เป็นภาพที่ชินตาไปแล้วสำหรับขยะทะเล ที่ลอยมาติดชายหาด มีอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน และจะมีมากขึ้นเมื่อเข้าสู่ฤดูมรสุม ขยะเหล่านี้ ไม่มีใครรู้ว่ามาจากไหน ขยะบางชิ้น อาจจะเดินทางมาไกลเป็นพันๆ กิโลเมตร อาจจะมาจากอินเดีย บังคลาเทศหรือจะมาจากตะวันออกกลาง หรือแอฟริกา ทางด้านฝั่งอ่าวไทยก็อาจจะมาจากฟิลิปปินส์ เกาหลี จีน หรือญี่ปุ่น ไม่มีใครรู้เลยว่าขยะเหล่านี้อยู่ในทะเลแล้วนานเท่าใด

ข้อมูลจากหน่วยงานที่ทำงานทางทะเล (http://www.mkh.in.th) ให้ข้อมูลว่าขยะทะเลเหล่านี้คือของเสียทั้งหลายที่เกิดจากมนุษย์ทิ้งลงสู่แม่น้ำลำคลอง ซึ่งปลายทางก็จะไหลลงสู่ทะเล หรือก็ทิ้งลงสู่ทะเลโดยตรง หรือเกิดจากธรรมชาติ กิ่งไม้ใบไม้ที่ลอยออกสู่ทะเล ขยะที่มาจากมนุษย์ส่วนใหญ่จะเป็นสิ่งที่ย่อยสลายไม่ได้ เช่น ขยะพลาสติกที่เกี่ยวกับการดำเนินชีวิตประจำวัน เช่น ถุง ขวด ภาชนะใส่อาหาร

ขยะพลาสติกชิ้นใหญ่ก็จะถูกย่อยสลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยจนถึงขนาดเล็กมากเรียกว่า ไมโครพลาสติกซึ่งเป็นเม็ดพลาสติกที่มีขนาดที่เล็กกว่า ๕ มิลลิเมตร ไมโครพลาสติกที่เป็นสารตั้งต้นของการผลตพลาสติกนั้น ยังเป็นส่วนผสมในผลิตภัณฑ์เครื่องสำอาง และผลิตภัณฑ์สุขภาพต่างๆ เหตุที่มันมีขนาดเล็กมาก มันจึงเล็ดลอดสู่ท้องทะเลเป็นจำนวนมหาศาลในแต่ละปี รายงานขององค์การสหประชาชาติระบุว่า ทุก 1 ตารางไมล์หรือประมาณ 2.6 ตารางกิโลเมตรของผืนมหาสมุทร จะมีเม็ดพลาสติกบริสุทธิ์ลอยปะปนอยู่ราวๆ 13,000 เม็ด ด้วยคุณสมบัติเฉพาะตัวที่ดูดซับสารพิษได้ดี จึงทำให้มันสะสมพีซีบี (PCBs) หรือดีดีที (DDT)และสารพิษอื่นๆ ที่ตกค้างในสิ่งแวดล้อมยาวนานไว้ในความเข้มข้นสูง นอกจากไมโครพลาสติกที่เป็นเม็ดแล้วยังพบไฟเบอร์ที่เกิดจากการซักผ้าด้วย

 จะเห็นว่าท้องทะเลของเรานั้น ไม่ได้ปลอดภัยทั้งหมด 100% หากแต่มีอันตรายแฝงอยู่ไม่รู้ตัว ขยะทะเลเหล่านี้ ทำอันตรายกับสัตว์ทะเล ด้วยพวกมันเข้าใจผิดคิดว่าเป็นอาหาร เมื่อกนเข้าไปแล้วจะมีผลกระทบต่อระบบทางเดินอาหาร อาจถึงตายในที่สุด นอกจากการกินพลาสติกแล้วขยะพลาสติกยังเป็นอันตรายจากการถูกรัดและทำให้บาดเจ็บ เรามีข่าวเต่าทะเล พะยูนหรือโลมาที่ตายเพราะการถูกพลาสติกรัด พัน มาบ่อยมากในแต่ละปี

อุทยานแห่งชาติทางทะเลที่มีชายหาดในพื้นที่นั้น เลี่ยงไม่ได้เลยกับการที่จะเห็นขยะทะเลลอยมาติดชายหาดในแต่ละเช้า

 จำเป็น ผอมภักดี เจ้าหน้าที่พิทักษ์ป่า ทำหน้าที่หัวหน้าหน่วยพิทักษ์อุทยานแห่งชาติที่ ธบ.1 (เกาะห้อง) อุทยานแห่งชาติธารโบกขรณี เล่าถึงขยะที่ลอยมาติดชายหาดหน้าเกาะห้องเป็นระยะทางยาวนับ 100 เมตร ในทุกๆเช้าจะมีมาแทบทุกวัน มากบ้างน้อยบ้าง ในยามที่น้ำขึ้น ก็จะมาขยะขึ้นมาสูง เมื่อเวลาน้ำลง ก็จะทิ้งขยะเหล่านั้นไว้บนชายหาด ขยะที่ลอยมาติดชายหาด มีทุกอย่าง ทั้งขยะอินทรีย์ พวกกิ่งไม้ ใบไม้ เศษ-เปลือกผลไม้รวมทั้งซากสัตว์ทะเล และที่มีเยอะมากจะเป็นขยะทะเลที่มาจากพลาสติก โฟม เชือก และอุปกรณ์ทางการประมง ขวดแก้ว หลอดไฟ ขึ้นมาอยู่ติดหาดทุกเช้า เจ้าหน้าที่ที่อยู่ประจำบนเกาะจะช่วยกันเก็บขยะตลอดแนวชายหาด แล้วนำไปกำจัด โดยขยะอินทรีย์จะนำไปฝังให้น่าเปื่อย ส่วนขยะจากพลาสติกและโฟม จะมีการกำจัดด้วยระบบที่ทันสมัยไม่เป็นมลพิษ ที่นำมาติดตั้งไว้บนเกาะห้องโดยเฉพาะ ก่อนที่นักท่องเที่ยวจะมาถึงเกาะ ก็จะเห็นแต่ความสวยงามของชายหาดที่ขาวสะอาด อาจไม่มีคนนึกถึงว่าก่อนหน้านั้น ชายหาดเหล่านี้มีขยะทะเลลอยมาติดมากน้อยเพียงใด

ซึ่งรูปแบบการเก็บขยะทะเลเหล่านี้มีอยู่แทบทุกอุทยานแห่งชาติที่มีพื้นที่ชายหาด ถือเป็นภาระหน้าที่ที่เจ้าหน้าที่ต้องทำในทุกเช้าเหมือนกันทั้งหมด เพื่อไม่ให้ชายหาดในความรับผิดชอบปรากฏขยะเหล่านี้แก่สายตานักท่องเที่ยว และคนภายนอก ทั้งๆที่ชายหาดเหล่านี้ ไม่ใช่แหล่งต้นตอของขยะทะเลเหล่านี้ก็ตาม

ขยะทะเลเหล่านี้ จะลดน้อยลงได้ก็ด้วยทุกคนต้องร่วมใจกันไม่ทิ้งขยะลงในแม่น้ำลำคลอง ซึ่งมันก็จะไหลออกสู่ทะเล หรือไม่ทิ้งลงในทะเลโดยตรง ไม่มีที่ใดที่จะภูมิใจหรือชื่นชอบที่พ้นที่มีแต่ขยะอันไม้องการ แม้แต่ในท้องทะเลที่พูดไม่ได้ก็ตาม..... ...................................