หากเป็นผู้หญิงปกติ ผมคงไม่ได้สนใจแต่เธอมีความไม่ปกติ...

เสื้อยืดคอกลมสีดำกางเกงขาสั้นถูกแทนที่ด้วยชุดกีฬา ผมกระชับเชือกรองเท้าทั้งสอง ทาครีมคลายกล้ามเนื้อที่ต้นขา ขยับวอร์มร่างกายไปมา คล้องสายรัดแขนสอดโทรศัพท์ลงในช่อง เตรียมตัวออกวิ่ง

ปัจจุบันผมชอบมาวิ่งที่สวนลุมพินี หลายปีก่อนสมัยทำงานในย่านนี้ทุกเย็นหลังเลิกงานผมจะมาวิ่งที่นี่ ไม่ใช่เพราะรักการออกกำลังกายแต่อย่างใด วิ่งเพื่อเผาผลาญเวลารอเพื่อนสาวคนสนิทกลับบ้าน เธอทำงานอาคารเดียวกับผม เลิกงานหลังผมหนึ่งชั่วโมง บ้านเราอยู่ใกล้กัน เธอจึงขออาศัยติดรถผมกลับด้วย

หลังทำงานในย่านนี้ได้สามปีมีเหตุให้ต้องย้ายบริษัท จากนั้นผมก็ไม่ได้มาวิ่งที่นี่อีกเลย

เสียงเพลงเคารพธงชาติจบลง นาฬิกาข้อมือบอกเวลาสิบแปดนาฬิกาสามนาที แสงบนท้องฟ้าเริ่มอ่อนแรง ผมกดแอพพลิเคชั่น Endomondo ในโทรศัพท์ เป็นแอพเก็บสถิติการวิ่ง กดโปรแกรม MX player เลือกฟังอัลบั้มวงลิมป์ บิซกิต ใส่หูฟังทั้งสองแล้วเริ่มออกวิ่ง

สี่ร้อยเมตรแรก ผมวอร์มกล้ามเนื้อด้วยการเดินเร็ว จากนั้นค่อย ๆ เปลี่ยนสปีดจากเดินเป็นวิ่ง ผ่านสองกิโลเมตร เหงื่อเม็ดเล็กเริ่มพราวผุดขึ้นที่ขมับ ระบบหายใจเปลี่ยนจากจมูกมาทางปาก เสียงในหูฟังกำลังเล่นเพลง Take a look around ด้วยจังหวะดนตรีกระแทกกระทั้นทำให้ผมไม่สนใจสิ่งรอบข้างมากนัก เข้าสู่กิโลเมตรที่สาม สายตาผมสะดุดกับผู้หญิงคนหนึ่ง!

หากเป็นผู้หญิงปกติ ผมคงไม่ได้สนใจ แต่เธอมีความไม่ปกติ ขาทั้งสองข้างโค้งงอผิดรูปโก่งเข้าหากัน ทำให้ท่าวิ่งของเธอดูแตกต่างจากคนอื่น มองในระยะยี่สิบเมตรคำนวณด้วยสายตาหยาบ ๆ เธอเป็นผู้หญิงผิวขาว รูปร่างดี ผมยาวสีน้ำตาลถูกรวบมัดไว้ ใส่หมวกแก๊ปสีชมพู อยู่ในชุดกีฬาสีขาวทั้งชุด รองเท้าไนกี้สีส้มสะท้อนแสง มองดูโดดเด่นแม้ในระยะไกล

เมื่อวิ่งเข้าไปใกล้ ผมเห็นรอยซึมของเหงื่อเป็นวงใหญ่บริเวณหลัง เธอจัดว่าหน้าตาดี ไม่สวยเด่นแต่ดูน่ารักวัยยี่สิบปลาย ๆ ใบหน้าตกแต่งด้วยเครื่องสำอางอ่อน ๆ แก้มขวามีสีแดงระเรื่อ สวมต่างหูสีเงินเรียบหรู สายตาจ้องมองไปข้างหน้า ผมวิ่งผ่านเธอไป 

เข้าสู่กิโลเมตรที่สี่ ผมเริ่มชะลอความเร็ว บริเวณหน้าผาก ต้นคอ และหลังเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ ขาทั้งสองข้างเริ่มอ่อนแรง ‘อีกสองกิโลเมตร’ ผมบอกตัวเอง เสียงร้องของเฟร็ดเดิสต์ นักร้องนำวงลิมป์ บิซกิต ตะโกนกรอกหูทำให้ลืมความเหน็ดเหนื่อยได้บ้าง ผมใช้อุ้งมือขวาปาดเหงื่อ ไม่คิดถึงระยะทาง ไม่คิดถึงน้ำดื่มวิ่งไปเรื่อย ๆ จนเจอเธอในรอบที่สอง!

อ่านต่อได้ภายในเล่ม วางจำหน่ายแล้วตามร้านหนังสือทั่วไปหรือสั่งซื้อตรงได้ที่นี่ เล่มละ 140 บาท (รวมค่าจัดส่งแล้ว) #ปริญบุญภูพิพัฒน์ #หนังสือ #สยายปีกโบยบิน #เรื่องสั้น #ความเรียง #สำนักพิมพ์ #ความสัมพันธ์ #นวนิยาย