โดยส่วนตัว .. เป็นคนหลงใหลใน .. โบราณสถาน

และประวัติศาสตร์เป็นอย่างมาก

แต่ก็ไม่ได้มีความรู้มากมายอะไรนัก หากสงสัยก็หาข้อมูลเพิ่มเติมเอา

แต่การไปดู ไปรู้ ไปเห็นด้วยตัวเอง .. นี่มันคือที่สุดของการได้สัมผัสใกล้ชิดจริง ๆ

ดังนั้น นี่คือสาเหตุของการ "ออกเดินทางอีกครั้ง" เพื่อตามหาปราสาทโบราณ



จากภูเก็ต ... บินข้ามฟ้าสู่อยุธยา

เกสรได้มีโอกาสไปวัดนี้เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ...

ดูเหมือนวัดนี้จะไม่ได้รับการโปรโมท เพราะไม่ค่อยเห็นป้ายบอกทาง

เมื่อไปถึงเจอต้นไม้แห้ง ๆ กิ่งไม้สีน้ำตาล โปรยปรายกองเต็มพื้น หน้าทางเข้าปราสาทเต็มไปหมด

เงียบมาก ไม่มีผู้คน หรือนักท่องเที่ยวใด ๆ

ยิ่งเดินเข้าไปใกล้ ความวังเวงยิ่งกระชับพื้นที่ให้แอบ “หวั่นใจ” .. ก็มันวังเวียงเสียจริง
แต่ก็แอบยิ้มในใจ ไม่มีใครมายืนบังมุมเด็ด ๆ ที่เราค้นเจอ

ยังกะหลงเข้าไปในเมืองโบราณ เมืองร้างสมัยก่อน ... ปราสาทก่อด้วยอิฐเก่าแก่สมัยพระเจ้าปราสาททอง
ค้างคาว นกน้อยบินว่อนไปมา พระสงฆ์องคเจ้าก็ไม่เห็นแม้แต่องค์เดียว






บลอกเกอร์ตัวใหญ่ เคยไปเยือนที่นี่เมื่อ 4-5 ปีก่อน สมัยนั้นวัดนี้มีชีวีตชีวามากกว่านี้มาก
แต่ขณะนี้คงเพราะปิดปรับปรุงกระมัง เลยไม่เจอผู้คนเลย แม้แต่คนเดียว
เดินถ่ายรูปกันไป ก็มีแต่เสียงลมหายใจของเราสองคน และเสียงชัตเตอร์ แชะ แชะ












ปราสาทนครหลวง ตั้งอยู่ฝั่งทิศตะวันออกของแม่น้ำป่าสัก
สันนิษฐานว่าสร้างในสมัยสมเด็จพระเจ้าทรงธรรม
ต่อมาสร้างเป็นที่ประทับในรัชสมัยสมเด็จพระเจ้าปราสาททอง เมื่อพ.ศ. 2147 พระองค์โปรดให้ช่างถอดแบบมาจากปรา สาทศิลาที่เรียกว่า "พระนครหลวง" ในกัมพูชา



แต่สร้างไม่เสร็จสมบูรณ์โดยไม่ทราบสาเหตุ ต่อมาจึงมีผู้สร้างมณฑปและพระบาทสี่รอยขึ้นบนปราสาท
ปัจจุบันอยู่ในความดูแลของสำนักงานศิลปากรที่ 3 พระนครศรีอยุธยา











ปราสาทนครหลวง ก่อด้วยอิฐทั้งหลัง ตั้งอยู่บนเขา ซึ่งทำขึ้นโดยนำดินมาถมให้สูง
มีระเบียงล้อมรอบเป็นสี่เหลี่ยมจัตุรัสซ้อนลดหลั่นกันสามชั้น
แต่ละชั้นมีประตูเข้าสู่ชั้นสูงสุดนับสิบประตู ระเบียงคดแต่ละชั้นสร้างปรางค์ประจำทิศทั้งสี่มุม
และที่กึ่งกลางก็มีปรางค์ด้วย











