

ถึง บล็อกเกอร์ ทุกท่าน โปรดอ่าน ด้วยทาง บริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ จำกัด (มหาชน) ได้ติดต่อขอความร่วมมือ มายังเว็บไซต์และเว็บบล็อกต่าง ๆ รวมไปถึงเว็บบล็อก OKnation ห้ามให้มีการเผยแพร่ผลงานอันมีลิขสิทธิ์ ของบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ บนเว็บ blog โดยกำหนดขอบเขตของสิ่งที่ห้ามทำ และสามารถทำได้ ดังนี้ ห้ามทำ - การใส่ผลงานเพลงต้นฉบับให้ฟัง ทั้งแบบควบคุมเพลงได้ หรือซ่อนเป็นพื้นหลัง และทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือ copy code คนอื่นมาใช้ - การเผยแพร่ file ให้ download ทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือฝากไว้ server คนอื่น สามารถทำได้ - เผยแพร่เนื้อเพลง ต้องระบุชื่อเพลงและชื่อผู้ร้องให้ชัดเจน - การใส่เพลงที่ร้องไว้เอง ต้องระบุชื่อผู้ร้องต้นฉบับให้ชัดเจน จึงเรียนมาเพื่อโปรดปฎิบัติตาม มิเช่นนั้นทางบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ จะให้ฝ่ายดูแลลิขสิทธิ์ ดำเนินการเอาผิดกับท่านตามกฎหมายละเมิดลิขสิทธิ์ OKNATION กฎกติกาการเขียนเรื่องและแสดงความคิดเห็น 1 การเขียน หรือแสดงความคิดเห็นใด ๆ ต้องไม่หมิ่นเหม่ หรือกระทบต่อสถาบันชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์ หรือกระทบต่อความมั่นคงของชาติ 2. ไม่ใช้ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่นในทางเสียหาย หรือสร้างความแตกแยกในสังคม กับทั้งไม่มีภาพ วิดีโอคลิป หรือถ้อยคำลามก อนาจาร 3. ความขัดแย้งส่วนตัวที่เกิดจากการเขียนเรื่อง แสดงความคิดเห็น หรือในกล่องรับส่งข้อความ (หลังไมค์) ต้องไม่นำมาโพสหรือขยายความต่อในบล็อก และการโพสเรื่องส่วนตัว และการแสดงความคิดเห็น ต้องใช้ภาษาที่สุภาพเท่านั้น 4. พิจารณาเนื้อหาที่จะโพสก่อนเผยแพร่ให้รอบคอบ ว่าจะไม่เป็นการละเมิดกฎหมายใดใด และปิดคอมเมนต์หากจำเป็นโดยเฉพาะเรื่องที่มีเนื้อหาพาดพิงสถาบัน 5.การนำเรื่อง ภาพ หรือคลิปวิดีโอ ที่มิใช่ของตนเองมาลงในบล็อก ควรอ้างอิงแหล่งที่มา และ หลีกเลี่ยงการเผยแพร่สิ่งที่ละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบหรือวิธีการใดก็ตาม 6. เนื้อหาและความคิดเห็นในบล็อก ไม่เกี่ยวข้องกับทีมงานผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซต์ โดยถือเป็นความรับผิดชอบทางกฎหมายเป็นการส่วนตัวของสมาชิก คลิ้กอ่านเงื่อนไขทั้งหมดที่นี่" OKnation ขอสงวนสิทธิ์ในการปิดบล็อก ลบเนื้อหาและความคิดเห็น ที่ขัดต่อความดังกล่าวข้างต้น โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ต่อเจ้าของบล็อกและเจ้าของความคิดเห็นนั้นๆ
		กลับไปหน้าที่แล้ว กลับด้านบน

พ่อแผ่นดิน

ดาไลลามะ ผู้นำทางจิตวิญญาณธิเบต กล่าวยกย่อง มหาราชาภูมิพล

View All

เพลงดุจบิดรมารดา

รักชาติยอมสละแม้ ชีวี รักเกียรติจงเจตน์พลี ชีพได้ รักราชมุ่งภักดี รองบาท รักศาสน์ราญเศิกไส้ เพื่อเกื้อพระศาสนา อันสยามเป็นบ้านเกิด เมืองนอน ดุจบิดามารดร เปรียบได้ ยามสุขสโมสร ทุกเมื

View All

[ Add to my favorite ] [ X ]

<<	กรกฎาคม 2018					>>
อา	จ	อ	พ	พฤ	ศ	ส
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30	31