..

มนุษย์..ธรรมชาตินิยม และ กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติฯ ในอุ้งมือทุนสามานย์ ..

ช่วงนี้..

กระแสการคัดค้านการที่รัฐจะปล่อยให้เอกชนเช่าทำธุรกิจในพื้นที่เขตอุทยานแห่งชาติเริ่มกระพือโหมขึ้นมาทีละเล็กละน้อย ..

กระแสคัดค้านนี้อาจจะเป็นเพียงกระแสแฟชั่น ลุกโชนเหมือนไฟไหม้ฟาง ลุกพรึบและก็มอดดับไปเมื่อสายลมแรงพัดผ่านมา หรือ อาจจะมอดดับไปเนื่องเพราะไม่มีเชื้อไฟใดๆมาต่อเติมให้มันได้ลุกโชนต่อ

กระแสคัดค้านนี้อาจจะเป็นกระแสอนุรักษ์ที่แท้ เป็นกระแสสำนึกของผู้คนในสังคมที่ล้วนต่างมีการคุกรุ่นของไฟแห่งความรักและความห่วงแหนธรรมชาติอยู่ในกายและใจของแต่ละคนอยู่แล้ว เมื่อมีการจุดติด ไฟนั้นก็ลุกลามต่อ จากคนหนึ่งไปสู่อีกคนหนึ่ง จากสังคมหนึ่งไปสู่อีกสังคมหนึ่ง จากองค์กรหนึ่งไปสู่อีกองค์กร จนกระทั่งมันได้ก่อเกิดเป็นกระแสคัดค้านนโยบายรัฐบาลและกระแสห่วงแหนทรัพยากรธรรมชาติขึ้นมาทั่วประเทศ ..

กระแสคัดค้านนี้อาจจะเหมือนกับกระแสประท้วงของนิสิต นักศึกษา ต่อกรณีการล่าสัตว์ในป่าทุ่งใหญ่นเรศวร ของคณะนายตำรวจและนายทหารชั้นผู้ใหญ่ เมื่อเดือนเมษายน ปี ๒๕๑๖ ก็เป็นได้ ..

เพราะจากประเด็นเล็กๆในหน้าหนังสือพิมพ์ถูกองค์การนิสิตนักศึกษาแห่งประเทศไทย นำไปต่อยอดหาข้อมูลมาตีแผ่ออกสู่สังคม และ หนังสือพิมพ์สื่อสารมวลชนในขณะนั้นได้ร่วมกันกัดไม่ปล่อยอีกแรงทำให้เกิดแรงกระเพื่อมของกระแสการต่อต้านไปทั่วแผ่นดิน..

จนกระทั่งมีการแฉ สืบสาวล้วงลึกไปถึงพฤติกรรมเลวทรามอื่นๆของรัฐบาลเผด็จการจอมพลถนอม กิตติขจร ..

จนกระทั่งมีการต่อยอดไปถึงการตั้งเวทีประท้วงขับไล่รัฐบาลเผด็จการของนิสิตนักศึกษาทั่วประเทศ

จนกระทั่งมีการต่อยอดไปถึงการเดินขบวนของนิสิตนักศึกษาครั้งยิ่งใหญ่ในประวัติศาสตร์ไทย เพื่อขับไล่เผด็จการ และ เรียกร้องรัฐธรรมนูญ ในวันที่ ๑๔ ตุลาคม ๒๕๑๖

ปฏิเสธไม่ได้ว่า..กระแสคัดค้าน หรือ เวทีทัศนะเล็กๆเวทีอย่างนี้ อาจจะขยายผลต่อยอดไปเป็นเวทีใหญ่ๆ เวทีสาธารณะขนาดใหญ่ ที่จะจุดประกายการอนุรักษ์ธรรมชาติอย่างยั่งยืนและจริงจังของคนไทยทุกภาคส่วนทั่วทั้งประเทศต่อไปก็เป็นได้

............................................

