“ชีวิตของข้าพเจ้าเป็นเหมือนลมวูบเดียว” (โยบ7:7)  

Lectio (พระเจ้าตรัส)  

พระเยซูเจ้าทรงรักษามารดาของภรรยาซีโมน   
            ทันทีที่ออกจากศาลาธรรม พระองค์เสด็จเข้าไปในบ้านของซีโมนและอันดรูว์พร้อมกับยากอบและยอห์น มารดาของภรรยาซีโมนกำลังนอนป่วยเป็นไข้อยู่ เขาจึงทูลพระองค์ให้ทรงทราบทันที พระองค์เสด็จเข้าไปจับมือนาง พยุงให้ลุกขึ้น นางก็หายไข้ นางจึงรับใช้ทุกคน 

พระเยซูเจ้าทรงรักษาผู้ป่วยจำนวนมาก   
            เย็นวันนั้น เมื่อดวงอาทิตย์ตกแล้ว มีผู้นำคนป่วยและคนถูกปีศาจสิงมาเฝ้าพระองค์ คนทั้งเมืองมารวมกันที่ประตู พระองค์ทรงรักษาหลายคนที่เป็นโรคต่างๆ ให้หาย ทรงขับไล่ปีศาจออกไป แต่ไม่ทรงอนุญาตให้มันพูด เพราะมันรู้จักพระองค์  

พระเยซูเจ้าเสด็จออกจากเมืองคาเปอรนาอุม และทรงพระดำเนินทั่วแคว้นกาลิลี   
            วันต่อมา พระองค์ทรงลุกขึ้นตั้งแต่เช้าตรู่ เสด็จออกจากบ้านไปยังที่สงัดและทรงอธิษฐานภาวนาที่นั่น ซีโมนและผู้ที่อยู่กับเขาตามหาพระองค์ เมื่อพบแล้ว  จึงทูลพระองค์ว่า “ทุกคนกำลังแสวงหาพระองค์” พระองค์ตรัสตอบว่า “เราไปที่อื่นกันเถิด ไปตามตำบลใกล้เคียง เพื่อจะได้เทศน์สอนที่นั่นด้วย เพราะเรามา ด้วยจุดประสงค์นี้”  39พระองค์จึงเสด็จไปเทศน์สอนตามศาลาธรรมทั่วแคว้นกาลิลี ทรงขับไล่ปีศาจด้วย (มก1:29-39)  

มนุษยชาติอ่อนแอและเปราะบาง   
            พิธีกรรมสัปดาห์ที่ 5, 6 และ 7 เทศกาลธรรมดากล่าวถึงความอ่อนแอและเปราะบางของมนุษย์ ทั้งร่างกายและจิตใจ ด้วยเหตุนี้พระวรสารจึงเล่าว่า..พระเยซูเจ้าทรงรักษากายและวิญญาณควบคู่กันไป 
            วัตถุประสงค์หลักที่มาระโกต้องการสื่อกับผู้อ่านก็คือ การ"เปลี่ยนวิถีชีวิต" (มก1:15;6:13) ซึ่งรวมการขับไล่ปีศาจและการรักษาโรคด้วย "พระองค์ทรงรักษาหลายคนที่เป็นโรคต่างๆ ให้หาย ทรงขับไล่ปีศาจออกไป" (มก7:34)

            พระเยซูเจ้าทรงรบสู้กับความไม่ดีทุกชนิด เช่น ความเจ็บป่วย ความทุกข์ทรมานทางจิตใจ ทรงต่อสู้กับบาปโดยเฉพาะ เมื่อ"มีผู้หามคนอัมพาต นอนบนแคร่เข้ามา พยายามหาช่องนำคนอัมพาตมาวางไว้เฉพาะพระพักตร์..พระองค์ตรัสว่า 'เพื่อนเอ๋ยบาปของท่านได้รับการอภัยแล้ว'.. และเพื่อพิสูจน์ว่า..ทรงเป็นพระเจ้า จึงตรัสแก่คนอัมพาตว่า 'เราสั่งท่าน จงลุกขึ้น แบกแคร่กลับไปบ้านเถิด'
            ขณะที่พระเยซูเจ้าทรงดำเนินอยู่บนแผ่นดินนี้ พระองค์ทรงรับความอ่อนแอและเปราะบางไว้กับพระองค์ "มนุษย์ที่เกิดจากหญิงมีอายุสั้น แต่เต็มไปด้วยความยุ่งยาก เขาเป็นเหมือนดอกไม้ที่ขึ้นมาแล้วก็เหี่ยวแห้งไป" (โยบ14:1-2)

