ร้อยสี่สิบปี.. 200 ปีความศักดิ์สิทธิ์ซาเลเซียน        โดย ธมอ.   

              ในปี 1854 ซึ่งเป็นปีที่พระศาสนจักรประกาศข้อความเชื่อเกี่ยวกับการปฏิสนธินิรมลของพระมารดา และที่วัลดอกโก เกิด “สหายแม่พระนิรมลทิน” โดยดอมินิก ซาวีโอ  และที่มอร์เนเซเกิด “ชมรมธิดาแม่พระนิรมลทิน” ซึ่งมีอันเจลา มัคคานโย และมาเรีย มัสซาแรลโล เป็นกำลังสำคัญ ซึ่งชมรมแม่พระนิรมลทินนั้นมีคุณพ่อโดเมนิโก เปสตารีโน เป็นจิตตาธิการ ท่านได้อบรมเยาวชนหญิงในด้านจิตใจอย่างเข้มข้น นอกจากนี้พวกเขายังรับอิทธิพลจากการอบรมสั่งสอนของคุณพ่อฟรันซีเนตตี  ซึ่งเป็นนักเทวศาสตร์ที่น่าเชื่อถืออีกท่านหนึ่ง ดังนั้น พวกเขาจึงเป็นกลุ่มเยาวชน ที่คุณพ่อบอสโกคาดว่า..จะติดตามพระเยซูเจ้า โดยปรับตัวให้เข้ากับพระพรพิเศษของท่านได้   

              ปี ค.ศ.1862 คุณพ่อเปสตารีโน ได้สมัครเข้าเป็นสงฆ์ซาเลเซียน และมีโอกาสติดต่อกับคุณพ่อบอสโก อยู่เป็นประจำ คุณพ่อบอสโกรู้จัก “กลุ่มสตรีชมรมแม่พระนิรมลทิน” ผ่านทางคุณพ่อเปสตารีโน ท่านได้ฝากข้อเสนอ แนะบางประการมาให้พวกเขาคือ “จงสวดภาวนาไปเถิด แต่จงทำดีให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ โดยเฉพาะสำหรับบรรดาเยาวชน” (โฉมหน้าใหม่ หน้า 14)   
            ขณะที่คุณพ่อบอสโกอยู่ที่วัลดอกโก และมาเรีย มัสซาแรลโล อยู่ที่มอร์เนเซนั้น แม่พระได้เข้ามามีบทบาทในชีวิตของท่านทั้งสอง พระแม่เป็นผู้เตรียมกลุ่มสตรีชมรมแม่พระนิรมลทินให้พร้อม ที่จะตอบรับข้อเสนอของคุณพ่อบอสโก ในเวลาเดียวกัน แม่พระก็ดลใจคุณพ่อบอสโกให้ตั้งคณะซิสเตอร์ เพื่อดูแลเยาวชนหญิงเช่นเดียวกับที่พระสงฆ์ซาเลเซียนได้ดูแลเยาวชนชาย (โฉมหน้าใหม่ หน้า 18)  

วันเวลาที่นักบุญทั้งสองพบกัน
            ชีวิตของมาเรีย มาถึงจุดเปลี่ยน ในปี 1860 เธอติดโรคไข้ไทฟอยด์ ขณะที่ไปให้การดูแลญาติของเธอ และไม่สามารถทำงานในไร่ได้อีกต่อไป แต่การยอมแพ้..มิใช่วิสัยของเธอ เธอพร่ำถามพระองค์ว่า..ต้องการอะไรจากเธอนับแต่นี้ไป ในที่สุด เธอก็ได้รับคำตอบ เธอเริ่มเรียนตัดเย็บกับเปโตรนิลลา โดยมีจุดประสงค์ที่จะเปิดร้านตัดเย็บ เพื่อรวบรวมเด็กๆ และสอนอาชีพให้แก่พวกเขา แต่ยิ่งกว่านั้น เธอต้องการช่วยพวกเขาให้หลีกเลี่ยงบาป และให้ทุกฝีเข็มเป็นการถวายเกียรติแด่พระ ต่อจากนั้นเธอปล่อยให้ชีวิตของเธอ..อยู่ในพระหัตถ์ของพระญาณเอื้ออาทรของพระ เมื่อคุณพ่อบอสโกได้พบมาเรียนั้น เธอพร้อมแล้วที่จะรับมรดกฝ่ายจิต ที่คุณพ่อจะมอบให้ในเวลาต่อมา