..

จากวันนั้นในอดีต ..

จนกระทั่งถึงวันที่เสียงปืนดัง เปรี้ยง! ปลิดชีพ สืบ นาคะเสถียร ข้าราชการป่าไม้นักอนุรักษ์ธรรมชาติตัวยงของเมืองไทย กระแสอนุรักษ์ธรรมชาติของสังคมก็ยังคงไหลนิ่งเอื่อยเฉื่อยเนือยมาโดยตลอด

อาจจะมีลุกโหมเป็นแรงฮึดฮัดขึ้นมาบ้างในช่วงระยะเวลาสั้นๆภายหลังจากที่คุณสืบได้ปลิดชีวิตตัวเองลงไปเพื่อแลกกับกระแสความสนใจของคนในสังคมให้หันมาอนุรักษ์และรักษาผืนป่าธรรมชาติของแผ่นดินไว้

แต่ว่าภายหลังจากนั้นไม่นานกระแสอนุรักษ์ธรรมชาติก็เอื่อยเฉื่อยเนือยมาโดยตลอดเหมือนเดิม ไม่มีการเรียกร้องกฎหมายเพื่อการอนุรักษ์ธรรมชาติอย่างจริงๆจังๆเสียที และ ไม่มีนโยบายสนับสนุนจากรัฐบาลที่เป็นรูปธรรมชัดเจน

ในอดีตที่ผ่านมา..

ทรัพยากรธรรมชาติของประเทศไทยเรา ถูกรุกล้ำถูกทำลายโดยกลุ่มพ่อค้านายทุน นักการเมือง ข้าราชการป่าไม้ ทหาร ตำรวจ เจ้าพ่ออิทธิพลในพื้นที่ต่างๆทั่วประเทศ โดยผ่านมือของประชาชน ชาวบ้านผู้ที่ไม่มีที่ดินทำกิน พ่อค้านายทุน สนับสนุนเครื่องไม้เครื่องมือในการรุกล้างถางป่าให้แก่ชาวบ้าน ไม่ว่าจะเป็น เลื่อยมือ เลื่อยโซ่ยนต์ รถบรรทุก ฯลฯ

เจ้าหน้าที่ป่าไม้ เจ้าหน้าที่อุทยาน ทหาร ตำรวจ หลายต่อหลายคน ต่างรู้เห็นเป็นใจในการเปิดเส้นทางลำเลียงขนถ่าย ในขณะเดียวกันนักการเมืองก็ช่วยกันเป็นมือเป็นตีนให้กลุ่มพ่อค้านายทุน คอยสกัดกั้นไม่ให้มีการเพิ่มงบประมาณในการจัดหาเจ้าหน้าที่และอาวุธยุทโธปกรณ์ในการดูแลรักษาป่าไม้และทรัพยากรธรรมชาติมาโดยตลอด

อย่าได้แปลกใจ ..

ถ้าหากวันนี้กระทรวงทรัพย์ฯ หรือ แม้แต่ทางอุทยานแห่งชาติ จะออกมาบอกว่ารัฐบาลไม่มีปัญญาที่จะบริหารจัดการอุทยานแห่งชาติ และ สถานที่ท่องเที่ยวต่างๆได้ จำเป็นต้องให้เอกชนเข้ามาเช่าและบริหารจัดการแทนในหลายๆด้านเพื่อสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับองค์กร 

อย่าได้แปลกใจ เพราะนี่คือ ..เส้นทางที่พวกเขาขีดร่างกันไว้แล้ว !!

......................................................

..

การถือกำเนิดเกิดขึ้นมา..

ของกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ..

