ชายหาดที่อ่าวตาลคู่เป็นทรายสีแดงละเอียด

ลักษณะเป็นอ่าวเล็ก ๆ ยาวประมาณ ๕๐๐ เมตร

เหมาะกับการเป็นสถานที่ท่องเที่ยวพักผ่อนสังสรรค์ของคนในพื้นที่

อยู่บนเส้นทางก่อนมุ่งหน้าสู่เกาะช้าง ท่าเที่ยบเรืออ่าวธรรมชาติ

อำเภอแหลมงอบ จังหวัดตราด

 สีของทรายแปลกตาไม่เคยเห็นทรายสีออกแดงแบบนี้ 

วันแรกที่ไปถึงไม่อยากเล่นน้ำทะเลรู้สึกว่าสีออกจะน่ากลัว

แต่เจ้าของพื้นที่ยืนยันว่าสะอาดปลอดภัย แต่ช่วงแดดไม่มี

สีของน้ำจะเป็นอย่างที่เห็น

 จริงอย่างที่เขาบอก เมื่อฟ้าสว่างแดดเริ่มจ้าน้ำก็ใสน่าเล่นดีเหมือนกัน

หาดจะเว้าเป็นสองช่วงเล็ก เล็ก ติดต่อกันไปมีแนวหินใต้น้ำกลุ่มเล็ก ๆ คั่นอยู่

เวลาน้ำขึ้นเต็มที่จะมองไม่เห็นกลุ่มโขดหินนี้

 ในวันหยุดช่วงสาย ๆ คนในพื้นที่หรือคนที่เจ้าของพื้นที่พามา

เริ่มทยอยกันมาจับจองซุ้มอาหารที่ตั้งอยู่ริมชายหาด

เด็กก็ลงเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนาน

 บางครอบครัวนำอาหารมาเองก็นำเสื่อไปปูล้อมวงกันใต้ร่มไม้

บางคนก็ปูเสื่อที่หาดทรายแต่สั่งอาหารจากทางร้าน

ไปนั่งกินริมน้ำอย่างใกล้ชิดเกลียวคลื่น

 ใกล้เที่ยงคนก็เริ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ 

เห็นป้ายเตือนห้ามลงเล่นน้ำขณะคลื่นลมแรง

ป้ายนี้มีผลเฉพาะช่วงมรสุมเท่านั้น

ฤดูท่องเที่ยวจะไม่มีคลื่นลมแรง

 บ้านพักปลูกเป็นหลัง เรียงขึ้นไปด้านบน

มีบ้านที่ติดริมหาดรีสอร์ทละหนึ่งหลังเท่านั้น

แต่ทุกหลังก็ไม่ไกลจากชายหาด เพราะเป็นหาดที่เล็กมาก

สุดหาดด้านทางลงจะมีคนแวะไปกินอาหารเล่นน้ำกันคึกคัก

ใบหูกวางร่วงหล่นลงชายหาดตลอดทั้งวัน 

น้ำช่วงกลางวันใสสวยน่าเล่น แดดไม่ร้อนมากนัก

เพราะมีแหลมเล็ก ๆ ต้นไม้ใหญ่ ช่วยบังแสงแดด

ไม่ให้จัดจ้ามากเกินไป

 ใช้เวลาเดินเล่นริมหาดไม่นานก็สุดหาดเลยปีนขึ้นไปดูบนแหลมอีกฝั่ง

ยังเป็นที่รกร้างมีรีสอร์ทอยู่ถัดไปไกลไกลอีกหาดหนึ่ง

เห็นในเวบบอกขายที่ดินพรอ้มรี่สอร์ทอยู่ราคาพิเศษ

เนื้อที่ ๑๕ ไร่ ติดทะเล

มีชายหาดเล่นน้ำได้ ระหว่างยังขายไม่ได้ก็เปิดบริการที่พักและอาหารไปพลางก่อน 

 ร้านอาหารบนต้นไม้ บ้านสารภี

 คนทะเลชอบกินอาหารอีสาน

ขายดีกว่าทุกร้านในอ่าวตาลคู่

 บ้านที่เราพักติดกับชายหาด นั่งที่ระเบียงฟังเสียงทะเลเพลิน ๆ 

กินข้าวทางร้านอาหารก็ยกมาให้ที่ระเบียงหน้าบ้าน

แลดูมีความสุขดีระดับหนึ่ง

มีโอ่งน้ำสำหรับล้างเท้า เหมือนบ้านในชนบท

ทำให้รู้สึกว่าเหมือนเป็นบ้านของเราเอง

ทางร้านปั่นเสื้อผ้าให้ด้วย แล้วให้เชือกมาแขวนตากผ้าที่ระเบียงหน้าบ้าน

เราจึงพักอยู่ที่นี่นานเป็นพิเศษ

เพราะเจ้าของร้านอัธยาศัยไมตรีดี

