 (๑).ห้วงภวังค์เยาว์วัยไฉนรู้มีใครอยู่ค้ำฟ้าก็หาไม่ยิ่งมะงุมมะงาหราตามหาใครก็ยิ่งใจเจื่อนหวังไปทั้งปวง.นับประสาเสี้ยวหนุ่มวัยรุ่มร้อนระหว่างซอนซอกทางระหว่างห้วงยิ่งเห่โหยหามิตรสถิตทรวงก็ยิ่งลวงภาพหลอนไฟบ่อนเบียน.ยิ่งก้าวย่างทางไกลยิ่งไหวพร่ายิ่งมายามาหยันโลกผันเปลี่ยนจึงวิถีรันทดเผยบทเรียนแฝงบทเพี้ยนเฆี่ยนตีทั้งชีวัน..(๒)ชิงกระแสแห่ไปตามใจเขลาผู้คนเร้าเร่งไฟลามไหม้นั่น!แต่ยิ่งเร่งยิ่งรุดกลับทรุดยันโลก....
|