ภายใต้พระราชบัญญัติปรับปรุงกระทรวง ทบวง กรม พ.ศ. ๒๕๔๕ ในรัฐบาลของ พ.ต.ท. ทักษิณ ชินวัตร อดีตนายกรัฐมนตรี ที่ปัจจุบันเลื่อนตำแหน่งเป็นผู้ต้องหาหลบหนีหมายศาลคดีความอาญา

กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมได้จัดตั้งและถือกำเนิดขึ้นมาด้วยเจตนารมณ์อันดี ทว่า..มีวัตถุประสงค์อันเลวร้ายแฝงเร้นซ่อนอยู่ โดยเฉพาะนโยบายหลักข้อต่างๆเกี่ยวกับการจัดการดูแลรักษาทรัพยากรธรรมชาติของประเทศ

ขอยกตัวอย่างนโยบายด้านทรัพยากรธรรมชาติมาให้ศึกษากันดังนี้

............................................

นโยบายด้านทรัพยากรธรรมชาติ 

• ประเมินสถานภาพและศักยภาพของทรัพยากรธรรมชาติทุกประเภทและความหลากหลายทางชีวภาพ 

• สงวน อนุรักษ์ พัฒนา ฟื้นฟู เพื่อดำรงสภาพสมบูรณ์ของทรัพยากรธรรมชาติและจัดการใช้ประโยชน์ เพื่อตอบสนองความต้องการตามศักยภาพให้เกิดประโยชน์อย่างยั่งยืน

• สร้างมูลค่าเพิ่มทั้งทางเศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อม ของทรัพยากรธรรมชาติทุกประเภท เพื่อการใช้ประโยชน์อย่างคุ้มค่า 

• จัดทำระเบียบ กฎเกณฑ์ และระบบการเข้าถึงทรัพยากรธรรมชาติของชุมชนท้องถิ่นและประชาชนทุกกลุ่มอย่างมีประสิทธิภาพ รวมทั้งแบ่งปันผลประโยชน์อย่างยุติธรรม ตลอดจนกำหนดข้อเสนอแนะ แนวทาง และมาตรการการใช้ประโยชน์ทรัพยากรธรรมชาติทุกประเภทอย่างยั่งยืนและสอดคล้องกับสถานการณ์บนฐานข้อมูลจากการวิจัยและพัฒนา

..................................................................

โดยเฉพาะนโยบาย ๒ ข้อสุดท้าย เราจะเห็นได้ชัดถึงความหมกเม็ดของรัฐบาล "ทุนนิยมสามานย์" เพราะจากนโยบายหมกเม็ดเหล่านี้มันจึงเป็นที่มาของนโยบายเขตอุทยานแห่งชาติที่จะเปิดโอกาสให้เอกชนเข้าไปหาผลประโยชน์จากแหล่งทรัพยากรธรรมชาติ ภายใต้คำพูดสวยหรูที่ว่า ..

"เพื่อการบริหารจัดการแหล่งท่องเที่ยวและทรัพยากรธรรมชาติอย่างมืออาชีพ"

ก่อนที่เราจะไปรับรู้ร่างกฎหมายสำคัญฉบับหนึ่งที่มีมาก่อนหน้านี้ ซึ่งมีจุดประสงค์หลักในการร่างขึ้นมาเพื่อสนับสนุนนโยบายแปลงสินทรัพย์เป็นทุนของรัฐบาล โดยเฉพาะกระทรวงทรัพยากรและสิ่งแวดล้อม ..

เราลองมาช่วยกันขบคิดหาคำตอบต่อคำถามข้างล่างนี้กันหน่อยนะครับว่า..

เราจะอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ และ แหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติ ให้มีสภาพมั่นคงยั่งยืนอย่างไร..ในสถานการณ์ที่ทุนนิยมเป็นใหญ่คับฟ้า ?..

นี่คือ ปัญหาของการรุกคืบของทุน ที่เรามิอาจจะปฏิเสธได้ว่า..มันมีอยู่จริง ! และ มันยังคงรุกคืบตลอดเวลา !!

..............................................

..

ปี พ.ศ. ๒๕๔๘ ..

