วันเสาร์ที่ 19 พฤศจิกายน 2559

ฟ้าครึ้มเมฆครึ้มฝน ผมเดินทางจากถนนรามคำแหง

ใช้เส้นทางเรือด่วนคลองแสนแสน วัดศรีบุญเรือง ลงท่าเรืออโศก เพื่อต่อรถไฟฟ้าใต้ดิน

จุดหมายปลายทาง สถานีหัวลำโพง หนีการจราจรติดขัด

ทางออกรถไฟฟ้าใต้ดินเชื่อมกับสถานีหัวลำโพง เดินไปไม่กี่ก้าวถึงสถานี มีจุดบริการรถ รับ-ส่ง ฟรี

ไปวัดพระแก้ว สนามหลวง 

ถวายสักการะพระบรมศพพระบาทสมเด็จพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

ทั้งรถตู้ รถยนต์ส่วนตัวขนาด 4 คนนั่ง หรือ 6-7 คนนั่ง ชั้นดี และรถเมล์ ไว้รองรับประชาชน

ซึ่งเดินทางด้วยรถไฟมาจากต่างจังหวัดและชานเมืองกรุงเทพฯ หรือ ชาวกรุงเทพฯ

ส่วนใครมีรถยนต์ส่วนตัว นำไปจอดกับบริการของสถานีรถไฟหัวลำโพง อีกหนึ่งทางเลือก

ผมใช้บริการรถยนต์ส่วนตัวของคุณพี่จิตอาสาท่านนี้ ต้อนรับด้วยความอบอุ่นกันเอง

มีผู้ร่วมเดินทางอีก 2 ท่าน มาส่งตรงกรมรักษาดินแดน บริเวณแยกวัดโพธิ์ (วัดพระเชตุพนฯ)

ลงจากรถให้ความร่วมมือกับเจ้าหน้าที่แสดงบัตรประชาชน ตรวจอาวุธ

มีรถนำเที่ยว รถสองชั้นบริการรับส่งอีกทอด มีเต็นท์อาหาร น้ำดื่ม ตั้งอยู่เป็นระยะๆ 

นักท่องเที่ยวและประชาชนสามารถเข้าชม

วัดพระแก้ว (วัดพระศรีรัตนศาสดาราม) และพระบรมมหาราชวังได้

ทางประตูสวัสดิโสภาตั้งอยู่ตรงกันข้ามกับกระทรวงกลาโหม

ผมเลือกเข้าเส้นทางนี้ และออกทางประตูวิเศษไชยศรี ถนนหน้าพระลาน

ใช้เป็นทางเข้าชมของนักท่องเที่ยวและคนไทยอีกทางหนึ่ง

วัดพระแก้ว มีสถาปัตยกรรมอันงดงาม ประชาชาชนนั่งเป็นแถวยาวระเบียบเรียบร้อย

ระหว่างพระระเบียงจิตรกรรมฝาผนัง เรื่อง รามเกียรติ์

รอเวลาเข้าถวายสักการะพระบรมศพพระบาทสมเด็จพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

คุณลุงท่านนี้ เดินทางมาจากจังหวัดเพชรบูรณ์ พักค้างคืนกรุงเทพฯ หนึ่งคืน

มารอคิวที่สนามหลวงตั้งแต่ตี 5

ผมมองนาฬิกาตอนนี้ เวลาบ่าย 15.00 น. 10 ชั่วโมง ผ่านไป

คุณพี่ท่านนี้ มาจากจังหวัดนครปฐมตั้งแต่ตี 2 ใช้เวลานานกว่า 13 ชั่วโมง 

มือประคองพระบรมฉายาลักษณ์และช่อดอกกล้วยไม้ไว้แนบอก 

ความจงรักภักดีเต็มเปี่ยมอยู่ในดวงใจ

อากาศร้อนอบอ้าวพยาบาลแจกผ้าเช็ดหน้าซับเหงื่อคลายร้อน

เด็กชายมากับญาติๆ ด้วยความหวังจะได้ขับเคลื่อนเดินก้าวไปข้างหน้าแม้ทีละน้อย

หมู่พระมหามณเฑียร และหมู่พระมหาปราสาท

ตามที่มีพระราชทานพระราชานุญาตให้ประชาชน

เข้าถวายสักการะพระบรมศพพระบาทสมเด็จพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

เบื้องหน้าพระบรมโกศ ณ พระที่นั่งดุสิตมหาปราสาท ในพระบรมมหาราชวัง

คุณแม่ผมก็มา แม้ว่าร่างกายจะไม่แข็งแรง มารอรับเสด็จและถวายความอาลัย

ไม่ได้เข้าถวายสักการะพระบรมศพพระบาทสมเด็จพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว 

ยามนี้ อยู่ในบรรยากาศแห่งความโศกเศร้าเสียใจอาลัย

ทำให้คนไทยหันหน้ากลับมารักกันทิ้งความบาดหมางไว้กับอดีต

รวมพลังสามัคคี มีใจเป็นหนึ่งเดียวเพื่อพ่อ แสดงความจงรักภักดี

 สมัครเป็นจิตอาสาช่วยเหลืองานด้านต่างๆ

ด้านนอกยังมีประชาชนจำนวนมาก รอคอยไปกราบพระบรมศพอย่างใกล้ชิด

ครั้งเดียวในชีวิต บนแผ่นดินรัชสมัยของพระองค์

ขากลับ คุณพี่ท่านนี้ เล่าว่า มีเรื่อง ที่ประทับใจที่สุดระหว่างการทำหน้าที่อาสาสมัคร

“มีคุณป้าท่านหนึ่ง จากต่างจังหวัด มาเพียงลำพังไม่ฟังเสียงทัดทานจากคนในครอบครัว

เพราะมีโรคประจำตัว คุณป้ามาพร้อมกับเข็มฉีดยาเป็นอาวุธปกป้องดูแลรักษาตัวเอง

มีใจเด็ดเดียว”

“ถ้ารอ..ป้าหมดลมหายใจ หรือ ตายไปตอนนี้

ป้าคงไม่มีโอกาสเข้าถวายสักการะพระบรมศพพระบาทสมเด็จพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว”

.............................................................................

ภาพแห่งการทำความดีผุดขึ้นมามากมายระหว่างสนทนา

เพราะเรามีภาพต้นแบบของพระองค์อยู่ในใจของคนไทยทุกคน