            ธรรมชาติของพระศาสนจักรคือ การรักษาคนเจ็บป่วย พระศาสนจักรทำงานบรรเทาทุกข์คนเจ็บป่วยและทุกข์ทรมานเรื่อยมาตั้งแต่แรก ผ่านทางศีลแห่งการคืนดี ศีลเจิมคนป่วย คณะนักบวชชายหญิง และการอภิบาลคนป่วย

"ความรอดพ้นได้ถูกประกาศแก่คนจน" (ลก7:22)
            “สุขภาพดี" หมายถึง "ความรอดพ้น" ด้วย คือ พ้นจากอำนาจของปีศาจ จากโรคภัยไข้เจ็บ พระเยซูเจ้าทรงรับธรรมชาติมนุษย์เพื่อ "ร่วมทุกข์" กับมนุษย์ ความทุกข์ทรมานของมนุษย์สะท้อนความทุกข์ทรมานของพระเยซูเจ้าบนไม้กางเขน  มีคุณค่าสำหรับความรอดพ้น
            มนุษยชาติที่พระเจ้าทรงสร้างประสบกับความเจ็บป่วย พระองค์จึงเสด็จมารับเอากายเป็นมนุษย์ เพื่อร่วมทุกข์กับมนุษย์ ความอ่อนแอและเปราะบางเป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติ ที่รอคอยการช่วยให้รอดพ้น

          พระเยซูเจ้ามิได้รักษาทุกคน  เมื่อ"ทุกคนกำลังแสวงหาพระองค์" (ข้อ38) พระองค์ตรัสตอบว่า "เราไปที่อื่นกันเถิด ไปตามตำบลใกล้เคียง เพื่อจะได้เทศน์สอนที่นั่นด้วย เพราะเรามาด้วยจุดประสงค์นี้" (ข้อ38)
            พระองค์ทรงมีพระประสงค์ไปให้ถึงทุกแห่งที่มีปัญหา พระผู้ไถ่ทรงเป็นแพทย์ พระเยซูเจ้าแต่พระองค์เดียวทรงถ่อมองค์ลงมารับสภาพอันน่าเวทนาของมนุษย์ เพื่อเอาชนะความเวทนานั้น  ลูกาเล่าว่า "ประชาชนทุกคนพยายามสัมผัสพระองค์ เพราะมีพระอานุภาพออกจากพระองค์ รักษาทุกคนให้หาย" (ลก6:19-20)

            ยอห์นผู้ทำพิธีล้างส่งคนไปถามพระเยซูเจ้าว่า..พระองค์ทรงเป็นพระเมสสิยาห์ใช่หรือไม่? พระองค์ตรัสตอบว่า "จงไปบอกยอห์นถึงสิ่งที่ท่านได้เห็นและได้ยิน คนตาบอดกลับแลเห็น คนง่อยเดินได้ คนโรคเรื้อนหายจากโรค คนหูหนวกได้ยิน คนตายกลับคืนชีพ คนจนได้ฟังข่าวดี" (ลก7:22)
            นักบุญเปาโลพูดถึงสาเหตุของความเจ็บป่วย อันเนื่องมาจากการรับศีลมหาสนิทอย่างไม่เหมาะสม "เพราะผู้ใดที่กินและดื่มโดยไม่ยอมรับรู้พระกาย ก็กินและดื่มการตัดสินลงโทษตนเอง เพราะเหตุนี้ ในหมู่ท่านทั้งหลายจึงมีหลายคนอ่อนแอ เจ็บป่วยและบางคนก็ตายไปแล้ว" (1คร11:29-30) 
            ความเจ็บป่วย ทำให้คิดถึงสุขภาพดีที่เที่ยงแท้ถาวร เรารับสุขภาพดีนี้มาจากการสนิทสัมพันธ์เป็นหนึ่งเดียวกับองค์พระผู้ไถ่ ความไม่ดีเป็นฝ่ายพ่ายแพ้