ภายหลังการกลับมาเป็นนายกรัฐมนตรีอีกครั้งของ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร ภายใต้นโยบายประชานิยมสวยหรูมากมาย และ หนึ่งในนั้นก็คือ นโยบายแปลงสินทรัพย์เป็นทุน ..

รัฐบาลไทยรักไทยในสมัยนั้น ได้มีความพยายามอย่างหนักที่จะผลักดันเพื่อที่จะให้มีการประกาศใช้ ร่าง พ.ร.บ. เขตเศรษฐกิจพิเศษ ..

มีการประชุมคณะรัฐมนตรีกันหลายรอบเพื่อข้อมติสนับสนุน ซึ่งก็แน่นอนว่าคณะรัฐมนตรีในกระทรวงต่างๆก็ล้วนแต่เห็นชอบด้วยกันทั้งนั้น อาจจะมีบ้างที่มีการติติงเพื่อให้มีการปรับปรุงในบางมาตราแต่ผลสุดท้ายก็เห็นชอบหมด ..

ทว่า ..ร่าง พ.ร.บ. เขตเศรษฐกิจพิเศษ นี้ ก็มีอันต้องพับเก็บไปก่อนเพราะเกิดกระแสต่อต้านจากนักวิชาการ และ กลุ่มเอ็นจีโอ ในหลายๆภาคส่วน โดยให้คำจำกัดความสั้นๆแก่ร่าง พ.ร.บ.ฉบับนี้ว่า

"กฎหมายขายชาติ" ..

..

จะไม่ให้เรียกกฎหมายขายชาติได้ไง ก็ในเมื่อกฎหมายทาสที่ทำไว้กับไอเอ็มเอฟมันก็เอามารวมอยู่ในนี้เกือบหมดเพียงแต่ดัดแปลงพลิกแพลงไปจากเดิมบ้างเพื่อความกลมกลืน แถมยังไปยกเลิกกฎหมายดีๆที่คุ้มครองทรัพยากรธรรมชาติอีกมากมายเพื่อที่จะเปิดโอกาสให้รัฐบาลได้ ..ขายแผ่นดินไทย ได้ง่ายขึ้น !!

ยกตัวอย่างมาให้ดูเพียง ๓ มาตรา ล่ะกัน ที่เกี่ยวข้องกับการขายทรัพยากรธรรมชาติโดยตรง ร่าง พ.ร.บ.นี้มีทั้งหมด ๑๑๐ มาตรา รอการปัดฝุ่นอยู่จนถึงทุกวันนี้ ..

เผลอเมื่อไหร่ ? ประชาชนแพ้เมื่อไหร่ ?..

พวกทุนสามานย์มันหยิบขึ้นมาประกาศใช้ทันทีแน่นอน !!..

มาร่วมกันพิจารณาดีๆ โดยเฉพาะ ในส่วนที่ ๒  การได้มาซึ่งที่ดิน  ..

เพราะแค่ส่วนนี้ส่วนเดียวของ ร่าง พ.ร.บ. กฎหมายขายชาตินี้ ประเทศไทยก็หายวับเข้ามือนายทุนไปทั้งประเทศแล้ว !!!

มาตรา ๒๓  ในการจัดตั้งเขตเศรษฐกิจพิเศษ  ถ้ามีความจำเป็นต้องได้มาซึ่งที่ดินหรืออสังหาริมทรัพย์อื่นๆ  ให้ดำเนินการโดยวิธีการจัดซื้อ  เช่าซื้อ  เช่าระยะยาว  แลกเปลี่ยน  ถมทะเล  หรือโดยวิธีเวนคืน

การจัดซื้อ  เช่าซื้อ  เช่าระยะยาว  หรือแลกเปลี่ยน  ให้เป็นไปตามหลักเกณฑ์และวิธีการที่คณะกรรมการนโยบายกำหนด

