บ้านของข้าพเจ้าอยู่ในซอยสามัคคี นนทบุรี

ใครที่เคยมาบ้านข้าพเจ้าจะรู้ดีว่า ช้ันล่างมีสภาพเหมือนโกดังเก็บของ 

เต็มไปด้วยกล่องหนังสือ สมบัติบ้ากระเบื้องถ้วยกะลาแตกวางแออัดจนแทบไม่มีทางเดิน

เมื่อมีการประเมินสถานการณ์น้ำชี้ชัดว่าน้ำท่วมกรุงเทพแน่นอน

ข้าพเจ้าก็เหมือนคนอื่นๆ ที่หายใจไม่ทั่วท้อง คิดสารพัดว่าจะเก็บของอย่างไร

จะอพยพโยกย้ายไปที่ไหน อย่างไร แต่เมื่อพินิจพิเคราะห์สภาพบ้านของตัวเองแล้ว

ข้าพเจ้าก็ได้แต่ปลงว่า เอาเถิด.. ถ้ามันจะท่วมก็คงต้องทิ้ง แล้วก็นั่งติดตามข่าวไม่ลดละ

ยิ่งติดตามข่าวสถานการณ์น้ำมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งรู้สึกเหมือนๆ จะวางใจมากเท่านั้น

วางใจประมาณว่า.. ถ้าน้ำมาจริงก็คงจะรู้ตัวและคงอพยพทัน และ.. มันไม่น่าจะมาถึง! 

ข้าพเจ้ามีเหตุผล ๒-๓​ ประการที่ช่วยให้ทำให้วางใจ ดังนี้..

 ๑. ดูจากแผนที่น้ำที่โอบล้อมพื้นที่รอบบ้านแล้ว

เห็นว่า.. แม้น้ำจะขยายเขตไหลลามลงไปท่วมพื้นที่อื่นๆ ทั้งฝั่งตะวันตกและตะวันออก 

แต่ทางด้านเหนือ  สีฟ้ายังไม่ล้ำแนวแม่น้ำเข้ามาเลยตลอดเวลา ๒​ สัปดาห์ที่ผ่านมา

แสดงให้เห็นว่าชุมชนปากเกร็ด ได้ช่วยกันต้านน้ำไว้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ

ความร่วมมือของคนในชุมชน

น้ำยันน้ำ

พนังกั้นน้ำที่แข็งแรง

นายกเทศมนตรีนครปากเกร็ด

ดูภาพถ่ายของการร่วมแรงร่วมใจของชาวปากเกร็ดเพิ่มเติม ที่นี่

 ๒ . ทางด้านตะวันออกเป็นที่ตั้งของ การประปานครหลวง  สำนักงานใหญ่

ที่ซึ่งผลิตน้ำหล่อเลี้ยงคนทั้งกรุงเทพ เป็นจุดที่มีจิตอาสามาช่วยกันแพ็คถุงทราย

เพื่อปกป้องโรงผลิตน้ำที่นี้อย่างเหนียวแน่นไม่แพ้จุดอื่นๆ 

ดูรูปอื่นๆ ของกิจกรรมแพ็คทราย กปน คลิกที่นี่

คลิกอ่านเพิ่มเติม ที่นี่

หมายเหตุ : ขอขอบคุณภาพประกอบทุกภาพจาก FB ค่ะ