            ภาพของความอ่อนแอและเปราะบางสื่อความหมายว่า.. บาปเป็นความน่าสมเพชเวทนา ทั้งคนจนและคนบาปล้วนเป็นมนุษย์ด้วยกันทุกคน เพราะเหตุนี้ ภาพของความทุกข์ทรมานจึงมีความหมายชัดเจนขึ้น จากการสิ้นพระชนม์และการกลับคืนพระชนมชีพของพระเยซูเจ้า "พระยาห์เวห์ทรงสร้างกรุงเยรูซาเล็มขึ้นใหม่ทรงรวบรวมชนอิสราเอลที่ถูกเนรเทศให้มารวมกัน ทรงรักษาผู้ชอกช้ำใจ ทรงพันบาดแผลให้เขา" (สดด146:2.3) การรักษาโรคจึงเป็นเครื่องหมายของความรอดพ้น

"พระองค์ทอดพระเนตรผู้รับใช้ต่ำต้อยของพระองค์"
            ความอ่อนแอและเปราะบางมิได้ลดศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ ตรงข้าม กลับช่วยให้เกิดความสมดุล นักบุญเปาโลกล่าวไว้ในจดหมายถึงชาวโครินธ์ว่า "เรามีสมบัตินี้เก็บไว้ในภาชนะดินเผา" (2คร4:7)แต่"ในองค์พระคริสตเจ้านั้น..ท่านได้รับความบริบูรณ์ในพระองค์ ผู้ทรงเป็นประมุขแห่งบรรดาเทพ ผู้ทรงเดชานุภาพและเทพผู้ทรงอำนาจทั้งสิ้น" (คส2:10) เมื่อตระหนักถึงความจริงข้อนี้ มนุษย์จึง..ต้องเอาใจใส่พัฒนาชีวิตของตนในทุกๆ ด้าน เช่น ทางด้านวิทยาศาสตร์  การค้นคว้าหาวิธีเอาชนะโรคภัยไข้เจ็บต่างๆ การป้องกันและรักษาชีวิตให้ยืนยาว การรับใช้คนอ่อนแอและยากจนในยามเจ็บไข้ได้ป่วย และในยามทุกข์ มนุษย์รู้สึกอ่อนแอ จึงหาทุกวิถีทางเยียวยารักษา แต่เขาไม่ลืมพระผู้ประทานชีวิตแก่เขา ยอมให้พระวาจาส่องสว่างมายังเขา พระวาจาอบรมให้รักษาสุขภาพทั้งร่ายกายและจิตวิญญาณ องค์พระผู้ไถ่ที่สิ้นพระชนม์บนกางเขนสอนเรา ให้ดูแลเอาใจใส่ชีวิตอย่างดี ต่อสู้กับทุกสิ่งที่ไม่ดี และเจริญเติบโตโดยเริ่มจาก "ปังแห่งชีวิตแห่งพระวาจาและศีลมหาสนิท" 