ที่ดินหรืออสังหาริมทรัพย์อื่นที่ได้มาโดยการจัดซื้อ  เช่าซื้อ  แลกเปลี่ยน  เวนคืน  หรือที่ได้มาตามมาตรา ๒๙ หรือมาตรา ๓๑ ให้ตกเป็นกรรมสิทธิ์ของเขตเศรษฐกิจพิเศษ  และเมื่อได้พัฒนาแล้ว  ให้เขตเศรษฐกิจแต่ละเขตมีอำนาจขาย  ให้เช่าซื้อ  ให้เช่า  หรือแลกเปลี่ยนได้

มาตรา ๒๙  ในกรณีที่จำเป็นและสมควร  เมื่อได้ศึกษาผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมแล้วว่ามีความเหมาะสม  และได้รับอนุมัติจากคณะกรรมการนโยบายแล้ว  เขตเศรษฐกิจพิเศษมีอำนาจถมทะเลเพื่อให้ได้มาซึ่งที่ดินเพื่อประโยชน์ในการดำเนินการของเขตเศรษฐกิจพิเศษ

มาตรา ๓๐  ในกรณีที่เขตเศรษฐกิจพิเศษมีวัตถุประสงค์เพื่อการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์  และพื้นที่ของเขตเศรษฐกิจพิเศษครอบคลุมพื้นที่ป่าสงวนแห่งชาติหรือเขตคุ้มครองและรักษาพันธุ์สัตว์ป่าตามกฎหมายว่าด้วยป่าสงวนแห่งชาติหรือเขตอุทยานแห่งชาติตามกฎหมายว่าด้วยอุทยานแห่งชาติ  การดำเนินการตามอำนาจหน้าที่ของเจ้าพนักงานหรือพนักงานเจ้าหน้าที่ตามกฎหมายดังกล่าวต้องสอดคล้องกับแผนและแนวทางในการดำเนินการของเขตเศรษฐกิจพิเศษ  และในกรณีจำเป็นให้ผู้มีอำนาจในการแต่งตั้งเจ้าพนักงานหรือพนักงานเจ้าหน้าที่ตามกฎหมายดังกล่าวมีอำนาจในการแต่งตั้งเจ้าหน้าที่ของเขตเศรษฐกิจพิเศษเป็นเจ้าพนักงานหรือพนักงานเจ้าหน้าที่ตามกฎหมายว่าด้วยการนั้น  ทั้งนี้  ตามที่เขตเศรษฐกิจพิเศษร้องขอ

เพื่อประโยชน์ในการดำเนินการตามวัตถุประสงค์ของเขตเศรษฐกิจพิเศษตามวรรคหนึ่ง  ให้ผู้ว่าการและเจ้าหน้าที่ของเขตเศรษฐกิจพิเศษที่ผู้ว่าการกำหนดมีอำนาจเข้าไปครอบครอง  พัฒนาหรือใช้ประโยชน์  หรือจัดหาประโยชน์ในเขตป่าสงวนแห่งชาติ เขตคุ้มครองและรักษาพันธุ์สัตว์ป่า  หรือเขตอุทยานแห่งชาติได้ตามความจำเป็น  แต่ต้องไม่ทำให้สภาพแห่งป่าดังกล่าวต้องเสียหายจนเกินสมควร  ทั้งนี้  ตามแผนปฏิบัติการที่ได้จัดทำร่วมกับเจ้าพนักงานหรือพนักงานเจ้าหน้าที่ตามกฎหมายว่าด้วยการนั้น  และในกรณีที่มีปัญหาเกี่ยวกับการจัดทำแผนปฏิบัติการร่วมกันดังกล่าว  ให้เสนอคณะรัฐมนตรีชี้ขาด  เมื่อคณะรัฐมนตรีวินิจฉัยเป็นประการใด  ให้ทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องดำเนินการไปตามนั้น

ผลตอบแทนที่ได้รับจากการใช้ประโยชน์หรือจัดหาผลประโยชน์เมื่อหักคืนต้นทุนและค่าใช้จ่ายแล้ว  ให้ส่งเป็นรายได้ให้แก่องค์กรปกครองท้องถิ่นไม่น้อยกว่ากึ่งหนึ่ง

...............................................................

