ต่อจากตอนที่แ้ล้ว...พายุสายฟ้าสตรอมกระหน่ำแลบผ่า

ที่เขตเวทส์อเมริกาจากฟินิคอริโซน่าถึงแอลเอและเบอแบงค์แคลิฟอเนีย

ทำให้สายการบินทุกสายการบิน และเครื่องบินโดยสารทั้งหมด ๔๐๐ กว่า

เที่ยวบินถูกระงับไม่ให้บิน นักเดินทางก็ติดที่สนามบินทุกแห่งที่ ต้องมา

ติดต่อกับเมืองที่ปิดสนามบินเนื่องจากพายุสายฟ้าฟาด

THUNDRSTORM เมืองที่เป็นแคนยอน ทะเลทรายพายุทรายสายฟ้า

แลบแบบนี้จะอันตรายมาก แต่ขึ้นชื่อว่าพายุ อะไรก็อันตรายมากสำหรับ

การเดินทางด้วยเครื่องบิน จะนำภาพเล่าเรื่องมาเล่า ว่าคนที่ติด

อยู่ที่สนามบินที่ข้าพเจ้าร่วม ไปด้วยนั้นเขาทำอะไรกันบ้าง

เหมือนจะไม่มีอะไรกังวลเพราะเราทราบว่าเกิดอะไรขึ้น หากแต่ทุกสิ่ง

ต้องดำเนินไปไม่หยุดเลย เป็นแบบนี้ เป็นระบบที่เตรียมการได้ทุก

เหตุการณ์เราใช้ไอที ใช้สื่อสารที่ทันใจจริงๆ เรื่องนี้ที่ปรึกษาพิเศษ

อ่านแล้วคงยิ้มไม่หุบ เรากำลังคุยกันทั้งทางโทรทางไกล จากโน๊ตบุ๊ค

สู่มือถือและ จากอีกซีกโลกฝั่งหนึ่งถึงคนบนรถบัสปรับอากาศ วีไอพี

จากสนามบินสู่ท้องทะเล...ไทย...อื้ม...ได้เรื่องราวที่ทันเหตุการณ์

นึกว่าคุณแม่เท่านั้นที่กอดรัดลูกน้อย คุณพ่อก็อบอุ่นเหลือประมาณ

ประทับใจจังช่างเป็นอะไรที่เยี่ยมมาก..ที่่สุดเลยค่ะเพื่อนๆ

คนที่นั่งขนาบรอบข้างข้าพเจ้าต่างก็สื่อสารไอที่อย่างขมักขเม่น

ได้ภาพแล้วก็เล่าต่อในบล๊อคโอเคเนชั่นก่อนที่จะไปแปะลิงค์ให้

กระจายต่อพร้อมๆ กับทวิตเตอร์ข้าพเจ้าเป็นคนต้องทำงานที่

ชอบและถนัด แล้วก็ชำนาญมากในการ ลากกระเป๋าเหวี่ยงตัวเอง

ขึ้นเครื่องบิน ไปทั่วสหรัฐอเมริกา ในบางคราวก็นั่งเรือสำราญ

ไปหลายๆวันในทะเลแปฟิซิคและทะเลแอตแลนติค ได้งานสำเร็จ

มีเรื่องราวที่เพื่อนๆ น่าจะสนใจจึงเพียงเล่าด้วยภาพ

เป็นอย่างนี้เองคือปกติของคนเดินทางอย่างข้าพเจ้า

แล้วจะนำมาเล่าต่ออีก ในโอกาสอื่นสถานที่อื่น เป็นสุขเสมอๆนะคะ

..............