             พระเยซูเจ้าทรงทำให้ความน่าเวทนาทุกชนิดมีความหมายด้วยการทำให้มีชีวิตในพระเมตตา (อ้าง 2คร5:1.4.14) ความอ่อนแอและเปราะบางกลับเป็นการคิดถึงความศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งเป็นกระแสเรียกแท้ แผนการประวัติศาสตร์แห่งความรอดพ้นเป็นสิ่งที่ดี และนำความปลาบปลื้มใจมาให้ เพราะเป็นประสบการณ์ที่เรามีบนแผ่นดินนี้ ทุกสถานการณ์เป็น "เวลาของพระเจ้า" และมีคุณค่า เป็นความหมายของประโยคที่ว่า "พระเจ้าข้า โปรดเมตตาข้าพเจ้าเทอญ" เป็นเส้นทางของอับราฮัม ดังที่พระเจ้าตรัสกับท่านว่า "เราคือพระเจ้า ผู้ทรงสรรพานุภาพ จงดำเนินชีวิตตามความประสงค์ของเรา และเป็นคนดีพร้อมเถิด" (ปฐก17:1)

MEDITATIO (พระวาจาของพระเจ้าตรัสกับฉัน)
            อย่าให้ความอ่อนแอและเปราะบางเป็นเหตุให้เกิดความท้อแท้และเสียอารมณ์ แต่ให้เกิดความไว้วางใจและความกตัญญูรู้คุณ ข้าพเจ้าเรียนรู้วิธีเจริญชีวิตอย่างดีในทุกสถานการณ์ ไม่ว่าในยามเจ็บป่วย ชราภาพ หรือเวลาประสบภัยพิบัติต่างๆ 
            ปัญหาย่อมมีอยู่เสมอ แต่วิธีการแก้ปัญหามีมากมายหลายวิธี มิใช่โดยการหนี แต่โดยการเผชิญกับความเป็นจริง "เราไม่ปรารถนาความตายของคนบาป แต่ปรารถนาให้เขากลับใจและมีชีวิต" พระวาจาของพระเจ้ายืนยันว่า "ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้าของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าร้องขอความช่วยเหลือจากพระองค์ พระองค์ก็ทรงรักษา" (สดด29:2) เพลงสดุดีที่ 37-38-39 ก็กล่าวเช่นนี้ 

            พระนางมารีย์สดุดีพระเจ้าว่า "พระองค์ทอดพระเนตรผู้รับใช้ต่ำต้อยของพระองค์.. พระผู้ทรงสรรพานุภาพทรงกระทำกิจการยิ่งใหญ่สำหรับข้าพเจ้า"
            ชีวิตของฉันก็เป็นเช่นนี้เหมือนกัน
            "พระเยซูเจ้าทรงรักษาหลายคนที่เป็นโรคต่างๆ ให้หาย" ฉันต้องยอมให้พระองค์ปรุงแต่ง และทำงานกับตนเองอย่างจริงจัง จะไม่ยอมอยู่อย่างนิ่งเฉยกับความทุกข์ทรมาน บุคคลิกภาพและความศักดิ์สิทธิ์เติบโตขึ้น ในกระบวนการอบรมต่อเนื่อง
            การเอาใจใส่ดูแลคนยากจนและผู้อ่อนแอ เป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการนี้ ดังพระวาจาที่ว่า "ผู้ที่ใส่ใจดูแลคนยากจนและผู้อ่อนแอย่อมเป็นสุข พระยาห์เวห์จะทรงช่วยเขาในยามทุกข์ร้อน" (สดด41:1) ความอ่อนแอและเปราะบางทำให้ความต้องการของคนอื่น และการรับใช้ปรากฏชัดขึ้น