..

เราจะเห็นจากมาตราที่อ้างมานี้ มีการซ่อนเร้นวัตถุประสงค์ร้ายแอบแฝงไว้ในเนื้อตัวบท ภาษาทางกฎหมายเขาเรียกว่าเป็นการ "หมกเม็ด" นั่นแหละ ..

มีการใช้คำว่า "ตามความจำเป็น" และ "จนเกินสมควร" มาใช้ในวรรคสองของ มาตรา ๓๐ เพื่อผลประโยชน์ของกลุ่มนายทุน ..

หากใครยังไม่เข้าใจว่ากฎหมายเขตเศรษฐกิจพิเศษ คืออะไร? มีความสำคัญอย่างไร? ก็ขออธิบายสั้นๆว่า กฎหมายเขตเศรษฐกิจพิเศษ มีมาเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจ จัดสรรพื้นที่เพื่อดำเนินการพัฒนาเศรษฐกิจในลักษณะพิเศษนอกเหนือไปจากนโยบายทางเศรษฐกิจหลักของประเทศ เพื่อช่วยในการขับเคลื่อนทุน และ ขับเคลื่อนเศรษฐกิจของประเทศ

ในหลายประเทศก็ทำกัน อย่างเช่น จีน และ อินเดีย เป็นต้น โดยเฉพาะจีนจะประสบความสำเร็จเป็นอย่างมาก แต่นั้นก็เพราะว่าจีนมีการควบคุมและกำหนดทิศทางชัดเจน และ จีนเป็นมหาอำนาจทางเศรษฐกิจ มีประเทศกว้างใหญ่ มีพื้นที่และประชากรมากมาย เขาจำเป็นต้องใช้กฎหมายเขตเศรษฐกิจพิเศษเพื่อการแข่งขัน  ..

คำจำกัดความง่ายๆของเขตเศรษฐกิจพิเศษ ที่เข้าใจง่ายๆ และ มองเห็นภาพได้ชัดเจนยิ่งขึ้น ก็คือ เขตทำมาหากินของกลุ่มนายทุนนั่นแหละ ส่วนจะเป็นกลุ่มนายทุนในชาติ หรือ นายทุนต่างชาติ นี่ก็แล้วแต่การผูกขาดกันไป แต่ที่แน่ๆ มันไม่ใช่เขตพื้นที่เพื่อการแข่งขันอย่างเสรีแน่นอน ..

ประเทศไทยเราตอนนี้ถ้าคิดจะมี คิดจะทำ แค่คิดก็ผิดแล้ว และ ยิ่งมีการลงมือร่าง และ มีการรับมติเห็นชอบของรัฐบาลไทยรักไทยสมัยนั้น ยิ่งทำให้เห็น ..เจตนารมณ์อันชั่วร้ายของระบอบทุนนิยมสามานย์ได้เป็นอย่างดี มีอีกหลายมาตราที่น่าศึกษา และ เราจะได้เห็นว่าทำไมกลุ่มทุนเหล่านี้จึงมีการต่อสู้ทางการเมืองอย่างเอาเป็นเอาตาย จนถึงขนาดจะต้องพลิกฟ้าพลิกแผ่นดินก็ยอม ..

เหตุผลเดียวสั้นๆง่ายๆก็คือ .. "ผลประโยชน์มันมากมายฉิบหายนั่นเอง" ..

ทำได้ก็สบายกันไปชั่วลูกหลานเหลนโหลน เงินทองที่ได้มาจากการขายทรัพยากรธรรมชาติของแผ่นดินกินอีกสิบชั่วโคตรก็ไม่หมด ..

