• สายลมสีขาว
  • ranking : สมาชิกทั่วไป
  • วันที่สร้าง : 2009-06-25
  • จำนวนเรื่อง : 31
  • จำนวนผู้ชม : 69865
  • จำนวนผู้โหวต : 35
  • ส่ง msg :
  • โหวต 35 คน
<< กรกฎาคม 2009 >>
อา จ อ พ พฤ ศ ส
      1 2 3 4
5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18
19 20 21 22 23 24 25
26 27 28 29 30 31  

[ Add to my favorite ] [ X ]


วันพุธ ที่ 29 กรกฎาคม 2552
Posted by สายลมสีขาว , ผู้อ่าน : 793 , 21:10:16 น.  
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้ โหวต 0 คน

หากว่าฉัน เลือกที่จะ เปลี่ยนสมมุติและจะหยุด ทุกสิ่ง ที่หวั่นไหวให้กลายเป็น ความจริง จากด้วยใจเธอพร้อมไหม ที่ฉัน จะเปลี่ยนแปลงจะทำให้ คำว่ารัก ได้ประจักษ์ปิดช่วงวรรค ความห่างเหิน ที่แสลงเปลี่ยนสมมุติ ที่เคย พูดแกล้งแกล้งให้เปิดแจ้ง รู้ซึ้ง ซึ่งสองเราจะดูแล ตัวเธอ ด้วยหัวใจจะป้องภัย ที่เรียก ว่าความเหงาจะปัดเป่า น้ำตา แห่งความเศร้าจะคละเคล้า อุ่นไอ ในใจเธอจะมอบใจ ด้วยรัก แห่งไออุ่นให้ละมุม ทั่วเรือน เม....

อ่านต่อ

วันจันทร์ ที่ 27 กรกฎาคม 2552
Posted by สายลมสีขาว , ผู้อ่าน : 1076 , 21:51:29 น.  
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้ โหวต 0 คน

ตัวเธอนั้น รู้ได้ อย่างไรหรือตัวเธอนั้น เชื่อชื่อ ซื่อหนักหนาตัวเธอนั้น จะเข้าใจ บ้างไหมว่าตัวเธอนั้น คือยาใจ ในตัวตนต้องเก็บเสียง สะอื้น กี่หมื่นครั้งต้องจีรัง ความเศร้า ในทุกหนต้องกลั่นใน ในรัก เคยภักดิ์ตนต้องใจจน ล้นรัก กับน้ำตาฉันเปลี่ยนไป ก็เพื่อ จะรักเธอใช่ละเมอ เพล้อฝัน ตามใฝ่หาใช่เพื่อหลอก ปลอกเธอ เสมอมาแต่ทว่า คือความรัก ซึ่งจริงใจจะไม่โทษ ว่าเธอ คือคนผิดเพราะคือสิทธิ์ แห่งใจ ที่อ่อนไหวจะไม่....

อ่านต่อ

วันเสาร์ ที่ 25 กรกฎาคม 2552
Posted by สายลมสีขาว , ผู้อ่าน : 909 , 20:17:34 น.  
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้ โหวต 0 คน

การที่ฉัน เดินมา หาเสมอการที่เจอ พูดคุย เล่นสุขสันต์การที่ยิ้ม รับไมตรี อยู่ทุกวันทั้งหมดนั้น เกิดแต่ ฉันตั้งใจทุกครั้งที่ ฉันยุ่ง ในเรื่องเธอใช่ฉันเผลอ หลงไป ตามสิ่งไหวแต่ทั้งหมด ที่ฉันได้ ทำลงไปล้วนเกิดแต่ หัวใจ ได้สั่งการอาจจะดู วุ่นวาย ในบางครั้งอาจจะพลั้ง หลงไป กับความหวานอาจจะดู น่ารำคาญ ความซ่าซานแต่ก็ปาน หว่านวรรค ให้พักใจที่ทำไป ก็เพราะ คำว่ารักจึงตั้งภักดิ์ เสมอ ให้สดใสในนามแห่ง สายลม ซึ่งห....

