หากจะกล่าวโทษบางสิ่งที่ผิด โปรแกรมไลน์นั่นแหละผิด!

‘ไลน์’ เป็นโปรแกรมสื่อสารที่ได้รับความนิยมมากในปัจจุบันโดยเฉพาะประเทศไทย สามารถส่งข้อความ รูปภาพ เพลง คลิปวิดีโอขนาดสั้น พูดคุยแบบกลุ่ม และจุดเด่นอยู่ที่สติ๊กเกอร์แสดงอารมณ์ต่าง ๆ ผู้ใช้งานต้องดาวน์โหลดแอพพลิเคชั่นก่อน ใช้ได้ทั้งโทรศัพท์และคอมพิวเตอร์

ฉันเป็นคนหนึ่งที่ใช้โปรแกรมไลน์เหมือนอีกสามสิบสามล้านคนทั่วประเทศ (ข้อมูลปี 2559) แต่ดูเหมือนไลน์กำลังกัดกินความสัมพันธ์ในครอบครัวให้ห่างออกไป

นาฬิกาดิจิทัลบนผนังบอกเวลาห้าทุ่มสี่สิบนาที ฉันยังนอนไม่หลับพลิกตัวกระสับกระส่ายยามนึกถึงคำพูดสามีเมื่อช่วงเช้า

“คุณจะยุ่งอะไรกับผมนักหนา นี่มันความสุขของผม ถ้าวุ่นวายนักก็หย่าเลยมั้ย?” ฉันอึ้ง!

สามปีที่แต่งงานกันมาเขาไม่เคยหยาบคาบกับฉันอย่างนี้ เขาเปลี่ยนไปอย่างไม่น่าเชื่อ เหตุเกิดจากเมื่อสามเดือนก่อนที่เขาเริ่มรู้จักโปรแกรมไลน์โดยการแนะนำของฉัน!

“เดี๋ยวนี้เขาติดต่อกันทางไลน์หมดแล้ว ต่อไปมีอะไรคุณก็ไลน์มาบอกไม่ต้องโทร.ให้เสียเงิน เราจะได้ ‘ยิ่งไลน์ยิ่งใกล้’ เหมือนที่โฆษณาบอกไว้ไง คุณชอบรุ่นไหนละ?” ฉันพูดกับสามีขณะยืนเลือกซื้อโทรศัพท์ในร้านเจมาร์ต

“แล้วแต่คุณละกัน ไอ้เทคโนโลยีพวกนี้ผมไม่ค่อยสนใจหรอก ขี้เกียจวุ่นวายหนะ แค่รับสายกับโทรออกก็พอแล้ว รุ่นไหนก็ได้ไม่ต้องแพง” สามีพูดด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย

“งั้นเอารุ่นนี้แล้วกันค่ะ” ฉันชี้ไปที่เครื่องสีขาวยี่ห้อ Vivo รุ่น Y51 เพราะหน้าจอใหญ่อีกทั้งสนนราคาพอหยิบซื้อได้ ยื่นบัตรเครดิตให้พนักงาน

“ครืด ครืด” ขณะนอนคิดถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมา โทรศัพท์ของสามีบนหัวเตียงสั่นติดกันสองครั้งเว้นช่วงประมาณสามวินาที สามีหลับไปแล้ว ฉันเด้งตัวขึ้น เหลียวมองกำลังจะเอื้อมหยิบ ใจหนึ่งบอกว่าความเป็นส่วนตัวคือสิ่งต้องพึงเคารพ แต่อีกใจบอกว่าเขาเป็นสามีที่ถูกต้องตามกฎหมายทำไมจะหยิบดูไม่ได้ ฉันหยิบดู เห็นรูปสติ๊กเกอร์หมีสีน้ำตาลนอนขี้มูกโป่งใส่ชุดนอนสีฟ้าสลับขาวพร้อมข้อความว่ากู๊ดไนท์ ส่งมาจากผู้หญิงคนหนึ่ง!

หล่อนอยู่ในวัยประมาณสามสิบปลาย ๆ ผมดำยาว รูปร่างอ้อนแอ้น แต่งตัวตามสมัย ดวงตากลมโต แต่งหน้าจัด เขียนคิ้วสองข้างโค้งเป็นระเบียบ เผลอยิ้มกว้างขวาง มีไฝบริเวณมุมปากดูมีเสน่ห์มากกว่าจุดตำหนิ หล่อนไม่จัดว่าเป็นคนสวย แต่ถ้าบอกว่าขี้เหร่ก็ไม่ถูกต้องนัก สรุปคือเป็นสเปกที่สามีชอบ

ฉันรู้สึกตัวร้อนวูบวาบกำลังปลุกเรียกสามี จู่ ๆ คำพูดแม่ในวันแต่งงานก็ผุดขึ้น ‘ชีวิตคู่อย่าใช้เหตุผลให้ใช้ความเข้าใจนะลูก’

ใช่, อาจไม่มีอะไรก็ได้ สามีทำงานฝ่ายการตลาดต้องติดต่อลูกค้ามากมาย ฉันพยายามปลุกปลอบใจตัวเองดึงความคิดแง่บวกมาใช้เต็มพิกัด ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาก็ไม่เคยมีพฤติกรรมเช่นนี้ ฉันวางโทรศัพท์ลง ข่มตาหลับด้วยความยากเย็น

อ่านต่อได้ภายในเล่ม วางจำหน่ายแล้วตามร้านหนังสือทั่วไปหรือสั่งซื้อตรงได้ที่นี่ เล่มละ 140 บาท (รวมค่าจัดส่งแล้ว) #ปริญบุญภูพิพัฒน์ #หนังสือ #สยายปีกโบยบิน #เรื่องสั้น #ความเรียง #สำนักพิมพ์ #ความสัมพันธ์ #นวนิยาย