 ยิ่งไป ยิ่งเกินไป ......... ยิ่งกระไร ยิ่งไกลห่างพลัดที่ไปจากทาง ......... ร้างประทับทั้งแดนดิน.ยิ่งไป ยิ่งใจหาย ......... ยิ่งเปลี่ยวกาย ยิ่งเฉากลิ่นท่ามฟ้าน้ำตาริน ......... เทวษทั้งสะเทือนเรือน.ยิ่งไป ยิ่งสิ้นเปลือง ......... ยิ่งขุ่นเคือง ยิ่งไหวเคลื่อนเข้าสู่ซากบิดเบือน ......... อันกลาดเกลื่อนมายาการ.ยิ่งไป ยิ่งเจ็บปวด ......... ยิ่งร้าวรวด ยิ่งร้าวฉานชวดชมบ่สมปราณ ......... ปรารถนาบ่ปรานี.ยิ่ง....
|