วันพุธที่ ๗ ธันวาคม ๒๕๕๘

เช้าตื่นมา รีบเอาของส่งให้พี่ลูกหาบทั้งหลาย ว่าแต่ ๖.๔๕ น. คนก็เริ่มเยอะแล้ว

ส่งของเสร็จมาลงทะเบียนขึ้นภูกระดึงด้วย เดือนธันวาคมมีนักท่องเที่ยวขึ้นภูกระดึงเยอะ ทางอุทยานต้องนับจำนวนคนอย่างถี่ถ้วน

ลงทะเบียนเสร็จเรียบร้อย

เราค่อยทานข้าวเช้า

และกลับไปอาบน้ำแต่งตัว คืนห้องพัก

เริ่มต้นเดินทาง ๘.๓๐ น.

ซำต่างๆที่เราต้องผ่าน

คนอื่นคงไปกันหมดแล้ว

เขาส่งของกันเสร็จก็ขึ้นเลย

มัวแต่เอ้อระเหย

ใช้เวลา ๑ ชั่วโมง ถึงซำแฮก

ถ่ายรูปเล่น

และรับประทาน

ค่อยๆไป ไม่กังวลเรื่องเวลา

เที่ยงครึ่ง เราหยุดทานข้าวกลางวัน มื้อนี้สำคัญมาก ต้องเตรียมให้อิ่มก่อนจะผ่านซำแคร่

แล้วก็ถึงซำแคร่ ซำสุดท้ายก่อนถึงหลังแป ประมาณ ๑๒.๔๕ น.

การขึ้นภูกระดึง มียากอยู่ ๒ ส่วนคือ จากตีนภูไปยังซำแฮก และ จากซำแคร่ไปยังหลังแป

เห็นบันไดมังกรคู่เมื่อไร ก็ใกล้ถึงหลังแปแล้ว ว่าแต่ถึงตรงนี้ มีแรงปีนไหม (ในรูปเห็นแค่ข้างเดียว ของจริงมี ๒ ข้างคู่กัน)

ไชโย ถึงหลังแปแล้ว ๑๔.๐๐ น. ทำเวลาได้ดีพอสมควร ๕ ชั่วโมงครึง

ช่วงหลังนี้คุมเวลาเป็น รู้ว่าไม่ต้องรีบเร่งหรอก มิฉะนั้นจะเหนื่อยมาก ค่อยๆปีนดีที่สุด

ระหว่างทางมองหานก เจอนกอีเสือสีน้ำตาล Brown Shrike อุตส่าห์แบกเลนส์ ๗๐-๓๐๐ มม. ขึ้นมาจากตีนภู เพื่อรูปนี้เลยนะ

แล้วก็ได้รูปผีเสื้ออีกตัว แบกขึ้นมาคุ้มไหมนี่

รอลูกหาบไม่นาน ของก็ขึ้นมาถึงประมาณ ๑๕.๓๐ น.

ไปติดต่อเรื่องเต้นท์ ได้รูปผีเสื้ออีกตัว ยอมแพ้เรื่องจำแนกผีเสื้อแล้ว เยอะเกิน

หลังจากเอาของเข้าเต้นท์เรียบร้อย เราไปทานข้าวเย็นที่ร้านป้าทิพวรรณ

แล้วไปอาบน้ำให้เรียบร้อย เพราะเริ่มหนาวมาก พอมืดเราก็ออกมาเที่ยวชมตลาดบนภูกระดึงกัน

โปสการ์ดเยอะดี

น้องภูเขียนส่งกลับไปหาตัวเอง

ทำเหมือน MissPostcard เลยนะ ต้องเขียนโปสการ์ดทุกคืน

ว่าจะไม่ทานอะไรมาก แต่ก็อดใจไม่ไหว ได้ปาท่องโก๋ร้อนๆไปอีกชุด คงได้เวลากลับ

แต่ยังไม่นอน เราขนอุปกรณ์ออกมาส่องดาวกันก่อน หาทำเลอยู่พักใหญ่ ได้ทำเลแถวอาคารที่ทำการ ไม่ค่อยดีเท่าไร เพราะแสงไฟกวน แต่ก็พอเห็นดาวชัด