วันพฤหัสบดีที่ 24 มิถุนายน ที่ผ่านมา  ผมกลับไปโรงเรียนเก่าของผมครับ ซึ่งก็คือโรงเรียนทุ่งมหาเมฆ   อยู่ตรงถ. นราธิวาสราชนครินทร์  โรงเรียนมีงานไหว้ครู   ส่วนโรงเรียนที่ผมเรียนอยู่ตอนนี้คือโรงเรียนโกศลภัทรวิทย์  อยู่ในเขตสาทร   ความจริงผมจะไปตั้งแต่วันพฤหัสบดีที่ 10 มิถุนายนแล้วครับ  เพราะโรงเรียนที่ผมอยู่จัดไหว้ครูในวันนั้น   แต่คุณแม่บอกผมว่า  โรงเรียนทุ่งมหาเมฆยังไม่จัดไหว้ครูเลย   ปีนี้โรงเรียนภัทรวิทย์จัดเร็วกว่าโรงเรียนอื่น   ถ้าไปก็ไม่เจอเพื่อนๆเก่า  ผมก็เชื่อคุณแม่ครับ   อีกอย่างหนึ่งผมก็เคยสัญญากับเพื่อนๆที่โรงเรียนเก่าว่า   เราจะมาเจอกันที่โรงเรียนเดิมในวันไหว้ครูของทุกปี

         แต่ปรากฎว่าผมผิดหวังมากครับ    ปีนี้เพื่อนๆผิดสัญญา  ไม่มาตามที่นัดกันไว้  ผมเจอเพื่อนไม่กี่คน  แล้วโรงเรียนที่ผมอยู่ปีนี้ก็เปลี่ยนเวลาเรียนใหม่  เข้าเเถวเคารพธงชาติจาก  8.00 น.  มาเป็น 7.45 น.  แล้วจากเลิกเรียนตอน  15.30 น.  ก็มาเป็น  16.30 น.  เลยทำให้ผมไปถึงโรงเรียนเก่าช้ามาก  กว่าจะไปถึงก็ตั้งประมาณ 17.15 น.  คุณครูเก่าๆก็กลับเกือบหมด   แล้วผมถามคุณครูที่ยังอยู่คุณครูบอกว่า  รุ่นของผมมาน้อยมากไม่กี่คน   ผมเสียใจมากที่เพื่อนๆไม่รักษาสัญญา  แต่คุณแม่บอกว่า  เพื่อนเขามีเหตุผล  ปีนี้ทุกคนอยู่ชั้น ม.4 แล้ว  ทุกคนก็ต้องเรียนหนักเพิ่มขึ้น  หรืออาจมีธุระมีเหตุผลอื่นๆที่ไม่สามารถมาตามสัญญาได้    แต่ยังไง  ผมก็เสียใจอยู่ดีทำไมเพื่อนไม่ทำตามสัญญา  คุณแม่บอกว่า  ให้ยกเลิกสัญญากับเพื่อนไปซะ  แล้วคิดใหม่ว่าถ้าผมกลับมาโรงเรียนเก่าให้คิดว่า  มาเจอคุณครูมาไหว้คุณครูก็พอ  การเจอเพื่อนให้ถือว่าเป็นผลพลอยได้  เจอก็ดีไม่เจอก็ไม่เป็นไร  แต่ก็ยังเสียใจอยู่ดี......

                          เข้าประตูโรงเรียนมาเจอเพื่อนรุ่นเดียวแต่ก็คนละห้องครับ  คนกลางนี่เรียนเก่งมากครับ  อยู่โรงเรียนเทพศิรินทร์  แล้วจิ้นเขาก็เรียนเก่งระดับเทพจริงๆครับ   คนใส่แว่นนี่เรียนอยู่โรงเรียนวัดสุทธิวรารามครับ  ม.4  กันหมดทุกคนครับ

                   ผมถ่ายรูปกับคุณครูวันทนีย์  ครูประจำชั้นตอน ป. 1  ตอนเด็กๆคุณครูให้ผมเรียกว่า  แม่นีย์ครับ   ส่วนชุดพละสีเขียว  ชือโอ๊ต  อยู่โรงเรียนวัดสุทธิฯ ( ผมก็อยากเรียนโรงเรียนนี้ครับ โรงเรียนเขาชื่อเสียงโด่งดังประจำเขตสาทร  คุณพ่อกับพี่ของผม  คุณปู่  คุณตา  ก็เรียนครับ  แต่คุณแม่ไม่ให้ผมเรียน  บอกเด็กมากเกินไป  ห้องหนึ่งมี 50 คน  ไม่เหมาะกับผม  คุณแม่เลยให้ผมมาเรียนที่ภัทรวิทย์  ห้องหนึ่งมี 23 คน   แม่ชอบบอกเด็กน้อยดี  คุณครูดูแลทั่วถึง  แต่ตอนนี้ผมดีใจครับที่เชื่อคุณแม่ ) 

                       คุณครูวันทนีย์   คุณครูวัลลีย์   อยู่บ้านพักของโรงเรียน  ผมกับคุณแม่อยู่กันจน 18.20 น.เลย  นั่งคุยกันนานมาก   ผมรักคุณครูมากครับ   แล้วตอนเย็นๆในโรงเรียนร่มรื่นมากครับ

                            ผมถ่ายรูปกับคุณครูนิตยา  ครูสอนภาษาอังกฤษครับ

                             คุณครูกับสุนัขของคุณครู   เจ้าสองตัวนี่มันอายุเยอะแล้วครับ   ผมเห็นมันมาตั้งแต่ผมตัวเล็กกว่ามัน   ดี๋ยวนี้ผมโตขึ้น แต่มันก็ตัวโตเท่าเดิม   แม่เรียกมันว่า  ฮั่งตู๋  แม่เขาชอบดูละครดอกรักริมทาง  ที่บี้ เดอะสตาร์เล่นครับ   ฮั่งตู๋  น่ารักมากแม่เขาเลยชอบ    แต่สองตัวนี้มันซน  วิ่งอย่างเดียว  แม่บอก มันดีใจ  เพราะมันจะโดนจับใส่กรง   พอเด็กนักเรียนกลับหมด  มันถึงจะถูกปล่อยมาวิ่ง   มันรักเด็กๆครับ  แต่ผมกลัวมันอยู่ดี

                              วันพุธหน้าผมมีนัดกับคุณครูอนุบาลครับ   ผมจะไปเล่าเรื่องวงจรชีวิตของผีเสื้อให้น้องอนุบาลฟัง  แล้วผมจะเอาผีเสื้อที่ผมเลี้ยงมาให้น้องดูด้วย  ตื่นเต้นนิดหน่อยครับ   แต่ผมเคยทำมาแล้วตอนอยู่  ป.5  ป.6  ผมเคยถูกเชิญไปสอนน้องห้องอนุบาล     แล้วผมจะมาเล่าให้ฟังครับ