และแล้วเราก็มาถึงถ้ำไวกิ้ง ซึ่งเป็นถ้ำขนาดใหญ่ สูงประมาณ 80 เมตร

ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะพีพีเล

ซึ่งเมื่อปี 2515 พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ภูมิพลอดุลยเดช ได้เสด็จประพาสถ้ำนี้

และทรงพระราชทานนามใหม่ว่าถ้ำ พญานาค ตามรูปร่างของหินก้อนหนึ่งที่มีลักษณะคล้ายเศียรพญานาค

ภายในถ้ำมีลักษณะเป็นห้องโถงขนาดใหญ่ แต่ค่อนข้างมืด มีหินงอกหินย้อยสวยงาม

มีภาพเขียนสีโบราณอายุกว่าร้อยปี ปรากฎอยู่บนผนังถ้ำ ด้านทิศตะวันออก

และทิศใต้มีอยู่้ ประมาณ 70 ภาพ ภาพส่วนใหญ่เป็นภาพเรือชนิดต่างๆ เช่นเรือใบ

เรือสำเภา เรือกำปั่น เรือกลไฟ บ้างก็มีลักษณะคล้ายกับเรือไวกิ้ง จึงเป็นที่มาของชื่อถ้ำไวกิ้ง นั่นเอง

สันนิษฐานว่า ภาพเขียนเหล่านี้เป็นฝีมือของ ชาวประมง นักเดินเรือ หรือ พวกโจรสลัด

ที่มาอาศัยหลบคลื่นลมมรสุมซ่อมแซมเรือ หรือขนถ่ายสินค้าภายในถ้ำ เมื่อร้อยกว่าปีมาแล้ว

ปัจจุบันไม่อนุญาตให้เข้าไปภายในถ้ำไวกิ้งอีกต่อไปเนื่องจากทำให้เกิดสภาพที่เสื่อมโทรม

ไม่เป็นธรรมชาติปัจจุบันถ้ำรังนกจึงเป็น พื้นที่หวงห้ามของสัมปทานรังนก

นักท่องเที่ยวเพียงแค่นั้งเรือชม ทิวทัศน์ ด้านหน้าถ้ำไวกิ้งเท่านั้น

เราทิ้งพีพีเลเอาไว้เบื้องหลังเมื่อเลยเที่ยงวันไปแล้ว... ออกแรงเล่นน้ำมาก ก็หิวมาก

เรือจอดรอ......ให้เราลงไปทานอาหารกลางวันและเดินเล่นบนเกาะพีพีดอน

เราต้องเสียค่าบำรุงเกาะให้ อบต.พีพี คนละ 20 บาท

อาหารกลางวันบริการแบบบุฟเฟ่ต์ มือใครยาวตักได้ตักเอาด้วยความหิว

พยายามเลือกทานของร้อนๆ เพราะอากาศร้อนจัด เชื้อแบคทีเรียที่ทำให้ท้องเสียเจริญเติบโตได้ดี

หลีกเลี่ยงอาหารที่มีโอกาสเสี่ยงจากขี้มือ

ทานข้าวแล้วคนที่ยังมีแรงก็ลงไปเล่นน้ำต่อ

บางคนก็เดินช้อปปิ้ง ซื้อของที่ระลึกกลับไปฝากเพื่อนฝูง

ส่วนหวานหวานเหมามาฝากเพื่อนๆทั้งร้าน... เพื่อนๆพอใจชิ้นไหน เลือกหยิบไปได้เลยนะคะ :)

ไม่ทราบว่าเจ้างูตัวนี้มีความผิดอะไร ถึงถูกโทษประหาร....งานนี้สัตว์ใหญ่ตกเป็นเหยื่อของสัตว์เล็ก

คนอิ่มแล้ว ก็แบ่งอาหารให้ปลาบ้าง....โตเร็วๆนะเจ้าปลาน้อย

ว่างๆจะกลับมาเยี่ยมใหม่ ....ถ้าไม่มีแผ่นดินไหวนะคะ