ปลายทางการท่องเที่ยวของแต่ละคนอาจเป็นที่เดียวกัน

แต่จุดหมายในการค้นหาย่อมแตกต่างตามความฝัน

ป่าชายเลนใช่แต่จะไปดูโกงกาง

หากจะเห็นปลาเล็กปลาน้อยเวลาน้ำลง

แต่ฉันมุ่งตรงอ่าวคุ้งกระเบนด้วยเคยเห็นปู สวยงามก้ามยาวตัวเล็ก ๆ 

ยามน้ำลงเลนลอยให้เห็นสัตว์เล็กสัตว์น้อย 

สัตว์ใหญ่คงมีแต่คนเดินวนกันไปมา

ฝาดดอกแดงถ้าไม่บอกก็นึกถึงถ่านไฟกลายเป็นเพลิง

แต่เปลือกต้นนำมาต้มน้ำใช้ย้อมผ้าได้ 

ถ้าไม่เดินทาง..หรือก้มหน้าเดิน ก็คงยังไม่รู้

แต่ก็ยังไม่รู้อยู่ดี ว่าย้อมแล้วได้สีอะไร คงไม่ใช่สีแดงเหมือนดอกหรอกนะ

ยามนี้คนไทยไร้สามัคคี พอดีเห็นโกงกาง

ต่างช่วยยึดโยงให้คงอยู่สู้น้ำสู้ลมไม่ล้มตาย

แต่คนบางคนหน้าไม่อายไม่ช่วยกัน

บางเวลาที่เปลี่ยวเหงา เราอาจลังเล

เส้นทางข้างหน้าที่ลับหาย

สุดโค้งสายตาจะมีอะไรให้น่าดูอีกไหม

สุดทางโค้งคือสายน้ำอันกว้างใหญ่

ป่าไม้ภูเขาเห็นไกลไกล

เรือเล็กลอยลำหาจับกุ้งหอยปูปลา...หรือเปล่าเราไม่รู้

สะพานช่วยให้เราข้ามน้ำไปอีกฟากฝั่งได้

เหมือนชีวิตเราบางครั้งก็ต้องหาใครสักคนมานำทาง

เพื่อมุ่งสู่จุดหมายที่ใฝ่ฝัน

การพัฒนาบางครั้งก็ต้องทำลาย

แต่ภาพข้างต้น..คงเป็นคำตอบ

พัฒนาเคียงคู่อนุรักษ์ สะพานก็ได้ ต้นไม้ก็ยังอยู่

คนเราก็แปลก รู้อยู่ว่าตรงนี้เป็นป่าชายเลน ตรงนั้นเป็นเวิ้งน้ำกว้างใหญ่

แต่ก็ต้องทุรนทุรายปีนขึ้นไปดูด้านบน ให้เห็นวิวอีกแง่มุมหนึ่ง ซึ่งอาจงดงามกว่า

เพื่อหลีกหนีความจำเจ..หรือเพื่อให้ดับกระหายการอยากรู้อยากเห็น

ศึกษาธรรมชาติป่าชายเลน แถมได้เห็นการเลี้ยงหอยนางรม

เพื่อบำบัดน้ำทิ้งจากนากุ้ง

รักษาสิ่งแวดล้อม โดยใช้หอย พอหอยโตก็เอามาปรุงเป็นอาหาร

นึกถึงหอยนางรมกับยอดกระถิน

แต่กินให้อร่อยเมนูใด คงต้องรอถาม "หวานหวาน"

มีสองทางให้เลือก หลายคน (ทุกคนที่ไปกับฉัน)

เลือกเดินวนตามสะพานไม้ที่ใกล้กว่า

แต่ฉันยังหาปูไม่เจอ จึงเลือกอีกทางทั้งที่รู้ว่าไกล และร้อนกว่า

จึงได้ของแถมเป็นสวนสมุนไพรย่อม ๆ 

พร้อมกับป้ายแสดงชื่อ สรรพคุณ แต่ต้นไหนบางทีก็แยกไม่ออก

หรืออาจไม่ใช่สักต้น ที่ชื่อตรงกับป้าย

ตีนเป็ดทรายใช้ผลเผาตำผสมน้ำมันพืช (ยี่ห้ออะไรก็ได้) 

แก้โรคตาปลา

เมล็ดหุงน้ำมันทาแก้คัน

อยากได้รูปหยีทะเลไว้ดู แล้วก็ไม่ถ่ายให้ใกล้ ๆ

เหตุเพราะถ่ายลูกหยีทะเลใกล้ ๆ ไม่เห็นป้าย นานไปก็ไม่รู้ว่าลูกอะไร

สวนสมุนไพรเล็ก ๆ เดินดูแบบพิเคราะห์ก็หลายเวลา

จนหลายคนรอคอยเริ่มหงุดหงิด

ระยะนี้เลยหลักห้าวาจาระรานไม่ค่อยระวัง

จึงอยากปลูกหงอนไก่ทะเลไว้สักต้น

เพราะนอกจากใช้เมล็ด แก้ท้องเสีย แก้บิด

กิ่งอ่อนใช้ถูฟันรักษาเหงือก เปลือกต้มน้ำอมบ้วนปากแก้รำมะนาด

แล้ว....ยังแก้  "ปากอักเสบ"  ได้อีก

เตาเผาถ่านไม้โกงกาง นัยว่าถ่านไม้โกงกางเป็นถ่านที่ดีที่สุด

ขนาดตัดมาเผาถ่านขายส่งออกต่างประเทศ จนโล่งเลี่ยนเตียนไปหลายป่า

ในการขนส่งทางเรือไปต่างประเทศต้องระบุให้ชัดเจนว่าเป็นถ่านไม้โกงกาง

เพราะแค่สีกันไปมาไฟก็ลุกท่วมเรือได้ทั้งลำ

แต่ช้าก่อนท่านที่รัก.........