ปรางค์ มี ทั้งหมด 30 องค์ รูปทรงคล้ายปรางค์ขอม แต่ก่อด้วยอิฐ ไม่ใช่ศิลาแลง
องค์ปรางค์มีการย่อมุมไม้ยี่สิบ หมายถึงมุมหนึ่งทำเป็นมุมเล็กได้ห้ามุม (สี่มุมคูณด้วยห้าจึงมี 20 มุม)
จากการบูรณะของกรมศิลปากรพบว่า การสร้างปรางค์ของเดิมใช้โครงไม้ขึ้นรูปก่อนแล้วก่ออิฐล้อตาม

น่าเสียดาย หลงเหลือไว้เพียงเท่านี้ >.<














เมื่อเดินขึ้นไปชั้นบนสุด ก็เจอมณฑปสีเหลืองแปลกตา

กำลังปิดปรับปรุงซ่อมบำรุง .. มองซ้ายแลขวาไม่เจอพระ หรือช่างใด ๆ เลยค่ะ







พระพิฆเนศกู้นคร ... ดูแปลกตาค่ะ เพราะที่ฐานเต็มไปด้วยหัวกะโหลก

ภายในมณฑปเต็มไปด้วยหยากไย่ค่ะ สายสิญจน์ ระโยงระยางเต็มไปหมด









พระพุทธบาทสี่รอย นายปิ่นหรือตาปะขาวปิ่นเป็นผู้สร้างขึ้นในคราวเดียวกับวัดนครหลวง
มีลักษณะเป็นพระพุทธบาทซ้อนกันสี่รอย ลึกลงไปในเนื้อหิน
รอยที่ใหญ่ที่สุดกว้างประมาณ 2.50 ม. ยาว 5.50 ม.
ประดิษฐานในมณฑปบนชั้นสูงสุดของปราสาทนครหลวงที่มณฑปมีจารึกที่หน้าบันว่า
ปฏิสังขรณ์เมื่อ ร.ศ. 122 (พ.ศ. 2446 ใน รัชกาลที่ 5)

นอกจากนี้ ยังมีปรากฏเป็นหลักฐาน ในประวัติศาสตร์ พระราชนิพนธ์ ของรัชกาลที่ 4

             เรื่อง  "  ระยะทางเสด็จประพาสมณฑลอยุธยา" ในปี 2421 มีความว่า

                            
ในกลางโบสถ์นั้นเป็นอ่างรอยพระพุทธบาทสี่รอย

 เหยียบซ้อนกัน  รอยใหญ่ เป็นรอยตั้งขอบกว้าง

4  ศอกคืบ  7  นิ้ว  ยาว  11  ศอก  6  นิ้ว

รอยที่  2  เหยียบข้างต้นรอยใหญ่ ชิดมาทางขวา

เสมอกัน กว้าง 3 สอกคืบ ยาว  7  ศอก  3   นิ้ว 

รอยที่  3  เหยียบข้างซ้ายในรอยใหญ่  ลึกลงไป

กว้าง  2  ศอกคืบ 3   นิ้ว  ยาว  6  ศอก  3  นิ้ว

ทั้ง รอยเล็กที่  4  อยู่ใน คืบที่  3

กว้างศอกคืบ  6  นิ้ว  ยาว  3  ศอกคืบ  6  นิ้ว

อธิบายว่า เป็นรอยพระบาทพระพุทธเจ้า  ซึ่งได้ตรัสรู้แล้ว

ภัทรกัลป์นี้ รอยใหญ่ที่  1 เป็นรอยพระพุทธกกุสันธ์ 

รอยที่  2  พระพุทธโกมาคมน์  รอยที่  3  พระกัสสป

รอยที่ 4  พระพุทธโคดม

การบูชาพระพุทธบาทสี่รอย เริ่มในสมัยรัชกาลที่  5

ตอนที่ทำเสร็จ  สืบเนื่องถึงปัจจุบัน  ตรงกับวัน

ขึ้น 13 - 14 - 15  ค่ำ  ของเดือน  3  และเดือน  4

ของทุกปี     










เดินลงจากวังกันเถอะค่ะ .. ไม่ไหวแล้ว หิวข้าว >.<









ตำหนักนครหลวง หรือ ศาลพระจันทร์ลอย



ตั้งอยู่ด้านหน้าปราสาทนครหลวง มีลักษณะสถาปัตยกรรมแบบอาคารจัตุรมุข
ปฏิสังขรณ์ใหม่ในสมัยรัชกาลที่ 5 พระปลัด (ปลื้ม) หรือพระครูวิหาร-กิจจานุการ
ได้นำพระจันทร์ลอยจากวัดเทพจันทร์ลอย ต. พระจันทร์-ลอย อ. นครหลวง

.
.
.