ORATIO (พระวาจาทำให้ฉันภาวนา)
            ขอโทษ  : "เมื่อสบายดีข้าพเจ้าคิดว่า "ไม่มีสิ่งใดจะมาทำให้ข้าพเจ้าหวั่นไหวได้" (สดด30:6)  
            ขอบคุณ : "พระองค์ทรงเปลี่ยนการร่ำไห้ของข้าพเจ้า..ให้เป็นการเริงระบำ" (สดด30:11)¹
            ขอพรพระจิตเจ้า  : ในที่สุด พระเจ้าจะทรงหลั่งพระจิตลงมาจากเบื้องบนเหนือเราทั้งหลาย แล้วถิ่นทุรกันดารจะกลายเป็นสวนผลไม้ จนใครๆ จะคิดว่า..สวนผลไม้นั้นเป็นป่า ความยุติธรรมจะพำนักอยู่ในถิ่นทุรกันดาร และความชอบธรรมจะอาศัยอยู่ในสวนต้นไม้ ความยุติธรรมจะก่อให้เกิดสันติ และความชอบธรรมจะทำให้เกิดความสงบสุขตลอดไป ประชากรของพระเจ้าจะอยู่ในที่พำนักแห่งสันติ ในที่อาศัยปลอดภัย ในที่พักสงบ แม้ป่าจะถูกทำลายและเมืองจะทรุดจมลง ท่านทั้งหลายย่อมเป็นสุข ท่านจะหว่านพืชตามริมห้วย จะปล่อยโคและลาให้เล็มหญ้าโดยอิสระ (อสย32:15-20)  

CONTEMPLATIO (พระวาจาของพระเจ้ากลับเป็นจริง)
            ต่อหน้าความทุกข์ทรมาน ไม่มีคำตอบที่สมเหตุสมผล คำตอบมีคำเดียวคือ องค์พระเยซูเจ้าเอง พระองค์ทรงทำให้มนุษยชาติเข้มแข็ง ด้วยการรับความอ่อนแอมาเป็นของพระองค์ 
            มนุษย์ที่พระเจ้าทรงสร้างมีความเป็นหนึ่ง แต่องค์ประกอบดูขัดกัน มองแล้วไม่น่าดูเอาเสียเลย "พระยาห์เวห์พระเจ้าทรงเอาฝุ่นจากพื้นดิน มาปั้นมนุษย์และทรงเป่าลมแห่งชีวิตเข้าในจมูกของเขา มนุษย์จึงเป็นผู้มีชีวิต" (ปฐก2:7)

COMMUNICATIO (พระวาจาเป็นชีวิตนิรันดร) 
            "คนทั้งเมืองมารวมกันที่ประตู".. “เราไปที่อื่นกันเถิด ไปตามตำบลใกล้เคียง เพื่อจะได้เทศน์สอนที่นั่นด้วย เพราะเรามาด้วยจุดประสงค์นี้” (ข้อ33.38)

         ในงานชุมนุมเคารพศีลมหาสนิท ที่เมือง Ancona ปี ค.ศ.2011 มีการพูดถึงเรื่องความอ่อนแอและเปราะบางของมนุษย์ รวมทั้งวิกฤติทางสังคมและการตกงานด้วย เนื้อหาตอนหนึ่งกล่าวว่า "เราต้องเป็นผู้นำความหวังและความรอดพ้นไปสู่ความอ่อนแอและเปราะบางทุกรูปแบบ ศีลมหาสนิทเป็นธรรมล้ำลึกและปังแห่งความรอดพ้น มนุษย์แต่ละคนอ่อนแอและเปราะบาง แต่จำเป็นอย่างยิ่งต้องให้ความสำคัญกับสิ่งที่ไม่อ่อนแอ และเปราะบางที่อยู่ในตัวเขา ศีลมหาสนิทเป็นประจักษ์พยานของพระพร พระเยซูเจ้าทรงอยู่ใกล้ความอ่อนแอเปราะบางของมนุษย์ และทรงรักษาให้หาย แต่การรักษาไม่ทำให้กิจการการไถ่กู้สูญสิ้น พระเยซูเจ้าตรัสว่า "จงทำดังนี้เพื่อระลึกถึงเราเถิด" พิธีบูชาขอบพระคุณเปิดเผยความหมายแท้จริงของความทุกข์ทรมานให้เราทราบ อันที่จริง มิใช่ความทุกข์ที่ทำลายมนุษย์ แต่ความทุกข์ที่ปราศจากความหมายต่างหาก ในอุโมงค์อัน "มืดทึบ" มีแสงสว่างของพระเยซูเจ้าในปัสกาของพระองค์อยู่"...