วันต่อมาก็ลดราคาค่าบ้านพักให้อีกเหลือวันละ ๘๐๐ บาท

 เด็ก ๆ เล่นน้ำกันจนบ่ายถึงเย็นแดดเริ่มไม่มี

พ่อแม่ญาติพี่น้องก็สังสรรค์กันเพลินริมหาด

 มองจากที่พักเห็นหมู่เกาะช้างอยู่ข้างหน้า

 แล้วพระอาทิตย์ตกน้ำวันแรกก็มาเยือน

พร้อมกับผู้คนเริ่มทะยอยกลับ

 ยามค่ำคืนที่นี่เงียบสงบเหมาะแก่การพักผ่อนอย่างแท้จริง

 พระอาทิตย์ตกน้ำแต่ละช่วงเวลา

 แตกต่างสีสรรค์และรูปเงา

 จากริมแก่งโขดหินที่เป็นแหลมเล็ก คั่นระหว่างอ่าวตาลคู่ กับอ่าวไทรคู่

มองดูชายหาดอ่าวตาลคู่ยามเย็น

 เช้าวันใหม่ได้พบ ไก่ชนทะเล

กำลังป้อตัวเมียสองสามตัวอยู่ใต้ต้นมะขามเทศ

ชายหาดหน้าบ้านพัก

นั่งดูอยู่พักหนึ่งว่าไก่จะลงเล่นน้ำทะเลหรือเปล่า

ปรากฎว่าไม่...สนใจคุ้ยเขี่ยตามหาดทรายไปเรื่อย ๆ 

สงสัยจะหาพลอย...เหมือนเรื่องไก่เห็นพลอยในนิทาน

 ไก่ชนหันหน้าชมทะเล เหมือนคนด้วย

ช่วงเวลาน้ำลงชายหาดแลดูกว้างขึ้น

กว่าเวลาน้ำขึ้น แต่เล่นน้ำไม่ค่อยสนุก

ต้องลุยลงไปหาน้ำที่พอเหมาะกับตัวสูง ๆ

พื้นทรายก็ไม่นุ่มเท้าเหมือนด้านบน

 เด็กน้อยกับหาดทรายความสุขที่ไม่ยอมเลิกราง่าย ๆ 

 แล้วพระอาทิตย์ก็ตกอีกวันหนึ่ง

นำพาชีวิตเราให้แก่ขึ้นอีกหนึ่งวัน

รอจังหวะดีดี...เรือลอยลำมากลางเงาตะวันพอดี

 อ่าวไทรคู่อยู่ถัดจากอ่าวตาลคู่ เป็นอ่าวเล็กเล็กมาก

ชายหาดหน้าจะสักประมาณ ๑๐๐ เมตร 

ภูมิประเทศล้อมรอบทำให้เป็นชายหาดส่วนตัว

ของอ่าวไทรคู่รีสอร์ทไปโดยปริยาย

 บ้านพักบนโขดหิน ด้านล่างเป็นที่โล่งสำหรับนั่งสังสรรค์

กินข้าว กินน้ำ ตกปลา ตกปลาหมึกแกล้ม...

ด้านบนเป็นห้องพักใต้หลังคา

มีที่นอนเล็ก ๆ เรียงต่อกันนอนได้เป็นสิบคน

เจ้าของเพิ่งลงเฟซ...ว่าแขกไปพักสามสิบคน

ไม่รู้นอนกันได้ยังไง...แต่เขาก็ให้พัก

เล่นบอลชายหาดบนหาดส่วนตัวด้วย

 บ้านหลังคาสีฟ้าช่วงที่ไปกำลังก่อสร้าง

เจ้าของว่าจะเอาไว้พักเอง

แต่ตอนนี้แต่งสวยงามดูเหมือนจะเปิดเป็นบ้านพัก

ให้นักท่องเที่ยวแล้ว

 อ่าวไทรคู่ยังคงมีต้นไทรคู่ตระหง่านอยู่บนแนวโขดหินดินทราย

แต่ตาลคู่ถูกน้ำเซาะล้มตายเหลือแต่ซากตอ รู้สึกว่าจะล้มตั้งแต่ปี ๒๕๒๔

ตอนเรายังละอ่อนอยู่ เลยเห็นแต่ซากตาลคู่ในวันนี้

 บ้านพักบนเนิน เรือนพักหลังแรกของอ่าวไทรคู่

 อีกมุมของบ้านพักห้องใต้หลังคาเวลาเช้า

วันธรรมดาที่ไม่ธรรมของอ่าวตาลคู่

เงียบสงบ เป็นส่วนตัว

ฝรั่งคนนี้มาหาเพื่อนฝรั่งอีกคนที่พักอยู่ที่นี่

ฝรั่งคนที่พักอยู่ที่อ่าวตาลคู่ ถือตะกร้าเก็บขยะริมหาดทุกเช้า

พอสาย ๆ บ่าย ๆ คนไทยก็จะพากันมาเที่ยวและทิ้งขยะไว้

เช้าวันใหม่ฝรั่งคนนี้ก็เดินเก็บขยะอีกทุกวัน

เป็นวัฏจักรที่คนไทยไม่ได้รู้สึกสำนึกกันแต่อย่างใด

จบกันประเทศไทย