อ่านต่อ

วันพุธ ที่ 22 กรกฎาคม 2552
Posted by สายลมสีขาว , ผู้อ่าน : 1092 , 22:05:34 น.  
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้ โหวต 0 คน

หยิบดวงดาว มาร้อยเรียง เป็นอักษรให้บทกลอน บทนี้ มีความหมายเจิดจรัส กลางราตรี ที่เดียวดายให้พรางพราย ประกายฟ้า น่าชื่นชมเอาจันทรา มาแต่งแต้ม ให้สดใสเพื่อหัวใจ ที่เปล่าเปลี่ยว ได้สุขสมไม่เงียบเหงา อ้างว้าง ไร้ภิรมย์จันทร์ดวงกลม ทอแสง แห่งหัวใจจับตะวัน วาดฟ้า ให้แจ่มแจ้งนภาแกล้ง เมฆา พาสดใสให้ทิวา ร้อยเรียง สายลมไปว่าหัวใจ เขียนกลอนนี้ ก็เพื่อเธอ....

อ่านต่อ

วันจันทร์ ที่ 20 กรกฎาคม 2552
Posted by สายลมสีขาว , ผู้อ่าน : 4838 , 20:48:47 น.  
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้ โหวต 0 คน

ย้อนกาลสู่ครั้งก่อน                      จะพาจรแดนวิเศษมีสาวเยาวเรศ                            งามสวยเฉดเช่นนางฟ้าเมืองนี้มีกษัตริย์                          สุดนิทัศแสนปรีชาเป็นดังยมนา                              ที่หล่อเลี้ยงเหล่าชาวเมืองท่านนั้นมีธิดา                             เอกหนึ่งนาโสภาเรื่องเพราะงามจนเกิดเรื่อง                หลังมารดานั้นสิ้นลมอันพ่อสโนไวท์                           เปล่....

อ่านต่อ

วันอาทิตย์ ที่ 19 กรกฎาคม 2552
Posted by สายลมสีขาว , ผู้อ่าน : 1177 , 19:24:04 น.  
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้ โหวต 0 คน

แผ่วพริ้วผ่อง ลอยล่อง ท่องคลอเคลียปักษาเรี่ย เที่ยวท่อง ล่องเวหาไปตามลม ชมชื่น รื่นโลกาหวังใฝ่หา ยอดยา มาเคียงใจ ได้ผ่านพ้น จรจาก ทะเลกว้างในหนทาง อ้างว้าง คล้ายสดใสเพื่อตามหา ดวงมานย์ สุดฟ้าไกลด้วยหัวใจ มุ่งมั่น ฝันใฝ่ยล แม้พานพบ จบเจอ อุปสรรคจะหาญหัก ให้สิ้น ไม่เคยสนจะขอสู้ ตามไป เพื่อเชยยลผู้ใช้มนตร์ ดลใจ ให้ใฝ่มา ผ่านทิวเขา แนวป่า อันกว้างใหญ่เพื่อท่องไป คว้าไขว่ ยอดบุพผาแม้ดินฟ้า จะไพศาล พรรณนาก....

อ่านต่อ

วันศุกร์ ที่ 17 กรกฎาคม 2552
Posted by สายลมสีขาว , ผู้อ่าน : 1370 , 22:46:04 น.  
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้ โหวต 0 คน

๑.พรรณไม้ของไทยนั้น........เกินจะสรรคำบรรยายหลายหลากพันธุ์มากมาย........จะเรียงร่ายพรรณนา๒.จะว่าด้วยดอกไม้...................กลิ่นหอมให้ชื่นนาสาจำปีนี่จำปา............................กระดังงามณฑาทอง๓.สายหยุดนั่นพุดซ้อน...............ดอกขจรซ่อนกลิ่นรองมะลิวัลย์พันสร้อยทอง................ลำดวนน้องรองนมแมว๔.ราตรีกับยี่สุ่น.............................หอมพิกุลบุญนาคแนวกาหลงประยงค์แก้ว.................ดอก....

อ่านต่อ

วันพุธ ที่ 15 กรกฎาคม 2552
Posted by สายลมสีขาว , ผู้อ่าน : 815 , 10:09:00 น.  
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้ โหวต 0 คน

ใช้ปากกา จรด บทอักษรเพื่อเว้าวอน ในรัก ภักศักดิ์ครีแล้วเขียนคำ ว่ารักเธอ ทุกนาทีไม่สิ้นที่ ไปกับ กาลเวลาแต่พอถาม ปากกับ หยุดนิ่งเงียบเอ่ยเรียบๆ ไม่รู้ อย่าไถ่หาแล้วรีบกลับ ไปเขียน พรรณนาเพื่อบอกว่า ฉันเพียงเขิน แกล้งเมินไปไม่รู้หรอก ว่าเธอ โกหกเปล่าในเรื่องราว กล่าวเพียง เรียงหาใฝ่ที่เราสอง ยังคู่ อยู่กันไปก็เพราะสิ่ง เชื่อใจ มีให้กัน....