.

ซึ่งอยู่ใกล้กับปราสาทนครหลวงมาประดิษฐานไว้ แผ่นหินพระจันทร์ลอยมีลักษณะเป็นแผ่นหินแกรนิต
ทรงกลมคล้ายดวงจันทร์ขนาดใหญ่ ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 2 ม. หนา 6 นิ้ว
บนแผ่นหินมีรูปแกะสลักที่ค่อนข้างดูยาก ด้านหนึ่งสลักเป็นรูปพระเจดีย์สององค์และพระพุทธรูปสามองค์
ส่วนอีกด้านหนึ่งสลักเป็นรูปปลาคล้ายสัญลักษณ์ราศีมีน มีผู้สันนิษฐานว่าแผ่นหินดังกล่าว
อาจเป็น "ธรรมจักร" ที่ยังสร้างไม่เสร็จก็เป็นได้

            
นอกจากนี้ยังมีปรากฏเป็นหลักฐาน ในประวัติศาสตร์ พระราชนิพนธ์ ของรัชกาลที่ 4

เรื่อง  "ระยะทางเสด็จประพาสมณฑลอยุธยา" ปี  2421 มีความว่า

ฟากข้างขาวมือเข้าไปเป็นเนินอยู่หน่อยนึง เป็นที่ไว้แผ่นศิลา

ซึ่งมีเรื่องเล่ามาว่า พระจันทร์ลอยน้ำมาถึงหน้าวัดคนลงไปฉุด

เท่าไหร่ก็ไม่ขึ้น พระสงฆ์ซึ่งเป็นสมภาร เป็นผู้มีวิชาเอาสายสิญจน์

สามเส้นลงไปฉุดมาไว้ เป็นแผ่นศิลาอยู่จนบัดนี้.....  "  

" ..... ตัวแผ่ศิลาที่ว่าเป้นพระจันทร์นั้น เป็นศิลาแดงหยาบ ๆ

คล้ายศิลาราชบุรี รูปร่างเหมือนโม่โรงสีไฟ กลม วัด ศูนย์กลาง

ได้  4  ศอกคืบ  2  นิ้ว  หนา  6  นิ้ว  พิงอยู่กับอิฐที่หน้าแผ่น

ศิลานั้น สะกัดเจาะเป็นะรัเจดีย์ 2 องค์  พระพุทธรูป  3  องค์

พระเจดีย์ อีกองค์หนึ่งนั้นเห็นจะมีผู้เอาปูนปั้นช่วยพอก

ให้นูนเด่นออกมากว่าหน้าศิลาปิดทองทั้ง  5  ใต้นั้น  ลงมามี

ลายเป็นรอยสลักลาย  ในกลางลายมีรูปต่าง ๆ  ที่เห็นชัดนั้นเป็น

ปลาสองตัว เหมือนดังเครื่องหมายในราศีมีน  จะว่าเป็นลายพระ

พุทธบาทก็ไม่ได้ ด้วยต่อลายนั้นลงข้างล่าง  มีศิลาลอยสลักเป็น

ลวดโค้ง เหมือนหนึ่งเป็นรอยต้นพระบาท แต่ลายเหล่านี้ไม่เต็ม

ทั้งหน้าศิลา  มีอยู่บ้างเล็กน้อย ลบ ๆ เลือน ๆ

ภาพโดย : ตัวใหญ่ Vs เกสรมาเฟีย

บรรยายโดย : เกสรมาเฟีย

ข้อมูลเพิ่มเติม : http://www.dooasia.com


ขอขอบคุณพื้นที่ดี ๆ โอเคเนชั่น .. นะค่ะ