..........................................

..

วันนี้ ..

ต่อข้ออ้างและคำถามจากกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ..

กับการตั้งแง่ประมาณว่าเป็นศรีธนญชัยกลับชาติมาเกิดในร่างเหลือบกินเมือง ..

ขออธิบายและตอบสั้นๆง่ายๆว่า ..

มันเป็นไปไม่ได้ที่มนุษย์จะไปเอาทรัพยากรธรรมชาติมาใช้ได้อย่างชาญฉลาด เหมือนคำพูดสวยหรูแต่แอบแฝงน้ำใจหลอกลวงของกระทรวงทรัพย์ฯ ..

หากคุณเปิดโอกาสให้นายทุนเอกชน ไม่ว่าเจ้าเล็กเจ้าใหญ่ ไม่ว่าในชาติหรือต่างชาติได้ลองแหย่เท้าเข้าไปเหยียบและแสวงหาผลประโยชน์ในเขตป่าสงวนแห่งชาติ เขตอุทยานแห่งชาติแล้ว รับรองได้ว่า ไม่เกิน ๕ - ๖ ปี พื้นที่นั้นๆมันจะกลายเป็นป่าเสื่อมโทรม เป็นแหล่งธรรมชาติเสื่อมโทรมทันที สุดท้ายคุณก็จะเอามันไปแปลงเป็นทุนในด้านอื่นๆต่อไป เขตธุรกิจก็จะขยายคืบไปในธรรมชาติมากขึ้นเรื่อยๆ จะเอาคืนมาก็ไม่เป็นประโยชน์ สุดท้ายแหล่งธรรมชาติก็กลายเป็นเมืองและที่อยู่อาศัยของเศรษฐีมีเงินนายทุนข้ามชาติไปหมด ..

ธรรมชาติ ก็เหมือนกับหญิงสาวบริสุทธิ์นั่นแหละ ..ซื้อขาย หรือ ปล่อยเช่าไม่ได้เด็ดขาด เพราะไม่มีทางที่ผู้ที่ซื้อไป หรือ ผู้ที่เช่าไปจะนำเธอกลับคืนสู่ธรรมชาติด้วยความบริสุทธิ์เหมือนเดิม !!

ประเทศไทยเท่าที่เป็นอยู่ในขณะนี้เราก็รุกธรรมชาติมากจนเกินเหตุแล้ว  อีกหน่อยก็คงจะไม่มีธรรมชาติที่ไหนให้เรารุกได้อีก

จริงอยู่โลกแห่งทุนนิยม การขับเคลื่อนเศรษฐกิจของประเทศก็ต้องอาศัยการระดมทุนเพื่อไปหมุนเวียนให้สภาพเศรษฐกิจมันคล่องตัว แต่ประเทศไทยตอนนี้ไม่เห็นมีปัจจัยใดที่จะมาส่งผลทำให้เราต้องมาขายผืนแผ่นดินกิน เอาธรรมชาติที่เป็นเพื่อนที่แสนดีของเราไปปล่อยให้..ใครก็ไม่รู้?? มาปู้ยี่ปู้ยำทำกำไรเข้ากระเป๋าตน ..

รัฐบาลไม่ว่าจะเป็นรัฐบาลใด ไม่ควรจะมาหากินกับแหล่งธรรมชาติ ธรรมชาติเป็นของส่วนรวม เป็นของคนทั้งประเทศ ไม่สมควรที่จะไปปักปันแบ่งซอยให้เอกชนถือครองกรรมสิทธิ์และทำธุรกิจเพราะสิ่งนี้มันเป็นเรื่องที่ยากเกินควบคุม สุดท้ายก็จะได้ไม่คุ้มเสีย ..และ สิ่งที่เสียไปมันก็ยากที่จะประเมินออกมาเป็นตัวเงินได้