อ่านต่อ

วันจันทร์ ที่ 13 กรกฎาคม 2552
Posted by สายลมสีขาว , ผู้อ่าน : 774 , 21:36:30 น.  
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้ โหวต 0 คน

น้ำคำชาย ระรื่น กรุ่นละมุ่นดูอบอุ่น หอมหวาน จะปานไหนแต่ใครบ้าง จะเชื่อ ว่าในใจต่างเต็มไป ด้วยจิต หมายหลอกลวงอย่าคิดว่า ผู้หญิง นั้นหรอกง่ายเหล่าผู้ชาย อย่าคิด จะจับจ้วงเพราะศักดิ์ศรี สตรี ในทั้งปวงต่างก็ห่วง ไม่น้อยกว่า บุรุษใด....

อ่านต่อ

วันอาทิตย์ ที่ 12 กรกฎาคม 2552
Posted by สายลมสีขาว , ผู้อ่าน : 1291 , 16:09:23 น.  
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้ โหวต 0 คน

นภากลางราตรี                              ไร้วจีที่เอ่ยอ้างดวงดาวส่องแพรวพราง                รักเจือจางกลางเหมันต์เงียบเหงาและเดียวดาย                  คือความหมายแห่งรักฉันขืนข่มทุกคืนวัน                             แสนจีรันกลางทรวงในตั้งตาเฝ้ารอคอย                            วสันต์คล้อยร้อยดวงใจส่องผ่านสู่ภายใน                           ลมอุ่นไอพริ้วแผ่วมาความเศร้าที่เคยมี                          ....

อ่านต่อ

วันศุกร์ ที่ 10 กรกฎาคม 2552
Posted by สายลมสีขาว , ผู้อ่าน : 710 , 20:52:28 น.  
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้ โหวต 0 คน

ไม่ได้ยอม หรือว่า ยอมไม่ได้ลองถามใจ ว่าเรา สุดแล้วหรือหากไม่สุด จงขันติ อย่าโวยฤๅเพราะเราถือ เราคือผู้ อยู่ในธรรมด้วยดวงจิต ตั้งอยู่ เป็นชาวพุทธจึงต้องหยุด ปีศาจร้าย ไม่ครอบงำจึงต้องวาง ความโกรธ ในทรงจำแล้วเอ่ยคำ วาจาเช่น สุภาพชน....

อ่านต่อ

Posted by สายลมสีขาว , ผู้อ่าน : 822 , 15:14:39 น.  
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้ โหวต 0 คน

กุเอ๋ยกุหลาบ ผู้ทรงคราบราชินีแสนยิ่งใหญ่ได้ชื่อว่าเป็นควีนแห่งมวลไม้  พฤกษาใดมิเทียบจะเทียมปานหากว่าควีนองอาจไร้พิษสง   ฉายานี้ก็คงมิขับขานอาจจะกลายเป็นเพียงแค่ตำนานที่กล่าวขานกันมาน่าเศร้าเอ่ย ....

อ่านต่อ

วันพฤหัสบดี ที่ 9 กรกฎาคม 2552
Posted by สายลมสีขาว , ผู้อ่าน : 985 , 21:36:59 น.  
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้ โหวต 0 คน

ในบางสิ่ง บางอย่าง ที่หายไปคือหัวใจ ของฉัน นั้นใช่ไหมตัวของฉัน ที่ไม่เคย แลสนใครตัวของฉัน ที่ทิ้งใจ ใครไปนานอยากจะย้อน เวลา กลับอดีตเก็บประทีป ดวงเดือน ที่ฉ่ำหวานอยากจะย้อย กลับสู่ ครั้งวันวานแต่กลกาล เหมือนสายน้ำ ไม่หวนคืนได้แต่เพียง นั่งร้อง อย่างเงียบเงียบใครจะเทียบ เจ็บปาน จะขัดขืนเพราะบางสิ่ง ที่หายไป ไม่อาจคืนเพราะการฝืน ไม่อาจทำ ใดได้เลย... ....