ป้ายนี้่บอก ถ่านไม้โกงกางพลังงานทดแทนที่ไม่มีวันหมด

จริงหรือวะ???? ...อย่าเพิ่งสรุป

เขาบอกว่าได้มาจากการตัดไม้โกงกางสางขยายระยะ

ตัดบางต้นออกเพื่อให้ต้นที่เหลืออยู่มีการเจริญเติบโตเพิ่มมากขึ้น

ที่นี่อาจจะใช่ ...แล้วป่าชายเลนที่มีแต่เลน...จะว่ายังไง????

คนล้มอย่าข้าม ไม้ล้มข้ามได้

แต่ต้นไม้ขวางทางเราจะลอดหรือจะข้ามดี

เดินมาอีกนิดพบบ่อเศรษฐกิจสู่ประตูอาเซียน..ไม่ใช่ซิ สู่โลกกว้าง

บ่อเลี้ยงปลาช่อนทะเล

เขาบอกว่าเป็นปลาที่มีราคาสูง เนื่องจากเนื้อแน่น รสชาดดี 

เพาะเลี้ยงเชิงพาณิชย์ ขายเป็นปลาสด 

หรือแปรรูปเป็นปลารมควัน

บ่อเลี้ยงปลาช่อนทะเลมองดูสวยดี

อย่างน้อยก็สวยกว่าบ่อเลี้ยงปลาดุกมีเล้าไก่ปลูกคล่อมบ่อให้ปลากินขี้ไก่

จนปลาดุกโตมาให้คนกินต่ออีกทอดหนึ่ง

เมื่อน้ำแห้งปูก็ผุด บริเวณนี้เงียบเหงาไร้ผู้คน

ปูน้อยก็แสนเปรียว เห็นแวบเดียววิ่งหนีลงรู

บางตัวก็วิ่งไปซะไกล กล้องเราก็ซูมได้นิดเดียว

เห็นลิบ ๆ แลดูน่ารัก กล้ามใหญ่ ๆ ตัวเล็ก ๆ 

แต่ฉันจะหาปูที่กล้ามยาว ๆ มากมาก ตัวสีเหลืองอ่อน..เธอหลบไปไหน

เล่นไล่จับปูอยู่พักใหญ่เห็นแต่ไกล ๆ จนมาถึงกอจาก

นอกจากลูกจากกินอร่อย ก้านใบเอามาทำหลังคาเย็นฉ่ำชื่นใจ

เขาว่านมจาก (หัวราก) เอาไปต้มกับสารส้ม กินแก้นิ่วในไตขับหินปูน ได้ดี

นอกจากนี้ยังใช้ยอดเคี้ยวแก้เมาเหล้าเมาคลื่น (คนคอแข็ง..ห้ามใช้เปลืองเหล้ากินแล้วไม่เมา)

รากต้มกินแก้ปัสสาวะขุ่นข้น

ใบขับเสมหะและดับพิษ

น้ำตาลจากเป็นยาสมานแก้ริดสีดวงทวาร

ดอก เผารวมกับดอกระกำ ดอกหลุมพี ละลายน้ำอ้อยแก้โรคตานขโมย

เดินวนมาถึงปากทางที่เข้าไปครั้งแรก 

เล่าให้คนคอยว่า...มีปูตัวเล็ก ๆ น่ารักมากมาย

คนคอยชี้ให้ดูใต้ศาลา นี่ไงปู อยู่ในน้ำคลำขย้ำเลน

โธ่เอ๋ย...ปู..มาวางก้ามแดงอยู่ตรงปากทางนี่เอง

ให้ซูมหาซะเหนื่อยเลย

(กล้องซูมได้ไม่ใกล้จึงมองไปนึกว่าถ่ายรูปน้ำเลอะกับเลนมาดู)

ปูก้ามยาวเราเลยไม่ได้เจอกัน...

เห็นปูก้ามแดงกระดองเขียวฟ้า ก็น่ารักดี 

นึกถึงปูนา ....ตำใส่ส้มตำกินช่วยกระจายโลหิต เสริมคุณค่าส้มตำมะละกอ

อาหารครบทุกรส สร้างสมดุลได้ทุกธาตุกำเนิด

เกิดแก่เจ็บตายเป็นธรรมดา

ไม้ต้นนี้อยู่มานานกี่ปีหนอ...ใครใครไปก็ต้องถ่ายรูปท่านมากันทุกคน

พึงระลึกถึงความตายอยู่ทุกเมื่อ

จะได้ใช้ชีวิตอย่างไม่ประมาท...ทุกเวลา

ปล. ขอให้คนที่เข้ามาดูเข้ามาอ่านเข้ามาเขียนเข้ามาโหวต มีความสุขเมื่อดูจบ

และมีสุขภาพสมบูรณ์แข็งแรง ร่ำรวย หล่อสวยสมใจปรารถนากันทุก ๆ คน