ทางออกที่จะส่งเสริมการท่องเที่ยวมีหลายทาง การรองรับนักท่องเที่ยวก็ทำได้หลายทางเช่นเดียวกัน หนึ่งในนั้นก็คือ การพัฒนาเมืองโดยรอบอุทยาน ให้เป็นแหล่งที่พัก แหล่งบันเทิง ของนักท่องเที่ยว ตรงนี้จะช่วยสร้างรายได้ให้แก่คนในพื้นที่ได้มากต่อมาก และ ไม่ไปผูกขาดอยู่ที่เอกชนบางกลุ่มบางพวกเท่านั้น และ ไม่ต้องรุกเข้าไปทำลายธรรมชาติด้วย

อีกเรื่องก็คือการพัฒนาสำนักงานและบริเวณโดยรอบของที่ทำการอุทยานแห่งชาติให้ใหม่หมดทั่วประเทศ ทั้งบ้านพักรับรอง และ ที่พักกางเต็นท์ค้างแรม ควรจัดใหม่ให้มีประสิทธิภาพเพียงพอต่อการบริการนักท่องเที่ยว ควรจัดให้อยู่ในพื้นที่ที่จำกัด ดูแลได้ง่าย  เพื่อลดปัญหาขยะ ปัญหาเสียง ที่จะเข้าไปทำลายมนต์เสน่ห์ของธรรมชาติ ทั้ง ป่าไม้ สัตว์น้ำ สัตว์ป่า ฯลฯ..

ตอนนี้เรามีสถานที่ท่องเที่ยวที่กำลังจะกลายเป็นแหล่งเสื่อมโทรมหลายต่อหลายแห่งด้วยกัน มันเป็นเรื่องน่าเสียดายและน่าจะเป็นอุทาหรณ์สอนใจรัฐบาลว่า ..

ต่อให้คุณมีโรงแรมระดับห้าดาว มีรีสอร์ทสวยหรูเครื่องอำนวยความสะดวกครบครันคอยบริการนักท่องเที่ยว หากธรรมชาติโดยรอบมันถูกทำลายความสวยงามลงไปแล้ว มันไม่บริสุทธิ์เหมือนเดิมแล้ว มันไม่สวยงามและไม่มีมนต์เสน่ห์ดึงดูดเหมือนเดิมแล้ว ..

นักท่องเที่ยวที่ไหนเขาจะอยากมาเที่ยว !!!

..................................................

ข้อเสนอเดียว ..

ที่จะมีต่อการอนุรักษ์ธรรมชาติและนำทรัพยากรธรรมชาติมาใช้อย่างชาญฉลาดที่สุดก็คือ ..

ปล่อยธรรมชาติ ให้เป็นธรรมชาติของเขาอยู่ต่อไปเช่นนั้นแหละ ..อย่าสร้าง อย่าแต่งเติมสิ่งแปลกปลอมใดๆเข้าไปอีกเลย

เรามีหน้าที่เข้าไปเสพสุขเพียงชั่วครั้งชั่วคราว แต่ธรรมชาติมีหน้าที่ดูแลและปกป้องเราไปตลอดชั่วลูกชั่วหลาน ..

วันนี้โลกได้พิสูจน์ให้เราเห็นแล้วว่า ประเทศที่มั่งคั่งมั่นคง ไม่จำเป็นต้องเป็นประเทศชาติที่มีเงินทองมากมายเสมอไป ..

ประเทศที่มีทรัพยากรธรรมชาติอุดมสมบูรณ์ มีระบบนิเวศน์ที่สมดุล มีน้ำท่าที่สะอาด มีอากาศที่บริสุทธิ์นั่นต่างหาก ..ที่ค้ำจุนให้ชีวิตมนุษย์ในประเทศนั้นๆ มีความสุขอย่างแท้จริงและถาวรยาวนาน !!!

.................................................

วินเซนต์ ..

ขอนแก่น ..

๒๖ กันยายน ๒๕๕๑

.....................................................