อ่านต่อ

วันพุธ ที่ 8 กรกฎาคม 2552
Posted by สายลมสีขาว , ผู้อ่าน : 763 , 21:33:49 น.  
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้ โหวต 0 คน

ในวันนั้น วันที่ ฝนตกพร่ำยังคงย้ำ ความทรงจำ อยู่เสมอเป็นวันแรก ที่เรา ได้พบเจอเป็นวันแรก ที่เธอ หันมามองความเหิรห่าง ที่ต่าง ระดับชั้นความสัมพันธุ์ ไม่ไร้ นัยน์ความสองการรู้จัก ที่ไม่มี แม้ครรลองการจับจอง ที่ไม่รู้ ว่าสำคัญกาลเวลา ล่วงเลย มาหลายปีพอเสียที กับใจที่ มิเคยผันพอเสียที กับการเฝ้า มองทุกวันถึงเวลา แห่งวัน มาพูดคุย....

อ่านต่อ

Posted by สายลมสีขาว , ผู้อ่าน : 825 , 15:00:55 น.  
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้ โหวต 0 คน

อรวี โฉมยม ประโลมจิตให้หลงพิศ เพียงใจ เฝ้าใฝ่หาฟังนวลน้อง นงคราญ พรรณนาอักขรา ขับร้อง แซ่ซ้องใจสตรีงาม ผู้ชาญเชี่ยว ด้านอักษรเขียนคำกลอน เพราะพจน์ ได้สดใสจนทำให้ ตัวพี่ ต้องหวั่นใจเดินหลงไป ตามลักษณ์ นักกวีนักกวี ที่รัก ผู้ภักดิ์ษรสลักกลอน จองไว้ ในศักดิ์ศรีภายใต้น้ำ คำหวาน หว่านวจีโอ้กวี...ที่รัก...ผู้ภักดิ์ใจ....

อ่านต่อ

Posted by สายลมสีขาว , ผู้อ่าน : 1032 , 12:29:06 น.  
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้ โหวต 0 คน

เพียงมองฟ้า...ดวงดาว...ต่างพราวแสงเพียงจำแลง...ดวงดาว...ต่างพราวขวัญเพียงเห็นหน้า...ดวงดาว...ต่างพราวจันทร์เพียงแค่นั้น...ดวงดาว...ต่างพราวใจคำตอบแจ้ง...ในใจ...ว่าคิดถึงคำตอบพึง...ในใจ...จะหาไหนคำตอบรัก...ในใจ...ที่กล่าวไปคำตอบไซร้...ในใจ...ไม่เกินเลยพูดว่ารัก...ห่วงใย...ใจคำนึงพูดคิดถึง...ห่วงใย...ใจนี้เผยพูดว่าฉัน...ห่วงใย...ใดจะเปรยพูดว่าเคย...เศร้าใจ...กายห่างกันหนึ่งคำซึ้ง...ตรึงตรา...นภาใจหนึ่ง....

อ่านต่อ

วันอังคาร ที่ 7 กรกฎาคม 2552
Posted by สายลมสีขาว , ผู้อ่าน : 965 , 16:01:02 น.  
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้ โหวต 0 คน

อะไรหรือ คือสิ่ง ที่ต้องการอะไรหรือ คือการ สิ่งใฝ่หาอะไรหรือ คือรักที่ ปรารถนาอะไรหรือ คือมายา ที่ล่วงใจอะไรเล่า สำคัญ กว่าจิตเลิศอะไรเล่า ประเสริฐ ที่ถามไถ่อะไรเล่า คือสิ่ง ที่ยึดใจอะไรเล่า ที่ใคร ไม่ต้องการอะไรอีก ที่ผ่องใส ราวดวงแก้วอะไรอีก ที่แคล้ว ได้หักหาญอะไรอีก ที่ยิ่งใหญ่ ในดวงมานย์อะไรอีก ที่ปาน จะหาแทนอะไรได้ เคารพ จากดวงจิตอะไรได้ ความคิด ที่ดีแสนอะไรได้ ความงาม มิเทียบแม้นอะไรได้ คงแดน แ....