            ปี ค.ศ.1864 คุณพ่อบอสโกมาที่มอร์เนเซเป็นครั้งแรก พร้อมกับเยาวชนของท่าน เป็นการทัศนาจรภาคฤดูร้อน และเป็นครั้งแรกที่มาเรียได้เห็นคุณพ่อบอสโก และเธอรู้สึกจับใจในความศักดิ์สิทธิ์ของท่าน เธอได้บอกกับเพื่อนๆ ว่า “คุณพ่อบอสโกเป็นนักบุญ ฉันรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ”
            ในปีนั้น คุณพ่อบอสโกได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นจากชาวมอร์เนเซ ทุกคนนำอาหาร และผลไม้มาเลี้ยงดูเด็กๆ และบางคนก็ให้ที่พัก ส่วนท่านเองก็สัญญาว่า..จะสร้างโรงเรียนสำหรับเด็กชายขึ้นที่นี่ด้วย ชาวบ้านได้ร่วมแรงร่วมใจกัน สร้างโรงเรียนแห่งนี้ขึ้นในปี 1865 แต่คุณพ่อไม่ได้รับอนุญาตให้เปิดโรงเรียนสำหรับเด็กชาย ท่านจึงให้บ้านหลังนี้แก่คณะนักบวชใหม่ที่ท่านได้ตั้งขึ้น

“จากวัลดอกโก..สู่มอร์เนเซ” 
คำแนะนำ 4 อย่างของพ่อบอสโก
            ปี 1866 คุณพ่อบอสโกได้เปิดเผยว่า.. ท่านได้รับกระแสเรียกจากพระเจ้า..ให้ตั้งคณะนักบวชหญิง ในปี 1869 ท่านได้กลับไปที่มอร์เนเซอีกครั้งหนึ่ง คราวนี้ได้มอบคำแนะนำ 4 ข้อที่สำคัญยิ่งให้แก่กลุ่มธิดาแม่พระนิรมลทิน (ซึ่งเวลานั้นได้อยู่รวมกันเป็นหมู่คณะแล้วที่บ้านของคุณพ่อเปสตารีโน) คำแนะนำนั้นก็คือ จงเจริญชีวิตอยู่ในสายพระเนตรของพระเจ้าเสมอ, จงรักการงาน, จงพยายามฝึกฝนตนให้เป็นคนน่ารัก แจ่มใส และร่าเริง และจงมีใจร้อนรนในการช่วยวิญญาณให้รอด

การตัดสินใจของคุณพ่อบอสโก 
            ในปี 1871 คุณพ่อบอสโกได้ตัดสินใจตั้งคณะธิดาแม่พระองค์อุปถัมภ์ โดยการแนะนำของพระสันตะปาปาปีโอ ที่ 9 แต่ก่อนที่ท่านจะตัดสินใจ ท่านต้องการให้คณะที่ปรึกษาของท่านเห็นชอบด้วย จึงอนุญาตให้เอาข้อเสนอของท่านไปไตร่ตรองเป็นเวลา 1 เดือน ต่อจากนั้นท่านจึงได้ถามความคิดเห็นของพวกเขา (ชีวประวัติของคุณพ่อบอสโก เล่มที่ 10 หน้า 597) เราจึงเห็นได้ว่า.. การตั้งคณะธิดาแม่พระองค์อุปถัมภ์ ไม่ใช่เป็นเพียงเรื่องที่สำคัญเรื่องหนึ่งเท่านั้น แต่ยังหมายถึงการตัดสินใจที่ดึงเอาชีวิต และความรับผิดชอบของคณะซาเลเซียนมาร่วมด้วย (โฉมหน้าใหม่ หน้า 15)

            วันที่ 5 สิงหาคม 1872 มาเรียโดเมนิกา มัสซาแรลโล และเพื่อนเยาวชนอีก 15 คน ในจำนวนนี้มี 11 คน ได้ถวายตัวเป็นครั้งแรกแด่พระผู้เป็นเจ้าในมือของคุณพ่อบอสโก และสัญญาจะถือตามพระธรรมนูญที่ท่านมอบให้ ส่วนอีก 4 คนสมัครเข้าเป็นผู้ฝึกหัด คุณพ่อบอสโกได้แนะนำมาเรียให้แก่เพื่อนสมาชิกว่า..ท่านคือผู้ใหญ่ของคณะ แต่อธิการิณีที่แท้จริงคือ แม่พระ (โฉมหน้าใหม่หน้า 15)
            ในการก่อตั้งคณะธิดาแม่พระองค์อุปถัมภ์นั้น คุณพ่อบอสโกมาที่มอร์เนเซประมาณ 15  ครั้งเท่านั้น  และพบกันในช่วงเวลาที่จำกัด ดังนั้น ท่านได้มอบคณะใหม่นี้ไว้ในการดูแลของคุณพ่อโดเมนิโก เปสตารีโน และต่อมาคือ คุณพ่อยอห์น กัลเยโร กระนั้นก็ดีคุณพ่อจะเอาใจใส่ เขียนพระธรรมนูญให้ซิสเตอร์คณะใหม่นี้ได้ปฏิบัติ..ด้วยตัวของท่านเอง ในเรื่องนี้ท่านไม่ได้มอบหมายให้ใครมาทำแทน... (โฉมหน้าใหม่หน้า 19) …