เกร็ดประวัติศาสตร์ 2475 !! (ตอนที่ 15)

(ต่อจากเอ็นทรี่ที่แล้ว)

(ความสุดท้ายของตอนที่แล้ว)

เพราะฉะนั้น การที่มาเชิญให้ผมเป็นนายกฯ
และภายหลังมาจี้ ให้ผมออกไป
ผมก็ไม่ได้เสียใจ และก็ไม่ได้นึกโกรธเคือง
ท่านเหล่านั้นเลย

เพราะกรรมไม่ได้อยู่ที่ผม
แต่มันอยู่ที่คนจี้ต่างหาก

***

ผมขอเรียนตามตรงว่า
เวลานี้ผมสบาย

จะหันหน้าไปหาประชาชน
เขาก็ต้อนรับดี

เราจะมีเงินสักกี่แสนกี่ล้าน

ก็ซื้อจิตใจประชาชนไม่ได้

และเงินน่ะ เรากินได้ไหม
เพชรพลอยก็กินไม่ได้
จะกินได้ ก็แต่เพียงอาหารมื้อละอิ่มเดียว
บางคนยังกินอาหารไม่ได้ เสียด้วยซ้ำ
ได้แต่ผะงาบๆ อยู่

ส่วนผม ยังแข็งแรงสมบูรณ์ดี
เดินคุยมันเปะปะไป
ไม่ชอบใจใคร ก็ว่าเองบ้าง
ไม่เห็นด้วยก็ค้าน
มันเป็นสิทธิของผมนี่

แต่เทวดา ท่านก็ยังช่วยผมทุกๆ คราว
ที่เขามีเรื่องอะไรกัน
เขาก็ส่งคนไปกำกับผมทุกที

เขาปฏิวัติรัฐประหารกันทีไร
เขาเป็นต้องส่งตำรวจ ไปเฝ้าที่บ้านผม
เมื่อถามเขาว่ามาทำไม
เขาก็ว่า มาเพื่อให้ความอารักขา

แต่ออกนอกบ้าน ไม่ได้นะ
โทรศัพท์ก็ไม่ได้
ผมก็ไม่ว่าอะไร
อยากอารักขา ก็อารักขาไป
ผมก็อยู่บ้าน คอยดูเหตุการณ์ไป

ผมไม่ได้อยู่เฉยๆ
ผมศึกษาเหตุการณ์และศึกษาทุกอย่าง
แต่ไม่ใช่ศึกษา
เพื่อจะเป็นใหญ่เป็นโตอะไรหรอก

เราศึกษาไว้ เพื่อให้มีความรู้

และมีแนวทาง สำหรับแก้ปัญหาต่างๆ

ถ้าหากว่า จำเป็นจะต้องช่วย
ออกความคิด ความเห็น
เพื่อประโยชน์ของประเทศชาติ

ส่วนความคิดเห็น จะดีหรือไม่ดี

เพียงไร  ก็อยู่ที่สติปัญญา

ของเราเอง

และถ้าปรากฏว่า

ความคิดของเราไม่ถูกต้อง

ก็ควรรีบลาออกไปเสียก่อน

อย่าไปยึดรถพระอาทิตย์อยู่อีกเลย

นี่คืออุดมคติของผม

การที่ผมต้องเข้ามาพัวพันกับการเมือง
ก็ไม่ใช่ ผมอยากเป็นนักการเมือง
เหตุการณ์มันดึงให้ผม เข้าไปเอง
อย่างที่เล่ามาให้ฟังนี่แหละ
ดึงกันไป ดึงกันมา
ผมเลยจมเข้าไป ในการเมือง
จนถอนตัวไม่ออก

ครั้นจะถอนตัว ก็จะถูกหาว่าหนี
แต่ครั้นจะอยู่ ก็ผะอืดผะอมเต็มประดา
บรรดาเพื่อนๆ ของผมทุกคน
หลวงพิบูลฯ หรือหลวงประดิษฐฯ ก็ดี
ถึงแม้จะมีเรื่องขัดแย้งกันในทางการงาน
ผมก็ไม่ได้คิดโกรธเคืองอะไรกับใคร

ผมทำตามหน้าที่ของผมเท่านั้น
เมื่อหมดหน้าที่แล้ว ก็แล้วกันไป
ความเป็นเพื่อนกับหน้าที่ ต้องแบ่งแยกกัน

สิ่งใดที่ผมไม่เห็นด้วย
ผมก็บอกไปตามความเห็น
ถ้าไม่เชื่อกัน ก็ไม่ใช่ความผิดของผม

แต่ในทางส่วนตัวผม

ก็ยังถือว่า เราคงเป็นเพื่อนกันอยู่เสมอไป

ผมได้รบกวนเวลาของท่านผู้ฟังมามากแล้ว
จึงขอยุติแต่เพียงนี้
และขอขอบพระคุณ ที่อุตส่าห์ฟังจนจบ.

***
อ้างอิงและภาพประกอบ :
หนังสืออนุสรณ์ในงานพระราชทานเพลิงศพ
พันตรี ควง อภัยวงศ์
เมื่อวันที่ 13 มิถุนายน 2511
ณ วัดเทพศิรินทราวาส กรุงเทพฯ
ขอขอบคุณ

ขอขอบคุณ
เจ้าของ Vector สวย