อ่านต่อ

Posted by สายลมสีขาว , ผู้อ่าน : 798 , 13:27:07 น.  
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้ โหวต 0 คน

แสนงามงด ละอองไอ ในม่านหมอกเหมือนเย้าหยอก ขุนเขา ลำเนาขวัญระเริงเล่น ตามทิว ริ้วไพรวันแต่งแต้มสันต์ เติมสี ด้วยกลิ่นลมละมุนกริ่ม พริ้มโสต ให้โจษทั่วระรินรัว ห่วงฝัน ตามใจสมช่างแผ่วพริ้ว ริ้วฟ้า ธาราลมให้ชนยล เชยชิด สนิทมานย์จะโอบกอด ภูผา ผู้ยิ่งใหญ่ลำเนาไพร แต่งชื่น ระรื่นหวานช่างงามแทน สิ่งใด ไหนเทียบปานราวกับว่า ช่วงกาล จะหยุดลงเหล่าบุพผา พฤกษา ต่างแย้มกลีบดวงประทีป กลีบฟ้า ต่างพาหลงต่างส่องแสง ผลิ....

อ่านต่อ

วันจันทร์ ที่ 6 กรกฎาคม 2552
Posted by สายลมสีขาว , ผู้อ่าน : 1162 , 21:48:01 น.  
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้ โหวต 0 คน

ถึงกลางปี ช่วงสารท แห่งหน้าฝนรีบเตรียมตน ซ้อมรำ กันหนักหนาจะฝึกปรือ ให้งดงาม พรรณนาก่อนพรรษา จะเยือน พึงเตือนใจจะรีบซ้อม ฟ้อนรำ กระทำมั่นจะวาดสันต์ ฉาบสี ให้สดใสแล้วแต่งแต้ม ด้วยบุพผา ขจรไปฟ้าดินไซร้ รับรู้ ร่วมบูชาจะแห่เทียน พรรษา แด่วัดสงฆ์ด้วยดำรง ความเป็นไทย ให้มั่นหนาคือรู้รัก เคารพ และบูชาเป็นศรัทธา จากชีพ ประทีปตนด้วยวาดหวัง รั้งจิต สนิทมั่นเลวชั่วนั้น ไม่ใคร่ จะไขว่สนเพราะพระท่าน สถิตอยู่ ณ ใ....

อ่านต่อ

วันอาทิตย์ ที่ 5 กรกฎาคม 2552
Posted by สายลมสีขาว , ผู้อ่าน : 796 , 22:44:45 น.  
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้ โหวต 0 คน

บุพผาแก้ว ฉายแวว ประกายกล้าจะร่ายรำ นำพา ทุกแห่งหนจะโปรยปราย ลอยลิ่ว ตามทิวชลจะเสกมนตร์ แววแก้ว แพรวมณีกลิ่นหอมหวาน ซานฉ่ำ ระย้ำจิตระเริงคิด พิศใจ ในบาหลีแย้มกลีบกลิ่น กริ่มกลบ สบขจียามต้องแสง รวี ที่จีรังจะผลิบาน ปานทิพย์ วิมานฝันให้หลงวัน ลืมคืน กลืนอายขังระรัวกลิ่น มิสิ้นสี พีพลังด้วยเพียงหวัง เชยชิด พิศผกากลับโรยรา ตามชีพ ชีวิตตนเมื่อถึงกาล ผ่านเสวตร เสร็จโรยร่วงผินกาลช่วง ห่วงฝัน ตะวันผาผกาแก้ว ....

อ่านต่อ

Posted by สายลมสีขาว , ผู้อ่าน : 6155 , 22:28:07 น.  
หมวด : วรรณกรรม/กาพย์กลอน
พิมพ์หน้านี้ โหวต 0 คน

สะบัดโบก พลิ้วแผ่ว แว่วห่วงฟ้า สะอื้นมา ตามลม ที่พบผ่าน สะสมจิต ตั้งมั่น ครั้งวันวาน สะท้านกาล พื้นฟ้า และแผ่นดิน...จะร่ำไห้ ไปใย เจ้าใบไม้ จะแว่วไหว ไปใย ให้เปลืองสินธุ์ จะคร่ำครวญ ไปใย ให้เปื้อนดิน จะไหลริน ทำไม ซึ่งน้ำตา...เจ้าใบไม้ เจ้านั้น เคยรู้ไหม ว่าสายลม ห่วงใย ในพฤกษา คอยพัดแผ่ว เป็นเพื่อน พรรณนา คอยสรรหา ทุกอย่าง มาปลอบโยน...ด้วยเพียงหวัง ตัวเจ้า จะเติบใหญ่ เพื่อผลิใบ ชูก้าน หยั่งรากโคนสะพ....

อ่านต่อ


/1